Πέμπτη 14 Απριλίου 2016

Το καθεστώς Ερντογάν αρπάζει Κουρδικά σπίτια, σκοτώνει και εκδιώκει Κούρδους αγωνιστές

 

  Του Χρήστου Κασίμη

Το πολιτικό αδιέξοδο του Ερντογάν -το σχέδιο καταστροφή, ανοικοδομηση, κατευνασμός

Το καθεστώς Ερντογάν προχώρησε σε « επείγουσα απαλλοτρίωση» – εν ψυχρώ αρπαγή ακινήτων σε τέσσερις νοτιοανατολικές επαρχίες, όπου ως γνωστό κατοικούν πολλοί Κούρδοι της Τουρκίας.
Η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών της Τουρκικής κυβέρνησης εγκρίθηκε από το Υπουργικό συμβούλιο και τέθηκε, πλέον, σε ισχύ μετά και τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως της Τουρκίας στις 11 Απριλίου.
Συγκεκριμένα η κυβέρνηση του «Σουλτάνου» Ταγίπ αποφάσισε να … «απαλλοτριώσει» επειγόντως ιδιοκτησίες σε πολλές νοτιοανατολικές επαρχίες, συμπεριλαμβανομένων των επαρχιών Μπαγλάρ και Καγιαπινάρ της επαρχίας... Ντιγιαρμπακίρ (σ..σ. υπενθυμίζω ότι ο πληθυσμός της επαρχεία είναι στη μεγάλη πλειοψηφία του Κούρδοι και η πόλη του Ντιγιαρμπακίρ θεωρείται ως η «ανεπίσημη πρωτεύουσα» του τουρκικού Κουρδιστάν), περιοχές της επαρχίας Χακάρι, στην περιοχή Κιζίλτεπε της επαρχίας Μαρντίν και τις συνοικίες Σιζρέ και Ιντίλ της επαρχίας Σιρνάκ, προκειμένου να οικοδομήσει «σημεία ασφαλείας της αστυνομίας».
Η κίνηση αυτή του καθεστώτος Ερντογάν εντάσσεται στο πλαίσιο ενός πολύμηνου πολέμου που έχει εξαπολύσει εναντίον των Κούρδων αγωνιστών στην Τουρκία.
Στις νοτιοανατολικές επαρχίες της Τουρκίας οι μάχες μεταξύ στρατιωτικών και αστυνομίας του καθεστώτος Ερντογάν και Κούρδων αγωνιστών συμπεριλαμβανομένων αγωνιστών από το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ) και τη μαχητική του νεολαία , που είναι γνωστή ως Κίνημα Πατριωτικής Επαναστατικής Νεολαίας (YDG-H), μαίνονται εντός πυκνοκατοικημένων αστικών κέντρων.
Την τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου, 21 στρατιώτες και αστυνομικοί σκοτώθηκαν στον πόλεμο εντός των πόλεων που μαίνεται στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, οι θάνατοι μεταξύ των δυνάμεων καταστολής του καθεστώτος Ερντογάν από τον Ιούλιο έχουν υπερβεί τους 420.
Η κατάσταση είναι φανερό, όμως, ότι έχει ξεφύγει από τον έλεγχο του καθεστώτος Ερντογάν, που δεν μπορεί να συνεχίσει τις μάχες κατά των Κούρδων ειδικά εντός του αστικού ιστού.
Ο πόλεμος κατά των Κούρδων αγωνιστών είχε χρησιμοποιηθεί εντέχνως από το καθεστώς Ερντογάν και το «Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης» (ΑΚP), στο οποίο είναι πρόεδρος, για να κερδίσει στις τελευταίες εκλογές εθνικιστές και συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Σε ομιλία του την 25η Μαρτίου, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «Ο αριθμός των μαρτύρων μας έχει περάσει τους 300. Αλλά ο αριθμός που οι τρομοκράτες (Sic – σ.σ. εννοεί τους Κούρδους αγωνιστές) έχουν χάσει είναι τουλάχιστον 10 φορές μεγαλύτερος», ενώ συμπλήρωνε ότι «Για να είναι μια χώρα χώρα, χρειάζεται το αίμα των μαρτύρων», σε μια ξεκάθαρη προσπάθεια να διατηρήσει επαφή με το συντηρητικό του «ακροατήριο», του οποίου η πίστη έχει κλονιστεί λόγω των σημαντικών απωλειών των δυνάμεων καταστολής του καθεστώτος

ΠΟΛΙΤΙΚΟ – OIKONOMIKO ΑΔΙΕΞΟΔΟ ΤΟΥ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

Η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο συνεχίζει την αδιέξοδη διαμάχη, συνεχίζει, όμως, να έχει απώλειες, οι οποίες πλήττουν το κύρος του καθεστώτος.
Η αντίσταση των Κούρδων αγωνιστών θα αυξηθεί και μάλιστα μέσα στις μεγάλες πόλεις της Δυτικής Τουρκίας.
Σε μια τέτοια περίπτωση ο αριθμός των βιαίως εκτοπισμένων Κούρδων, σύμφωνα με έγκυρους διεθνείς αναλυτές, δύναται να υπερβεί ακόμα και το ένα εκατομμύριο άτομα.
Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα ένα ακόμα τεράστιο «προσφυγικό ρεύμα» που θα κινούταν προς την Ευρώπη μέσω Τουρκίας. Και όλα αυτά την ώρα που η οικονομία της Τουρκίας στενάζει και από τους περίπου 2.500.000 εγκλωβισμένους πρόσφυγες στο έδαφός της.
Υπενθυμίζω ότι μέχρι σήμερα η Τουρκία έχει λάβει μόνο υποσχέσεις οικονομικής βοήθειας από την Ευρωπαϊκή Ένωση (3 δις ευρώ που έγιναν 6 δις με την πρόσφατη επονείδιστη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας για το «προσφυγικό») και οι οποίες ακόμα και αν καταβληθούν ούτε κατ’ ελάχιστο δεν λύνουν το οικονομικό πρόβλημα που δεδομένα ανακύπτει από τον εγκλωβισμό των προσφύγων στο έδαφος της Τουρκίας.
Ένας τέτοιος πόλεμος θα μπορούσε, επιπλέον, να «διαχυθεί» προς τη Συρία και το Ιράκ. Η Τουρκία θα μπορούσε, αν συνέχιζε τον πολύμηνο πόλεμο, να βρεθεί αντιμέτωπη ακόμα και με ισχυρά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα (π.χ. ρωσικά συμφέροντα στο συριακό Κουρδιστάν ή αμερικανικά στο ιρακινό Κουρδιστάν). Επιπλέον είναι δεδομένη η λαϊκή στήριξη στους Κούρδους αγωνιστές σε όλες τις χώρες όπου ζουν Κούρδοι.
Το εκλογικό όπλο του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με σκοπό να κερδίσει εθνικιστές και συντηρητικούς ψηφοφόρους, που δεν ήταν άλλο από τον πόλεμο κατά των Κούρδων αγωνιστών, φαίνεται να εκπυρσοκροτεί και ο «Σουλτάνος» να βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο πολιτικό αδιέξοδο.

ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ, ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗ, ΚΑΤΕΥΝΑΣΜΟΣ

Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι ήδη από τον Φεβρουάριο το καθεστώς Ερντογάν έβλεπε τα αδιέξοδα που γεννούσε η καταστροφή των Κουρδικών πόλεων στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας και σε αυτό το πλαίσιο ανακοίνωσε ένα σχέδιο κατευνασμού του κουρδικού πληθυσμού της νοτιοανατολικής Τουρκίας.
Την 5η Φλεβάρη η τουρκική κυβέρνηση αποκάλυψε ένα σχέδιο δράσης με στόχο την «αποκατάσταση» στην νοτιοανατολική Τουρκία, η οποία έχει καταστραφεί, και η οποία όπως είχε τονίσει τότε, ψευδώς, ο Πρωθυπουργός της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου, «είναι τραυματισμένη από τρομοκράτες που έχουν ξεκινήσει τις μάχες».
Το σχέδιο περιλάμβανε την καταβολή αποζημιώσεων στους κατοίκους, διαβουλεύσεις της κυβέρνησης με πολιτοφύλακες για το σχέδιο, οι οποίοι λειτουργούν ως φιλοκαθεστωτική πολιτοφυλακή των Κούρδων, καθώς και την κατασκευή αλεξίσφαιρων πύργων ασφάλειας στις αστικές περιοχές.
Φυσικά, το σχέδιο δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια προσπάθεια η κυβέρνηση Ερντογάν να αποφύγει το αδιέξοδο της πολύμηνης διαμάχης με τους Κούρδους αγωνιστές και να κάμψει το φρόνημα των ιστορικών κατοίκων της περιοχής, δηλαδή των Κούρδων, ώστε να τους επιβάλλουν μια οικονομική εξάρτηση από το καθεστώς και να δημιουργήσουν «υπάκουους πολίτες» που θα συνθλιβούν στις καθεστωτικές μυλόπετρες της υποταγής.
Ο «Σουλτάνος», πιστεύει ενδεχομένως, ότι το σχέδιο το οποίο περιλαμβάνει επίσης κατασκευή νεόδμητων κατοικιών σε νέες πόλεις – γκέτο θα έχει επιτυχία. Πάντως η ιστορία των κούρδων αγωνιστών έχει δείξει ότι προτιμούν να μάχονται σε πόλεις υπό πολιορκία σε οδοφράγματα και χαρακώματα ενάντια στον τουρκικό στρατό παρά να δηλώσουν υποταγή και να παρατήσουν τη μάχη.
*Ο Χρήστος Κασίμης είναι μέλος της προσωρινής Οργανωτικής Γραμματείας της Λαϊκής Ενότητας και Δημοτικός Σύμβουλος Χαλανδρίου







**Κύριες πηγές: «Hurriet Daily News»,al-monitor.com, telesur.net

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου