Το λυκόφως ενός... killer

Του Όφι Ιοβόλου

 Παρά τους πανηγυρισμούς του Τσίπρα και της παρέας του για την ολοκλήρωση του ξεπουλήματος της Μακεδονίας και τη νέα πλειοψηφία που προέκυψε μετά από την... εκτέλεση του άλλοτε συντρόφου εν όπλοις Καμμένου, η προχθεσινή κοινοβουλευτική οπερέτα σηματοδοτεί το τέλος του Αλέξη Τσίπρα.

Ενός... killer που δεν δίστασε να θυσιάσει τα πάντα για την καρέκλα. Υποθήκευσε τον πλούτο της χώρας για 100 χρόνια, παρέδωσε εδάφη που ανακτήθηκαν με αίμα, πούλησε συντρόφους και συνεργάτες, με μοναδικό στόχο την ολοκληρωτική κατάκτηση της εξουσίας όπως τον συμβούλευσε η σύντροφός του. Πιό αμοραλιστής πεθαίνεις!!!
Όπως αποδείχτηκε όμως, αντί να την κατακτήσει έμεινε μόνο με το στίγμα του προδότη και τώρα έντρομος προσπαθεί να παρατείνει τον βίο της αθλιότερης κυβέρνησης της μεταπολίτευσης με δανεικά δεκανίκια, μπας και καταφέρει να διασωθεί.

Τίποτα ωστόσο δεν προμηνύει ότι μπορεί να αντιστρέψει την κατρακύλα του.
Το υποτιθέμενο ατού της οικονομίας δεν είναι τίποτε άλλο από μία φενάκη. Μετά από τόση αφαίμαξη η ανάπτυξη παραμένει αναιμική, ένας στους δύο Έλληνες βουλιάζει στα χρέη, κι όπως μας πληροφόρησε εσχάτως ο κύριος Δραγασάκης, ο λαός ενδέχεται να πληρώσει από την τσέπη του και τα σπασμένα των τραπεζών.
Στα εθνικά το ίδιο. Παραδώσαμε την Μακεδονία για κούφια ανταλλάγματα κι όχι μόνο δεν ισχυροποιηθήκαμε γεωπολιτικά, αλλά ανοίξαμε την κερκόπορτα για την σμίκρυνση της Ελλάδος. Θα το διαπιστώσουμε σύντομα όταν οι Σκοπιανοί θα χρησιμοποιούν αποκλειστικά το «Μακεδονία» εγείροντας αξιώσεις για «μακεδονική μειονότητα», κι όταν ξεπουληθεί η Θράκη, η Βόρεια Ήπειρος, η Κύπρος και το Αιγαίο. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της... ενεργής διπλωματίας των ολετήρων.
Για τα ζητήματα της παιδείας, της ασφάλειας, της δικαιοσύνης, της πάταξης της διαφθοράς, της κοινωνικής συνοχής, τί να πούμε; Καθημερινή διολίσθηση για να επιτευχθεί το μοντέλο του Μαδούρο που τόσο αγάπησε ο Τσίπρας.
Και προσπαθεί ο δόλιος να διαστρεβλώσει την πραγματικότητα βγάζοντας το προσωπείο του μπαχαλάκια, φορώντας αυτό του υπεύθυνου ηγέτη.
Είναι αργά για δάκρυα... σύντροφε. Κανείς δεν τσιμπάει πλέον.
Πέρα από κάποιους που θέλγονται από τα καθρεφτάκια που τους μοιράζεις, οι υπόλοιποι ανυπομονούν να έρθει η ώρα της κάλπης για να σε... μαυρίσουν περίτεχνα.
Το γνωρίζεις κι ο ίδιος, γι΄ αυτό δεν τολμάς να προσφύγεις στις κάλπες.
Κι αυτή είναι η τιμωρία σου για τα δεινά που προκάλεσες στην Ελλάδα.
Να τρέμεις την ετυμηγορία του λαού επιχειρώντας να την αποφύγεις.
Κι απ΄ ότι φαίνεται, την λατρεία σου για την καρέκλα θα την πληρώσεις μέχρι τέλους. Εκεί θα κάθεσαι, εγκλωβισμένος μέχρις εσχάτων, προσπαθώντας να αποφύγεις τις απανωτές σφαλιάρες των πολιτών, ενώ θα σου φωνάζουν... ήταν δίκαιο και έγινε πράξη.

 http://www.antinews.gr/action.read/politiki/to-lukofos-enos-killer/2.130708