Η παγίδα της ευρωλατρείας

         

Πίσω από μια ενάρετη πρόσοψη κρύβει το κραυγαλέο έλλειμμα δημοκρατίας ενός ευρωπαϊκού οικοδομήματος βασισμένου, σύμφωνα με τους όρους του ναυαγισμένου συνταγματικού του σχεδίου, πάνω σε μια «υψηλά ανταγωνιστική» οικονομία της αγοράς και σε μια ουσιαστικά ολιγαρχική εξουσία.
(Enzo Traverso, Η Ιστορία ως Πεδίο Μάχης)

Στην ελληνική ιστορία, η αναθεώρηση πολλών προσεγγίσεων, αντιλήψεων και ερμηνειών που κυριάρχησαν και διδάχτηκαν στα σχολεία κατ’ αποκλειστικότητα επί δεκαετίες, ήταν απαραίτητη, αλλά τελικά προέκυψε μια τόσο αναθεωρημένη άποψη που μοιραία κατέληξε στο «συνωστισμό» της Σμύρνης το 1922. 
Δεν είναι του παρόντος μια πληρέστερη εξέταση του φαινομένου αυτής της αναθεώρησης, αλλά δεν μπορεί να είναι τυχαίο ότι ορισμένοι εκπρόσωποί της, οι πιο σθεναροί οπαδοί του αντιεθνικισμού, αποδείχτηκαν οι πιο επιρρεπείς στην ευρωδουλεία, στην απόλυτη παράδοση της χώρας στην πολιτική και πολιτισμική ανωτερότητα των τοκογλύφων και εμπόρων όπλων, οι οποίοι ξεχωρίζουν από τους άλλους
εγκληματίες γιατί είναι απόγονοι των Διαφωτιστών!
Ανάμεσα στον χονδροειδή εθνικισμό της Χρυσής Αυγής και των ΑΝΕΛ και τον επιστημονικοφανή αντιεθνικισμό μερίδας της «ανανεωτικής» Αριστεράς, τα μεγαλύτερα θύματα είναι ο πατριωτισμός, η ταυτότητα, η αξιοπρέπεια και η εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία. Αυτό το γεγονός δεν είναι άσχετο από την ευκολία με την οποία η Ελλάδα παραδόθηκε στους επιδρομείς από την Εσπερία. Οι εθνικιστές είχαν προσανατολίσει επί δεκαετίες την εθνική προσοχή αποκλειστικά προς τους Τούρκους και τους Βούλγαρους και οι αντιεθνικιστές είχαν αμβλύνει κάθε αντίθεση στις εξωτερικές απειλές ιδίως τις προερχόμενες από την «πολιτισμένη Δύση». Και όχι μόνο αυτό. Καλλιέργησαν έναν αρρωστημένο φιλοευρωπαϊσμό, και μάλιστα στη φάση που ο ευρωπαϊσμός βρισκόταν ήδη σε παρακμή. Ο νεοφιλελευθερισμός, η λιτότητα, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η τοκογλυφία, οι πόλεμοι, οι μυστικές φυλακές, οι περιορισμοί στα ανθρώπινα δικαιώματα, ο εκφυλισμός της δημοκρατίας, η στρέβλωση της ιστορίας, η άνοδος του νεοφασισμού, η κακομεταχείριση των προσφύγων και οι λεηλασίες των πιο αδύναμων λαών και κρατών γύρω από τη Μεσόγειο, δεν αποτέλεσαν λόγο αποτρεπτικό για τους θιασώτες της ευρωεξάρτησης.
Στην Ευρώπη ΚΑΙ με μνημόνια, ΚΑΙ με αυτοκτονίες, ΚΑΙ με ανεργία, ΚΑΙ με κατασχέσεις, ΚΑΙ με μαζική μετανάστευση των νέων, ΚΑΙ με ξεπούλημα του εθνικού, δημόσιου και ιδιωτικού, πλούτου, ΚΑΙ με παραίτηση και εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας, ΚΑΙ με προσβολές και ταπεινώσεις. Αυτός ο φιλοευρωπαϊκός φονταμενταλισμός, στο ιδεολογικό και πολιτικό επίπεδο, καλύπτει και ωραιοποιεί την κατάλυση της εθνικής ανεξαρτησίας, τη φτωχοποίηση της κοινωνίας και την καθολική απαλλοτρίωση της Ελλάδας. Πανεπιστημιακοί, πολιτικοί και δημοσιογράφοι, μικροαστοί διανοούμενοι συντονισμένοι με μια μειοψηφική αρπακτική ολιγαρχία, οι φανατικότεροι προωθητές της ευρω-υποτέλειας…
Πού χωράει μέσα σ’ αυτό το «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα» μπλοκ, ο κάθε πολίτης που αγαπάει την πατρίδα του και θέλει να την υπερασπιστεί από όποιον την απειλεί, απ’ όπου κι αν αυτός προέρχεται, σε όποια παράδοση πολιτισμού κι αν ανήκει;
Οι σημερινοί ξεπουλητάδες είναι οι εξωραϊστές της ευρωπαϊκής ασχήμιας, τα φερέφωνα των ευρωληστών, οι φορείς της παγίδευσης της κοινωνίας σε μια Ένωση που πρόσκαιρα φάνηκε καλή αλλά εκφυλίζεται ραγδαία… Χρησιμοποίησαν σαν μάσκα όλο το αριστερό ήθος, εξάντλησαν και την πιο ριζοσπαστική φρασεολογία της Αριστεράς, ενώ οι ίδιοι ήταν βουτηγμένοι ως τα μπούνια στην ευρωπαϊκή λάσπη. Μόνο και μόνο για να παραμυθιάσουν την κοινωνία, να τη χειραγωγήσουν μέσα από την εξαπάτησή της και, τέλος, να τις κόψουν τη φόρα και το θάρρος για να τη χώσουν απονευρωμένη και ηττημένη κάτω από το μπαλτά του ευρωχασάπη.
Πώς ξέπεσε τόσο πολύ η μεγάλη πατριωτική παράδοση των Ελλήνων αριστερών που στο παρελθόν έδωσαν τα πάντα για την Ελλάδα; Και πώς θα καθαρίσουμε την κόπρο;

Ευρωπαγιδευμένος,
Γκαούρ

 http://www.e-dromos.gr/h-pagida-ths-eurolatreias/