Του δρα Κωνσταντίνου Γεώρμα από την Ρήξη φ. 141.
Τις τελευταίες εβδομάδες, την ίδια ώρα που η «παγκόσμια κοινή γνώμη» θεωρούσε ότι ο πόλεμος στη Συρία οδεύει προς ένα τέλος, παρατηρείται η εκρηκτική αναζωπύρωση των συγκρούσεων. Το Ισραήλ βομβαρδίζει επί μονίμου βάσεως τα συριακά εδάφη, η Τουρκία έχει εισβάλει στο έδαφος της Συρίας και οι Αμερικάνοι βομβαρδίζουν στρατιωτικές δυνάμεις της κυβέρνησης.
Όλα αυτά δεν είναι παρά αποτέλεσμα της αποτυχίας των στρατηγικών που είχαν επιλέξει οι μεγάλοι παίκτες της περιοχής για την τύχη της Συρίας και η προσπάθειά τους τώρα να επιβάλουν με την στρατιωτική ισχύ, σε παράβαση
βέβαια κάθε κανόνα διεθνούς δικαίου, τις θελήσεις τους.
Η ισλαμοφασιστική Τουρκία είδε τα σχέδιά της να αποτυγχάνουν παταγωδώς. Αφού πούλησε τον Άσαντ, καταπατώντας τα σύμφωνα που είχε υπογράψει μαζί του, εργάστηκε πυρετωδώς για την ανατροπή του, δίνοντας βοήθεια στο Ισλαμικό Κράτος και χρηματοδοτώντας μισθοφόρους «αντιστασιακούς», που δρουν ακόμα εναντίον της κυβέρνησης της Δαμασκού. Στόχος της η δημιουργία θυλάκων τουρκικής επιρροής σε όλη τη βόρεια Συρία. Ωστόσο, ο Άσαντ επιβίωσε, ενώ η αποδυνάμωση της κρατικής οντότητας της Συρίας έφερε στο προσκήνιο μία ακόμα εξοπλισμένη και εμπειροπόλεμη κουρδική οντότητα στο υπογάστριο της Τουρκίας!
Κι αν για τον Άσαντ δεν είναι και πολλά πράγματα που μπορεί να κάνει ο νεοσουλτάνος, το σχέδιό του για τους Κούρδους είναι η μαζική τους εκδίωξη από το Αφρίν και ο …εκτοπισμός τους στην περιοχή Αλ Τζαζίρα, πολύ πέρα από τον Ευφράτη. Οι Ρώσοι, γνωστοί για τα γεωπολιτικά παιχνίδια τους, φαίνεται να συναινούν σε αυτό, για να δώσουν έτσι ένα μάθημα στους Κούρδους για το σε ποιον πρέπει να στηρίζονται πολιτικά. Βέβαια, το γεγονός ότι χάσανε ένα αεροπλάνο από τους κατσαπλιάδες που στηρίζει ο Ερντογάν δείχνει και τα όρια της πολιτικής τους.
Τo Ισραήλ φαίνεται να βρίσκεται στην ίδια θέση με την Τουρκία. Ένθερμος υποστηρικτής των τζιχαντιστών από την αρχή του πολέμου, κύριος στόχος του, πέρα από τη διάλυση της Συρίας, ήταν η ολοκληρωτική κατάκτηση των υψωμάτων Γκολάν και η δημιουργία μιας ζώνης μέσα στη Συρία στην οποία θα κυριαρχούν δυνάμεις απόλυτα εξαρτώμενες από αυτό. Ωστόσο, ενώ πέτυχε τον στόχο του για τη διάλυση της Συρίας, η ίδια αυτή διάλυση οδήγησε το Ιράν – και τις συμμαχικές προς το Ιράν δυνάμεις – μπροστά στην ίδια του την πόρτα! Έτσι, πλέον, δεν έχει να ανησυχεί μόνο για το μέτωπο που έχει ανοίξει με τον Λίβανο, μέτωπο στο οποίο έχει βάλει μπροστά τους Σαουδάραβες να του κάνουν τη δουλειά, αλλά έχει δημιουργήσει, πλέον, και ένα δεύτερο στα υψώματα του Γκολάν. Βομβαρδισμούς είχε επιχειρήσει σε όλη τη διάρκεια του πολέμου στη Συρία, κυρίως για να βοηθήσει τους τζιχαντιστές συμμάχους του. Τώρα όμως έχουμε πλέον μια ποιοτική αναβάθμιση, αφού οι βομβαρδισμοί είναι συνεχείς και στοχεύουν σειρά στρατιωτικών βάσεων του στρατού της Συρίας. Μετά την κατάρριψη του αεροσκάφους του από τις συριακές δυνάμεις, η παρέμβαση των Ρώσων απέτρεψε την πλήρη κλιμάκωση σε πόλεμο μεταξύ Συρίας και Ισραήλ.
Αφήσαμε τελευταίους τους Αμερικάνους, αφού, απ’ ό,τι φαίνεται, κανένας πλέον δεν τους συμβουλεύεται γι’ αυτά που κάνει…. Έχοντας αποδεχθεί την αδυναμία τους να επιβάλουν μια επιθυμητή λύση, περιορίζονται σε μια στρατηγική όπου κύριο στόχο έχει την προστασία των συμμάχων τους στην περιοχή, κυρίως του Ισραήλ και των Σαουδαράβων, και αυτός ο στόχος δεν είναι άλλος από το να διατηρήσουν τη Συρία αδύναμη, διαιρεμένη και φτωχή. Αυτός είναι ο λόγος που οι Αμερικάνοι βομβάρδισαν ανηλεώς τις συριακές δυνάμεις, όταν αυτές προσπάθησαν να καταλάβουν περιοχές με πετρελαιοπηγές. Οι Αμερικάνοι θέλουν τον έλεγχο των περιοχών που διαθέτουν το 50% του πετρελαίου της Συρίας, τους κεντρικούς υδάτινους πόρους της χώρας και την πιο εύφορη γεωργική γη. Οι Αμερικάνοι δεν ενδιαφέρονται πλέον για την ανατροπή του Άσαντ. Απλώς θέλουν να στερήσουν τη δυνατότητα για οικονομική ανάκαμψη της χώρας.
Ας μην ξεχνάμε ότι την ίδια πολιτική ακολουθούν και στο Ιράκ, όπου από τα 90 περίπου δισεκατομμύρια δολάρια που υπολογίζεται ότι χρειάζεται πάραυτα η χώρα για την ανασυγκρότησή της, συγκεντρώθηκαν σε μια πρόσφατη συνάντηση μόλις 300 εκατομμύρια! Και όσο για τη συμμαχία τους με τους Κούρδους, το γεγονός ότι δεν απέτρεψαν τους Τούρκους από το να εισβάλουν στο Αφρίν και να επιδοθούν σε σφαγή και διωγμούς των Κούρδων, δείχνει και το ποιόν τους. Η μόνη αντίρρηση που είχαν στην τουρκική εισβολή ήταν το σχέδιο των τελευταίων να επιτεθούν στην Μανμπίζ.
Πάντως, πέρα από τις βουλές των ισχυρών της περιοχής, η κατάσταση καθίσταται όλο και πιο έκρυθμη, αφού πλέον, στις συγκρούσεις εμπλέκονται όλο και περισσότερο οι στρατιωτικές δυνάμεις τους και ο πόλεμος δι’ αντιπροσώπων φθίνει. Και, όσο πιο πολύ μιλούν τα όπλα, τόσο πιο πολύ αυξάνεται ο κίνδυνος της πλήρους ανάφλεξης σε όλη την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου