Του Κώστα Μαυρίδη*
Η εισβολή της Τουρκίας στο Άφριν της Συρίας είναι τόσο κοντά μας, γεωγραφικά και άλλωσπως. Το Άφριν είναι ένα μικρό καντόνιο που τα τελευταία χρόνια κατέστη ασφαλές καταφύγιο για δεκάδες χιλιάδες κατατρεγμένους από τις ανελέητες συρράξεις στην περιοχή. Αποκομμένο και αυτοδιοικούμενο, εντάσσεται στο κρατίδιο της Rojava (Δυτικό Κουρδιστάν) όπου επικρατούν κυρίως Κούρδοι, Άραβες, Ασσύριοι κ.ά. Κάθε σπιθαμή γης στο Άφριν προασπίζονται μαχητές (άντρες, γυναίκες και γέροντες) με ελαφρύ οπλισμό και αυτοθυσία ενάντια στον τουρκικό στρατό που τα έχει όλα (αεροπορία, πυροβολικό, βαρέα άρματα, δεύτερο σε μέγεθος στρατό του ΝΑΤΟ).
Στην Τουρκία κάποια πράγματα δεν αλλάζουν. Το 1974 η Κύπρος… το 2014 το Κομπάνι και σήμερα το Άφριν. Ο τουρκικός επεκτατισμός και τα εγκλήματα του
τουρκικού στρατού, μέχρι τις προφάσεις και την τουρκική προπαγάνδα είναι πανομοιότυπα. Η εισβολή στην Κύπρο το 1974 ονομάστηκε «Ειρηνευτική Επιχείρηση» για να διασωθούν δήθεν οι τουρκοκύπριοι από τους «τρομοκράτες ελληνοκύπριους»…. Τελικά, οι Τ/κ βρίσκονται σήμερα υπό αφανισμό. Η εισβολή στην Συρία ονομάστηκε «Κλάδος Ελαίας» εναντίον των …Κούρδων τρομοκρατών. Στην Τουρκία, ο τυφλωμένος όχλος υπό ισλαμοφασιστικό καθεστώς θέλει να λυντσάρει τους «εχθρούς» του και ζητά να αφανίσει την ύπαρξη Κουρδικών Οργανώσεων. Για την Τουρκία, η ύπαρξη Κούρδων είναι … τρομοκρατία! Παρόμοια εγκλήματα για εθνικό ξεκαθάρισμα, βομβαρδισμούς χωριών, ακρωτηριασμούς και εκτελέσεις, χρήση βομβών ναπάλμ και άλλων απαγορευμένων όπλων… Οι βομβαρδισμοί στρέφονται ενάντια και σε πολιτιστικά μνημεία που γλύτωσαν από την λαίλαπα του Ισλ. Κράτους. Παρεμπιπτόντως, για αποτροπή και τιμωρία τέτοιων εγκλημάτων συστάθηκαν δικαστικά όργανα της διεθνούς κοινότητας που αν δεν παρέμβουν, δεν έχουν λόγο ύπαρξης.
Ο πραγματικός φόβος της Τουρκίας είναι ότι ένα ενδεχόμενο Κουρδικό Κράτος που θα παρεμβάλλεται ανάμεσα σε Τουρκία και Ισλαμικές χώρες θα υποβιβάσει την σημασία της Τουρκίας, πράγμα που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά για δεκαετίες στις σχέσεις με τις ΗΠΑ. Ρωσία, ΗΠΑ και ΕΕ θέτουν σε προτεραιότητα δικές τους επιδιώξεις ενώ ο πληθυσμός στο Άφριν εκλιπαρεί για δημιουργία ζωνών ασφαλείας ώστε να αποφευχθεί η πλήρης εξόντωση όσων γλύτωσαν από το Ισλαμικό Κράτος: «Μην μας θυσιάσετε σε μια ακόμη νέα γενοκτονία για χάριν των σχέσεων σας με την Τουρκία».
Η ελπίδα βρίσκεται στην ηρωική αντίσταση όπως είδαμε στο Κομπάνι το 2014, γιατί το Άφριν είναι συνέχεια του. Μερικές δεκάδες εθελοντές από την υφήλιο (στο πρότυπο του φιλελληνισμού στην Ελληνική Επανάσταση το 1821), συστρατεύονται με το ηθικό πλεονέκτημα του δίκαιου αγώνα των Κουρδικών δυνάμεων ενάντια στον ισλαμοφασισμό.
Εμείς, με τις όποιες μικρές μας δυνατότητες, συμμετέχουμε σε πρωτοβουλίες, όπως στην πρώτη δημοσιογραφική διάσκεψη στο Ευρωκοινοβούλιο μετά την εισβολή της Τουρκίας στο Άφριν, ως ομιλητής και εκπρόσωπος της Ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών (S&D) γιατί θέλουμε να σπάσει η σιωπή και να ακουστούν οι κραυγές των αθώων. Και συνεχίζουμε… Μακάρι οι κραυγές από το Άφριν να έσκιζαν τον ουρανό στις ήσυχες νύχτες των Βρυξελλών μέχρι τη Λευκωσία. Καθώς άλλοι παραδομένοι θεωρούν τα πάντα μάταια μπροστά στην κτηνωδία της βίας, άλλοι προασπίζονται την ζωή και αξιοπρέπεια του Ανθρώπου στο Άφριν. Για ένα πράγμα είμαστε βέβαιοι. Το Άφριν θα χτυπήσει πίσω το τουρκικό θηρίο.
*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) – costas.mavrides@europarl.europa.eu
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου