Ο ανελλήνιστος Κοτζιάς

Του ΜΑΝΩΛΗ ΒΑΣΙΛΑΚΗ

…η μάλλον ψηλαφητή και αναμφισβήτητος αγραμματοσύνη του φεγγοβολεί και λάμπει ως ήλιος μεσουρανών εν ανεφέλω στερεώματι.
(Εμμανουήλ Ροΐδης)

Good morning to everybody. Is nice to be in Brussel.
(Δήλωση Κοτζιά κατά την πρώτη… απόβασή του στις Βρυξέλλες, 9.2.2015)

Όταν οι άλλοι διάβαζαν επιστημονικά έργα αυτός έγραφε προπαγανδιστικές μπροσούρες με ανελλήνιστα τερατώδη ψέματα στην ξύλινη γλώσσα του ΚΚΕ. Όταν αποφάσισε σε προχωρημένη ηλικία, ελέω Γ. Α. Παπανδρέου, να κάνει ακαδημαϊκή καριέρα ήταν πια αργά για να μάθει τα στοιχειώδη. Σ’ αυτή την ηλικία αντί να μαθαίνεις ξεχνάς. Σε ένα πράγμα είναι μόνο γόνιμος σαν τον Νείλο: ποταμός ψεμάτων και απατηλών αυτοσχέδιων κατασκευών που ρέει ακατάπαυστα. Σε συνέντευξή του σε προστατευμένο περιβάλλον (στον Σ. Κοτρώτσο, την τέταρτη που «παραχωρεί», στην εκπομπή της ΕΡΤ1 «Επόμενη

Μέρα», 4.6.2018) ο πολυκαθηγητής Κοτζιάς σε ένα παραλήρημα προχειρολογίας, ανευθυνότητας και μεγαλείου αναφέρθηκε στα κρίσιμα θέματα της εξωτερικής πολιτικής τα οποία χειρίζεται, προσπαθώντας να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Για να προκαλέσει τη συμπάθεια των τηλεθεατών προέβαλε τις… θυσίες του για να υπηρετήσει τα εθνικά θέματα, επικαλούμενος κουτοπόνηρα (αυτό είναι το επίπεδό του) «τα 30 κιλά που πήρε από την καρέκλα του Υπουργού, που κάθεται και δουλεύει όλες αυτές τις ώρες ακίνητος». Και κατεβάζοντας ακόμη περισσότερο το επίπεδο: «Εγώ αντέχω κάθε μέρα να τρώω δημοκρατική κριτική, σφαίρες, απειλές, εκβιασμούς και δεν αντιδρώ όπως ξέρετε».

Ακούγοντάς τον να φλυαρεί ακατάπαυστα, σε άθλια Ελληνικά, σκέφτηκα να απομαγνητοφωνήσω τη συνέντευξη για να έχω καλύτερη εικόνα του τρόπου με τον οποίο χειρίζεται τη γλώσσα ένας επαγγελματίας λασπολόγος και συκοφάντης λαών και ανθρώπων, που συνεργάστηκε με το καθεστώς Χόνεκερ και υπηρέτησε την προπαγάνδα των πιο στυγνών δικτατοριών.

Λόγος ασυνάρτητος, σύγχυση φρενών, αδυναμία να πει δυο λογικά και αληθινά επιχειρήματα: τα πιο πρόχειρα μέσα είναι η απάτη, το ψέμα και ο λεκτικός τραμπουκισμός ‒ αυτή είναι η ειδικότητά του, το επάγγελμα δεκαετιών, η δεύτερη φύση του. Δεν θα αναφερθώ τώρα στα ψεύδη, τις αντιφάσεις και τις ιταμές απειλές του (ειδικά με τα απόρρητα έγγραφα) προς τους πολιτικούς του αντιπάλους οι οποίες εξόργισαν πολλούς από αυτούς. Θα περιοριστώ σε μερικές ενδεικτικές περιπτώσεις από τα απειράριθμα μορφολογικά, συντακτικά, σημασιολογικά και πραγματολογικά λάθη του υπουργού Εξωτερικών, τα οποία είναι απαράδεκτα για έναν πρόσθετο λόγο: Ο Κοτζιάς κατάφερε να γίνει ‒όπως έγινε!‒ καθηγητής «Πολιτικών Θεωριών των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών» στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Σ’ αυτή τη γλώσσα και με αυτά τα επιχειρήματα δίδασκε τους φοιτητές του; Διότι, ενώ επαίρεται ότι είναι καθηγητής Διεθνών Σπουδών, είναι τόσο αγράμματος που δεν γνωρίζει πώς κλίνεται η λέξη «Διεθνής». Ο Κοτζιάς δεν ξέρει αποδεδειγμένα να κλίνει τα τριγενή και δικατάληκτα σιγμόληκτα σε -ης, -ες και -ής, -ές: Λέει: η διεθνή πολιτική, να υπάρχει σαφή διάκριση (τρεις φορές). Η διεθνή διάσκεψη (δυο φορές): «Το 1992-1994 έγινε η Διεθνή Διάσκεψη ISO. Η Διεθνή Διάσκεψη ISO είναι η κατοχύρωση των ονομάτων….».

Ο καθηγητής Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών μιλά για τη «Μακεδονία του Πιρή» και για την «Επιτροπή Μπαταντέρ [= Badinter / Μπαντεν-τέρ], η οποία Επιτροπή Μπαταντέρ, αναλαμβάνει να κάνει το εξής: πρώτον, …. Τι έκανε εδώ με την Επιτροπή Μπαταντέρ;»

Οι παρατονισμοί είναι συχνοί: ασμενώς (δυο φορές), αντί ασμένως. Σε σοβαρή, υποτίθεται, συνέντευξη μιλά σε πολύ χαμηλό υφολογικό επίπεδο, όπως δείχνουν η αχρείαστη επανάληψη του δεύτερου άρθρου: ο Αλέξης ο Τσίπρας (δύο φορές), ο Σπύρος ο Δανέλλης και τα φτηνιάρικα «αυτό δεν παίρνεται υπ’ όψιν», «δημόσια κουβέντα», «τουιτάκια και κολπάκια», «για να κάνει ένα τσίρκο εδώ στη χώρα», «μην κάνουν τις παρθένες και τους παρθένους» (3 φορές), «η κυρία Σπέκχαρ; ήταν κομμάτι [= μέλος] της ομάδας της διαπραγματευτικής».

Και αφόρητες ασυναρτησίες, όπως λ.χ.:
Σ. Κοτρώτσος: (…) Για το «Μακεδονία του Ίλιντεν».
Ν. Κοτζιάς: Του Προφήτη Ηλία.
Σ. Κοτρώτσος: Ναι. Εντάξει. Μακάρι να ήταν του Προφήτη Ηλία.
Ν. Κοτζιάς: Το «Ίλιντεν» αυτό θα πει. Είναι σαν το «Άγιος Μαρίνος».

Οι φλύαρες επαναλήψεις δείχνουν την αμηχανία στην οποία περιέρχεται ο καθηγητής της… Διεθνή Πολιτικής:

Όσον αφορά τον ξένο παράγοντα θα πρέπει να σας πω την δική μου εμπειρία. Δεν ανακατεύτηκε σε κανένα σημείο της διαπραγμάτευσης, όσον αφορά τη δική μου εμπειρία. Το ίδιο ισχύει για τον ασύντακτο λόγο: (…) Αναπτύξαμε τη συνεργασία ανάμεσα στην Αστυνομία και τις δυνάμεις που προστατεύουν τα σύνορα από τις δυο πλευρές. Της Πυροσβεστικής που προστατεύουν τη φωτιά η οποία την εποχή της παγκοσμιοποίησης υπάρχουν μεγάλες φωτιές από τις οποίες δεν προστατεύονται με εθνικά μέτρα.

Η ακατανόητη σύνταξη βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη: Αλλά το γεγονός ότι τους προστατεύω (αναφέρεται σε κόμματα της αντιπολίτευσης) προκειμένου να τελειώνουμε, δεν σημαίνει ότι δικαιούνται ανεύθυνων κατηγοριών και προκλήσεων σε βάρος της κυβέρνησης και εμού προσωπικά.

Κακοποιεί τη γλώσσα απειράριθμες φορές. Κάνει λόγο για: άθλιο «συφερτό», «αρχαιϊσμό» (2 φορές), «ανημέρωτους», «βαρείς συκοφαντίες»,… Το νέτα σκέτα το κάνει αγνώριστο: «σκέτο νέτα». Το κοινολογώ το λέει «κοινωνιολογώ». Επιμένει ότι του «εξασκούνται επιθέσεις» και ότι «αποδείχθηκαν πολύ βαρείς οι συκοφαντίες». Καμαρώνει ότι «επί υπουργία μας» κάνουμε εξωτερική πολιτική «με τους πιο υψηλούς ειδικευμένους στον τόπο μας». Κακοποιεί  το ευαγγελικό (Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, 22, 21) απόδοτε ουν τα Καίσαρος Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ λέγοντας δυο (2) φορές Τα του Καίσαρι τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ.

Ο Κοτζιάς επικαλείται άστοχα το καβαφικό «Σε μερικούς ανθρώπους έρχεται μια μέρα / που πρέπει το μεγάλο Ναι ή το μεγάλο το Όχι / να πούνε.» για να προβάλει τις «ηγεμονικές (sic) ικανότητές του»: «Γιατί όταν έρχεται η μεγάλη στιγμή του μεγάλου ναι, ή του μεγάλου όχι, πρέπει να επιδείξεις διευθυντικές ικανότητες, αρχηγικές, ηγεμονικές ικανότητες.»

Τέλος, μόνο ένας πολυκαθηγητής Κοτζιάς θα μπορούσε να επικαλεστεί την ανύπαρκτη «ρανίδα των ικανοτήτων» του: πιστεύω ότι εκεί όπου ετάχθην από τον λαό και από τον Πρωθυπουργό μου πρέπει να υπηρετώ μέχρι την τελευταία ρανίδα των ικανοτήτων μου.

Τα Ελληνικά του είναι άθλια, αλλά οπωσδήποτε πολύ καλύτερα από τα Αγγλικά του, με τα οποία δίδασκε ‒κατά φαντασίαν εννοείται‒ στα Πανεπιστήμια της Οξφόρδης και του Χάρβαρντ στα οποία κατείχε (sic), σύμφωνα με την απάτη επί δικαστηρίω που διέπραξε, θέση Καθηγητού (!), πράγμα που διέψευσαν τα εν λόγω πανεπιστήμια, αλλά αυτό στην χώρα του Σώρρα δεν θεωρείται επίμεμπτο. Το έχουμε ξαναγράψει: N. Kotzias: Imaginary Professor at Oxford University, Harvard, Marburg… (βλ. http://athensreviewofbooks.com/?p=1944)

Σημείωση: Στην επίσημη ιστοσελίδα του ΥΠΕΞ ορισμένα από αυτά τα λάθη έχουν διορθωθεί στο κείμενο. Προφανώς αυτοί που το απομαγνητοφώνησαν γνωρίζουν περισσότερα γράμματα από τον… Πολυκαθηγητή.