του Ηλία Καραβόλια
Ο φόβος της πανδημίας αναστέλλει το ιερό δισκοπότηρο του καπιταλισμού: την κατανάλωση και τη μετακίνηση ανθρώπων και κεφαλαίων. Άλλωστε αρκετά λεφτά είχαν ξοδευτεί με δανεικά τόσα χρόνια. Αρκετό εμπόρευμα μπήκε στα σπίτια μας. Και τα μελλοντικά κέρδη που προεξόφλησαν στα χρηματιστήρια οι τιμές των μετοχών δεν δικαιολογούνταν πλέον από την πραγματική ζήτηση και την προεξόφληση κερδών. Άνω του 1 τρις δολλαρίων κεφαλαιοποίηση είχαν φθάσει η Amazon και η Apple! Πόσο πιο ψηλά θα πήγαιναν; Πόσα gadget τους θα αγοράζαμε ακόμη; Και την ίδια ώρα τα επιτόκια ήταν σχεδόν μηδενικά χωρίς να υπάρχει ζήτηση χρήματος για παραγωγικούς σκοπούς.
Τα ομόλογα δεν πρόσφεραν αποδόσεις.
Είχε κολλήσει η ανάπτυξη, το σύστημα φράκαρε, τα ιδιωτικά, εταιρικά και κρατικά χρέη χτύπησαν κόκκινο. Οι αποδόσεις που ψάχνει το αεικίνητο κεφάλαιο σχεδόν είχαν πιάσει ταβάνι. Τα πάντα έπρεπε να ξεφουσκώσουν και να κοπεί νέο χρήμα. Έπρεπε να περιοριστεί η ζήτηση και να εξαντληθεί η υπερπροσφορά(;) ώστε να μην ξοδευτεί το φρεσκοτυπωμένο χρήμα απότομα και σηκωθεί ο πληθωρισμός; Γιατί -ω του θαύματος- χρήμα ξαφνικά βρέθηκε: κεντρικές τράπεζες και κυβερνήσεις μοιράζουν λεφτά με το ελικόπτερο !
Ας μην εθελοτυφλούμε: ο κορονοϊός είναι η αφορμή αφού είχε χτυπήσει τα όρια του το σύστημα. Έπρεπε να γίνει επανεκκίνηση καθώς το κεφάλαιο συνάντησε τον νόμο της πτωτικής τάσης του ποσοστού κέρδους και η κρίση υπερσυσσώρευσης έπρεπε να προκαλέσει αναδιάρθρωση στα πάντα: χρέη, εργασία, κεφάλαιο. Μην βιάζεστε να τα χαρακτηρίσετε μαρξιστικά αυτά. Είναι η πραγματικότητα, κατάματη, μπροστά μας.
Ο αληθινός φόβος του Θανάτου πυροδοτεί τους εκτυπωτές χρήματος και το Κράτος που όλοι καταριούνται θα σώσει για άλλη μια φορά την παγκόσμια οικονομία. Μένει να δούμε ποιοι ακριβώς θα αντέξουν και ποια θα είναι η νέα εργασιακή ταυτότητα του καθενός: εξ αποστάσεως, από το σπίτι, με πλατφόρμες, ρομποτικά, αυτοματοποιημένα.
Πιστεύω να κατανοούμε ποιος θα πληρώσει μελλοντικά το μάρμαρο για το χρήμα που θα τυπωθεί.
Προς το παρόν, να ευχόμαστε να αντιστραφεί η εκθετική καμπύλη των κρουσμάτων, να μην χαθούν άλλες ψυχές και όσον αφορά τις καμπύλες της οικονομίας, υπομονή. Έχουμε πολύ δρόμο. Και αυτό γιατί οι μεγάλοι παίχτες των αγορών ξέρουν ότι υπάρχει κάτι πολύ χειρότερο από τον κορωνοϊό και το κραχ στο πετρέλαιο: μας έπιασε η τέλεια καταιγίδα σε περίοδο μηδενικών/αρνητικών επιτοκίων και σε εποχή παγίδας ρευστότητας. Είμαι σίγουρος ότι δεν αποκλείεται σε λίγο οι κεντρικές τράπεζες να αγοράζουν και μετοχές αφού εξάντλησαν πλέον τα μέτρα νομισματικής πολιτικής.
Οι οικονομίες μοιραία θα δεχθούν πλήγμα στην καθημερινότητα τους μετά την παρατεταμένη πτώση των χρηματιστηρίων. Ένα αόρατο παράσιτο, ένας ιός που μόνο με μικροσκόπιο αναγνωρίζεται, κατάφερε να ξεφουσκώσει την καπιταλιστική αισιοδοξία που συνόδευε τα απανωτά ρεκόρ στη Wall Street και τα διεθνή χρηματιστήρια.
Κάποιοι δογματικοί θεωρητικοί μιλούσαν για τον πολυετή θρίαμβο της αποτελεσματικότητας των αγορών που αυξάνουν τον πλούτο (παρά τις ανισότητες) εθελοτυφλώντας μπροστά στην αύξηση του χρέους. Και τώρα βλέπουν ότι αυτά δεν είναι συμβατά, δεν λειτουργούν, και ότι περί τα 8 τρις(!) θα δώσουν παγκοσμίως κυβερνήσεις και κεντρικές αρχές (το »καταραμένο Κράτος» δηλαδή) ώστε να διασωθεί το σύμπαν. Θα τρίζουν τα κόκκαλα του μακαρίτη του Keynes…
https://www.hereticalideas.gr/2020/03/to-systima-mpike-stin-entatiki.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου