Άκου, Τζήμερε…

Ο Νίκος Μπογιόπουλος στον eniko

    Όπως έχουμε επαναλάβει πρόκειται  περί ευγενικότατου κυρίου. Το όνομά του «Τζήμερος». Αν δεν σας θυμίζει τίποτα – πολύ λογικό – είναι εκείνος που είχε πει για τα παιδιά που πέθαναν από το μαγκάλι στη Λάρισα  προ τριετίας ότι ο θάνατός τους δεν οφειλόταν στα ελλιπή οικονομικά τους μέσα, αλλά στην ελλιπή τους παιδεία, μιας και δεν γνώριζαν τις βλαβερές συνέπειες του μονοξειδίου του άνθρακα…
    Αυτήν την ανθρωπιστική προσέγγιση, πάντως, όταν χάθηκε το άλλο παιδί στη Θεσσαλονίκη, πάλι από το μαγκάλι, ο Τζήμερος δεν την επανέλαβε. Από θρασυδειλία; Όχι. Μάλλον επειδή  εκείνο το κοριτσάκι ήταν καλή μαθήτρια…
    Αργότερα – όπως είχε εντοπίσει ο Ν. Σαραντάκος- ο Τζήμερος είχε κάνει μια ανάρτηση στο τουίτερ του με αφορμή επιγραφή σε κάποια ΔΟΥ. Ο..
καλός και μορφωμένος αυτός άνθρωπος – ο Τζήμερος – συμπεριέλαβε και όλα τα αποδεικτικά στοιχεία για να επιβεβαιώσει το ευφυές του σχόλιο. Ιδούη ανάρτηση του Τζήμερου:

   Όπως βλέπετε, ο κύριος Τζήμερος δεν περιορίστηκε να τουιτάρει τη φωτογραφία. Ούτε του ήταν αρκετή η αναφορά του για το ανορθόγραφο της επιγραφής. Προχώρησε και σε σύντομη – πλην βαθιά – πολιτική ανάλυση. Για τους δημόσιους υπαλλήλους. Που το «μητρώο» το γράφουν «μητρόω». Και που δεν ήθελαν να αξιολογηθούν.  Γιατί αν αξιολογούνταν τότε θα έπεφταν στα χέρια κάποιου (εγγράμματου) Τζήμερου και θα τους άλλαζε τα φώτα. Για την ακρίβεια θα τους έστελνε στα μητρώα της ανεργίας.
    Μέσαστον νεοφιλελευθερισμό του, όμως, ο κύριος Τζήμερος, ζαλισμένος από την ευτυχία και την περηφάνια του που κατάφερε με μια και μόνο φράση του να ξεφτιλίσει αυτούς τους αγράμματους και ανορθόγραφους υπαλλήλους, πέταξε και εκείνο το «κλείνονται». Το οποίο – κατά κακή τύχη του κύριου Τζήμερου – γράφεται με «ι». Έτσι συμβαίνει με τα ρήματα: Δεν «κλείνονται», τα ρήματα «κλίνονται».
    Φυσικάαυτά τα λαθάκια συμβαίνουν πότε – πότε. Τα κάνουν ακόμα και εγγράμματοι (και αξιολογημένοι) όπως ο Τζήμερος. Και οπωσδήποτε δεν αποτελούν λόγο για να εξάγει κανείς γενικότερα συμπεράσματα για την μόρφωση ή την καλλιέργεια ή την επαγγελματική επάρκεια εκείνου που τα διαπράττει.
    Συμπεράσματα, πάντως, για την βλακεία που κουβαλάει κάποιος όταν τα αξιοποιεί για να βγάλει άχρηστους τους άλλους και για να δικαιώσει την πολιτική των απολύσεων, θα μπορούσαν - ίσως - να εξαχθούν…
    Αυτός (ο Τζήμερος ντε), ο ίδιος που σε μια από τις εκπομπές του «Ενικός» στο «Σταρ» είχε εντυπωσιάσει το κοινό με την σπινθηροβόλο σκέψη του ισχυριζόμενος ότι η ανάπτυξη στην Ελλάδα θα έρθει αν το κράτος πάψει να θέτει αντικίνητρα στους Έλληνες που επιθυμούν να φτιάχνουν… τσολιαδάκια και να τα πουλάνε στους τουρίστες (παρεμπιπτόντως: ο Τζήμερος εκτός από εγνωσμένου κύρους αντικρατιστής είναι και διαφημιστής που εξασφάλιζε παντεσπάνι έχοντας στο πελατολόγιό του μια ντουζίνα κρατικές επιχειρήσεις…), βάλθηκε μετά την γραμματική να κατατροπώσει και τον Μαρξ.
    Πρόκειται, εμφανώς, για το καταλληλότερο πρόσωπο για να βάλει στην θέση του αυτόν τον «εξαθλιωμένο τεμπελχανά», όπως αποκαλεί (ο Τζήμερος!) τον Μαρξ. Εν ολίγοις και για να μην σας κουράζουμε, η ανάλυση του Μαρξ και ειδικά το σκέλος της που αφορά στην «υπεραξία» είναι  – κατά τον Τζήμερο –  «παιδαριώδης» και «δεν στέκει σε καμία κριτική».
   Για να αποδείξει, δε, πόσο «οφ σάιντ» είναι ο Μαρξ, αυτός ο «Μαραντόνα» της πολιτικής οικονομίας (ο Τζήμερος ντε) είχε χρησιμοποιήσει το παράδειγμα του… Μήτρογλου και την μεταγραφή του από τον Ολυμπιακό στην Φούλαμ…
   Μετά από εκείνη την προ διετίας εμβριθέστατη «αξιοποίηση» του Μήτρογλου στις αναλύσεις κατά του Μαρξ, είχαμε ευχηθεί στον Τζήμερο να αξιωθεί να «αξιοποιήσει» και τον… Βαμβακούλα. Δεν είχαμε αποφύγει – είναι αλήθεια – να επισημάνουμε, τότε, ότι ο Μαρξ περιπτώσεις σαν του Τζήμερου  τις είχε προβλέψει. Στην εισαγωγή κιόλας του «Κεφαλαίου» του, ο Μαρξ σημειώνει ότι στον «αμόρφωτο» (δεν εννοούσε αναγκαστικά τον Τζήμερο) η ανάλυση της αξιακής μορφής του εμπορεύματος «φαίνεται σαν περιπλάνηση».
    Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Μαρξ επέμενε: «Προϋποθέτω φυσικά αναγνώστες– έγραφε ο Μαρξ –που θέλουν να μάθουν κάτι το καινούργιο και επομένως να σκεφτούν και οι ίδιοι». Όπως βλέπετε ο Μαρξ δεν είχε καμία απαίτηση από τους Τζήμερους…
    Μετά από αυτά ο Τζήμερος επανήλθε. Αφορμή ήταν ότι δεν του άρεσε του Τζήμερου ο τρόπος με τον οποίο ορκίστηκαν το 2014 οι εκπρόσωποι των κομμάτων της Αριστεράς στο Περιφερειακό Συμβούλιο της Αττικής. Κατά τον Τζήμερο, οι εκλεγέντες με τους συνδυασμούς της Αριστεράς «δεν τήρησαν τον υπό του νόμου προβλεπόμενο όρκο» και ως εκ τούτου είχε ανακοινώσει ότι θα προσφύγει «κατά του κύρους της ορκωμοσίας».
    Δικαίωμά του, αλλά ξέρετε δεν είχε περιοριστεί εκεί. Στην ανακοίνωσή του και σε μια έκρηξη… δημοκρατικότητας, ο καλός αυτός άνθρωπος, ο Τζήμερος, εκτός από… άθεη περιέγραφε την πολιτική του αντίπαλο, την κυρία Δέσποινα Κουτσούμπα, με  τα ακόλουθα ευγενικά λόγια: «(…) ένα περίεργο, απροσδιόριστο ον από τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ»…
    Σημειώθηκε, τότε, ότι δεν είναι σωστό να θεωρείται ο Τζήμερος
ιδεολογικός «πρωτοξάδερφος» του Κασιδιάρη. Απόδειξη ότι ενώ ο δεύτερος χτυπάει γυναίκες πολιτικούς αντιπάλους του, ο πρώτος, ο Τζήμερος, «απλώς» τις βρίζει…

    Να, όμως, που ο Τζήμερος επανήλθε. Αποδεικνύοντας ότι όλα είναι δυνατά. Ακόμα και να ξεπεράσει ο Τζήμερος σε αθλιότητα τον Τζήμερο.
    Αυτός ο σοβαρός άνθρωπος, που πέρσι καλούσε σε ανατροπή του εν Ελλάδι… σοβιετικού καθεστώτος, που αναβάθμιζε τον πολιτικό λόγο αποκαλώντας τον Τσίπρα «αλήτη που υποδύεται τον πρωθυπουργό» και πρότεινε ως μέθοδο πολιτικής δράσης το «μπαίνουμε στο Μαξίμου και τους πετάμε έξω με τις κλωτσιές», χτες στοχοποίησε τον… Παύλο Φύσσα.
    Και όχι μόνο τον δολοφονημένο Φύσσα (αυτό το έχει διαπράξει ξανά), αλλά αυτή τη φορά στοχοποίησε και την χαροκαμένη μάνα του Φύσσα!
    Αυτός ο δημοκράτης (και ουχί ντροπαλός διαφημιστής του φασισμού), αυτός ο δικαιοκρίτης (και ουχί βαποράκι της τιποτένιας προπαγάνδας των «δυο άκρων»), έγραψε στην προσπάθεια να εξισώσει τον Παύλο Φύσσα με τον δολοφόνο του (!), τον Ρουπακιά:

«Βλέποντας τη μάνα του Φύσσα καταλαβαίνεις πώς έγινε έτσι ο φασισταράς, που επειδή τον μαχαίρωσε ένας άλλος φασισταράς πάνε να τον μεταμορφώσουν σε περιστέρι της ειρήνης».

    Ως εκ τούτου κατέληξε στο γνωστό του τροπάρι:

«Ο Φύσσας - λέει ο Τζήμερος - ήταν ένας φασίστας, ίδιος κι απαράλλαχτος με τους δολοφόνους του. Η μόνη διαφορά ήταν ότι αυτοί κρατούσαν το μαχαίρι»…

    Γνωρίζουμε την παρατήρηση αρκετών αναγνωστών: «Τι κάθεστε, τώρα, και ασχολείστε με τον Τζήμερο», θα πουν.
    Λαμβάνουμε πολύ σοβαρά την παρατήρηση για την συγκεκριμένη συνιστώσα του «δημοκρατικού τόξου». Τον αποτυχημένο πολιτευτής της Δράσης που με τον ίδιο τρόπο που στάζει σάλια όταν απευθύνεται στην «εξοχότατη» Μέρκελ, με τον ίδιο τρόπο εκτοξεύει εμέσματα κατά της μάνας του δολοφονημένου από τα ναζιστικά τάγματα. Που πότε με τη μάσκα του «αντικρατιστή» και πότε του «ευρωπαιστή» έχει θέσει εαυτόν στην υπηρεσία του ξεπλύματος του φασισμού δια της εμετίλας των δυο άκρων.
    Κυρίως, λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπόψη, αυτό που διαβάσαμε σε μια ανάρτηση στο f/b (Βάλια Κάλντα):

«Στα ελληνικά δεν υπάρχει λέξη για όσους χάνουν το παιδί τους. Αν χάσεις τη μάνα σου είσαι ορφανός, αν χάσεις τον σύντροφό σου είσαι χήρα, αν σκοτωθεί το παιδί σου η ύβρις των άγραφων νόμων δεν επιτρέπει να σχηματιστεί όνομα για κάτι που διακόπτει τη φυσική αλληλουχία της ζωής».

    Ναι, ο Τζήμερος διέπραξε ακριβώς αυτό: Την ύβρη – κατά παράβαση κάθε γραπτού και άγραφου νόμου - να επιτεθεί στη μάνα που της δολοφόνησαν το παιδί της, το σπλάχνο της.
    Ναι, λαμβάνουμε απολύτως υπόψη μας τούτες τις σκέψεις για το λέρωμα που προκαλεί η ενασχόληση με τέτοιους τύπους. Και δεσμευόμαστε: 
    Η όποια αναφορά μας στον («ασχοληθείτε μαζί μου») περιφερειακό σύμβουλο Τζήμερο, αν ποτέ επαναληφθεί, θα τοποθετηθεί στον κατάλληλο χρόνο: Όταν θα έρθει προς συζήτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής το θέμα των σκουπιδιών...