Γράφει ο ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ Η Αριστερά δε μπορεί να περιμένει μεγάλες θετικές (όχι τυφλές!) ενωτικές λαϊκές κινητοποιήσεις ανατροπής της σημερινής άθλιας κατάστασης, όσο αποφεύγει η ίδια να απαντήσει, ευθέως και πειστικά, στην τρομοκρατία των κυρίαρχων κύκλων περί «πτώχευσης» της χώρας και εξόδου από το ευρώ.
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΡΟΪΚΑ!
Δεν αντιλαμβάνονται οι δυνάμεις της Αριστεράς, πρώτα απ’ όλα ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ, ότι έπρεπε να είχαν αναλάβει μια μεγάλη εκστρατεία, «πάμπλουτη» σε επιχειρήματα, για να πείσουν ότι η στάση πληρωμών στο χρέος και η έξοδος από το ευρώ, στο πλαίσιο γενικότερης σύγκρουσης με την ΕΕ, δεν συνιστούν «κόλαση»; Δεν αντιλαμβάνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ ότι στάση πληρωμών στο χρέος και έξοδος από το ευρώ αποτελούν μοναδική εκκίνηση για μια βιώσιμη διέξοδο απέναντι στην τρόικα και τα μνημόνια, αναντικατάστατα αφετηριακά αιτήματα στο σήμερα για ένα μεγάλο πολιτικό κίνημα ανατροπής και πρωταρχικά μέτρα υλοποίησης αύριο από μια κυβέρνηση της Αριστεράς, που επιδιώκει να εφαρμόσει ένα προοδευτικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης με σοσιαλιστική προοπτική;
Δεν αντιλαμβάνονται αυτοί που όφειλαν να είναι πρωτοπόροι ότι χωρίς τη στάση πληρωμών στο χρέος και την έξοδο από το ευρώ, η ομηρία από την τρόικα και τα μνημόνια είναι ολοκληρωτική και ταπεινωτική;
Ότι, χωρίς τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους και έξοδο από το ευρώ, ο αγώνας κατά της τρόικας και των μνημονίων γίνεται κενό γράμμα και κούφιο περιτύλιγμα, αφού η τρόικα επισείει φοβικά τον «μπαμπούλα» της διακοπής των δόσεων και της χρηματοδότησης, αν δεν γίνουν δεκτοί οι όροι της, πράγμα που ισοδυναμεί, κατά τους κυρίαρχους κύκλους, με καταστροφή τρισχειρότερη από το κακό των μνημονίων;
Ποιος θα απαντήσει σε όλα αυτά;
Ποιοι θα πουν ευθέως ότι δεν θέλουμε ούτε ένα ευρώ από την τρόικα, γιατί είναι θηλιά στο λαιμό μας;
Ποιοι θα τονίσουν ότι η στάση πληρωμών στο χρέος (διακοπή αποπληρωμής χρέους), που θα προκύψει υποχρεωτικά, μετά την άρνηση της τροϊκανής χρηματοδότησης, είναι χίλιες φορές προτιμότερη από τη σημερινή τροϊκανή λεηλασία;
Ποιοι θα διατρανώσουν ότι η στάση πληρωμών συνδέεται άρρηκτα με την άλλη όψη της εξόδου από το ευρώ, η οποία είναι, έτσι κι αλλιώς, αναγκαία, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί και να σταθεί στα πόδια της η ελληνική οικονομία για προοδευτική διέξοδο;
Η ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΠΛΗΡΩΜΩΝ ΕΠΙ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Πέρασαν περίπου δύο χρόνια με τρόικα και μνημόνια!Δεν βλέπουν ακόμα αυτές τις αλήθειες οι αριστερές δυνάμεις; Δεν τις βλέπει ο ΣΥΡΙΖΑ; Δεν τις βλέπει το ΚΚΕ;
Έχουν την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να φύγουν τρόικα και μνημόνια και να συνεχίσει η χώρα, χωρίς τροϊκανή χρηματοδότηση, να αποπληρώνει το χρέος;
Δεν καταλαβαίνουν ότι η στάση πληρωμών επί του χρέους είναι υποχρεωτική επιλογή, εφόσον φύγουν τρόικα και μνημόνια;
Δεν καταλαβαίνουν ότι η στάση πληρωμών είναι - πέραν από δίκαιη – και αναγκαστική, για να ανασάνει από το βραχνά τρόικας και μνημονίων ο τόπος;
Δεν καταλαβαίνουν ότι η στάση πληρωμών στο χρέος σημαίνει πτώχευση; Πτώχευση με πρωτοβουλία του δανειζόμενου; Γιατί το κρύβει αυτό η Αριστερά; Θεωρεί ότι θα αποφύγει "τα δύσκολα"; Ξεχνάει, όμως, ότι αν προσπαθεί να αποφύγει το αυτονόητο, το υπενθυμίζει ο αντίπαλος και μάλιστα, το εκμεταλλεύεται κατά το χειρότερο τρόπο, για να φοβίζει και να παραλύει το λαό!
Δεν κατανοούν επομένως ότι δεν είναι δυνατόν να κινδυνολογεί και η Αριστερά με την πτώχευση γενικώς;
Δεν κατανοούν ότι πρέπει να γίνει διάκριση ανάμεσα στην πτώχευση με πρωτοβουλία του δανειζόμενου και σε αυτήν που ανεξέλεγκτα ή «συντεταγμένα» επιβάλλουν οι δανειστές για να λεηλατήσουν ακόμα περισσότερο;
Δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι πρέπει να προασπίσουν ευθέως και με επιχειρήματα την πτώχευση με πρωτοβουλία του δανειζόμενου και συγκεκριμένα την κίνηση μιας αριστερής κυβέρνησης στη χώρα που θα κάνει στάση πληρωμών στο χρέος, για να εφαρμόσει ένα προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής;
Η ΠΡΟΤΑΞΗ ΤΗΣ ΔΙΑΚΟΠΗΣ ΑΠΟΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
Δεν αντιλαμβάνονται ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ, με άλλους όρους ο καθένας, ότι πρέπει να προτάξουν το αίτημα της στάσης πληρωμών στο χρέος, ως προϋπόθεση εφαρμογής άλλων ριζοσπαστικών μετασχηματισμών;
Δεν καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να υπάρξουν προοδευτικοί και σοσιαλιστικοί μετασχηματισμοί αν δεν ξεκαθαρίσει η μη πληρωμή του χρέους;
Δεν συνειδητοποιούν ότι, αν δεν απαλλαγεί η χώρα από το βραχνά του χρέους, δεν μπορεί να κάνει ούτε ένα βήμα για προοδευτικές αλλαγές, στήριξη των λαϊκών εισοδημάτων και της ανάπτυξης;
Επομένως, δεν μπορούν να «χωνέψουν» ότι δεν γίνεται να μιλάνε για αλλαγές προς το καλύτερο, αν δεν απαντήσουν στην απεριόριστη κινδυνολογία των κυρίαρχων πως η μη αποπληρωμή του χρέους οδηγεί τη χώρα απευθείας «στα τάρταρα», ανεξαρτήτως των άλλων πολιτικών επιλογών;
Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ
Πέραν αυτού, όμως, υπάρχει η έξοδος από το ευρώ!
ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ δεν μπορούν να αντιληφθούν ότι η στάση πληρωμών στο χρέος οδηγεί αναγκαστικά στην έξοδο, τουλάχιστον, από το ευρώ, αν όχι και σε συνολική ρήξη ή έξοδο από την ΕΕ;
Μπορεί η Ελλάδα να μην αποπληρώνει τα δάνεια της τρόικας, δηλαδή και τα δάνεια των κρατών – μελών της ευρωζώνης, μαζί και τα ελληνικά ομόλογα που διακρατεί η ΕΚΤ και να συνεχίζει να παραμένει εντός του ευρώ;
Θα σταματήσει η χώρα να πληρώνει το χρέος στις ελληνικές τράπεζες, χωρίς να τις ανακεφαλαιοποιήσει;
Ποιος θα δανείσει χρήματα για την ανακεφαλαιοποίηση τους;
Μήπως η ευρωζώνη, που η χώρα μας θα έχει διακόψει την αποπληρωμή του χρέους στα κράτη μέλη της;
ΑΣΤΕΙΕΥΟΜΑΣΤΕ;
Αστειευόμαστε ότι η ΕΚΤ θα συνεχίσει να δανειοδοτεί, σε αυτή την περίπτωση, τις ελληνικές τράπεζες με 1%; Η ΕΚΤ σε αυτή την κατάσταση δεν θα δίνει ούτε ένα ευρώ στην Ελλάδα - αντίθετα θα την έχει στο στόχαστρο!
Η ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ
Η μόνη λύση σε αυτές τις συνθήκες είναι η άμεση εθνικοποίηση των τραπεζών και η ανακεφαλαιοποίηση τους από το Δημόσιο, μέσα από μια νέα Κεντρική Τράπεζα, που θα προκύψει από την προώθηση ενός νέου εθνικού νομίσματος.
ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ συνιστούν φαιδρότητες και στρεψοδικίες.
Άλλωστε, η συγκρότηση εθνικού νομίσματος επιβάλλεται επιπλεόν και ως όρος διεξόδου από την κρίση, διότι ένα εθνικό νόμισμα είναι το μόνο εργαλείο, μέσω μιας Κεντρικής Τράπεζας ύπο εθνικό έλεγχο, για τη χρηματοδότηση της χώρας προς μια προοδευτική παραγωγική επανεκκίνηση της.
ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΕ ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ
Κι όμως, ο μεν ΣΥΡΙΖΑ δεν προτείνει στο δημόσιο λόγο του τη στάση πληρωμών (την παρακάμπτει με πολλούς τρόπους), το δε ΚΚΕ παραπέμπει τη στάση πληρωμών, ως διαγραφή χρέους, στη «λαϊκή εξουσία»!
Ασφαλώς, η στάση πληρωμών πρέπει να συνδεθεί με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα και μια ριζοσπαστική εξουσία, αλλά όχι για να κρυφτεί ως αίτημα και ως ανάγκη πίσω από αυτά.
Αντίθετα, η στάση πληρωμών πρέπει να προταχθεί ως προϋπόθεση υλοποίησης ενός προοδευτικού και σοσιαλιστικού προγράμματος, αλλά και ως απαραίτητο αίτημα για ένα λαϊκό κίνημα ανατροπής και την κατάκτηση κυβέρνησης και εξουσίας!
Διότι δεν μπορεί να υπάρξουν ριζοσπαστικές και λαϊκές εξουσίες, αν δεν προταχθεί το αίτημα της στάσης πληρωμών στο χρέος και αν δεν επιχειρηματολογηθεί ότι αυτή η στάση πληρωμών συνιστά βιώσιμη εναλλακτική προοπτική και λύση και δεν αποτελεί καταστροφή και κόλαση, όπως διατείνονται οι κυρίαρχοι.
Την ίδια ώρα, επίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ (η πλειοψηφία του) ούτε κουβέντα δεν θέλει να ακούσει για έξοδο από το ευρώ και πολύ περισσότερο για την ενδεχόμενη έξοδο από την ΕΕ, ενώ το ΚΚΕ θεωρεί, περίπου αποπροσανατολιστικό το δίλημμα «ευρώ ή εθνικό νόμισμα», ενώ συνδέει και την έξοδο από την ΕΕ με τη «λαϊκή εξουσία»!
Μπορεί, όμως, να υπάρξει αποδέσμευση από την ΕΕ με παραμονή στο ευρώ;
Και δεν αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ πως, ότι και να λέει για αποδέσμευση από την ΕΕ, οι κυρίαρχοι θα κινδυνολογούν κυρίως με την έξοδο από το ευρώ;
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ!
Γιατί; Γιατί θεωρούν την έξοδο αυτή το, δήθεν, αδύνατο σημείο για την Αριστερά και κυρίως, γιατί αν βγει η Ελλάδα από το ευρώ, που είναι το πρώτο αναγκαστικό βήμα που θα κάνει για να αντιμετωπίσει το χρέος και να προωθήσει προοδευτικές αλλαγές, τίθενται σε κίνδυνο, όχι μόνο η ευρωζώνη, αλλά και η ίδια η ύπαρξη της ΕΕ!
Με δύο λόγια, αν δε σπάσει η "τρομοκρατία" γύρω από την πτώχευση της στάσης πληρωμών και την έξοδο από το ευρώ, τότε δε μπορεί να αναπτυχθεί ένα γιγάντιο κίνημα ανατροπής, γιατί θα φοβίζει, πολύ περισσότερο από το μνημόνιο, η προοπτική πτώχευσης και εξόδου από την ευρωζώνη.
Μια Αριστερά, που θέλει να αποφύγει τα αιτήματα της στάσης πληρωμών στο χρέος και της εξόδου από το ευρώ, αντί να τα κάνει σημαίες, μιμείται τη στρουθοκάμηλο!
Διότι, όσο η Αριστερά επιμένει να μη βάζει το δάχτυλο "επί τον τύπον των ήλων" ή να νομίζει ότι θα κάνει αντιμνημονιακό αγώνα εντός της ευρωζώνης και χωρίς να προτάσσει τη διακοπή αποπληρωμής του χρέους, τότε αυτή η Αριστερά είναι εκτός τόπου και χρόνου!
Μεγάλο κίνημα δεν μπορεί να αναπτυχθεί, χωρίς τα μεγάλα αιτήματα που μπορούν να ανατρέψουν τη σημερινή κατάσταση.
Εύκολες λύσεις και εύκολες απαντήσεις δεν υπάρχουν!
ΙΔΟΥ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ!
Ή πιο μετριοπαθώς, ένα από τα ΘΕΜΕΛΙΩΔΗ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ στο χώρο της Αριστεράς!
Μπορούν να αντιμετωπιστούν άμεσα;
Μπορούμε όλοι οι αριστεροί να συμβάλλουμε σε αυτό;
Το σίγουρο είναι ότι χρόνος δεν υπάρχει! Ή είναι πολύ λίγος!
ΥΓ: Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντί να αποσαφηνίσει θεμελιώδη χαρακτηριστικά της πολιτικής του, όπως αυτά που αναφέρθηκαν, επιχειρεί συνεργασίες με το χώρο των «διαφωνούντων» από το ΠΑΣΟΚ, οι οποίες, με τον τρόπο και το περιεχόμενο που γίνονται, μάλλον θα «θολώσουν» (αντί να διευκρινίσουν) περισσότερο τις πολιτικές επιλογές του στα ως άνω θέματα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου