Την Τετάρτη (5 Ιουνίου), η βασίλισσα Ελισάβετ και 15 ηγέτες κρατών από το Βέλγιο, την Τσεχία, τη Δανία, την Ελλάδα, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, τη Νορβηγία, τη Νέα Ζηλανδία, την Πολωνία, τη Σλοβακία, του Καναδά, της Αυστραλίας, καθώς και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τραμπ, ο πρόεδρος της Γαλλίας Μακρόν, τίμησαν την 75η επέτειο από την Απόβαση της Νορμανδίας. Ήταν η περίφημη επιχείρηση, με την κωδική ονομασία Operation Overlord (Επιχείρηση Επικυρίαρχος). Οι ηγέτες τίμησαν κυρίως τους ζώντες βετεράνους της μεγαλύτερης θαλάσσιας απόβασης στην Ιστορία, που συνέβαλε σημαντικά στο τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.Η τελετή μνήμης έγινε στο βρετανικό λιμάνι του Πόρτσμουθ, όπου είχαν
επιβιβασθεί οι συμμαχικές δυνάμεις για την απόβαση στην Νορμανδία, στις 6 Ιουνίου 1944. Όμως οι Βρετανοί, ως είθισται σε πολλές περιπτώσεις διέπραξαν ξανά την ίδια ιστορική απρέπεια. Κάλεσαν την ηττηθείσα Γερμανία, ως μη όφειλαν και δεν προσκάλεσαν την Ρωσία (διάδοχο της Σοβιετικής Ένωσης), ή την Ουκρανία, ή την Λευκορωσία, όπως όφειλαν, λόγω της κυρίας και ουσιαστικής συνεισφοράς των παραπάνω κρατών για το τέλος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Η επιχείρηση σήμαινε το άνοιγμα του δευτέρου μετώπου στην Ευρώπη. Αλλά ερχόταν πολύ καθυστερημένα, ύστερα από σκληρές πιέσεις χρόνων της ΕΣΣΔ προς τους Δυτικούς συμμάχους της. Οι συμμαχικές αποβατικές δυνάμεις, εφορμώντας κατά την αποβίβαση στις ακτές της Νορμανδίας αντιμετώπισαν μια λιγότερη αναμενόμενη αντίσταση από τον Γερμανικό ναζιστικό στρατό, με αποτέλεσμα η αντίσταση των Γερμανών να καταβληθεί εύκολα.
Και τούτο συνέβη γιατί ο Χίτλερ είχε ήδη μεταφέρει σημαντικές και –για πολλούς ιστορικούς– τις καλύτερες μαχητικές μονάδες του στο Ανατολικό Μέτωπο, όπου το Τρίτο Ράιχ έδινε πραγματικά μάχη επιβίωσής με τον σοβιετικό Ερυθρό Στρατό, ο οποίος υλοποιούσε μια γιγαντιαία αντεπίθεση και κυριαρχούσε στα πεδία επιχειρήσεων προελαύνοντας δυτικά. Οι αριθμοί των θυμάτων της απόβασης πιστοποιούν ότι οι Αμερικανοί, Βρετανοί και Γερμανοί νεκροί στις σύντομες μάχες της Νορμανδίας ήταν της τάξεως των 10.000 ανδρών περίπου. Συγκρινόμενοι δε με τους νεκρούς στο Ανατολικό Μέτωπο, οι νεκροί στην γερμανική όσο και στην σοβιετική πλευρά ανέρχονταν σε πολλά σε εκατομμύρια, όπως θα δούμε παρακάτω.
Ποιος νίκησε τους Γερμανούς;
Έτσι κάθε σε επέτειο της D-Day, έρχεται στο νου πολλών ανθρώπων το ίδιο ερώτημα. Ποιος νίκησε του Γερμανούς (και τους συμμάχους των) στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Η απάντηση χωρίς αμφιβολία και για όσους γνωρίζουν ιστορία είναι μία: ο Κόκκινος Στρατός. Φυσικά και η συμμαχική συμβολή ήταν ανεκτίμητη, αλλά ο ουσιαστικός νικητής είναι ο Κόκκινος Στρατός της ΕΣΣΔ. Η κλοπή των δαφνών της νίκης ήταν μια αναγκαία πράξη απάτης των δυτικών δυνάμεων αμέσως μετά τον πόλεμο ώστε να τους εξυπηρετήσει στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου εναντίον της ΕΣΣΔ. Και όμως αυτό συνέβη.Μετά από οκτώ δεκαετίες συστηματικής προπαγάνδας, που συνεπικουρείτο από τις χολυγουντιανές ταινίες, ακόμη υπάρχει η εντύπωση ότι οι ΗΠΑ κατατρόπωσαν το Γ’ Ράιχ. Σε πρόσφατη έρευνα στην Γαλλία καταδείχθηκε ότι ποσοστό άνω του 50% των Γάλλων θεωρούν ότι η συνεισφορά των ΗΠΑ ήταν αυτή που συνετέλεσε στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας κατά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο. Είναι όμως έτσι; Ακόμη και σήμερα πολλοί άνθρωποι στον δυτικό κόσμο θεωρούν ότι τα «κακά» παιδιά στον πόλεμο αυτό ήταν οι Ρώσοι, πάντα σύμμαχοι των Γερμανών!
Έτσι φαίνεται να «πιστεύει» και η βρετανική βασιλική οικογένεια, αφού ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαδίμηρος Πούτιν, όπως και ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βλαδίμηρος Ζελένσκι και ο πρόεδρος της Λευκορωσίας Αλεξάντερ Λουκασένκο δεν προσεκλήθησαν να παραστούν στην επέτειο των 75 χρόνων από την D-Day, όπως θα ήταν οφειλόμενο και πρέπον για τα εκατομμύρια των νεκρών Ρώσων.
Προσεκλήθη και παρέστη όμως η καγκελάριος της Γερμανίας, Άγκελα Μέρκελ, όπως δεν θα ήταν οφειλόμενο και πρέπον, αφού η Γερμανία ήταν η υπεύθυνη χώρα δύο παγκοσμίων πολέμων, που αιματοκύλισαν την Ευρώπη στον 20ο αιώνα με συνολικά περί τους 100 εκατομμύρια νεκρούς. Και η Βρετανίδα βασίλισσα αντάλλαξε χειραψία με την ηγέτιδα της Γερμανίας, αυτή την ιερή ημέρα μνήμης προς τα εκατομμύρια των νεκρών αυτού του πολέμου.
Η ιστορική αλήθεια
Θεωρώ ότι είναι θλιβερό ακόμη και σήμερα, οι δυτικοί ηγέτες να επιμένουν σε μια υπεροπτική και αναληθή θέση, ότι η πιο καθοριστική ενέργεια για το τέλος του πολέμου ήταν η σημαντική κατά τα άλλα απόβαση στην Νορμανδία. Είναι ιστορικά αδιαμφισβήτητο ότι ο σοβιετικός Κόκκινος Στρατός και οι τρομακτικές και κολοσσιαίες θυσίες των σοβιετικών πολιτών ήταν ο κυριότερος παράγοντας της ήττας της ναζιστικής Γερμανίας και ο κυριότερος παράγων της απελευθέρωσης της Ευρώπης από το ναζιστικό Τρίτο Ράιχ.Η μητέρα όλων των μαχών, η μεγαλύτερη στην ιστορία των πολέμων, η τρομακτική μάχη του Στάλινγκραντ, που σταμάτησε και κατέστρεψε στην κυριολεξία τη ναζιστική πολεμική μηχανή, είχε τελειώσει τον Φεβρουάριο του 1943! Δηλαδή περίπου ενάμιση χρόνο πριν η Δυτική Συμμαχία αποφασίσει την υπερβολικά καθυστερημένη δημιουργία του δυτικού μετώπου.
Περισσότερες από 30 γερμανικές μεραρχίες (από τις τουλάχιστον 200) καταστράφηκαν ολοσχερώς. Ήταν η επίθεση που τσάκισε την στρατιωτική ραχοκοκαλιά του Γερμανικού Στρατού (Βέρμαχτ) και οδήγησε στην οριστική ήττα της Γερμανίας. Κυνικά, κάποιοι ιστορικοί αναφέρουν την Operation Overlord (Επιχείρηση Επικυρίαρχος) στο Δυτικό μέτωπο, ως απλή εκτροπή για την πολύ μεγαλύτερη επίθεση στα Ανατολικό Μέτωπο.
Οι Αμείλικτοι Αριθμοί-Απώλειες
Κρίνεται σκόπιμο, για να μην μείνει καμιά αμφιβολία για τα προαναφερθέντα, να αναφερθούμε σε αριθμούς συμμετοχής και νεκρών στο Ανατολικό Μέτωπο μεταξύ Γερμανών και Σοβιετικών. Σύμφωνα με το πολύ σχολαστικό και αξιόπιστο μετα-σοβιετικό αρχείο, που οι πλείστοι δυτικοί ιστορικοί χρησιμοποιούν και αναφέρονται (G. I. Krivosheev in «Soviet Casualties and Combat Losses»), ο συνολικός αριθμός των ανδρών του Κόκκινου Στρατού κατά την διάρκεια του πολέμου ανήλθε τελικά στα 34.476.700, όπου μεταξύ αυτών και 1.000.000 γυναίκες, ο δε στρατός της Γερμανίας ανήλθε τελικά στα 21.107.000.Ο συνολικός αριθμός των νεκρών (κάθε μορφής) για τους κυριότερες συμμετέχουσες χώρες αποδεικνύει τα παραπάνω. Εδώ να διευκρινίσουμε ότι τα στοιχεία από διάφορες πηγές, δεν συμφωνούν απολύτως μεταξύ των και υπάρχουν ορισμένες αποκλίσεις. Έτσι κρίνεται σκόπιμο, για λόγους ιστορικής ακρίβειας, να χρησιμοποιηθούν στοιχεία μόνο από αξιόπιστες αμερικανικές πηγές, που να μην μπορούν να αμφισβητηθούν, όπως το “THE NATIONAL WAR MUSEUM” στη Νέα Ορλεάνη των ΗΠΑ, που παρέχει πολλά και λεπτομερή στοιχεία. Έτσι οι απώλειες για τις κυριότερες χώρες ήταν.
- ΗΠΑ: 416.000 στρατιώτες, συνολικά (συμπεριλαμβανομένων και των νεκρών πολιτών) 418.500
- Αγγλία: 383.600 στρατιώτες, συνολικά 450.000
- Γαλλία: 217.600 στρατιώτες, συνολικά 567.000
- Ελλάδα: 35.000 στρατιώτες, συνολικά 800.000
- Σοβιετική Ένωση: 10.700.000 στρατιώτες ( το αρχείο G. I. Krivosheev τους ανεβάζει σε 11.285.057), συνολικά περισσότερο από 24.000.000
- Ιταλία: 301. 400 στρατιώτες, συνολικά 457.000
- Ιαπωνία: 600.000 στρατιώτες, συνολικά 3.100.000
- Γερμανία: 5.553.000 στρατιώτες (το αρχείο G. I. Krivosheev τους ανεβάζει σε 6.923.700), συνολικά 8.800.000
Έτσι χωρίς να αμφισβητείται η μεγάλη αξία της Επιχείρησης Επικυρίαρχος, με τη συμμαχική απόβαση στην Νορμανδία και το (έστω καθυστερημένα) άνοιγμα του Δυτικού Μετώπου, το οποίο βοήθησε αποφασιστικά την σοβιετική επιχείρηση ‘Μπαγκρατιόν’ στο Ανατολικό Μέτωπο, δεν θα πρέπει να ξεχνάμε, ποιος στην κυριολεξία συνέτριψε το γερμανικό Τρίτο Ράιχ και τις 200 Μεραρχίες του στο ανατολικό μέτωπο. Αυτός ήταν αδιαμφισβήτητα ο Κόκκινος Στρατός και αυτή είναι η ιστορική αλήθεια, που θα πρέπει όλοι να σεβόμαστε και να τιμούμε.
Και ως ελαχίστη ένδειξη τιμής για τα 24 εκατομμύρια νεκρών Ρώσων, Ουκρανών, Λευκορώσων και λοιπών εθνοτήτων της τότε Σοβιετικής Ένωσης, θα έπρεπε στη μεγάλη αυτή ημέρα μνήμης (D-Day), κυρίαρχη θέση και παρουσία να είχαν οι σημερινοί ηγέτες Ρωσίας, Ουκρανίας και Λευκορωσίας. Και όχι να προσκαλείται η σημερινή Καγκελάριος της χώρας–θύτη και υπεύθυνης για δύο Παγκόσμιους Πολέμους στον 20ο αιώνα, της Γερμανίας. Όταν αδιαφορούμε ή περιφρονούμε την ιστορία, τότε η ιστορία θα μας εκδικηθεί. Αιδώς Αργείοι…
https://slpress.gr/idees/normandia-75-chronia-meta-ta-fake-news-tis-dysis/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου