ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΣΤΟ 2013! ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΑΝΑΤΡΟΠΗ!
Αν γενικά η ανάπτυξη των προοδευτικών κοινωνικών ταξικών αγώνων
βρίσκεται πίσω, πολύ πίσω, από το μέγεθος της επίθεσης που δέχονται οι
εργαζόμενοι της πατρίδας μας, τα πράγματα είναι μάλλον χειρότερα ή και
πολύ χειρότερα, με το εργατικό κίνημα στον ιδιωτικό τομέα ή με τα κινήματα των μικρών και των μικρομεσαίων στρωμάτων στις πόλεις και στην ύπαιθρο.
Η υστέρηση της
επιρροής και της δυναμικής της Αριστεράς και του ταξικού
συνδικαλιστικού κινήματος στην εργατική τάξη του ιδιωτικού
καπιταλιστικού τομέα συνιστά μια ιστορική ανεπάρκεια, η οποία, μέσα στην κρίση, μάλλον επιδεινώνεται και σε ορισμένα τμήματα των δυνάμεων της εργασίας, ίσως, ραγδαία, εξαιτίας και της καλπάζουσας ανεργίας.
Η εκλογική άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στα πλατιά λαϊκά στρώματα όσο σημαντική κι αν ήταν, μάλλον δεν αλλάζει τις παραπάνω εκτιμήσεις όσον αφορά τους χώρους των ιδιωτικών καπιταλιστικών επιχειρήσεων.
Μάλιστα, ορισμένοι κύκλοι της Αριστεράς
εκτιμούν ότι μέσα στην κρίση, σε συνθήκες διάλυσης των εργασιακών
σχέσεων, απελευθέρωσης σχεδόν των απολύσεων, κατάργησης ουσιαστικά των
Συλλογικών Συμβάσεων, καλπάζουσας ανεργίας και εργοδοτικής τρομοκρατίας,
η υστέρηση της δυναμικής της Αριστεράς και των ταξικών συνδικαλιστικών δυνάμεων στους ιδιωτικούς χώρους, μάλλον, διευρύνεται, με το χαμένο έδαφος να πολλαπλασιάζεται.
Στελέχη της ριζοσπαστικής Αριστεράς τόνιζαν στην Iskra ότι αν η Αριστερά στο σύνολο της δεν μπορέσει γρήγορα να αντιστρέψει τη φορά των πραγμάτων και στο δημόσιο αλλά κυρίως μέσα στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, δεν θα μπορέσει να αποκτήσει μια δεύτερη δυναμική αντεπίθεσης.
Η Αριστερά και ειδικά η ριζοσπαστική Αριστερά δεν πρόκειται να καταφέρει να δώσει προοδευτική διέξοδο στη χώρα, αν δεν κατορθώσει να επιτύχει, μέσα στο 2013, ένα μεγάλο ποιοτικό άλμα στην επιρροή και τη δυναμική της στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας.
Και ένα τέτοιο ποιοτικό άλμα στη δυναμική της Αριστεράς σημαίνει πρώτα απ’ όλα τη διαμόρφωση ταξικής συνείδησης στην εργατική τάξη των καπιταλιστικών επιχειρήσεων και τη συγκρότηση ενός μεγάλου πολιτικού και ταξικού εργατικού κινήματος. Ταυτόχρονα, μιας πλατιάς αγωνιστικής συμμαχίας του εργατικού κινήματος με τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις της χώρας μας, τους μικρούς και πολύ μικρούς επαγγελματίες και τη μικρομεσαία αγροτιά.
Η επιτυχία αυτού του στόχου, να γίνει, μέσα στην παρούσα κρίση, το εργατικό κίνημα, στον κατ’ εξοχήν καπιταλιστικό τομέα της οικονομίας, πρωτοπόρα δύναμη ανατροπής και προοδευτικών σοσιαλιστικών εξελίξεων στην πατρίδα μας, επομίζει με μεγάλες ευθύνες την Αριστερά. Η Αριστερά για να καταφέρει αυτόν το στόχο οφείλει να επαναπροσανατολίσει συνολικά όλη την προσπάθεια και τη στρατηγική της.
Καλές είναι οι συζητήσεις για τις τακτικές και τις στρατηγικές μέσα στην Αριστερά και οι αντιπαραθέσεις γύρω απ’ αυτές, αρκεί όλα τούτα να μην αποτελούν εγκεφαλικά σχέδια επί χάρτου και διανοητικές ασκήσεις εν κενώ, πράγμα που αρκετές φορές συμβαίνει στις ηγεσίες της Αριστεράς. Ηγεσίες που συχνά κινούνται εκτός της σκληρής κοινωνικής και ταξικής πραγματικότητας και αρκετές φορές χωρίς ένα ρεαλιστικό σχεδιασμό
που να συνδέει το σήμερα, τις υπαρκτές ανάγκες και τις σημερινές
πραγματικές δυνατότητες με τις απώτερες σοσιαλιστικές επιδιώξεις και
προοπτικές.
Αυτήν την ώρα η Αριστερά έχει ανάγκη από μια μεγάλη στροφή στους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα αλλά και στα πληττόμενα μικρά και πολύ μικρά στρώματα στις πόλεις και την ύπαιθρο. Όπως έχει ανάγκη και μια αντίστοιχη τακτική και στρατηγική που να δώσει περιεχόμενο, αποτέλεσμα και προοπτική σε αυτόν το νέο εργατικό προσανατολισμό.
Χωρίς ένα μεγάλο πολιτικό ταξικό και ανατρεπτικό εργατικό κίνημα, στο οποίο πρωτοπόρο ρόλο θα έχει η σύγχρονη εργατική τάξη στα εργοστάσια και τις υπηρεσίες του ιδιωτικού τομέα, δεν μπορεί να υπάρξει αντιμνημονιακή προοδευτική ανατροπή στην Ελλάδα και αν υπάρξει κυβερνητική αλλαγή, χωρίς ένα τέτοιο κίνημα, γρήγορα κινδυνεύει να εκφυλιστεί στη διαχείριση του συστήματος και όχι στην αλλαγή του.
Αυτό το μεγάλο πολιτικό, ταξικό και ανατρεπτικό εργατικό κίνημα είναι η μείζων πρόκληση για την Αριστερά της πατρίδας μας μέσα στο 2013 και η εγγύηση για νικηφόρες, άμεσα και προοπτικά, εξελίξεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου