Του Gideon Rachman
Τα
γεγονότα διέψευσαν τις προβλέψεις της Δύσης για την πορεία της Κίνας
προς τη δημοκρατία. Η λανθασμένη ερμηνεία για την κατάρρευση της
Σοβιετικής Ένωσης και η παγκοσμιοποίηση. Τι αλλάζει η εποχή Τραμπ.
Στις ΗΠΑ και την Ευρώπη,
το 1989 είναι συνώνυμο με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Αλλά
υπήρχαν δύο 1989. Πέντε μήνες πριν πέσει το τείχος, ο κινεζικός στρατός
εισέβαλε στην πλατεία Τιενανμέν και κατέπνιξε το φιλοδημοκρατικό κίνημα. Αυτή την εβδομάδα είναι η 30η επέτειος του αιματηρού αυτού συμβάντος.
Παρακολουθώντας από τη
Δύση εκείνη την εποχή, τα δραματικά γεγονότα στο Βερολίνο έδειχναν να
έχουν μεγαλύτερη σημασία σε παγκόσμιο επίπεδο από ότι συνέβη στο Πεκίνο
πέντε μήνες νωρίτερα. Η Κίνα ήταν απλώς μια ακόμα χώρα, απλά πολύ
μεγάλη· και ήταν ακόμα φτωχή και υποανάπτυκτη. H Σοβιετική Ένωση ήταν
η δεύτερη μεγαλύτερη υπερδύναμη κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου και
η σοβιετική αυτοκρατορία μόλις είχε καταρρεύσει. Ο Ψυχρός
Πόλεμος είχε τελειώσει. Η Δύση είχε κερδίσει. Η δημοκρατία είχε κερδίσει. Στον ρου της ιστορίας, το Βερολίνο είχε σίγουρα μεγαλύτερη σημασία από το Πεκίνο.
Πόλεμος είχε τελειώσει. Η Δύση είχε κερδίσει. Η δημοκρατία είχε κερδίσει. Στον ρου της ιστορίας, το Βερολίνο είχε σίγουρα μεγαλύτερη σημασία από το Πεκίνο.
Τριάντα χρόνια αργότερα, η ετυμηγορία αυτή δείχνει εξαιρετικά πιο αμφίβολη.
Τώρα φαίνεται πιθανό ότι οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταλήξουν ότι
το πιο σημαντικό συμβάν του 1989 ήταν η κατάπνιξη της εξέγερσης στην
πλατεία Τιενανμέν, όχι η πτώση του Τείχους του Βερολίνου.
Για τη συνέχεια Euro2Day
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου