ΤΑΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ
«Το να σταματήσεις να απαιτείς από τον μουσουλμάνο να αντιμετωπίζει κριτικά το Ισλάμ, όπως αντιμετωπίζει κριτικά τη δική του θρησκεία ο Εβραίος ή ο προτεστάντης, αυτό είναι ο πραγματικός ρατσισμός». Αυτό λέει σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Le Point» ο Ρισάρ Μαλκά, ο δικηγόρος που θα εκπροσωπήσει το Charlie Hebdo στη δίκη που θα αρχίσει στο Παρίσι στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο Μαλκά υπερασπίζεται το περιοδικό από το 1992 και έχει να αντιμετωπίσει κατηγόρους όπως η οικογένεια Λεπέν, η Καρολίνα του Μονακό και η Ενωση για τη Νομική Προστασία των Μουσουλμάνων.
Οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος δεν υπάρχουν πια. Ομως, όπως λέει ο Μαλκά, αυτοί δεν τον ενδιέφεραν ούτως ή άλλως. Τους θεωρεί εργαλεία. Αυτοί, αντιθέτως, που τον ενδιαφέρουν είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ομαδικής δολοφονίας των φίλων του. Είναι ένα ολόκληρο σύμπλεγμα πολιτικών, πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων που εργάζονται για να ακυρώσουν τη μεγαλύτερη κατάκτηση του Διαφωτισμού.
Η πραγματική πελάτισσά του στη δίκη είναι η ελευθερία της έκφρασης, δηλώνει. Η συνέντευξη έχει ενδιαφέρον διότι δείχνει πώς η συμπεριφορά απέναντι στις μουσουλμανικές κοινότητες αλλοίωσε τις τελευταίες δεκαετίες τα χαρακτηριστικά μιας δημοκρατίας όπως η γαλλική. Και επειδή η γαλλική δημοκρατία εξακολουθεί να επηρεάζει τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής», η αλλοίωσή της έχει σημασία για ολόκληρη την Ευρώπη. Οπως λέει, όσο το περιοδικό σάρκαζε τον Χριστιανισμό, η Αριστερά το είχε αγκαλιάσει.
Οταν όμως άρχισε να σαρκάζει τον Μωάμεθ, οι πρώην φίλοι του σκόρπισαν και διχάστηκαν. Ομως δεν ήταν μόνο η Αριστερά. Ο Σιράκ και ο πρωθυπουργός του Βιλπέν ανακάλεσαν τους σκιτσογράφους στην τάξη ζητώντας τους να μην προκαλούν. Κοινώς, η ολομέλεια της δημοκρατίας ομοφωνούσε ότι η ελευθερία της έκφρασης σταματά εκεί που αρχίζει η μουσουλμανική μειονότητα. Η πολιτική τάξη σε συνεργασία με τις μιλίτσιες της πολιτικής ορθότητας προσπαθεί να περιορίσει την ισχύ της ελευθερίας της έκφρασης, της πρωταρχικής της αξίας. Οι δολοφόνοι κέρδισαν.
«Ποιος τολμάει σήμερα να γυρίσει ταινία που θα κριτικάρει το Ισλάμ»; Τον ίδιο, εδώ και πέντε χρόνια, τον προστατεύει η αστυνομία.
Και συνεχίζει: «Πρέπει να γίνουμε ισλαμόφοβοι, όπως πρέπει να γίνουμε και χριστιανόφοβοι», όποτε παρατηρούμε ότι η θρησκευτική πίστη ριζοσπαστικοποιείται.
Τι σκέφτονται για όλα αυτά όσοι έγραφαν «Je suis Charlie» στο Διαδίκτυο; Ο καθωσπρεπισμός της πολιτικής ορθότητας μπορεί να παθαίνει αλλεργία με τις μάσκες στην εκκλησία, όμως ο συνωστισμός των μεταναστών στην πλατεία Βικτωρίας είναι εκτός φάσματος ουράνιου τόξου. Μπορείς να είσαι χριστιανόφοβος, όμως, για όνομα του Θεού, όχι και ισλαμόφοβος. Η δίκη θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον.
https://www.kathimerini.gr
«Το να σταματήσεις να απαιτείς από τον μουσουλμάνο να αντιμετωπίζει κριτικά το Ισλάμ, όπως αντιμετωπίζει κριτικά τη δική του θρησκεία ο Εβραίος ή ο προτεστάντης, αυτό είναι ο πραγματικός ρατσισμός». Αυτό λέει σε συνέντευξή του στο περιοδικό «Le Point» ο Ρισάρ Μαλκά, ο δικηγόρος που θα εκπροσωπήσει το Charlie Hebdo στη δίκη που θα αρχίσει στο Παρίσι στις 2 Σεπτεμβρίου. Ο Μαλκά υπερασπίζεται το περιοδικό από το 1992 και έχει να αντιμετωπίσει κατηγόρους όπως η οικογένεια Λεπέν, η Καρολίνα του Μονακό και η Ενωση για τη Νομική Προστασία των Μουσουλμάνων.
Οι φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος δεν υπάρχουν πια. Ομως, όπως λέει ο Μαλκά, αυτοί δεν τον ενδιέφεραν ούτως ή άλλως. Τους θεωρεί εργαλεία. Αυτοί, αντιθέτως, που τον ενδιαφέρουν είναι οι ηθικοί αυτουργοί της ομαδικής δολοφονίας των φίλων του. Είναι ένα ολόκληρο σύμπλεγμα πολιτικών, πανεπιστημιακών και δημοσιογράφων που εργάζονται για να ακυρώσουν τη μεγαλύτερη κατάκτηση του Διαφωτισμού.
Η πραγματική πελάτισσά του στη δίκη είναι η ελευθερία της έκφρασης, δηλώνει. Η συνέντευξη έχει ενδιαφέρον διότι δείχνει πώς η συμπεριφορά απέναντι στις μουσουλμανικές κοινότητες αλλοίωσε τις τελευταίες δεκαετίες τα χαρακτηριστικά μιας δημοκρατίας όπως η γαλλική. Και επειδή η γαλλική δημοκρατία εξακολουθεί να επηρεάζει τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής», η αλλοίωσή της έχει σημασία για ολόκληρη την Ευρώπη. Οπως λέει, όσο το περιοδικό σάρκαζε τον Χριστιανισμό, η Αριστερά το είχε αγκαλιάσει.
Οταν όμως άρχισε να σαρκάζει τον Μωάμεθ, οι πρώην φίλοι του σκόρπισαν και διχάστηκαν. Ομως δεν ήταν μόνο η Αριστερά. Ο Σιράκ και ο πρωθυπουργός του Βιλπέν ανακάλεσαν τους σκιτσογράφους στην τάξη ζητώντας τους να μην προκαλούν. Κοινώς, η ολομέλεια της δημοκρατίας ομοφωνούσε ότι η ελευθερία της έκφρασης σταματά εκεί που αρχίζει η μουσουλμανική μειονότητα. Η πολιτική τάξη σε συνεργασία με τις μιλίτσιες της πολιτικής ορθότητας προσπαθεί να περιορίσει την ισχύ της ελευθερίας της έκφρασης, της πρωταρχικής της αξίας. Οι δολοφόνοι κέρδισαν.
«Ποιος τολμάει σήμερα να γυρίσει ταινία που θα κριτικάρει το Ισλάμ»; Τον ίδιο, εδώ και πέντε χρόνια, τον προστατεύει η αστυνομία.
Και συνεχίζει: «Πρέπει να γίνουμε ισλαμόφοβοι, όπως πρέπει να γίνουμε και χριστιανόφοβοι», όποτε παρατηρούμε ότι η θρησκευτική πίστη ριζοσπαστικοποιείται.
Τι σκέφτονται για όλα αυτά όσοι έγραφαν «Je suis Charlie» στο Διαδίκτυο; Ο καθωσπρεπισμός της πολιτικής ορθότητας μπορεί να παθαίνει αλλεργία με τις μάσκες στην εκκλησία, όμως ο συνωστισμός των μεταναστών στην πλατεία Βικτωρίας είναι εκτός φάσματος ουράνιου τόξου. Μπορείς να είσαι χριστιανόφοβος, όμως, για όνομα του Θεού, όχι και ισλαμόφοβος. Η δίκη θα έχει σίγουρα ενδιαφέρον.
https://www.kathimerini.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου