Τρίτη 20 Οκτωβρίου 2020

Δεν είναι σωφροσύνη. Είναι δειλία

 


του Γιώργου Παπαδόπουλου – Τετράδη

Για να αντιληφθεί κανείς πόση ζημιά έχει προκαλέσει η εγκληματική ανικανότητα της κυβέρνησης να υπερασπιστεί την εθνική κυριαρχία και τα νόμιμα δικαιώματα της χώρας στο Αιγαίο και την Αν Μεσόγειο, δεν έχει παρά να ακούσει προσεκτικά τις ανακοινώσεις του τουρκικού υπουργείου ενέργειας. Σύμφωνα με τις οποίες η Τουρκία θα μελετήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του Oruc Rais και θα αποφασίζει αν θα στείλει και γεωτρύπανο στην περιοχή της τουρκικής NAVTEX.

Από την ανακοίνωση είναι φανερό ότι η Τουρκία έκανε σεισμικές έρευνες στην περιοχή της, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ελληνικής υφαλοκρηπίδας, γεγονός που ενισχύεται και από την πολύ χαμηλή ταχύτητα του σεισμολογικού Reis.

Η Ελλάδα, με την άτολμη και φοβική πολιτική της κυβέρνησης έχει βρεθεί στην εξής de facto θέση: Καλείται από την φιλότουρκη Γερμανία σε απ’ ευθείας συνομιλίες με την Τουρκία και παρακαλάει και η ίδια για συνομιλίες (!), για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών!

Για ποιες ζώνες θα συζητήσει η Τουρκία τη στιγμή που κάνει ανενόχλητη σεισμικές έρευνες στην υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ, που σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο ανήκουν στην Ελλάδα, λόγω του Καστελόριζου; Το οποίο, εκτός των άλλων, σύμφωνα με τις ΗΠΑ και την ΕΕ επισήμως,  έχει όση υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ έχουν οι στεριές και όλα τα κατοικημένα νησιά;

Οι ανεγκέφαλοι σύμβουλοι της ελληνικής κυβέρνησης και ο άτολμος πρωθυπουργός δεν βλέπουν ότι η Τουρκία δημιουργεί τετελεσμένα στην περιοχή αδιαφορώντας αν αυτά είναι νόμιμα ή παράνομα, ακριβώς όπως δημιούργησε στην Κύπρο, παρά τις επανειλημμένες αποφάσεις κοτζάμ Συμβουλίου Ασφαλείας;

Δεν βλέπουν οι τρεμάμενοι συμβουλάτορες της κυβέρνησης ότι με τις κινήσεις της η Τουρκία ακολουθεί την πάγια εδώ και 1000 χρόνια πολιτική της βαρβαρότητας και της αρπαγής πάνω από νόμους και ηθική, παίζοντας το αρχαίο αλάνθαστο παιχνίδι «μακάριοι οι κατέχοντες;»

Σε ποιό διάλογο θα καθήσουν οι Έλληνες εκπρόσωποι για την υφαλοκρηπίδα και την ΑΟΖ όπου ερευνά το Oruc Reis, τη στιγμή που η Τουρκία θα επικαλείται ότι η Ελλάδα δεν αμφισβήτησε ποτέ εμπράκτως τις τουρκικές έρευνες; Και θα χλευάζει ο Τούρκος αντιπρόσωπος με το δίκιο του τους Έλληνες φραγκολεβαντίνους στο τραπέζι, λέγοντας ότι αν η Ελλάδα όντως είχε νόμιμα δικαιώματα επί της περιοχής, ασφαλώς θα τα είχε υπερασπιστεί, όπως κάνει η Τουρκία, αλλά και η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ιαπωνία, το Βιετνάμ (για να απαριθμήσω μερικά από τα κράτη που υπερασπίζονται όχι μόνο όσα νόμιμα κατέχουν, αλλά και όσα θεωρούν ότι δικαιούνται σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο).

Επιπλέον, ιδού η ελληνική αφασία μπροστά στην τουρκική εισβολή: Τρέχει η χώρα να τη σώσουν άλλοι! Άλλοι, που έχουν γαλουχηθεί από τα γεννοφάσκια τους με τη νοοτροπία να υπερασπίζονται ΣΘΕΝΑΡΑ όσα θεωρούν ότι τους ανήκουν. Μ αυτή τη νοοτροπία περιφρονούν όσους δεν το κάνουν. Τους Έλληνες.

Όταν παρακαλάει ο Έλληνας υπουργός τους ξένους συναδέρφους του να συμμαζέψουν τον Έρντοαν προκαλεί μόνο οίκτο, ίσως και αηδία. Όπως προκαλεί και σε κάθε Έλληνα που έχει στοιχειώδη αξιοπρέπεια.

Και όταν ο Έλληνας υπουργός και πρωθυπουργός επιχειρηματολογούν με το διεθνές δίκαιο μέσα στο μεγάλα σφαγεία ξένων και αδύναμων, που λέγονται ΕΕ και ΗΠΑ, προκαλούν είτε τη χλεύη είτε την περιφρόνηση. Όπως και σε κάθε Έλληνα που έχει αξιοπρέπεια. Ως άσχετοι με τη διεθνή πραγματικότητα. Σαν να μιλάνε 5χρονα σε ενήλικες. Ακριβώς έτσι.

Αν ήρθαν οι Αυστριακοί να βοηθήσουν στον Έβρο, το έκαναν γιατί είδαν πρώτα τους Έλληνες να υπερασπίζονται τον τόπο τους. Όχι μόνο για να μην εισπράξουν μετανάστες. Αν ήρθαν οι Αγγλογάλλοι και οι Ρώσοι στο Ναυαρίνο, ήρθαν γιατί πρώτα οι Έλληνες ματώναν για μια πατρίδα.

Όσοι κρύβουν το φόβο τους πίσω από επιχειρήματα ότι τάχα η Ελλάδα δεν μπορεί να πειράξει την Τουρκία γιατί δεν έχει επεκτείνει την κυριαρχία στα 12 μίλια και δεν έχει ανακηρύξει ΑΟΖ, επομένως η Τουρκία δρα σε διεθνή ύδατα, αγνοούν ή θέλουν να αγνοούν ότι οι τουρκικές κινήσεις είναι δυνητικά επιθετικές εναντίον της χώρας και η Ελλάδα έχει χρέος να αντιδράσει ανάλογα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Βρετανία δεν περιμένει πότε ο Νορβηγός θα περάσει στα θαλάσσια όριά της για να τον σταματήσει. Αν θεωρεί ότι η κίνησή του είναι επιθετική τον σταματάει πολλά μίλια πριν. Όπως κάνουν όλες οι χώρες του κόσμου.

Μια φιλοκυβερνητική εφημερίδα είχε χτες τίτλο «Η Τουρκία έφτασε στο Καστελόριζο και οι Ευρωπαίοι δεν κάνουν τίποτε«. Μιλάμε για τίτλο ντροπής. Για νοοτροπία ντροπής. Για βαθύ ραγιαδισμό. Για αναξιοπρέπεια στο έπακρο.

Το τρομερό είναι ότι αυτή η νοοτροπία κυριαρχεί και στα κυβερνητικά σαλόνια. Μα, τι θέλετε να κάνουμε, ψελλίζουν. Πόλεμο; Ναι. Να κάνετε πόλεμο. Αν η απάντηση της Τουρκίας στο φρενάρισμα του Oruc Reis για νηοψία και στην επέκταση στα 12 μίλια (που είναι νόμιμα δικαιώματα της Ελλάδας) είναι πόλεμος, να κάνετε πόλεμο!

Γιατί δεν επιτρέπει ο ΟΗΕ ούτε καν την απειλή πολέμου σε άσκηση νόμιμου δικαιώματος. Αφού θέλετε να πάτε με το Δίκαιο.

Και να πείτε στη Γερμανία ΣΑΣ, ότι αφού θέλει τόσο πολύ το διάλογο για τις θαλάσσιες ζώνες, σημαίνει πως τις αναγνωρίζει ως διεκδικήσιμες από τις δύο χώρες. Αν τις θεωρεί ως τέτοιες σημαίνει ότι και η Ελλάδα τις διεκδικεί. Αφού τις διεκδικεί νομίμως η Ελλάδα, έχει το δικαίωμα να τις υπερασπιστεί κι όλας όταν ο άλλος τις καταπατά σαν να είναι δικές του. Γιατί όταν τις καταπατά στερεί από την Ελλάδα το δικαίωμα να τις διεκδικεί. Τόσο απλά.

Η Ελλάδα, λοιπόν, αφού έχει τα νόμιμα δικαιώματα, δεν έχει παρά να επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στα 12 μίλια και να ειδοποιήσει τις ξένες κυβερνήσεις ότι αν η Τουρκία κουνηθεί μέσα από τα 12 μίλια ή μέσα από τα όρια της υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ που διεκδικούν και οι δύο χώρες, θα το θεωρήσει εχθρική πράξη, σύμφωνα με τα άρθρα του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ και θα χτυπήσει, υπερασπιζόμενη τα δικαιώματά της.

Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει παρά να εκπέμψει τελεσίγραφο: Μαζέψτε τον αλλιώς θα χτυπήσουμε και δεν θα φταίμε. Κι όχι να περιμένει το Δεκέμβρη ή όποτε γουστάρουν τα συμφέροντα των αφεντικών της Τουρκίας.

Κι όποιος νομίζει ότι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί θα κάτσουν να κοιτάνε τον Τούρκο, απατώνται πλάνην οικτράν. Έγινε το ΄87, το είδαμε πώς τρέχαν να τον μαζέψουν. Δεν έγινε το ’96 και είδαμε τα αποτελέσματα. Σήμερα, με τη δειλία της η ελληνική κυβέρνηση θα χάσει ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα τεράστιας κλίμακας σε επίπεδα υφαλοκρηπίδας, ΑΟΖ και χωρικών υδάτων. Επειδή καμιά χώρα στον πλανήτη δεν περιμένει από ένα απρόσωπο διεθνές δικαστήριο σαν της Χάγης να αποφασίσει για την κυριαρχία της.

Επειδή, υπάρχουν εκατοντάδες αποφάσεις για την κυριαρχία της Κύπρου που η Τουρκία σκουπίζει μ αυτές τον πισινό της. Όταν γειτονεύεις με αλήτη και δεν υπάρχει αστυνομία, δεν πας με το κοστουμάκι να βρεις το δίκιο σου. Όταν συνορεύεις με αλήτη, μαθαίνεις να υπερασπίζεσαι αναλόγως το σπίτι σου. Αλλιώς, το ‘χασες.

Ο δειλός στο τέλος πάντα χάνει. Σήμερα τη δειλία την έχουμε εντάξει στη σωφροσύνη. Για να την πουλάμε ευκολότερα.

Αυτά, για τους τρεμάμενους της κυβέρνησης και των συμβούλων της και τους υπερασπιστές τους, που επικαλούνται το δίκαιο για να μείνει αδρανής η Ελλάδα στους τραμπουκισμούς του Τούρκου φασίστα. Η συμφορά δεν είναι μακρυά με τέτοια μυαλά. Και Ελευθέριος Βενιζέλος δεν φαίνεται στον ορίζοντα. Μόνο κάτι Δηλιγιάννηδες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου