Τρίτη 26 Απριλίου 2016

Μάχη για το μέλλον της δημόσιας εκπαίδευσης

ΑΙΜΙΛΙΑ ΤΣΑΓΚΑΡΑΤΟΥ

Οι αλλαγές στοχεύουν τους εκπαιδευτικούς και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών
Μετά τη μεγάλη πανελλαδική κινητοποίηση που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Παιδείας την Παρασκευή 15/4, η βδομάδα που πέρασε χαρακτηρίστηκε από μαζικές κινητοποιήσεις μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών σε διάφορες πόλεις ανά την Ελλάδα και άλλη μια μαχητική συγκέντρωση στο υπουργείο Παιδείας την Πέμπτη 21/4. «Υπάκουοι αναπληρωτές-δούλοι, τέλος. Σπάμε τα δεσμά της ανεργίας και της ελαστικής εργασίας», έγραφε το πανό του Συντονιστικού Αναπληρωτών και Αδιόριστων Εκπαιδευτικών που την Τρίτη 19/4 κρέμασαν οι εκπαιδευτικοί μπροστά από το περιστύλιο της Βουλής, αφού τα ΜΑΤ τους εμπόδισαν να ανέβουν πιο πάνω. Το ίδιο πανό κρεμάστηκε και στα κάγκελα του υπουργείου Παιδείας την Πέμπτη, συμπυκνώνοντας έτσι το βασικό αίτημα του αγώνα των εκπαιδευτικών αυτή την...
περίοδο: να αποσυρθούν τώρα οι  κατάπτυστες τροπολογίες που στέλνει στην ανεργία χιλιάδες αναπληρωτές, που κλείνει εκατοντάδες νηπιαγωγεία και να γίνουν μόνιμοι, μαζικοί διορισμοί.
Στις στάσεις  εργασίας που είχαν κηρύξει οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες και δεκάδες σωματεία της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ, ανταποκρίθηκε πλήθος εκπαιδευτικών που για δεύτερη φορά σε μια βδομάδα διαδήλωσε στο υπουργείο. Ο υπουργός Παιδείας  με απόλυτο κυνισμό και πιστός στις μνημονιακές του δεσμεύσεις δήλωσε για μια ακόμα φορά ότι δεν θα αποσύρει τις τροπολογίες για τους αναπληρωτές και τα νηπιαγωγεία, ότι υπάρχει «λίπος» ακόμα στην εκπαίδευση, ανακάλυψε ότι περισσεύουν ώρες στους εκπαιδευτικούς όταν ακόμα και τώρα που πλησιάζει το τέλος της σχολικής χρονιάς υπάρχουν 3.500 κενά, έθεσε θέμα «συνταγματικότητας» των διορισμών και των προσλήψεων μετά το 2002! Μετά από αυτά, η ΟΛΜΕ  το μόνο που βρήκε να πει σε ανακοίνωσή της ήταν ότι η συνάντηση με τον υπουργό είχε «μη ευτυχή κατάληξη»…..
Κινητοποιήσεις στις Περιφερειακές Διευθύνσεις και στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης έγιναν και σε άλλες πόλεις όπως στη Θεσσαλονίκη, στην Τρίπολη, στην Καλαμάτα, στο Ρέθυμνο.  Μαχητική ήταν η διαδήλωση των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που έγινε μετά από συγκέντρωση που κάλεσαν το Συντονιστικό των Αναπληρωτών-Αδιόριστων Εκπαιδευτικών, οι Γ’ και Δ’ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης και ο Β’ Σύλλογος ΠΕ Θεσσαλονίκης. Στο κενό έπεσε η αποπροσανατολιστική και διασπαστική προσπάθεια των ΔΑΚΕ-ΠΑΜΕ-ΠΑΣΚ (ΔΗΣΥ και ΠΕΚ) και συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ να κρατήσουν τα εκπαιδευτικά σωματεία μακριά από τον αγώνα των αναπληρωτών. Η πορεία κατέληξε στο υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε νέα συνέλευση του Συντονιστικού Αναπληρωτών-Αδιόριστων για τον προγραμματισμό της δράσης τις επόμενες μέρες, όπως παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση ΠΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, παρέμβαση στο κέντρο της πόλης και κινητοποίηση με την κατάθεση της τροπολογίας.
Η κραυγή αγωνίας και οργής των αναπληρωτών αλλά και των μόνιμων εκπαιδευτικών έχει να κάνει από τη μια με το γεγονός ότι χιλιάδες εκπαιδευτικοί πετάγονται στην κυριολεξία έξω από την εκπαίδευση ενώ ταυτόχρονα οι αλλαγές που επεξεργάζονται για τη λειτουργία των σχολείων θα φέρουν σοβαρό πλήγμα στην ήδη χτυπημένη από τα μνημόνια και τις αντιεκπαιδευτικές πολιτικές δημόσια εκπαίδευση και στα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών.  Όσο κι αν προσπαθεί το υπουργείο Παιδείας να εμφανίσει τις αλλαγές αυτές ως «παιδαγωγικές», η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: η «εξοικονόμηση δαπανών» όπως γράφεται στις εισηγητικές εκθέσεις των τροπολογιών και η ευθυγράμμιση με τα αντιεκπαιδευτικά προτάγματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΟΣΑ.
Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Από το 2010 έως το 2015 συνταξιοδοτήθηκαν συνολικά πάνω από 30.000 εκπαιδευτικοί και στις δύο βαθμίδες, ενώ από το 2014 δεν έχει γίνει κανένας μόνιμος διορισμός. Τη φετινή χρονιά προσλήφθηκαν 23.000 αναπληρωτές κι αν συνυπολογίσουμε τα 3.500 κενά που υπάρχουν αυτή τη στιγμή θα έπρεπε να γίνουν τουλάχιστον 27.000 διορισμοί για να λειτουργήσουν τα σχολεία κανονικά, χωρίς να υπολογίζουμε τις φετινές συνταξιοδοτήσεις. Η κυβέρνηση προσπαθεί να «λύσει» το πρόβλημα αυτό καταργώντας επί της ουσίας εκπαιδευτικές δομές όπως τα τμήματα ένταξης, το ολοήμερο, ολόκληρα διδακτικά αντικείμενα, μειώνοντας τις ώρες διδασκαλίας άλλων αντικειμένων. Η προκρούστεια λογική σε όλο της το μεγαλείο. Αφού δεν μπορούμε να προσλάβουμε για όσες θέσεις και αντικείμενα υπάρχουν, κόβουμε τις θέσεις και τα αντικείμενα. Τόσο απλά.
Με την ίδια ακριβώς λογική αντιμετωπίζεται και το νηπιαγωγείο. Τη σχολική χρονιά που διανύουμε 1114 νηπιαγωγεία, συμπεριλαμβανομένων και των 254 δυσπρόσιτων έχουν λιγότερα από 14 παιδιά και κινδυνεύουν με κλείσιμο ή συγχώνευση. Ο αριθμός 14 ως ελάχιστου αριθμού παιδιών για τη δημιουργία τμήματος από 7 που ίσχυε στα αστικά κέντρα δεν επιλέχθηκε τυχαία. Για παράδειγμα σε περίπτωση 27 εγγραφών, σύμφωνα με τη νομοθεσία που είναι σε ισχύ, δημιουργούνται  δύο τμημάτων 14 και 13 παιδιών αντίστοιχα. Με τη νέα διάταξη είτε δημιουργείται ένα τμήμα 27 παιδιών είτε κάποια μετακινούνται, αφού δεν μπορεί να υπάρχει τμήμα με 13 παιδιά.
Είναι φανερό ότι η μάχη θα είναι σκληρή. Θα είναι όμως καθοριστική για το μέλλον και των εκπαιδευτικών και της δημόσιας εκπαίδευσης.

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου