Την έχω, που να μην την είχα! Ολόιδια η Αλίκη! Σπουδαγμένη,
αφίκετο μία μέρα της Άνοιξης, που τα λουλούδια ανθίζουν στο Αεροδρόμιο… Με
λαχανί μαντό και καπέλο στο φούξια, να τη συνοδεύει φρικιό από τις Βρυξέλλες
και ουουουου και αγκαλιές... Ο μπαμπάς, ολιγάρχης, μαυραγορίτης της Κατοχής, με
πρώτη ενασχόληση εμπόριο μεταχειρισμένων ελαστικών γερμανικών αυτοκινήτων.
Μάγκας και καραμπουζουκλής, τάσπαγε κάθε βράδυ στην παραλία, με το Γιάννη
Καλατζή.
Μέσα στα πράματα ο μπαμπάς, συστημικός μέχρι κεραίας, με
βαθιά επιρροή στο πολιτικό γίγνεσθαι και μεγάλο ταμπεραμέντο στις γυναίκες.
Οργανωμένη μπετόν η επιχείρηση, με όλα της τα καλά. Τους χαφιέδες της, τις
κρυφές της κάμερες, τα μπόνους «παραγωγικότητας» και απόλυτα προσαρμοσμένη στη
σύγχρονη πολιτική, του καπιταλισμού των… Ινδιών! Κουνούπι δε σαλεύει, γιατί
αυτός είναι....
ο απόλυτος εγγυητής της ευημερίας των εργαζομένων και με όπλο την
απόλυση, το μαγαζί δουλεύει στην εντέλεια. Κι όταν καμιά φορά κουνηθεί κανένας
εργαζόμενος τον συγκρατούν οι άλλοι, «κάτσε στ΄ αυγά σου, γιατί έχουμε στόματα
να θρέψουμε.»
Ήρθε όμως η κόρη με φρέσκες ιδέες, με τον αέρα των
Βρυξελλών. Έχει τον αέρα της φοιτήτριας, που έβγαινε κάπου κάπου με το γκόμενο
να πάρουν γεύση στις φοιτητικές κινητοποιήσεις κι απέ να πάνε για καφέ στο «bes
vges»…
Στη βιομηχανία του μπαμπά δουλεύει το παλικάρι με τα
μπράτσα, φεγγαροπρόσωπος και μάτια στο γαλάζιο του Αιγαίου. Αριστερίζει ο
μάγκας και καμιά φορά συμμετέχει και στις πορείες του ΠΑΜΕ. Βαθιά μέσα του,
πιστεύει στην κοινωνική δικαιοσύνη, στο δίκιο του εργάτη κι όλα τα συναφή. Κάθε
λίγο και λιγάκι, λοιπόν, ξεσηκώνει τους εργάτες να ζητήσουν μια αυξησούλα, αλλά
τελικά παίρνουν τα α…..α τους. Όμως, είναι παλικάρι και μπάνικος, ο τύπος. Και
μεμιάς τον καρφώνει η κόρη του αλλουνού.
Τον έχει, που λες, συνέχεια από κοντά. Μέχρι που για πάρτη
του, οργανώνει και ψυχαγωγικά… προγράμματα για την… εργατιά. Τους πάει, κάθε
τόσο, εκδρομή στη Λούτσα, ή στη Ραφήνα, τους κερνάει φασολάδα και μπύρες και
χορεύουν, σήκω χόρεψε συρτάκι να σε δω να σε χαρώ. Και τσουπ, κάποια στιγμή,
την πέφτει στο παλικάρι τον αχισυνδικαλισταρά… Αυτός, παθαίνει τη πλάκα του,
γιατί σου λέει, κοιτά μια γκομενάρα που μου την έπεσε. Δε γνωρίζει όμως, ότι η
λουλού έχει κάνει προχωρημένες σπουδές στις Βρυξέλλες με αντικείμενο το…
Σοσιαλισμό. Και μάλιστα, είχε εντυπωσιαστεί ιδιαίτερα από μια ομιλία του
Προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, του κυρίου Γεωργίου Αντρέα Παπανδρέου! Με
λίγα λόγια, είναι μια σύγχρονη Σοσιαλίστρια, πρώην συμφοιτήτρια του κυρίου
Σουλτς.
Έτσι, μια μέρα ταραγμένη, που οι εργάτες έχουν ξεσηκωθεί,
αντί να τους στείλει στο διάολο, όπως ο μπαμπάς , τους πάει εκδρομή στη Ραφήνα
όλους και γίνεται πάλι το σώσε. Και τότε το παλικάρι διαπιστώνει ότι μέσα του
συνετελέσθη μια μεγάλη αλλαγή. Όχι, η κόρη του αφεντικού δεν είναι εχθρός,
είναι μια κεχαριτωμένη, που τον γουστάρει αθεράπευτα, κι αυτός την πάει με τα
χίλια. Πέφτει ο ένας στη αγκαλιά του άλλου και δώστου το ρουφηχτό, ώσπου
αποφασίζουν να γίνουν ταίρι…
Ο μπαμπάς, στην αρχή ανένδοτος, στο φινάλε λυγά μπροστά στη.
αποφασιστικότητα των νέων και την δύναμη της αγάπης… λέει το μεγάλο «ναι». Και
να ο γάμος και να με… πόνο ψυχής ο αρχισυνδικαλισταράς γίνεται Διευθυντής της
Επιχείρησης. Κι όλοι οι εργάτες είναι ευχαριστημένοι κι όλοι χορεύουν σήκω
χόρεψε συρτάκι να σε δω να σε χαρώ.
Έτσι κάπως κέρδισε ο Σοσιαλισμός και κατατρόπωσε τον π… τον
Καπιταλισμό. Εξ ου και το μήνυμα έκτοτε: «έτσι γ…..ει ο Σοσιαλισμός»…
Τώρα, αν ζούσε ο Σακελλάριος, ο συχωρεμένος, θα οργάνωνε μια
παραγωγή με ελληνογερμανική συνεργασία και τους πρωταγωνιστές μπορεί ο καθένας
να τους φανταστεί…
από το "Ημερόδρομος"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου