Του Γ. Λακόπουλου
Ο ένας μιλάει σαν καραγωγέας. Ο άλλος υποδηλώνει ότι η 17Ν ήταν πολιτική οργάνωση. Ο επόμενος βλέπει το κόμμα σαν εξωκοινοβουλευτικό γκρουπούσκουλο. Ο τέταρτος έχει την αποτυχία γραμμένη στο κούτελο , αλλά είναι «αριστερός».
Η πέμπτη δεν ήξερε ότι η πολιτική ευθύνη είναι αντικειμενική. Ο έκτος επενδύει τη βουλευτική του αποζημίωση σε ακίνητα. Ο έβδομος έμπλεξε με τα πίτουρα και τον τρέχουν στις εξεταστικές.
Στην πολιτική αντιπαράθεση μετράει αυτό που φαίνεται. Αν σου βγει το όνομα… καλό είναι να αποσυρθείς στα πίσω καθίσματα. Αλλιώς γίνεσαι επιχείρημα για τους αντιπάλους του κόμματός σου και το καθηλώνεις.
Σε κάθε μεγάλο κόμμα τα πρόσωπα με προβληματικές συμπεριφορές που το επισκιάζουν είναι συνήθως πολλά. Στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το φαινόμενο εκδηλώνεται με λιγότερους από τα δάκτυλα των δύο χεριών.
Είναι λίγοι, αλλά προλαβαίνουν στην εκάστοτε συγκυρία να χαλάσουν τον πολιτικό σχεδιασμό του Αλέξη Τσίπρα.
Εκεί που πάει να σηκώσει το κόμμα του λίγο ψηλότερα, πετάγεται κάποιος και το γειώνει. Είναι χαρακτηριστικά τα τελευταία περιστατικά:
-Στο ένα, ενώ η υπόθεση Λιγνάδη έριξε την κυβέρνηση στο καναβάτσο , κάποιοι προσπάθησαν να συνδέουν τον… Μητσοτάκη με διαδικασίες εμπλοκής σε κύκλωμα βιαστών και έδωσαν στην πλειοψηφία διέξοδο διαφυγής!
-Στο άλλο, την ημέρα που ο Τσίπρας ανακοίνωσε ένα συγκροτημένο πρόγραμμα για την Υγεία- που είναι το υπέρτατο αγαθό για το σύνολο το πληθυσμού αυτή την περίοδο- κάποιος έλεγε στα ραδιόφωνα ότι οι τρομοκρατικές οργανώσεις δεν τρομοκρατούσαν κανέναν και ορισμένοι βγήκαν στο δρόμο για τον Κουφοντίνα.
Στο φόντο ο «κομματικός ΣΥΡΙΖΑ» που ως τώρα παρήγαγε φράξιες, εσχάτως παράγει και φράξιες μέσα στις φράξιες και ξεκατινιάζεται στις νομαρχιακές αρχαιρεσίες.
Με αυτά τα φαινόμενα στο εσωτερικό του κανένα κόμμα εξουσίας δεν μπορεί να οργανώσει πορεία προς εκλογική νίκη.
Από τη φύση του ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα τρέφεται από τον από τον εσωτερικη πολυφωνία. Αλλά τα προσωπικά χαρακτηριστικά κάποιων στελεχών μουτζουρώνουν την εικόνα του στο ταμπλό που βλέπουν οι πολλοί.
Δεν έχει σημασία ότι συχνά το βλέπουν με τους μεγεθυντικούς φακούς των ισχυρών του χρήματος και των ΜΜΕ που συναλλάσσονται με το σύστημα Μητσοτάκη. Το αποτέλεσμα μετράει.
Από μια ευάριθμη ομάδα προσφέρεται υλικό που γίνεται σημαία της Δεξιάς κατά της Αριστεράς και της Δημοκρατικής Παράταξης.
Οι «καμένοι» και οι «φευγάτοι» παίρνουν στο λαιμό τους και τους άλλους. Όσο τα τα ονόματά τους παραμένουν στη μαρκίζα- επειδή μετέχουν στα κομματικά όργανα- το κόμμα θα έχει κόστος.
Η πολιτική είναι σκληρό παιχνίδι. Αν δώσεις πλευρό στον αντίπαλο, θα σε πυροβολήσει. Αν ένας εκτεθεί, το κόστος κατανέμεται σε όλους.
Από αυτή την άποψη ο δρόμος της επιστροφής του ΣυΡΙΖΑ στην κυβέρνηση είναι σπαρμένος με δικά του αγκάθια. Με εύκολους στόχος για σπέκουλα.
Πίσω από την αδυναμία άρσης αυτών των εμποδίων υπάρχει μια μεγάλη παρεξήγηση, για τη σχέση του οργανωμένου ΣΥΡΙΖΑ με τους ψηφοφόρους που του έδωσαν δύναμη μετά το 2012.
Κάποιοι νομίζουν πως μεγάλωσε η Αριστερά. Ότι έγιναν πειστικά όσα διακήρυσσε ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ. Και ότι το 32% στην ήττα του 2019 είναι η αφετηρία του. Μιλούν ως εκπρόσωποί του, λέγοντας όμως τα… δικά τους για την Αριστερά.
Κούνια που τους κούναγε. Ο σκληρός πυρήνας τους ως κόμμα μάλλον έχει περιοριστεί από τότε που έφυγαν οι «Λαφαζάνηδες».
Τα ποσοστά πάνω από 30% προέρχονται από τη μετακίνηση των ψηφοφόρων της Δημοκρατικής Παράταξης που ως τότε ψήφιζαν το ΠΑΣΟΚ. Μετακινήθηκαν δεν έγιναν οι «αριστεροί» που νομίζουν κάποιοι. Ούτε εξουσιοδότησαν τον παλιό ΣΥΡΙΖΑ να μιλάει για λογαριασμό τους.
Είναι Κεντροαριστεροί πολίτες που ακολούθησαν τον Αλέξη Τσίπρα -και όχι τον ΣΥΡΙΖΑ -στις συνθήκες που δημιούργησαν τα Μνημόνια. Σ’ αυτόν στηρίζουν ακόμη τις προσδοκίες τους για προοδευτική διακυβέρνηση.
Αυτοί οι ψηφοφόροι θα απομακρυνθούν, αν κάποιοι από τον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίσουν τον χαβά τους για την «Αριστερά» που απλώς αναζητά και κάποιους «συμμάχους». Πολύ περισσότερο αν συνεχίσουν να εμφανίζονται ως εκφραστές του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ όσοι έχουν καεί και είναι δακτυλοδεικτούμενοι.
Από την ώρα που θα στηθούν οι κάλπες -και δεν θα αργήσουν- ο Αλέξης Τσίπρας, εκτός από την πολιτική του για την έξοδο από την κρίση, θα κληθεί να παρουσιάσει και τα πρόσωπα με τα οποία θα κυβερνήσει.
Αν πρόκειται να πετάγεται κάθε μέρα ο Σκουρλέτης ως «καθοδηγητής» και αν ο Πολάκης λέει «θα ξανάρθουμε και θα είναι αλλιώς» -και οι υπόλοιποι που περιγράφονται στην αρχή ράβουν κουστούμια- «αποχαιρέτα την Αλεξάνδρεια που χάνεις».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου