Ακόμα υπάρχουν ακαδημαϊκοί ανάμεσά μας, και μάλιστα αριστεροί, που βγαίνουν στις
τηλεοράσεις και λένε το εξής: «Η Αμερική δεν μπόρεσε να κάνει ό,τι
ήθελε στην Κύπρο». Ουδέποτε μου έλαχε να συζητήσω από τηλεοράσεως με
κάποιον που το λέει αυτό.
- Τότε θα τους ρωτούσα το εξής: Αν η Αμερική δεν μπόρεσε να κάνει ό,τι ήθελε στην Κύπρο, ποιος την εμπόδισε; Εμείς; Μήπως οι Κύπριοι που καίγονται από την αγάπη τους για το μαγκάλι, που τεμπελιάζουν ξαπλώνοντας πάνω σε έξι καρέκλες ταυτόχρονα και συνωστίζονταν με απληστία για να αρπάξουν τα σελίνια που διένειμαν οι Άγγλοι στους οποίους παρέδωσαν την Λευκωσία όταν αποβιβάστηκαν στο νησί; Ποιος; Ποιος αγωνιστής κατάφερε αυτήν την επιτυχία; Ποιος στάθηκε μπροστά σε κοτζάμ γίγαντα;
Επιπλέον, υπάρχει και το εξής: Τι ήθελε να κάνει η Αμερική σε αυτό το
νησί και δεν μπόρεσε; Κατά την γνώμη τους, μόνο ένα πράγμα μπόρεσε να
κάνει. Ίδρυσε την Κυπριακή Δημοκρατία. Τίποτε άλλο! Καλά, το 1963; Μήπως
δεν είναι δικό της έργο και αυτό; Μήπως δεν γκρέμισε τη δημοκρατία
εκείνος που την ίδρυσε; Δεν μπορεί να είστε τόσο αφελείς.
Ξαφνικά ρίχτηκαν μερικές σφαίρες στον Ταχτακαλά ένα βράδυ και εμείς
χωριστήκαμε και τοποθετήθηκαν συρματοπλέγματα ανάμεσά μας, έτσι; Δεν σας
αρμόζει καθόλου η προσπάθειά σας να απαλλάξετε την Αμερική από τις
αμαρτίες της σε αυτό το νησί και να την αθωώσετε.
- Άντε ας προσπεράσουμε το 1963. Το 1974; Ποιου έργο ήταν; Πρώτα το φασιστικό πραξικόπημα και μετά η εισβολή; Αν δεν τα έκανε η Αμερική, τότε ποιος άλλος μπόρεσε να τα κάνει αυτά; Μήπως δεν ξέρετε ούτε για τον Κίσινγκερ, ο οποίος είπε στον τουρκικό στρατό «μην σταματάτε, προχωρήστε και πάρτε και την Αμμόχωστο»;
Και μήπως δεν ξέρετε πως η Αμερική είναι ο ουσιαστικός λόγος για το
γεγονός ότι η κατάσταση αυτή συνεχίζεται για σαράντα τέσσερα χρόνια και
δεν έγινε καμία απολύτως αλλαγή εδώ παρά το ότι άλλαξαν τόσα πολλά στον
κόσμο; Κοιτάξτε κουβέντα. Δεν μπορεί, λέει, να κάνει ό,τι θέλει σε αυτό
το νησί η Αμερική! Σας ρωτώ το εξής: Μήπως υπήρξε κάτι που ήθελε να
επιβάλει και δεν το έκανε;
- Πάντα δίνω το παράδειγμα της ασπιρίνης. Και όποιος καταλάβει κατάλαβε. Όποιος δεν καταλάβει δεν κατάλαβε. Αν δεν άλλαξε το στάτους κβο σε αυτό το νησί εδώ και σαράντα τέσσερα χρόνια, μόνο ζήτημα ασπιρίνης είναι αυτό. Δεν πονοκεφάλιασαν καθόλου εκείνοι που δημιούργησαν αυτό το στάτους κβο μετά που πέτυχαν τον στόχο τους. Θέλησαν να την μοιράσουν στα δυο και την μοίρασαν. Αφού δεν έχουν πονοκεφαλιάσει τόσα χρόνια, δεν ένιωσαν την ανάγκη να πάρουν ασπιρίνη. Δεν προέβησαν σε καμία απολύτως αλλαγή. Εμείς ξετρελαθήκαμε μιλώντας συνεχώς για λύση, αλλά εκείνοι δεν νοιάστηκαν καθόλου γι’ αυτό. Εκείνοι κοίταξαν τις δικές τους υποθέσεις.
Έχει γίνει συνήθειο τελευταίως. Μας λένε συνεχώς ότι «οι ίδιοι οι
Κύπριοι θα βρουν τη λύση μεταξύ τους». Είμαι βέβαιος ότι γελάνε από μέσα
τους όταν το λένε αυτό. Μας κοροϊδεύουν και μας εμπαίζουν. Ξέρουν ότι
είμαστε καημένοι, ανόητοι και γαϊδούρια και ότι χάβουμε αμέσως τέτοια
πράγματα. Κάνουν δηλώσεις του τύπου «εμείς δεν ανακατευόμαστε, λύστε το
εσείς». Για να μην τους βρίσκου
Πέρασαν σαράντα χρόνια. Είστε έτοιμοι να ανεχτείτε την κατάσταση αυτή
για άλλα σαράντα χρόνια; Αν είστε έτοιμοι, τότε δεν υπάρχει ζήτημα.
Άλλωστε το ότι είστε έτοιμοι φαίνεται από τους ηγέτες που εκλέγετε και
τα κόμματα που υποστηρίζετε φανατικά σαν να υποστηρίζετε ομάδα.
Εκείνοι απολαμβάνουν τους καρπούς του στάτους κβο. Σε εσάς χάρισαν ένα
όνειρο λύσης. Το αντίτιμο αυτού του ονείρου είναι ένα κουτάλι μέλι.
Γλείψε το αδελφέ, γλείψε το! Να μην βρεθεί λύση. Αν βρεθεί, ύστερα θα
τελειώσει αυτό το όνειρο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου