«Φίλες και φίλοι, στην ΕΡΤ διέπραξαν σφάλματα όλοι όσοι κυβέρνησαν μέχρι τώρα. Και επωφελήθηκαν ιδιαίτερα όλοι όσοι δεν κυβέρνησαν. Ασφαλώς και το ΠΑΣΟΚ διόριζε. Και η Νέα Δημοκρατία διόριζε. Αλλά –γιατί μου αρέσει να τα λέω όλα «ξώπορτα»- και οι δύο διόριζαν κυρίως ανθρώπους της Αριστεράς!»
Αυτή η αποστροφή στην ομιλία του Πρωθυπουργού κατά το συνέδριο της ΝΔ περικλείει μέσα της μια μεγάλη αλήθεια. Και είναι κρίμα που δεν αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά, αφού τα ΜΜΕ προτίμησαν να στρέψουν την προσοχή τους στις δηλώσεις Βορίδη και άλλα …παραλειπόμενα και όχι στα μεγάλα θέματα που τέθηκαν στο συνέδριο.
Η πείρα – και οι συνδικαλιστικές εκλογές επίσης – δείχνουν πως αυτό δεν ισχύει μονάχα για την ΕΡΤ και – πράγμα παράδοξο – δεν είναι ένα φαινόμενο που γεννιέται μετά την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ το 1981.
Ολόκληρη την δεκαετία του ’70, αλλά πάντως μετά την μεταπολίτευση, διορίζονταν στο δημόσιο αβέρτα αριστεροί από δεξιές κυβερνήσεις. Το ίδιο συνέβαινε σε μεγαλύτερο βαθμό στην τότε ραδιοφωνία – τηλεόραση. Η οδυρόμενη και κλαίουσα αριστερά που δήθεν ήταν απομονωμένη στην γωνία και δυναστευόμενη από τα πιστοποιητικά κοινωνικών φρονημάτων της απάνθρωπης και σκληρής δεξιάς την δεκαετία του ’70, είναι άλλος ένας αστικός (αριστερός τούτη την φορά) μύθος της πρόσφατης πολιτικής μας ιστορίας. Ακόμη και παλαιότερα, κάτι τέτοιο δεν φαίνεται να ήταν ο κανόνας στις αστικές τουλάχιστον περιοχές, αφού αν διαβάσει κανείς ιστορίες, βιογραφίες και «αγιογραφίες» των στελεχών της «παράνομης» και κυνηγημένης αριστεράς, θα διαπιστώσει με έκπληξη πως οι περισσότεροι των κορυφαίων είτε ήταν αστοί είτε μάλλον εύποροι επιχειρηματίες και ελεύθεροι επαγγελματίες, πράγμα εύλογο, παντού στον κόσμο έτσι ήταν τα πράγματα, ενώ η μεγάλη πλειοψηφία των μεσαίων και μικρών στελεχών ήταν υπάλληλοι του δημοσίου (δάσκαλοι, καθηγητές, καθηγητές πανεπιστημίου, ηθοποιοί των εθνικών θεάτρων, υπάλληλοι βιβλιοθηκών, οργανισμών, υπουργείων, του ραδιοφώνου, κλπ)!
Αν ασχοληθεί κανείς λιγάκι, θα διαπιστώσει με έκπληξη πως η ελληνική κυνηγημένη και «παράνομη» αριστερά, έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο κατά κεφαλήν μεταπτυχιακών και διδακτορικών, συνήθως στο εξωτερικό, σε ακριβές και «κουλτουριάρικες» περιοχές του Παρισιού, του Λονδίνου, του Βερολίνου ή της Ρώμης, ακριβώς τα χρόνια (μεταπολεμική εποχή, χούντα) που υποτίθεται πως βρισκόταν εξορισμένη, καθημαγμένη, φυλακισμένη, ταλαίπωρη και υποφέρουσα τα μύρια όσα.
Ομοίως, τα στοιχεία λένε πως αμέσως μετά την άνοδο στην εξουσία του ΠΑΣΟΚ, που δήθεν ήρθε για να βγάλει από την αφάνεια και το σκοτάδι την μισή ελληνική κοινωνία που καταπιέζονταν από μια σκληρή, απάνθρωπη και συστηματικά αμείλικτη δεξιά, τα ποσοστά δεξιών υπαλλήλων στον δημόσιο τομέα ήταν ήδη πολύ χαμηλότερα από αυτά των αριστερών. Κι αυτό το 1981 – 1982, προτού εισέλθουν οι ορδές των πρασινοφρουρών και των πάσης φύσεως «δημοκρατικών δυνάμεων» και κατακλύσουν φουσκώνοντας ασύμμετρα έναν δημόσιο τομέα, που τότε έβαζε τις βάσεις της μετεξέλιξής του σε βραχνά και βρόγχο που τελικά κατέπνιξε οικονομικά την χώρα.
Για να επανέλθουμε στην ΕΡΤ, αμέσως μετά την άνοδο του Ανδρέα στην εξουσία, ελάχιστοι ήταν οι δεξιοί που βρήκε το νέο καθεστώς στο ραδιομέγαρο. Κάποιοι που θυμούνται, διηγούνται ακόμη πως τα γραφεία αυτών των ολίγων δύστυχων υπαλλήλων και στελεχών, είχαν βρεθεί από την μια στιγμή στην άλλη στους διαδρόμους του κτιρίου και οι ίδιοι είχαν μπει στην κατάψυξη προτού ακόμη προλάβουν να αρθρώσουν την λέξη «αλλαγή». Στο ίδιο μοτίβο συνέχισαν οι προσλήψεις στην ΕΡΤ τα επόμενα χρόνια, ακόμη και αυτά που κυβερνούσε η ΝΔ! Έτσι, αισίως στις συνδικαλιστικές εκλογές της ΠΟΣΠΕΡΤ του 2012, φτάσαμε να παίρνουν οι συνδικαλιστικές παρατάξεις των «προοδευτικών δυνάμεων» το σταλινικό ποσοστό του σχεδόν 90%!
Αν κάνουμε μια προσπάθεια να αναλύσουμε γιατί άραγε να συνέβη αυτό, γιατί δηλαδή η ΝΔ να διορίζει αριστερούς στο δημόσιο και ειδικότερα στην ΕΡΤ, θα σκοντάψουμε πάνω σε όλες τις δομικές, ιδεολογικές και οργανωτικές αγκυλώσεις που διαχρονικά ταλαιπώρησαν την δεξιά στην χώρα μας και από νικητή στα πεδία των μαχών ενός καταστροφικού εμφυλίου, την μετέτρεψαν σε ηττημένο στα πεδία της ιδεολογίας, της πολιτικής και της διακυβέρνησης μιας αναπτυσσόμενης ευρωπαϊκής χώρας. Αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, θα πρέπει να ομολογήσουμε πως κανένα πολιτικό κόμμα έως σήμερα στην Ελλάδα, άσχετα αν κυβέρνησε ή όχι δεν υπηρέτησε την αξιοκρατία και την δικαιοσύνη στην επιλογή όλων όσων προώθησαν τόσο στο δημόσιο, όσο και σε διοικητικές θέσεις ευθύνης. Αυτό ισχύει κατά μείζονα λόγο για τα δύο (μέχρι πριν λίγο καιρό) μεγάλα κόμματα εξουσίας που κυβέρνησαν κατά την μεταπολίτευση την χώρα. Ισχύει όμως και για ελάσσονα κόμματα της αντιπολίτευσης (αριστερά ως επί το πλείστον) που όπου τους «έπαιρνε» προωθούσαν ομοίως αναξιοκρατικά τα κομματικά τους στελέχη. Χειροπιαστό παράδειγμα αποτέλεσε η ΔΗΜΑΡ κατά τον έναν μόλις χρόνο της τρικομματικής συγκυβέρνησης. Η απάντηση λοιπόν στο αρχικό ερώτημα αυτής της παραγράφου, μπορεί να είναι πολύ απλούστερη των βαθυστόχαστων αναλύσεων που εμφανίστηκαν μετά την πρωθυπουργική αναφορά στο διαδίκτυο. Ανικανότητα, τσαπατσουλιά, πολιτική αφέλεια, δομικά προβλήματα οργάνωσης (φέουδα, βαρωνίες, πριγκιπάτα) και προσωπικές στρατηγικές και ατζέντες, οδήγησαν κατά τη γνώμη μου την ΝΔ να διορίζει αναξιοκρατικά και χωρίς κανένα κανόνα δικαίου ή ηθμό ικανοτήτων, κοπάδια αριστερών στην ΕΡΤ (και αλλού) όλα τα χρόνια της Μεταπολίτευσης. Με τον ίδιο αδιαφανή και σόλοικο τρόπο διόριζε άλλωστε – όταν το κατάφερνε (!) – και τα «δικά της» παιδιά.
«Εμείς, λοιπόν, είπαμε τέρμα σε αυτά. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση δεν ανήκει σε κανένα κόμμα, ανήκει σε όλο τον Ελληνικό λαό. Θα στελεχωθεί αξιοκρατικά». Αυτά ήταν τα λόγια του Πρωθυπουργού στην συνέχεια της ομιλίας του και νομίζω πως σε αυτά πρέπει να επικεντρώσουμε κλείνοντας αυτό το σημείωμα. Το ίδιο ισχύει φυσικά για όλο τον δημόσιο τομέα, όπου η αξιοκρατία και η επιβράβευση των ικανών και εργατικών πρέπει να πάρει την θέση της έως τώρα κομματοκρατίας, του νεποτισμού και του «μέσου». Αυτό μονάχα αν καταφέρει ο Πρωθυπουργός τόσο στην ΕΡΤ, όσο και σε ολόκληρο τον δημόσιο τομέα, η χώρα θα έχει κάνει ένα μεγάλο βήμα μπροστά. Θα περιμένουμε να δούμε, αρχής γενομένης από τις επιλογές στην νέα ΕΡΤ αλλά και από άλλες κρισιμότερες αποφάσεις για τοποθετήσεις στελεχών σε θέσεις διοικητικής ευθύνης του δημοσίου τομέα, όπως π.χ. οι θέσεις των διοικητών νοσοκομείων που οσονούπω θα ανακοινωθούν. Καιρός να περάσουμε από τα λόγια στα έργα, αφήνοντας πίσω μας την φαύλη εποχή της μεταπολίτευσης που σημάδεψε ανεξίτηλα την χώρα και ολόκληρο το πολιτικό της σύστημα.
Akenaton
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου