Ο χρόνος που διανύουμε και ειδικά οι τελευταίοι μήνες χαρακτηρίζονται
κυρίως από πολεμικές αντιπαραθέσεις οι οποίες σε αντίθεση με
προηγούμενους πολέμους (Α΄, Β΄ Παγκόσμιοι) έχουν και το στοιχείο του
θρησκευτικού φανατισμού και εξτρεμισμού. Δυστυχώς αυτό εκφράζεται κυρίως
από το ακραίο ισλαμικό στοιχείο αποκλειστικά με επιθέσεις σε
μουσουλμάνους ομόθρησκούς τους, σε Χριστιανούς και σε οτιδήποτε μη
ακραία Ισλαμικό. Αποκεφαλισμοί, μαζικές εκτελέσεις μπροστά στην κάμερα
προς παραδειγματισμό του Δυτικού κόσμου (ο οποίος και αυτός έχει τις
βαριές του ευθύνες). Κεφάλια να χρησιμοποιούνται δίκην μπάλας
ποδοσφαίρου, απειλές για τρομοκρατικές επιθέσεις και ένα σωρό άλλα. Τα
ΜΜΕ χωρίς να το θέλουν , πιστεύω, «αγριεύουν» το κλίμα αναπαράγοντας τις
αποτρόπαιες αυτές σκηνές. Πρόσφυγες φεύγουν κατά χιλιάδες από τις
εστίες τους , πεθαίνουν στις ερήμους, χάνουν περιουσίες, οικογένειες.
Όλα αυτά στο όνομα ενός ακραίου Θεού και πάλι δυστυχώς μέσα από τον
ακραίο Ισλαμισμό.
Μέσα
από την ακραία εκδοχή μιας θρησκείας , μιας ιδεολογίας, μιας
κοσμοθεωρίας (δηλώνω ότι ο Χριστιανισμός και ειδικά η Ορθοδοξία δεν
είναι ούτε ιδεολογία, ούτε κοσμοθεωρία αλλά ούτε θρησκεία με την έννοια
που την γνωρίζουμε) μπορείς να εξάγεις χρησιμότατα, απλά, χωρίς
ιδιαίτερη σκέψη, συμπεράσματα.
Ο
ακραίος Ισλαμισμός είδαμε τι είναι. Μην επαναλαμβανόμαστε, φόνοι εν
ονόματι του Αλλάχ, αποκεφαλισμοί, απειλές, φάτσες άγριες, ωρυόμενες στην
τηλεόραση κραδαίνοντας μαχαίρια. Μην με πείτε ρατσιστή. Αν το δω σε
Χριστιανό τα ίδια θα πω και χειρότερα. Αν θεωρήσω ότι οι Τζιχαντιστές
είναι σε άγνοια σε σχέση με τον Χριστό τότε έχουν κάποιο ελαφρυντικό. Ο
Χριστός το είπε άλλωστε. Εμείς που γνωρίζουμε περισσότερα δεν θα είχαμε
καμία δικαιολογία.
Ας
πάρουμε την Ορθοδοξία. Ας κρίνουμε από τον «φανατικό» Χριστιανό , αν
υπάρχει τέτοια ορολογία, τι σημαίνει Χριστός και Ορθοδοξία. Ποιοι είναι
αυτοί που σαν άλλοι «Ταλιμπάν» της Ορθοδοξίας κατά γράμμα ακολουθούν (ή
τουλάχιστον προσπαθούν) τις διδαχές του Χριστού, τα λόγια του Κυρίου,
το Ευαγγέλιο, το παράδειγμα των Αποστόλων και των τόσων Αγίων. Που θα
τους βρούμε, μήπως σε κάποια έρημο με όπλα, μαχαίρια να πολεμούν τον
συνάνθρωπό τους, όποιος και αν είναι αυτός; Θα τους δούμε μήπως να
ωρύονται ως λέοντες αναμένοντας το θήραμα τους; Μήπως θα εκτοξεύουν
απειλές προς τον κόσμο που δεν τους πάει τελοσπάντων, που αντιτίθεται σε
αυτούς , στον τρόπο ζωής τους; Μήπως θα υποτιμούν και φέρονται άθλια
στις γυναίκες απαξιώνοντας τις εντελώς;
Όπως
ανέφερα πριν, από την «ακραία» εκδήλωση των πιστών μιας θρησκείας
μπορείς να αντιληφθείς περί τίνος πρόκειται, ποια τα όρια της , που
κινείται.
Ο
Ορθόδοξος Χριστιανός, ο «φανατικός» Χριστιανός, ο «Ταλιμπάν Χριστιανός»
όπως πολλοί τον κατηγορούν ,που κινείται; Κινείται ακριβώς μέσα στο
περίγραμμα του Ευαγγελίου, της ζωής του Χριστού. Αν μείνει άγαμος
συνήθως γίνεται μοναχός. Και τι είναι ο μοναχός; Αγάπη, στο Θεό και
στους ανθρώπους Αυταπάρνηση, Προσευχή, Μετάνοια ,Νηστεία, Συγχώρεση,
Απάθεια, αυτοκατάκριση, αυτομεμψία, ακτημοσύνη,ταπείνωση, αγρυπνία,
Υπακοή στον Γέροντα, κόψιμο του ιδίου Θελήματος, άοκνη εργασία στο
μοναστήρι, εξυπηρέτηση των προσκυνητών, πόνος για τον κόσμο, για των του
λαού αγνοημάτων, υλική και πνευματική βοήθεια σε όλους. Ο έγγαμος
«φανατικός» Χριστιανός , οικογενειάρχης με όσα ο Χριστός ζητά να τελεί,
για γίνει ένα με τον Κύριο. Αγάπη στον συνάνθρωπό του , εκκλησιασμός,
ελεημοσύνη, εξομολόγηση, μετάνοια, ακακία, ταπείνωση.
Κάνει
ο «φανατικός» Χριστιανός κάποιο κακό; Μπορεί να μην τον γουστάρουν
πολλοί. Ξέρετε όμως γιατί ;Γιατί μάλλον αποτελεί έλεγχο για εμάς που δεν
κάνουμε αυτά που θα έπρεπε να πράττουμε.
Βγάλτε
αγαπητοί τα συμπεράσματά σας από τους «φανατικούς» του Ισλάμ και της
Ορθοδοξίας. Υπάρχει περίπτωση, έστω ένας «Ταλιμπάν» Ορθόδοξος όπως
αποκαλείται από πολλούς, να κάνει όσα κάνει ο φανατικός του Ισλάμ.
Το
μόνο που μπορεί να πράξει ο Ορθόδοξος είναι κατά μέτωπον επίθεση
αγάπης. Γιατί αυτό επιτάσσει ο ίδιος ο Χριστός , γιατί το Ευαγγέλιο αυτό
λέει, το οποίο στην ακραία του μορφή, γίνεται μια πλημμύρα αγάπης προς
το Θεό και προς σε ότι έχει ψυχή αλλά και προς σε οτιδήποτε δεν έχει
ψυχή. Η λέξη φανατικός παίρνει εξαιρετικά διαφορετική μορφή στις δυο
συγκρίσεις. Το ένα είναι η λάμψη του φωτός και το άλλο το έρεβος , η
ανυπαρξία έστω ακτίνας φωτός.
Και
φίλοι αυτά που ακούγονται κατά καιρούς ότι όλες οι θρησκείες είναι οι
ίδιες και ο Θεός είναι ένας είναι αστήρικτα και πέραν πάσης λογικής
δηλώσεις.
Δεν μπορεί ο ίδιος Θεός να λέει, γύρισε και το άλλο μάγουλο αν σε χαστουκίσουν, και πάλι ο ίδιος να λέει πάρε ζωές απίστων.
Ας
με συγχωρέσετε αλλά εκ των πραγμάτων και των γεγονότων προτιμώ απείρως
περισσότερο να είμαι «φανατικός», «Ταλιμπάν» Ορθόδοξος παρά οτιδήποτε
άλλο.
Νέαρχος Παναγή
Ορθοδοντικός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου