Άρθρο του πατέρα Καψή το 1949, Υπουργό του ΠΑΣΟΚ το 1981, "πατέρα" των δημοσιογράφων του MEGA και ΔΟΛ (νυν Υπουργός Σαμαρά).
«Συντελεστής της νίκης του εθνικού στρατού στον Γράμμο και το Βίτσι το θαύμα της Μακρονήσου»
Το άρθρο του Ιωάννη Καψή που επαναδημοσιεύτηκε στην Εθνική εφημερίδα «Εμπρός», Φύλλο Νο. 12 που κυκλοφορεί
Υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση για το τι ακριβώς συνέβαινε στη Μακρόνησο στα τέλη της δεκαετίας 1940. Μυθοποιήθηκε και κακοφημίσθηκε από την Αριστερά. Έγινε αντικείμενο μιας διαστρεβλωτικής προπαγάνδας που σέρνεται μέχρι τις μέρες μας. Εμφανίζεται ως «κολαστήριο», ενώ ήταν ένα κέντρο στρατιωτικής εκπαίδευσης και αναμόρφωσης των νεαρών που είχαν παρασυρθεί από τους κομμουνιστές. Την άποψή του για το θέμα κατέθεσε ο δημοσιογράφος Γιάννης Καψής, ο οποίος ασχολήθηκε με την πολιτική και υπήρξε υπουργός των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Στο κατωτέρω άρθρο, που έχει γραφεί αποκλειστικά για το «ΕΜΠΡΟΣ» (4 Οκτωβρίου 1949), ξεκαθαρίζει τα πράγματα:
Από την Μακρόνησον – Δύο χιλιάδες άνδρες πήραν προχθές τα όπλα
Οι ελληνικές νίκες στον Γράμμο, το Βίτσι και σε κάθε γωνιά της Ελληνικής γης υπεχρέωσαν ολόκληρον τον πολιτισμένον κόσμον να ομιλή, για μια φορά ακόμη, με θαυμασμό για τις ελληνικές αρετές. Του θαυμασμού αυτού δικαιούται ολόκληρος ο ελληνικός λαός και κάθε τμήμα του εθνικού στρατού, από τις εμπροσθοφυλακές μέχρι του τελευταίου βοηθητικού οπλίτου. Κανείς όμως ειλικρινής παρατηρητής δεν θα μπορούσε να μην αναφέρη και την Μακρόνησον ως έναν από τους συντελεστάς της νίκης. Είναι πιθανόν η υλική συμβολή της να μην είναι μεγάλη, η ηθική όμως ενίσχυσίς της προς το μαχόμενον έθνος τεραστία. Ήρωας έχουν να επιδείξουν πολλά έθνη, δημιούργημα όμως σαν την Μακρόνησο κανένα. Γιαυτό δεν προξενεί έκπληξι ο θαυμασμός όλων των ξένων παρατηρητών οι οποίοι επεσκέφθησαν την νήσον. Την παρελθούσα Κυριακήν άλλες δυο χιλιάδες Μακρονησιωτών έλαβαν τα όπλα, που τους έδωσεν αυτοπροσώπως ο αρχηγός του Γεν. Επιτελείου, για να πυκνώσουν τας τάξεις των μαχομένων συναδέλφων των.
Κάτω από έναν καταγάλανον ουρανόν, τα τμήματα της Μακρονήσου περίμεναν με ανυπομονησίαν τον αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. που θα τους έδιδε το τιμημένο όπλο και θα τους έλεγε ότι είναι πλέον άξιοι να υπερασπίσουν την σημαία και την πατρίδα των. Την 9ην πρωινήν ακριβώς οι σάλπιγγες εσήμαναν «προσοχήν». Ο αρχηγός του Επιτελείου αντιστράτηγος Κοσμάς με τον ταξίαρχον-διευθυντήν της Μακρονήσου κ. Μπαϊρακτάρην και άλλους ανωτέρους αξιωματικούς άρχισε την επιθεώρησιν των τμημάτων ενώ τα πλήθη των προληπτικώς κρατουμένων που είχαν συγκεντρωθή εις τον χώρον της τελετής εξέσπασαν σε ουρανομήκεις ζητωκραυγάς. Ολίγα λεπτά αργότερα τέσσαρες στρατιώται, αντιπρόσωποι των τεσσάρων ταγμάτων που θα συγκροτήσουν οι σκαπανείς, παρετάχθησαν προ των τμημάτων των και εν μέσω ατμοσφαίρας βαθυτάτης συγκινήσεως έλαβαν συμβολικώς τα όπλα από τον αρχηγόν του Γ.Ε.Σ. Μετά την παράδοσιν των όπλων ο αντιστράτηγος Κοσμάς ωμίλησε προς τας συντεταγμένα τμήματα και τους ετόνισεν: «Ή εσείς μας εγελάσατε ή εμείς σας αδικήσαμε. Αλλά είμαι βέβαιος ότι σας αδικήσαμε. Όλοι σας είσθε πολύ καλοί Έλληνες, αν δε μερικοί από σας δεν θα πάρουν τώρα αμέσως τα όπλα τούτο δεν σημαίνει ότι είναι ολιγώτερον Έλληνες από τους άλλους συναδέλφους των. Απλώς στρατολογικοί λόγοι δεν μας επιτρέπουν να σας εντάξωμεν όλους ταυτοχρόνως εις τα μαχόμενα τμήματα. Παιδιά μου κυττάξτε να τιμήσετε και να δοξάσετε τα όπλα που πήρατε σήμερα». Όταν έκαμε την τελευταίαν αυτήν προτροπήν ο αρχηγός του Επιτελείου ήταν βέβαιος ότι ήταν τελείως περιττή γιατί στα πρόσωπα όλων έβλεπε ζωγραφισμένη την απόφασιν να δρέψουν καινούργιες δάφνες, καινούργιες νίκες, μεγαλύτερες ίσως από όλες τις άλλες.
Μετά την παράδοσιν των όπλων επηκολούθησε παρέλασις των νέων τμημάτων. Ευσταλείς, με άψογον παράστημα οι σκαπανείς παρήλασαν προ των αξιωματικών των οι οποίοι δεν μπορούσαν να κρύψουν την ικανοποίησιν και την υπερηφάνειάν των για την επιτυχία του έργου των. Μετά την παρέλασίν των οι σκαπανείς το... έρριξαν στο γλέντι, ένα αγνό ελληνικό γλέντι για να γιορτάσουν την ψυχική τους αναγέννησιν. Με την συνοδείαν λαϊκών οργάνων οι στρατιώται άρχισαν τον χορόν που τους θύμιζε το πανηγύρι του χωριού τους. Μέσα στο τεράστιο γήπεδο ασκήσεων του Α΄ τάγματος οι στρατιώται συγκεντρωμένοι κατά... επαρχίας άρχισαν να χορεύουν τους χορούς της ιδιαιτέρας των πατρίδας. Από τον καλαματιανό και τον τσάμικο μέχρι τον κερκυρέικο και τον λεβέντικο πεντοζάλην. Στο χορό παρεσύρθησαν ύστερα από λίγο και οι αξιωματικοί και οι επισκέπται, ακόμη και ο πρώην πρύτανις του Πανεπιστημίου κ. Φωτεινός, ο οποίος στον ενθουσιασμό του ελησμόνησε τα γεράματα και την κούρασι του ταξιδίου. Ο ενθουσιασμός όμως έφθασεν εις τα όρια της παραφροσύνης όταν ο ίδιος ο αρχηγός του Επιτελείου ενθουσιασμένος και αυτός ετέθη επικεφαλής του... καλαματιανού και κατάφερε και στον χορό ακόμη να οδηγήση με επιτυχία τους στρατιώτας του.
Στην διασκέδασι έλαβε μέρος και η ορχήστρα και η χορωδία του Α΄ τάγματος της Μακρονήσου για την αρτιότητα της οποίας έχουμε και άλλοτε ασχοληθή. Παρ' όλον ότι πολλά από τα μέλη απεστρατεύθησαν ή ευρίσκονται μεταξύ των μαχομένων τμημάτων η χορωδία έχει την αυτήν όπως άλλοτε αρτιότητα, γεγονός που αποδεικνύει ότι η επιτυχία της δεν οφείλεται εις... συμπτωματικήν συγκέντρωσιν ταλέντων αλλά εις το πνεύμα συνεργασίας που επικρατεί μεταξύ των σκαπανέων. Και μια ο λόγος για ταλέντα θα πρέπει να αναφέρουμε την αποχαιρετιστήριον... παράστασιν των «ταλαντούχων» της Μακρονήσου πολλοί εκ των οποίων συγκαταλέγονται εις τας 2.000 των νέων μαχίμων σκαπανέων.
Αργά το απόγευμα ο αρχηγός του Επιτελείου με τους άλλους ανωτέρους αξιωματικούς και επισκέπτας απεφάσισαν με αρκετήν δυσαρέσκειαν να εγκαταλείψουν την νήσον. Μέχρι της αποβάθρας τους συνώδευσαν οι νέοι στρατιώται της Ελλάδος οι οποίοι έφθασαν μέχρι της παραλίας ψάλλοντες με τον γνώριμον ενθουσιασμό τους στρατιωτικά εμβατήρια. Αυτήν την φορά δεν ζητούσαν τα όπλα – γιατί τα όπλα τα είχαν πάρει – ζητούσαν μόνον με τον ενθουσιασμό τους να προαναγγείλουν τις νίκες που είναι αποφασισμένοι να κερδίσουν.
Διά μίαν φοράν ακόμη η Μακρόνησος έδωσεν νέον αίμα εις την Ελληνικήν Πατρίδα. Εχάρισεν εις το Έθνος δύο χιλιάδες νέους Έλληνας, δυο χιλιάδες στρατιώτες, δυο χιλιάδες ήρωες. Οι νίκες των σκαπανέων της δεν εδόξασαν μόνον την Ελληνικήν ανδρείαν, εδόξασαν και το ελληνικόν πνεύμα, τον ελληνικόν πολιτισμόν. Διότι εάν είναι εύκολον εις τον μηχανικόν πολιτισμόν, τον πολιτισμόν της ατομικής ενεργείας, να καταστρέψη ομαδικώς το ανθρώπινον γένος, του είναι απολύτως αδύνατον να δώση εις την κοινωνίαν έστω και μίαν νέαν ανθρωπίνην ψυχή, όπως αυτές που δίδει η Μακρόνησος κατά χιλιάδας.
Ι. ΚΑΨΗΣ
http://www.makeleio.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου