Του Γιάννη Ξένου
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ο άνθρωπος που χειρίστηκε τις τύχες της ελληνικής οικονομίας το πρώτο εξάμηνο του 2015, με τα γνωστά καταστροφικά αποτελέσματα, επέστρεψε στον τόπο του εγκλήματος. Το Diem25, το διεθνές κίνημα που δημιούργησε πριν τρία χρόνια με διάφορες προσωπικότητες (μεταξύ άλλων ο Νόαμ Τσόμσκι και η Πάμελα Άντερσον) που γοητεύει το τεράστιο «Εγώ» του, είχε ως στόχο να τον αναδείξει ως ευρωβουλευτή στη Γερμανία. Στη Γερμανία, με ποσοστό 0,5% εκλέγεσαι ευρωβουλευτής, και εκεί κατήλθε υποψήφιος υπολογίζοντας ότι στη Γερμανία των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων θα ήταν σχετικά εύκολο να εκλεγεί[1]. Στην Γερμανία, το Diem 25 έλαβε μόλις 0,2% και 130 χιλ. ψήφους, αλλά στην Ελλάδα έκανε την έκπληξη και παραλίγο να εκλέξει ευρωβουλευτή.
Από τον βράδυ των ευρωεκλογών τα φώτα στράφηκαν και πάλι στον Γιάνη και αυτός κάνει ό,τι μπορεί για να συντηρεί την υπερπροβολή. Ο χώρος της κομμουνιστικογενούς ή δικαιωματιστικής αριστεράς (αλλά, δυστυχώς, όχι μόνο) τον αντιμετωπίζει ως τον σωτήρα της, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, την πτωτική στασιμότητα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και την κατάρρευση της ΛΑΕ. Το γεγονός ότι οι εθνικές εκλογές θα γίνουν εσπευσμένα σε έναν μήνα προκαλεί συνωστισμό από διάφορα μεσαία στελέχη και προσωπικότητες στον προθάλαμο του ΜέΡΑ25, διότι ο Βαρουφάκης, από θέση ισχύος, δεν συνομιλεί με άλλους «αρχηγούς», αλλά υποδέχεται ευχαρίστως όσους θέλουν να πηδήσουν στο άρμα του.
Το πάθος τους να συντηρηθεί δήθεν μιας κάποιας μορφής αριστερά εντός Κοινοβουλίου, καθώς και για προσωπική προβολή και ανάδειξη, τους τυφλώνει. Ξεχνούν ποιος είναι ο Βαρουφάκης ή θέλουν να ξεχαστεί τι προκάλεσε. Δυστυχώς, οι προτάσεις του, όπως διατυπώνονται στο προεκλογικό πρόγραμμα του Μέρα25[2], μας υπενθυμίζουν τι πρεσβεύει ο Βαρουφάκης, ένα μείγμα οικονομισμού και εθνομηδενισμού ικανού για το χειρότερο.
Οι σαράντα σελίδες προγράμματος είναι περισσότερο μια έκθεση ιδεών δική του και της συντρόφου του, Δανάης Στράτου. Κάποια κεφάλαια, όπως αυτά για τις τράπεζες, τα πανεπιστήμια ή τον πολιτισμό είναι υπεραναπτυγμένα και κάποια άλλα, όπως οι κοινωνικοί τομείς, η παραγωγή και τα εθνικά θέματα τα ξεπετούν με διεκπεραιωτικό τρόπο. Ας δούμε το πρόγραμμα αναλυτικά:
Ξεκινά με τη διαπίστωση ότι η Ελλάδα βιώνει ένα καθεστώς χρεοδουλοπαροικίας και προτείνει επτά τομές:
α) μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από το 3,5%, που θα είναι μέχρι το 2022, στο 1,5%, εφόσον το ΑΕΠ αυξάνεται με ρυθμό 3% ετησίως, ή 1% πρωτογενές πλεόνασμα για ρυθμό ανάπτυξης 1% έως 3% και μηδενικά πλεονάσματα για μικρότερο ρυθμό ανάπτυξης.
β) Το χρέος δεν είναι βιώσιμο, επομένως για το ΜΕΡΑ25 οι πληρωμές προς τους δανειστές θα είναι ανάλογες με την αύξηση του ΑΕΠ της Ελλάδος. Προτείνει προσδιορισμό συνολικού ύψους χρέους προς την τρόικα ανάλογο με το ύψος του ονομαστικού ΑΕΠ. Αυτό θα γίνει με κούρεμα χρέους, το ύψος του οποίου θα κυμανθεί ανάλογα με την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας, δηλαδή, αν η ελληνική οικονομία έχει υψηλό ρυθμό ανάπτυξης το κούρεμα θα είναι μικρότερο και αν ο ρυθμός είναι χαμηλός, το κούρεμα του χρέους θα είναι μεγαλύτερο. Ο Βαρουφάκης στα καλύτερά του…
γ) Δημιουργία Δημόσιας Εταιρείας Αναδιάρθρωσης Ιδιωτικού Χρέους (ΔΕΑΔΙΧ) όπου μεταφέρονται από τις τράπεζες τα κόκκινα «δάνεια». Ως αντάλλαγμα, οι τράπεζες εκδίδουν υποσχετικές (τα αγαπημένα IOU του Βαρουφάκη) με εγγυητή το κράτος και μακροπρόθεσμα θα αποπληρωθούν από τη ΔΕΑΔΙΧ. Το πιο ενδιαφέρον είναι το πώς θα αποπληρώνουν οι πολίτες το δάνειό τους στη ΔΕΑΔΙΧ: θα πληρώνουν ενοίκιο το ύψος του οποίου θα καθορίζεται από την τοπική κοινωνία με κριτήριο τα εισοδήματα και τις τοπικές συνθήκες. Αν δηλαδή κάποιος είχε ένα στεγαστικό δάνειο κάποιων εκατοντάδων χιλ. ευρώ και πληρώνει σήμερα κάθε μήνα, π.χ., 700 ευρώ, με το σύστημα Βαρουφάκη, μπορεί η τοπική κοινωνία να πει ότι το ενοίκιο δεν μπορεί να είναι πάνω από 100 ευρώ τον μήνα. Προτάσεις που χαϊδεύουν αυτιά και που δεν απαιτούν τουλάχιστον την αγωνιστικότητα που προτείνει η ΛΑΕ για την προστασία της πρώτης κατοικίας, όλα θα γίνουν με ένα νόμο και φυσικά οι τράπεζες, όπως και οι τροϊκανοί θα τις αποδεχθούν!
δ) Οι φορολογικοί συντελεστές θα μειωθούν, ο ΦΠΑ από το 24% θα πέσει στο 15% (ηλεκτρονικές πληρωμές) ή στο 18% (πληρωμές με μετρητά). Υπόσχεται διατήρηση αφορολόγητου, μείωση στον φόρο των επιχειρήσεων, κατάργηση προπληρωμής φόρων κ.ά.
ε) Δημόσιο Εξωτραπεζικό Σύστημα Πληρωμών, ένα σύστημα που θα επιτρέψει σε ιδιώτες και Δημόσιο να συναλλάσσονται εκτός τραπεζικού συστήματος. Με αυτό το σύστημα πιστεύει ότι το Δημόσιο θα έχει πετύχει αρκετή ρευστότητα για τη στιγμή που θα γίνει το Grexit.
στ) Μετατροπή ΤΑΙΠΕΔ και Υπερταμείου σε Αναπτυξιακή Τράπεζα, όλες οι ιδιωτικοποιήσεις θα παγώσουν.
ζ) Σεβασμός στη μισθωτή εργασία και δημιουργική επιχειρηματικότητα.
Κατανοούμε ότι όλα όσα προτείνει ο Βαρουφάκης, αν ποτέ τίθονταν σε εφαρμογή, το Grexit θα ήταν θέμα ωρών, καθώς και το κλείσιμο των τραπεζών, γιατί ποια διοίκηση θα δεχόταν να δώσει τα «κόκκινα» δάνειά της έναντι βαρουφάκειων IOUs; Οι συναλλαγές θα γίνονταν με τα περίφημα κρυπτονομίσματά του και άλλα γραφικά.
Πέρα από τις ανεφάρμοστες ιδέες του Βαρουφάκη, πρέπει να δούμε την εμμονή που έχει με τις ελληνικές τράπεζες. Στο βιβλίο του Ανίκητοι Ηττημένοι[3] παραθέτει την άποψη που είχε για τις τράπεζες το 2010, όταν ξεκίνησε η ελληνική κρίση:
«Η πρότασή μου για “εξευρωπαϊσμό” των ελληνικών τραπεζών αποτελούσε κήρυξη πολέμου απέναντι στους Έλληνες τραπεζίτες, καθώς ο έλεγχος των τραπεζών θα μεταβιβάζονταν στους ευρωπαϊκούς θεσμούς…». Όταν αυτή την πρόταση, μετά από χρόνια, την μετέφερε στον Τσίπρα, αυτός τον ρώτησε: «Με συμβουλεύεις να επιδιώξω να δοθούν οι ελληνικές τράπεζες σε ξένους; Πώς θα πείσω την Κεντρική Επιτροπή για κάτι τέτοιο;» και η απάντηση του Βαρουφάκη, όπως την μεταφέρει στο βιβλίο του, ήταν: «Ναι, ακριβώς αυτό πρέπει να κάνεις». Ο Βαρουφάκης, από τότε, με περισσό πείσμα, πρότεινε τον αφελληνισμό των τραπεζών και αν θέλει να του αναγνωρίσουμε κάτι στην πολιτική του διαδρομή είναι αυτό. Μετά το εξάμηνό του, οι ελληνικές τράπεζες βρέθηκαν σε τέτοια άθλια κατάσταση που ξεπουλήθηκαν σε ξένα φαντς έναντι εξευτελιστικού αντιτίμου, και πια καμιά από τις τέσσερις μεγάλες τράπεζες δεν έχει ελληνική διοίκηση, αφελληνίστηκαν και σε αυτό η συμβολή του ήταν καίρια.
Ενδιαφέρον στο πρόγραμμα Βαρουφάκη έχει η βαρύτητα που ρίχνει στις «πράσινες» μορφές ενέργειας, Πράσινο Πρόγραμμα Μετάβασης, το ονομάζει, κλείνοντας το μάτι στους Γερμανούς Πράσινους. Επιθυμούν, μέχρι το 2040, να απεξαρτηθεί η Ελλάδα από τα ορυκτά καύσιμα με παράλληλη επέκταση των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Βιομηχανία, γεωργία, τουρισμό τα ξεπετάνε επαναλαμβάνοντας τα γνωστά ευχολόγια περί ήπιας ανάπτυξης.
Σε Πολιτισμό, Παιδεία και ΜΜΕ, μετά τις διαπιστώσεις για τις παθογένειες κάθε τομέα, προτείνει τη δημιουργία ενός νέου οργάνου του Διαβουλευτικού Συμβουλίου Κληρωτών και Εκλεγμένων Πολιτών (ΔΙΑΣΚΕΠ) το οποίο θα σχεδιάζει πολιτικές. Τα ΔΙΑΣΚΕΠ θα αποτελούνται από 300 πολίτες, εκ των οποίων οι 200 θα επιλέγονται από κλήρωση και οι 100 από τα κοινοβουλευτικά κόμματα. Με τους κληρωτούς εισάγει την πιο προωθημένη μορφή άμεσης δημοκρατίας. Σε μια χώρα που οι θεσμοί άμεσης δημοκρατίας είναι ανύπαρκτοι, αυτός τους προτείνει στην πιο προωθημένη μορφή τους και στο ανώτερο θεσμικό επίπεδο. Φυσικά είναι κοροϊδία οι προτάσεις περί άμεσης δημοκρατίας, διότι αν πίστευε τόσο πολύ σε αυτή θα επέκτεινε τα ΔΙΑΣΚΕΠ στην οικονομία, στην ενεργειακή πολιτική, την διαπραγμάτευση με την τρόικα κ.α.
Ως προς τη θέση μας στο Ευρώ, το ΜέΡΑ25 καταθέτει μια Νέα Συμφωνία για την Ευρώπη, που είναι μια χιλιαστική πρόταση για την εκ βάθρων αλλαγή της Ευρώπης, αν όμως το σχέδιο αλλαγής της Ευρώπης δεν προχωρήσει πανευρωπαϊκά, για την Ελλάδα, η μόνη εναλλακτική, κατά Βαρουφάκη, είναι η αποπομπή της χώρας από το ευρώ με μονομερή εφαρμογή του προγράμματος τους[4].
Τέλος, να σταθούμε στις επιδιώξεις του ΜέΡΑ25 στην εξωτερική πολιτική, που είναι εξίσου ανεύθυνες και λανθασμένες με τις οικονομικές του προτάσεις. Εισαγωγικά, τονίζουν ότι δύο είναι οι βασικές τους αρχές, ότι δεν ταυτίζουν κυβερνήσεις με λαούς και αναγνωρίζουν το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης και του αυτοπροσδιορισμού.
Ως προς την Τουρκία, η δέουσα στρατηγική αντιμετώπισης του αυταρχικού καθεστώτος Ερντογάν, κατά τον Βαρουφάκη, είναι να μην απαντάμε στις απειλές της Άγκυρας γιατί έτσι εγκλωβίζεται ο τουρκικός λαός στις εθνικιστικές σειρήνες του Ερντογάν! Επομένως, για να μην εγκλωβιστεί ο τουρκικός λαός στον εθνικισμό, η Ελλάδα θα πρέπει να αποδέχεται τις προτάσεις συνεργασίας με την Τουρκία. Και όταν γράφουν για προτάσεις συνεργασίας, η μόνη την οποία αναφέρουν είναι η εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων της Μεσογείου. Σύμφωνα με το το σκεπτικό Βαρουφάκη, η Ελλάδα πρέπει να αποφύγει την συνεργασία με το Ισραήλ (γιατί εφαρμόζουν πολιτικές εθνοκάθαρσης στους Παλαιστίνιους), αλλά και με τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές. Με ένα περίεργο σκεπτικό καταλήγει ότι οι μόνες δυνάμεις αντίστασης στην περιοχή μας είναι το Ιράν και η Τουρκία. Η Ελλάδα πρέπει να στραφεί στην «πράσινη ανάπτυξη», που δεν συμβαδίζει με τις εξορύξεις, αλλά και αν βρεθούν ικανά κοιτάσματα αυτά θα πάνε για να αποπληρωθούν τα δάνεια των δανειστών και να πλουτίσει η εγχώρια ολιγαρχία, επομένως το ΜΕΡΑ25 τίθεται κατά της εξόρυξης και συνεκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, ας τα πάρει όλα η Τουρκία θα προσθέταμε εμείς. Με ένα κάλυμμα οικολογίας, αντιμπεριαλισμού και αντι-εθνικισμού, ο Βαρουφάκης και η παρέα του παραχωρούν τα πάντα στην Τουρκία.
Όσον αφορά το Κυπριακό, το ΜέΡΑ25 σημειώνει τρεις παράγοντες που εμποδίζουν την επίλυσή του: α) Το Τουρκικό Βαθύ Κράτος, β) τις ιμπεριαλιστικές βλέψεις ΗΠΑ και Βρετανίας και γ) την εκτεταμένη αίσθηση ανωτερότητας μιας ισχυρής μειοψηφίας Ελληνοκυπρίων που, ενδόμυχα, δεν θέλουν πραγματικά να μοιραστούν την εξουσία με τους Τουρκοκυπρίους! Εξισώνει τις ευθύνες του τουρκικού κράτους για την εισβολή και κατοχή της Κύπρο με τους Ελληνοκύπριους που θέλουν να διατηρηθεί η τρισχιλιετής παρουσία του ελληνισμού στο νησί.
Ως προς το Μακεδονικό, το σκεπτικό του εκκινεί από τη λανθασμένη διατύπωση ότι η γεωγραφική περιοχή της αρχαίας Μακεδονίας μοιράζεται μεταξύ τουλάχιστον τριών κρατών και συνεχίζει με άλλους απαράδεκτους ισχυρισμούς, όπως π.χ. το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού των Σκοπιανών κ.ά. Καταλήγει ότι χαιρετίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών ως συμφέρουσα για όλους τους λαούς της περιοχής και συνεχίζει ότι θα σταθεί εμπόδιο στα «υστερικά εθνικιστικά αφηγήματα στην Ελλάδα».
Ως προς τις αμυντικές δαπάνες, αναγνωρίζει ότι η άμυνα της χώρας «αποτελεί θέμα ζωτικής σημασίας», αλλά το 2% του ΑΕΠ της ετήσιας δαπάνης για την άμυνα είναι πολύ υψηλό, γι’ αυτό «θα πρέπει να ενισχυθεί ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας», δηλαδή η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ, και με την διαπραγμάτευση Βαρουφάκη σίγουρα και από την ΕΕ, αλλά παράλληλα θα ζητά ο ευρωστρατός να εγγυηθεί την εδαφική ακεραιότητα της. Τρέλα!
Να ανθολογήσουμε μερικές τελευταίες ενδιαφέρουσες απόψεις – προτάσεις του Γιάνη Βαρουφάκη και των συντρόφων του. «Η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στερείται λογικής», «ο διαχωρισμός μεταναστών – προσφύγων είναι ξεπερασμένος και απαράδεκτος», «η συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας αποτελεί το ίδιο το πρόβλημα του προσφυγικού και όχι τη λύση του», «νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης» και «δημιουργία πολλών μικρών μονάδων του ΕΣΥ που θα παρέχουν ηρωίνη… έτσι σταματά η καταλήστευση των χρηστών από τους εμπόρους…». Για τον Γιάνη, οι χρήστες που προμηθεύονται τη μεθαδόνη από τον ΟΚΑΝΑ και μετά αγοράζουν και τη δόση τους από τον έμπορο πραγματοποιούν μια αντι-οικονομική συμπεριφορά, που σίγουρα θα την εγκαταλείψουν όταν διαβάσουν το πρόγραμμά του.
Όσοι εξιτάρονται να ψηφίσουν ή να ενταχθούν στο ΜέΡΑ25 ας κάνουν έναν κόπο να διαβάσουν το πρόγραμμά του και μη δώσουν άλλη μια ευκαιρία στον τσαρλατάνο Βαρουφάκη να «παίξει» με τη χώρα.
[1] Μανώλης Σπινθουράκης , «Ευρωπολιτευτές», Εφημερίδα Συντακτών, 14/5/19 https://www.efsyn.gr/stiles/apopseis/195142_eyropoliteytes
[2] https://mera25.gr/eklogiko-programma/
[3] Γιάνης Βαρουφάκης, Ανίκητοι Ηττημένοι, εκδόσεις Πατάκη 2017, σελ. 124-125.
[4] Προεκλογικό πρόγραμμα Μέρα25, σελ. 28.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου