Διάβασα στην «Καθημερινή» ένα άρθρο με τίτλο « Οι άρχοντες της Πομπηίας». Το οποίο αναφερόμενο στην σύγκρουση Ψυχάρη – Παπανδρέου διαπιστώνει τα εξής συνταρακτικά:
«Το σύστημα εξουσίας που οδήγησε τη χώρα στην οδυνηρή χρεοκοπία εξακολουθεί να κινείται με την ίδια, απαράλλαχτη μέθοδο, τη μοναδική που γνωρίζει: τον παρασιτισμό, τη διαπλοκή και την κλεπτοκρατία. Η κρίση βεβαίως κλονίζει και αποσυναρμολογεί την κραταιά κλεπτοκρατία, εξ ου και οι συμβαίνουσες τώρα διαρροές μυστικών και οι αλληλοκατηγορίες· ωστόσο όλα αυτά συμβαίνουν σε φόντο καταρρέουσας Πομπηίας... Διαπλεκόμενοι και συνένοχοι μάχονται λυσσωδώς για να κρατήσουν τις προνομιούχες θέσεις του Παλαιού Καθεστώτος. Αλλά οι μάχες τους λαμβάνουν χώρα πάνω στις στάχτες της χώρας, πάνω σε οικονομικά και κοινωνικά ερείπια, πάνω στην αγωνία ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος τώρα πληρώνει τα επίχειρα της σιωπής του και της ανοχής που επέδειξε έναντι φανερών και αφανών δυναστών….»
Δεν θα σχολιάσω το άρθρο διότι προκαλεί τουλάχιστον κατάπληξη η δημοσίευση παρόμοιων άρθρων στην ναυαρχίδα του συγκροτήματος που διακρίθηκε και διακρίνεται αυτές τις ημέρες στην επιβολή και στήριξη της κυβέρνησης Παπαδήμου, κατά παράβαση κάθε συνταγματικής και λαϊκής νομιμοποίησης. Για να μην μιλήσουμε φυσικά για το παρελθόν, την ΓΡΑΜΜΗ του Κοσκωτά, την στήριξη του Σημίτη, μετά του ΓΑΠ, μετά της Αγίας Οικογένειας, τους επαίνους της πρεσβείας στο Alexis κλπ κλπ.
Και δεν θα το σχολιάσω όχι επειδή είναι, ακόμα, χρονιάρες μέρες, αλλά επειδή διαβάζοντάς το θυμήθηκα ένα άλλο παλαιότερο άρθρο στην «Καθημερινή»:
«Η απόπειρα εκδοτών και μεγάλων συμφερόντων να ελέγξουν την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ πάει πίσω πολλές δεκαετίες και είχε πάντοτε ένα και μόνο στόχο, όχι την ανάδειξη μιας άξιας ηγεσίας αλλά μιας ηγεσίας υποτακτικής. Σε όλους τους πολιτικούς και δημοσιογραφικούς κύκλους που σχολίαζαν, την εδώ και τρία χρόνια την υπονόμευση του Γιώργου από μεγαλοεκδότες ήταν γνωστή η κυνική του δήλωση ενός εξ αυτών για τον Ευάγγελο Βενιζέλο: «Δεν είναι σπουδαίος αλλά είναι υπάκουος».
Αυτά έγραφε στις 19 Σεπτεμβρίου 2007ο κ. Ν. Νικολάου, φίλος πρωθυπουργών και επιχειρηματιών και στέλεχος επί σειρά ετών στο ΒΗΜΑ πριν προσχωρήσει στην «Καθημερινή» και το στρατόπεδο Αλαφούζου. Και ασφαλώς κάτι θα ήξερε παραπάνω από εμάς για να τα λέει.
Να ισχύουν άραγε όσα έγραφε τότε η καλή εφημερίδα για τον κ. Βενιζέλο και σήμερα; Να είναι άραγε τόσο …”υπάκουος” ώστε να στηρίξουν αυτόν ως νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ και μελλοντικό …πρωθυπουργό; Λέτε να καταφέρουν να επαναλάβουν το προηγούμενο του δαχτυλιδιού από τον Σημίτη στον ΓΑΠ και να σώσουν πάλι το τόσο χρήσιμο γι αυτούς ΠΑΣΟΚ;
Πολύ θα το ήθελαν και η αλήθεια είναι ότι καταβάλουν κάθε προσπάθεια προς αυτήν την κατεύθυνση. Δυστυχώς όμως γι αυτούς δεν απέμειναν σήμερα πολλά πράγματα από το αρχικό ΠΑΣΟΚ για να το σώσουν. Μόνο η «μηντιακή πλατφόρμα-εξέδρα» που σφυρηλάτησαν γι αυτό τα τελευταία χρόνια οι ίδιοι, για να εγκαθιδρύουν εκεί τον εκάστοτε αρχηγό που επέλεγαν, απέμεινε. Κι αυτή κλυδωνίζεται ως σκάφος ακυβέρνητο σε σφοδρή τρικυμία.
Τηρουμένων των αναλογιών όλα όσα συμβαίνουν σήμερα θυμίζουν «1989» τότε που το εκδοτικό κατεστημένο εστράφη εναντίον του Ανδρέα Παπανδρέου, επειδή προσπάθησε να το διεμβολίσει με το συγκρότημα Κοσκωτά. Και τότε , όπως και τώρα, πρωταγωνιστούν οι ίδιες δυνάμεις, προς το χειρότερο, όμως, πιο παρακμιακά ώστε να ανταποκρίνονται και στον ξεπεσμό του πολιτικού εκφραστή τους, του ΠΑΣΟΚ.
Τότε αντιμέτωποι με τον «γλυκό χοντρούλη», Γιώργο Κοσκωτά και τον προστάτη του τον Ανδρέα Παπανδρέου ήταν ο Χρήστος Λαμπράκης, ο κ. Μπόμπολας και ο Κίτσος Τεγόπουλος. Σήμερα όμως το συγκρότημα Λαμπράκη δεν κατοικοεδρεύει πλέον στην Χρήστου Λαδά και το ΒΗΜΑ δεν διαθέτει πια το ειδικό βάρος που είχε στις εξελίξεις. Η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ χάθηκε στην λαίλαπα της κρίσης. Ο κ. Μπόμπολας δεν έχει τις δυνατότητες που θα ήθελε. Και όλοι μαζί χάνουν κατά κράτος απέναντι στο Διαδίκτυο και νέα μέσα επικοινωνίας που αναδύονται.
O εκδοτικός πόλεμος που άρχισε με την σύγκρουση Ψυχάρη – ΓΑΠ, την υπόθεση του Alter κλπ μπορεί ανά πάσα στιγμή να μετατραπεί σε γενικευμένη εκδοτική σύγκρουση που θα συμπαρασύρει και τα μεγάλα διαπλεκόμενα συμφέροντα που κρύβονται πίσω από τα ΜΜΕ. Αυτό άλλωστε προσπαθούν να αποφύγουν στηρίζοντας με νύχια και με δόντια την κυβέρνηση Παπαδήμου. Γιατί μόνον έτσι μπορούν να παραμείνουν στην εξουσία.
Πόσο όμως θα αποφεύγουν τις εκλογές; Για πόσο ακόμα θα μπορούν να παρεμποδίζουν την έκφραση της λαϊκής βούλησης; Αργά ή γρήγορα θα συμβεί κι αυτό και τότε τι θα έχει απομείνει από εκείνους που εκκόλαψαν την διαπλοκή και στηρίχθηκαν όλα αυτά τα χρόνια πάνω της; Τι θα έχει απομείνει από το ΠΑΣΟΚ, την Αγία Οικογένεια, τα εξαπτέρυγα και τα αποκόμματα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου