Οι προτάσεις Πισσαρίδη φιλί ζωής για το μεγάλο κεφάλαιο

του Λεωνίδα Βατικιώτη
Η ενδιάμεση έκθεση Πισσαρίδη διαλύει έγκαιρα τις αυταπάτες για την πιθανότητα τα κονδύλια του Κεφαλαίου Ανάκαμψης ύψους έως 32 δισ. ευρώ να βελτιώσουν τη θέση εργαζομένων και συνταξιούχων, ακόμη και να πυροδοτήσουν μια οικονομική ανάπτυξη με κοινωνικό μέρισμα. Πρόκειται για ένα νεοφιλελεύθερο μανιφέστο που αναπαράγει ιδεολογικές κοινοτοπίες προηγούμενων δεκαετιών, όπως δείχνει η εμμονή του να θεωρεί το δημόσιο τομέα και την έλλειψη ανταγωνισμού ως αιτίες της οικονομικής στασιμότητας της Ελλάδας. Αν αυτές οι αιτιάσεις ήταν ορθές τα μνημόνια θα είχαν απογειώσει την ελληνική οικονομία… Οι νέες χρηματοδοτήσεις θα λειτουργήσουν σαν φιλί ζωής για το μεγάλο κεφάλαιο στην Ελλάδα.
Από την άλλη, για το «99%» η ενδιάμεση έκθεση Πισσαρίδη επιφυλάσσει:

♦ Ένα νέο, κατά παραγγελία των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, κεφαλαιοποιητικό συνταξιοδοτικό σύστημα που θα βαθαίνει τις κοινωνικές και εισοδηματικές αντιθέσεις στην τρίτη ηλικία.
♦ Μείωση των συντάξεων μέσω της αναπροσαρμογής του ποσοστού αναπλήρωσης.
♦ Επιτάχυνση των πλειστηριασμών με κριτήριο την εξυγίανση του χαρτοφυλακίου των χρεοκοπημένων τραπεζών.
♦ Αύξηση των φόρων κατανάλωσης, που αποτελούν την κατ’ εξοχήν αντιλαϊκή φορολογία.
♦ Απελευθέρωση των απολύσεων με αποτέλεσμα την αύξηση της ανεργίας ειδικότερα μεταξύ των πιο ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, όπως είναι όσοι βρίσκονται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς.
♦ Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για τα ανώτερα μισθοδοτικά κλιμάκια που θα κάνουν το ασφαλιστικό σύστημα ακόμη πιο άδικο.
♦ Λουκέτα και χρεοκοπίες για χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις που αναγορεύονται κι αυτές σε παράγοντα οπισθοδρόμησης της οικονομίας.

Στον αντίποδα των παραπάνω νεοφιλελεύθερων δογμάτων ένας μακροχρόνιος αναπτυξιακός σχεδιασμός όφειλε να ξεκινάει: Πρώτο, από την ανάγκη μείωσης της ανεργίας που συνεχίζει να κινείται σε επίπεδα ρεκόρ χωρίς περαιτέρω ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας. Δεύτερο, από την ανάγκη απαλλαγής από την υποχρέωση εμφάνισης δημοσιονομικών πλεονασμάτων ύψους άνω του 2% ως το 2060 που αποδεδειγμένα καταδικάζει την Ελλάδα σε στασιμότητα. Τρίτο, από την στόχευση σε κλάδους και δραστηριότητες υψηλής προστιθέμενης αξίας (μεταποίηση αγροδιατροφικών προϊόντων, αλουμίνιο, πληροφορική, κ.α.) οι οποίοι θα στηριχθούν ποικιλοτρόπως.

από το leonidasvatikiotis.wordpress.com