Κυριακή 7 Απριλίου 2019

Η σύγκρουση των Η.Π.Α. με τη Σ. Αραβία

3


H αραβική χώρα  που έχει προσεγγίσει από καιρό τη Ρωσία, ενώ συνεργάζεται όλο και πιο στενά με την Κίνα γνωρίζοντας πως είναι πλέον η μεγαλύτερη καταναλώτρια ενέργειας, απειλεί να πουλήσει το πετρέλαιο της σε άλλα νομίσματα, εκτός από το δολάριο, εάν οι Η.Π.Α. εγκρίνουν το «NOPEC» – όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και ο Καντάφι στη Λιβύη, με τα γνωστά αποτελέσματα.

.

Διεθνή

Έχουμε αναφερθεί αναλυτικά στη μάχη της Σαουδικής Αραβίας (πηγή), από την έκβαση της οποίας εξαρτάται το μέλλον του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – οπότε του «Καρτέλ» που κυριαρχεί στον πλανήτη και της αμερικανικής Οικονομίας. Υπενθυμίζουμε εδώ πως το δολάριο επιβίωσε, μετά τη μονομερή έξοδο των Η.Π.Α. από τον κανόνα του χρυσού το 1971, επειδή
στηρίχθηκε από τη Σαουδική Αραβία – η οποία, έναντι της στρατιωτικής προστασίας της από τις Η.Π.Α., επέβαλλε τη διεξαγωγή όλων των συναλλαγών ενέργειας παγκοσμίως σε δολάρια (πετροδολάριο).
Η Σαουδική Αραβία είναι ουσιαστικά ο ηγέτης του οργανισμού των χωρών εξαγωγής πετρελαίου (OPEC), ο οποίος θεωρείται ως το πλέον προνομιούχο καρτέλ στον πλανήτη – αφού μονοπωλεί τις τιμές του πετρελαίου, ρυθμίζει τις προμήθειες και ενδιαφέρεται ελάχιστα για τις νομικές επιπτώσεις. Από σχετικά πρόσφατα όμως, με πρωτοβουλία των Η.Π.Α., καταβάλλονται προσπάθειες περιορισμού της εξουσίας του – μέσω της υιοθέτησης μίας νομοθεσίας (πηγή) που θα τον καθιστούσε ευάλωτο σε αγωγές, εάν θα παραβιαζόταν ένας αντιμονοπωλιακός νόμος γνωστός ως «Sherman Act» (αυτός που οδήγησε στη διάλυση της Standard Oil το 1911).
Το νομοσχέδιο που προωθείται, με στόχο την κατάργηση του πετρελαϊκού καρτέλ, έχει την ονομασία «NOPEC» (No Oil Production and Exporting Cartels) – όπου προβλέπεται η στέρηση της νομικής ασυλίας χωρών όπως η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Οφείλουμε όμως να σημειώσουμε εδώ πως έχουν γίνει αρκετές προσπάθειες στο παρελθόν για να επικυρωθεί το νομοσχέδιο NOPEC από το αμερικανικό Κογκρέσο, χωρίς ουσιαστική επιτυχία.
Περαιτέρω, σύμφωνα με το Reuters (πηγή), η Σαουδική Αραβία που έχει προσεγγίσει από καιρό τη Ρωσία, ενώ συνεργάζεται όλο και πιο στενά με την Κίνα γνωρίζοντας πως είναι πλέον η μεγαλύτερη καταναλώτρια ενέργειας, απειλεί να πουλήσει το πετρέλαιο της σε άλλα νομίσματα, εκτός από το δολάριο, εάν οι Η.Π.Α. εγκρίνουν το «NOPEC» – όπως ο Σαντάμ Χουσεΐν στο Ιράκ και ο Καντάφι στη Λιβύη, με τα γνωστά αποτελέσματα.
Προφανώς γνωρίζει πως η κατάργηση του μονοπωλίου του δολαρίου στις συναλλαγές ενέργειας αποτελεί το δικό της οικονομικό πυρηνικό όπλο – ενώ στο παρασκήνιο η Ρωσία, η Κίνα και πολλές χώρες της ΕΕ ζητούν την κατάργηση, με στόχο την αποδέσμευση τους από το δολάριο, οπότε από το αμερικανικό σύστημα του χρέους (ανάλυση).
Η Ρωσία βέβαια, λόγω των κυρώσεων που της επιβλήθηκαν (το Ιράν επίσης), προσπάθησε να πουλήσει πετρέλαιο σε ρούβλια, ευρώ και γουάν, αλλά το ποσοστό των εξαγωγών της σε αυτά τα νομίσματα είναι πολύ μικρό – κάτι που όμως θα άλλαζε ραγδαία, εάν η Σαουδική Αραβία που ελέγχει το 10% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου (όσο περίπου ο κάθε ένας από τους βασικούς ανταγωνιστές της, οι Η.Π.Α. και η Ρωσία) απομακρυνόταν από το δολάριο. Ο μεγαλύτερος πάντως εξαγωγέας πετρελαίου είναι η «Saudi-Aramco» με ετήσιο τζίρο 356 δις $ το 2018 – ενώ η συνολική αξία της παγκόσμιας παραγωγής με μία μέση τιμή 70 $ ανά βαρέλι είναι 2,5 τρις $.
Εν προκειμένω, μπορεί μεν «μόνο» το 60% περίπου να διαπραγματεύεται σε δολάρια, αλλά στις αγορές παραγώγων, όπως στα συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης και στα δικαιώματα προαίρεσης, ονομαστικής αξίας περί τα 5 τρις $ το 2018, κυριαρχεί το δολάριο – οπότε κατανοεί κανείς τη σημασία του μονοπωλίου του για τις Η.Π.Α.
Συνεχίζοντας η Σ. Αραβία δεν απείλησε μόνο με την κατάργηση των πετροδολαρίων, ως αντίποινα σε τυχόν επικύρωση της «NOPEC» αλλά, επί πλέον, με το σταμάτημα των επενδύσεων της στις Η.Π.Α. (περί το 1 δις $), καθώς επίσης με την πώληση των αμερικανικών ομολόγων αξίας 160 δις $ που κατέχει – υπενθυμίζοντας πως η Ρωσία έχει ήδη ξεπουλήσει τα ομόλογα των Η.Π.Α., αντικαθιστώντας τα στα συναλλαγματικά της αποθέματα με χρυσό (γράφημα), ενώ η Κίνα έχει δρομολογήσει το «πετρογουάν», με αντίκρισμα σε χρυσό.
Εάν πραγματοποιήσει την απειλή της, τότε θα πρέπει να πάψει να συνδέει την ισοτιμία του νομίσματος της με το δολάριο, η οποία είναι σταθερή από το 1986 – ενώ ενδεχομένως θα σκεφθεί πολύ πριν πάρει οποιαδήποτε απόφαση, γνωρίζοντας πως αφενός μεν οι Η.Π.Α. δεν είναι εξαρτημένες πια από το πετρέλαιο της μετά την εξόρυξη από το σχιστόλιθο, αφετέρου θα πρέπει να βρει άλλον «στρατιωτικό προστάτη» ειδικά όσον αφορά το Ιράν. Το γεγονός πάντως πως αποτελεί το μεγαλύτερο πελάτη των Η.Π.Α. (γράφημα), όσον αφορά το στρατιωτικό εξοπλισμό που δεν υποκαθίσταται εύκολα, θα προβληματίσει και τις δύο χώρες.

Επίλογος

Σε κάθε περίπτωση η προσπάθεια πολλών κρατών μαζί να ανεξαρτητοποιηθούν από το δολάριο (=αποδολαριοποίηση) αποτελεί μία μεγάλη απειλή για τις Η.Π.Α. (πηγή) – το δημόσιο χρέος των οποίων έχει φτάσει σε επικίνδυνα ύψη (22 τρις $ ή 106% του ΑΕΠ τους), μαζί με το ιδιωτικό πλησιάζει στα 60 τρις $, ενώ με το κρυφό χρέος (συνταξιοδοτικό) ίσως υπερβαίνει τα 100 τρις $.
Φυσικά δεν πρόκειται για κάτι εύκολο, αφού ακόμη και η Ρωσία διεξάγει τα 3/4 του εξαγωγικού εμπορίου της, ύψους 600 δις $, σε δολάρια. Εν τούτοις, η ρητορική του προέδρου Putin εναντίον του δολαρίου επηρεάζει σημαντικά τους ηγέτες άλλων χωρών – όπως τον πρόεδρο της Γαλλίας που δήλωσε πως η Ευρώπη είναι υπερβολικά εξαρτημένη από το δολάριο, οπότε η αποδέσμευση της είναι θέμα εθνικής κυριαρχίας.
Στα πλαίσια αυτά συγκαταλέγεται η απόφαση της Πολωνίας και της Ουγγαρίας να αυξήσουν τα αποθέματα χρυσού τους, όπως η Ρωσία, εκπλήσσοντας τους πάντες – οπότε εύλογα συμπεραίνεται πως το δολάριο ευρίσκεται σε πορεία απώλειας του προνομίου του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα, όπως συνέβη με όλα τα προηγούμενα στο παρελθόν (γράφημα). Εν τούτοις οι Η.Π.Α. διαθέτουν μία πανίσχυρη στρατιωτική και οικονομική μηχανή, οπότε είναι σε θέση να αμυνθούν απέναντι σε αυτές τις απειλές που θα προκαλούσαν το τέλος της παγκόσμιας ηγεμονίας τους – ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως πίσω από τη Σ. Αραβία και την Κίνα ευρίσκεται η Ρωσία, ενώ πίσω από τη Γαλλία (την ΕΕ γενικότερα) η Γερμανία.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου