του Περικλή Δανόπουλου
Πολλοί θα θυμούνται, το πως ο συριζα πρωτοστατούσε στην αντίσταση κατά της εξουσίας, πριν ακόμα αρχίσουν τα μνημόνια. Και πρωτοστατούσε ιδιαίτερα στο συγκρουσιακό κομμάτι, συγκρουόμενος και καταγγέλοντας ταυτόχρονα την κρατική καταστολή. Κερατέα, Σκουριές, ειρηνοδικεία και αποδοκιμασίες κυβερνώντων σε μόνιμη βάση.
Φλερτάριζε με την λαϊκή επιδοκιμασία και εκμεταλλευόταν, οικειοποιούμενος το κίνημα των αγανακτισμένων. Αργά η γρήγορα θα έφτανε στην εξουσία.
Από θέση ισχύος πλέον, από την συγκρουσιακή λογική με το κατεστημένο, έγινε κομμάτι του, έγινε και αυτός κατεστημένο.
Έγινε από αντίσταση καθεστώς.
Έτσι περάσαμε στο επόμενο επίπεδο, όπου «σύντροφοι» δίνουν εντολές για χημικά, ξύλο και συλλήψεις παλαιών «συντρόφων» και ανοίγουμε επίσης το ιδιαίτερο κεφάλαιο των παρακολουθήσεων και της κρατικής ρουφιανιάς.
Η κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστερά», τσακίζει τους διαφωνούντες.
Έχουμε λοιπόν σαφέστατα, ένα «αριστερό ξέπλυμα» της καθεστωτικής βίας, με το πρόσχημα είτε της προστασίας του πολιτεύματος, είτε την πάταξη του εθνικισμού. Όπως βολεύει κατά συνθήκη.
Η απενοχοποίηση της βίαιης καταστολής όσων διαμαρτύρονται, κάνει τους «σκληρούς» δεξιούς εντός νδ, να τρίβουν τα χέρια τους, περιμένοντας την σειρά τους στο άγριο κυνηγητό του λαού. Χωρίς μάλιστα ηθικές αναστολές,… εδώ τα κάνανε αριστεροί…..
Είναι η κορύφωση του δράματος, αυτής της νέας μορφής δικομματισμού. Να αγωνιάς μήπως μείνει στην εξουσία ο τωρινός και να τρέμεις ταυτόχρονα την έλευση του άλλου.
Αλήθεια που και πως σταματά αυτός ο φαύλος κύκλος;
http://www.hereticalideas.gr/2019/03/dikommatismos-kai-katastoli.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου