To Gravity του ΣΥΡΙΖΑ: Η «άψυχη αντιπολίτευση» και οι μνήμες της ήττας με τους τρεις σωματοφύλακες του Τσίπρα στο Ζάππειο

Toυ Γ. Λακόπουλου

Ο ΣΥΡΙΖΑ οργάνωσε μια εκδήλωση το Ζάππειο. Θα περίμενε κανείς ότι ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να καταθέσει την πολιτική πρότασή του για τη χώρα για να πάρει κεφάλι.
Να κωδικοποιήσει τη συγκυρία, να καταγγείλει την μονοπώλησης πληροφόρησης γύρω από το πρόσωπο του Πρωθυπουργού και κυρίως να απαντήσει στο κεντρικό ερώτημα της εποχής: Τι μας συνέβη, πού βρισκόμαστε και πού πάμε; Ή πού θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάμε.
 Τελικά το θέμα στο  Ζάππειο ήταν περισσότερο πεζό: η επικαιροποιημένη πρόταση: «Μένουμε όρθιοι». Η παρουσίασή της εισέπραξε τις εξής αντιδράσεις. Για την ακρίβεια μη αντιδράσεις.
Πρώτο: Κανένα κανάλι, δεν συνδέθηκε με το Ζάππειο για να ακούσει το κοινό  του τι έλεγε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ούτε καν η ΕΡΤ.

Δεν το γνώριζαν; Είχαν μιλήσει με τους αρμόδιους και τους είπαν έχουμε πιο σπουδαία πράγματα να προβάλουμε; Αν έγινε έτσι, γιατί δεν κατήγγειλαν επί τόπου την κρατική τηλεόραση για παραβίαση του ρόλου της;
Δεύτερο: Την επόμενη, εκτός από την «Αυγή», που είχε τις προτάσεις  πρώτο θέμα, ο υπόλοιπος Τύπος αδιαφόρησε: ακόμη και η Εφημερίδα των Συντακτών αφιέρωσε ένα διστηλάκι χαμηλά.  
Οι ιστοσελίδες περισσότερο ενδιαφέρθηκαν να διαμορφώσουν  σκηνικό τύπου Καρέζη -Βουγιουκλάκη, με την κοκεταρία δυο κυριών που εμφανίσθηκαν στο Ζάππειο ντυμένες στα λευκά.

Ενδιαφέρθηκε κανείς από τον ΣΥΡΙΖΑ να  ερμηνεύσει αυτή την αντιμετώπιση ή να πληροφορηθεί πώς διαμορφώθηκε;  Δεν βρήκαν τα ΜΜΕ  ενδιαφέρουσα τη εκδήλωση; Υπήρξε κυβερνητικός δάκτυλος;     
Τρίτο: Πέραν των παρισταμένων ούτε η κυβέρνηση, ούτε τα κόμματα, ούτε οι κοινωνικοί εταίροι έδειξαν να συγκινούνται με όσα πρότεινε  ο ΣΥΡΙΖΑ. Ίσως γιατί κάποιοι τα βρήκαν σαν αυτά που λέει κατά καιρούς η Φώφη.
Το υπουργείο Οικονομικών περιορίσθηκε σε μια «τεχνική» αντίκρουση. Οι μεγάλες οργανώσεις των μικρομεσαίων και των εργαζομένων απλώς άκουσαν. Καμία αντίδραση.
Συμπέρασμα:  Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σκόπευε να δημιουργήσει πολιτικό και επικοινωνιακό γεγονός απέτυχε.  Είπε ό,τι είχε να πει την Δευτέρα, κράτησε  ως την Τρίτη και θα ξεχαστεί την Τετάρτη.

 Κακοί συμβολισμοί

 Μάλλον ευλόγως. Η παράσταση στο Ζάππειο δεν ήταν καλά προετοιμασμένη. Και δεν ακούσθηκε κάτι τροχιοδεικτικό για τη χώρα. Όλα κινήθηκαν γύρω από την κεντρική ιδέα να μοιράσει η κυβέρνηση λεφτά σε όλους. 
Δεν είναι πλάκα. Η αξιωματική αντιπολίτευση δεν είπε ψηφίστε με για να κάνω αυτά.  Όπως πέρυσι που έκανε παροχές στις… ευρωεκλογές. Τώρα έστησε ολόκληρο σκηνικό για να προτείνει στην κυβέρνηση να καλύψει  με κρατικό χρήμα διάφορες ανάγκες. Αν ήταν να το κάνει, τον ΣΥΡΙΖΑ περίμενε;
Αν από περιεχόμενο πήγε άπατο, οι συμβολισμοί πήγαν χειρότερα.  Τον  επικεφαλής του περιστοίχισαν τρία συγκεκριμένα στελέχη: ο Τσακαλώτος , η Αχτσιόγλου και ο Παππάς. Οι τρεις σωματοφύλακες.
Αρμόδιοι τομεάρχες είναι να μην μιλούσαν;  Κατ’ αρχάς. Αλλά δεν γεννήθηκαν τομεάρχες. Δεύτερον, ειδικά αυτοί οι τρεις μιλάνε κάθε μέρα.
 Η Προοδευτική Συμμαχία εξαφανίσθηκε πάλι από τη μαρκίζα. Με το ζόρι -και επειδή έβαλαν κάποιοι τις φωνές -προστέθηκε την τελευταία στιγμή στο πάνελ η Ξενογιαννακοπούλου και ξεστομίσει μια δυο φορές την  απαγορευμένη λέξη. Οι άλλοι ΣΥΡΙΖΑ και ξερό ψωμί.

Με το συμπάθιο. Αυτή είναι η ηγετική ομάδα του κόμματος για τα οικονομικά; Δηλονότι, που θα έλεγε και ο Γιώργος Μιχαλακόπουλος, αν αύριο το πρωί ξανάρθει στα πράγματα με αυτούς θα κυβερνήσει στην οικονομία;
Δηλαδή η ανανέωση που επαγγέλλεται ο Τσίπρας στο κόμμα του -για το οποίο δεν ξέρουμε καν ποιο  είναι ακόμη- εξαντλείται σ’ αυτούς που προσωποποιούν την περσινή ήττα.
Για τον Παππά τα είπαμε: ως υπουργός στην «πρώτη φορά αριστερά» πάτησε τα  κορδόνια του. 
Για την Αχτσιόγλου δεν υπάρχει κάτι περισσότερα από αυτό που βλέπουμε:  συμπαθής νέα πολιτικός που ήταν καλή υπουργός και ως εκεί.

Η φράξια επί σκηνής

Ο Τσακαλώτος; Εδώ σηκώνει κουβέντα. Είναι συγκροτημένο στέλεχος, ίσως ο πιο καταρτισμένος Συριζαίος.  Αλλά είναι αρχιφραξιονιστής. Επισήμως, σχεδόν… θεσμικά.
Η ομάδα του λειτουργεί πότε ως Εφετείο και πότε ως τροχοπέδη,  οσάκις ο Τσίπρας επιχειρεί να κυλίσει μπροστά τον τροχό, κατά την εντολή της λαϊκής βάσης. 
Θα μπορούσε να είναι Νο 2 του Τσίπρα. Αλλά προτιμάει να είναι  Νο 1 εσωκομματικός του αντίπαλος -κάτι σαν τον Σκουρλέτη. Ηγούμενος ενός εσωκομματικού μπαξέ, που έχει απ’ όλα.
Μπορεί να μην έχει φτάσει το μήνυμα την Κουμουνδούρου, αλλά μετά τον -συμπαθή κατά τα λοιπά- Πολάκη, οι 53+ είναι ένας  άλλος καλός λόγος να μην ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ ένας οπαδός της Δημοκρατικής Παράταξης. Ή έστω ένας λογικός άνθρωπος: κόμμα κομμένο σε κομμάτια δεν βγάζει ποτέ σε καλό.

Άλλωστε η συγκεκριμένη ομάδα δεν πολυκόβεται για την διακυβέρνηση. Π.χ. από  ένα πρόσφατο κείμενο μιας υποομάδας της, προκύπτει ότι δεν τους ενδιαφέρει τόσο να (ξανα)πάρει ο ΣΥΡΙΖΑ την κυβέρνηση, όσο να (παρα)μείνει Αριστερά. Όπως το εννοούν οι ίδιοι.
Αλλιώς τα λέει ο Τσίπρας- τον οποίο ψηφίζει ο κόσμος. Πάλι δυο γραμμές;…
Προσυπογράφοντας τέτοιες ιδεολογικές επιλογές το ερώτημα είναι τι πήγε να κάνει το Ζάππειο ο Τσακαλώτος.  Πάντως όχι γιατί το σημερινό- εύλογο- ενδιαφέρον του κόμματος για τη μεσαία τάξη κουμπώνει με το στίγμα του στο υπουργείο Οικονομικών.

Τελευταία οργιάζουν τα σχόλια:  άνθρωποι του κλίματος Τσακαλώτου, που έχουν παραμείνει στο Γενικό Συμβούλιο της Τράπεζας της Ελλάδας, υπερψήφισαν, ή έστω δεν αντέδρασαν όπως έκανε ένα άλλο στέλεχος, στην ανανέωση της θητείας του Γιάννη Στουρνάρα που προωθεί η κυβέρνηση.

Μόνο ο διοικητής της ΤτΕ δεν φταίει. Μαγκιά του η επανεκλογή του. Από τον Σημίτη τα περίμενε τα καλά, από τον Σαμαρά και τον Μητσοτάκη τα βρήκε.
Αλλά Όμιλος  «Φίλων του Στουρνάρα» στον ΣΥΡΙΖΑ; Κανείς στον Κουμουνδούρου δεν φάνηκε να ασχολείται με αυτό το παράδοξο.

Άψυχη αντιπολίτευση

Να ξαναγυρίσουμε Ζάππειο. Αυτό που είδαμε με τον πρόεδρο του κόμματος και τους τρεις Πρωτόκλητους δεν άντεξε ούτε 48 ώρες ως κεντρική πολιτική πρωτοβουλία κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης.  Ίσως γιατί έλειπαν οι έννοιες της πρωτοβουλίας και της αντιπολίτευσης.
Το Ζάππειο υπήρξε σύμβολο κακής αντιπολίτευσης για τον Σαμαρά πριν από χρόνια. Για τον ΣΥΡΙΖΑ γίνεται σύμβολο «άψυχης αντιπολίτευσης», που λέει ο Κοτζιάς.
Η παράσταση στην οποία ενεπλάκη ο Τσίπρας παραμένει μακριά από την ιστορική πρόκληση που του ανέθεσε η Ιστορία.
Μετατρέπει την πολιτική του σε θρίλερ επιβίωσης. Η τελευταία φορά που το είδαμε ήταν στο Gravity του Αλφόνσο Κουαρόν. Εκεί τουλάχιστον έπαιζαν καλοί ηθοποιοί.


 https://www.anoixtoparathyro.gr