Η
σύλληψη του Αμπντουλάχ Οτζαλάν το 1999, δημιούργησε νέα δεδομένα για
το μέλλον του κουρδικού ζητήματος, δεδομένα που αναδείχθηκαν πιο έντονα
μετά την εισβολή των ΗΠΑ στο Ιράκ το 2003 και τη οικοδόμηση μίας
ομόσπονδης κουρδικής κρατικής δομής. Ταυτόχρονα η μετατροπή της
θανατικής ποινής του Οτζαλάν σε ισόβια κάθειρξη, οι ολοένα περισσότερες
φωνές σε όλο τον κόσμο, ακόμη και στην Τουρκία που ζητούν πολιτική λύση
για το Κουρδικό, δίνουν νέες προοπτικές για το μέλλον.
Το
Κουρδικό ζήτημα αποτελεί μία πολύ σημαντική παράμετρος της περιοχής που
περιλαμβάνει αρχικά την Τουρκία, στη συνέχεια το και Ιράκ, και βεβαίως
στη Συρία και το Ιράν.
Και
αυτό όχι μόνο γιατί σ’ αυτά τα κράτη οι Κούρδοι αποτελούν ένα μεγάλο
μέρος του συνολικού πληθυσμού και η παρουσία τους είναι αδιάλειπτη εδώ
και χιλιάδες χρόνια, αλλά γιατί οι Κούρδοι αποτελούν πλέον κεντρική
συνιστώσα των μελλοντικών εξελίξεων στην περιοχή.
Αυτό
φαίνεται στο Ιράκ, στη θέληση των Κούρδων της Τουρκίας να συνεχίσουν
την προσπάθειά τους με ένοπλη πάλη και πολιτική δραστηριοποίηση, στον
πολιτικό αγώνα των Κούρδων του Ιράν, στην ένοπλη αντίσταση στο αφανισμό
στη Συρία, δεδομένα που συγκροτούν προϋποθέσεις υλοποίησης δημιουργίας
Κουρδικού κράτους, του οράματος δηλαδή εκατομμυρίων Κούρδων σε όλον τον
πλανήτη.
Η
σύλληψη του Οτζαλάν πριν 22 χρόνια, δεν κατέστειλε το κουρδικό κίνημα,
το αντίθετο του κουρδικό ζήτημα είναι ανοιχτό και θα επηρεάσει τις
άμεσες εξελίξεις στην περιοχή μας. Η κουρδική ελευθερία είναι δεδομένη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου