Χρήστος Παππάς: Ο υμνητής του Χίτλερ και του Μουσολίνι που λατρεύει τα πολιτιστικά κέντρα της εθνικής οδού

Από τον Νίκο Χασαπόπουλο

Εχει εξυβρίσει, καλυπτόμενος πίσω από τη βουλευτική του ιδιότητα, τον κ. Μανώλη Γλέζο αποκαλώντας τον «εσχατόγερο και σταλινοτσολιά». Πρωταγωνίστησε στις φασιστικές επιθέσεις εναντίον των συντελεστών του θεατρικού έργου «Corpus Christi», απελευθερώνοντας μάλιστα με το έτσι θέλω έναν συλληφθέντα ταραξία από την κλούβα της Αστυνομίας. Επιτέθηκε φραστικά στον υπουργό Οικονομικών κ. Ι. Στουρνάρα κατά τη συζήτηση για το Μνημόνιο ΙΙΙ, λέγοντάς του, με φρικαλέο ύφος: «Θα με ακούσεις... Το τραγουδάκι “Don’t cry for me Argentina” το ξέρεις;». Κατέθεσε μήνυση εναντίον του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ κ. Π. Τατσόπουλου επειδή αποκάλεσε τους βουλευτές της Χρυσής Αυγής «νταβατζήδες». Είναι ο άνθρωπος που χαρακτηρίστηκε από τους συναδέλφους του βουλευτές ως η πιο σκοτεινή μορφή που πέρασε ποτέ από το Κοινοβούλιο και θέλει να εμφανίζεται ως ο Νο 2 του κόμματος και συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής.
Ο βουλευτής Επικρατείας του αυτοαποκαλούμενου εθνικιστικού συνδέσμου κ. Χρ. Παππάς, καταστηματάρχης επίπλων στα Γιάννενα, θέλει να θεωρείται «ιδεολόγος» ή «θεωρητικός». Τι είδους όμως ιδεολόγος; Πάρτε ένα παράδειγμα. Στο περιοδικό της Χρυσής Αυγής «Αντεπίθεση», τεύχος 20 (που έδινε μάλιστα τότε και δώρο «κασκόλ γαλάζια στρατιά») γράφει ένα περισπούδαστο άρθρο για το...«Γαμμάδιον», όπως ελληνικά αποκαλείται το αιματοβαμμένο, εγκληματικό σύμβολο των ναζιστών, η σβάστικα: «Είτε τελικώς διεσώθη όπως το 1923, είτε καταπλακώθηκε στη γη στην οποία ανέμισε για πρώτη φορά στη σύγχρονη εποχή, πνευματικά συνεχίζει να ανεμίζει και να συγκινεί τις ψυχές εκατομμυρίων πιστών σε ολόκληρο τον κόσμο» σημειώνει υπογράφοντας το κείμενο. Αυτό διανθίζεται με φωτογραφίες του Χίτλερ «να καθαγιάζει τα λάβαρα SA με την Blutfahme» ή του Χέρμαν Γκέρινγκ «να φορά το κράνος των Freikorps με τη σβάστικα».

Στο βιογραφικό του αναφέρει ότι «προέρχεται από οικογένειες που έδωσαν στην Ελλάδα ιερείς και στρατιωτικούς». Ο πατέρας του Ηλίας Παππάς ήταν όντως  αξιωματικός του Πυροβολικού, πιστός όμως του αρχιπραξικοπηματία Γεώργιου Παπαδόπουλου. Μάλιστα ο κ. Παππάς γράφει για τον πατέρα του στην προσωπική του ιστοσελίδα: «Τη νύχτα της 20ής προς 21η Απριλίου 1967, υπηρετών στο 2ο Επιτελικό Γραφείο του ΓΕΣ ήταν στον έμπιστο κύκλο του Γεωργίου Παπαδόπουλου στον οποίο έμεινε πιστός μέχρι το τέλος».

Αυτός ο άνθρωπος που υμνούσε τον Χίτλερ, που επισκέφθηκε ως... προσκυνητής τον τάφο του Μπενίτο Μουσολίνι στο χωριό Πρεντάπιο της Ιταλίας, είναι σήμερα εκλεγμένος βουλευτής. Μια εριστική, σκοτεινή προσωπικότητα με βλοσυρό ύφος, που τις περισσότερες φορές, όταν απουσιάζει ο «αρχηγός» κ. Ν. Μιχαλολιάκος, δίνει, λένε βουλευτές των άλλων κομμάτων, το έναυσμα (μαζί με τους κκ. Κασιδιάρη και Παναγιώταρο) από τα έδρανα της Βουλής για φραστικές και όχι μόνον επιθέσεις εναντίον του Κοινοβουλίου και κατ' επέκταση εναντίον της Δημοκρατίας. Νοσταλγός του Μουσολίνι. Ακόμα τον θυμάται ο κ. Μπενίτσι Φερίνι, ιδιοκτήτης ενός καταστήματος με είδη σουβενίρ με την ονομασία «Φερλάντια» στη γενέτειρα του Μουσολίνι, που όταν του αναφέρεις το όνομα «Χρήστος Παππάς» ξεσπά με ενθουσιασμό: «Fratello Christos, Christos deputato».

Ελεγε παλαιότερα σε μέλη της Χρυσής Αυγής ότι πάντοτε ήθελε να συνδέει την εποχή που ζούσε με τις προπολεμικές δεκαετίες, τότε δηλαδή που μεσουρανούσαν τα εθνικιστικά και ναζιστικά κινήματα. Φρόντιζε συχνά τότε να φορά μαύρο ή καφέ πουκάμισο με μαύρη γραβάτα (που θυμίζει τη συγκεκριμένη εποχή). Στους τότε «συναγωνιστές» του, όπως τους αποκαλούσε, της Χρυσής Αυγής συχνά τους εξηγούσε - όπως σήμερα ορισμένοι απ' αυτούς που «αποσκίρτησαν» θυμούνται - τη διαφορά ανάμεσα στον ναζιστικό χαιρετισμό και στον φασιστικό. Με τον ναζιστικό, τους έλεγε, χαιρετάς με σηκωμένο το χέρι πάντοτε όρθιος, ενώ στον φασιστικό μπορεί να χαιρετάς, με σηκωμένο το χέρι, ακόμη και... καθιστός.

«Δεν είδα σήμερα τη Χρυσή Αυγή ζωηρή» είπε στην επεισοδιακή συζήτηση για το Μνημόνιο ΙΙΙ ο κ. Ευ. Βενιζέλος. Ισως επειδή, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, οι χρυσαυγίτες αιφνιδιάστηκαν με τις πρωτοβουλίες που πήρε ο ΣΥΡΙΖΑ (για την αντισυνταγματικότητα ή όχι της δεδηλωμένης, όπως και με το πανό «Φύγετε» που σήκωσαν βουλευτές του κτλ.). Δεν γνώριζαν άλλωστε και πολλά πράγματα, δεν είχαν οι βουλευτές της ισχυρά επιχειρήματα. Στη Βουλή δεν υπήρχαν μετανάστες, που είναι εύκολος στόχος. Αντιθέτως υπήρχε ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα 800 σελίδων που για να το καταλάβει κάποιος χρειαζόταν να προσλάβει δικηγόρο και οικονομολόγο. Και οι περισσότεροι βουλευτές της Χρυσής Αυγής μίλησαν εκτός χειρογράφου, πλην του κ. Παππά. Και μόλις έγινε η πρώτη εμπλοκή στη συζήτηση, με τους υπαλλήλους της Βουλής, ο κ. Παππάς ήταν αυτός που προέτρεψε τους πρακτικογράφους να εγκαταλείψουν πάραυτα την αίθουσα.

Ο κ. Παππάς πιθανόν να είναι ένας από τους πρώτους που κατάλαβαν ότι για να εξακολουθήσει η Χρυσή Αυγή να βρίσκεται και στις επόμενες εκλογές στη Βουλή θα πρέπει να κάνει συμμαχίες. Αλλά με ποιους; Προς το παρόν η γραμμή που ακολουθείται και τη δίνει ο «αρχηγός» είναι σκληροπυρηνική. Κάποιοι skinheads (τους οποίους σιχαίνεται) κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους εκεί όπου δρουν τα τάγματα εφόδου της οργάνωσης. Ο κ. Παππάς, λένε όσοι τον γνωρίζουν, επιμένει τώρα για αλλαγή στρατηγικής, ότι πρέπει να αλλάξει ρότα το κόμμα μήπως και τους χαρακτηρίσουν αυτοί που τους ψήφισαν «καθεστωτικούς», ότι δηλαδή απορροφήθηκαν από το διεφθαρμένο, όπως συνεχώς το αποκαλούν, πολιτικό σύστημα. Και εγκλωβιστούν μέσα σε αυτό.

Του άντρα του πολλά βαρύ...
Θαμώνας των «πολιτιστικών κέντρων» της εθνικής οδού
Tη δράση του ελάχιστοι τη γνωρίζουν, αφού στο πανελλήνιο έγινε γνωστός μέσα από την τηλεόραση για τις φραστικές του επιθέσεις εναντίον των μεταναστών και του πολιτικού συστήματος. Πάντως αυτός που θέλει να παρουσιάζεται ως συνιδρυτής της Χρυσής Αυγής εμφανίζεται ξαφνικά, το 1993, να δημιουργεί ένα βιβλιοπωλείο με την ονομασία «Ηλιοφόρος» στην οδό Κεφαλληνίας 52, στο ισόγειο, κάτω ακριβώς από τα γραφεία της Χρυσής Αυγής. Ηταν και η πρώτη προσπάθεια της Χρυσής Αυγής να αποκτήσει δικό της βιβλιοπωλείο. Τα best seller του η «Βιολογική Θεωρία του Εθνικοσοσιαλισμού» (μία ανατύπωση από έκδοση του 1930), «Αρχαία Ελλάδα και Εθνικοσοσιαλισμός», ενώ φρόντισε να εκδώσει και το πρώτο βιβλίο του περιβόητου «Περίανδρου», κατά κόσμον Αντώνη Ανδρουτσόπουλου.

Το 1994, είναι υποψήφιος ευρωβουλευτής, κλείνει το βιβλιοπωλείο του, πηγαίνει στα Γιάννενα, νυμφεύεται, ανοίγει ένα κατάστημα με έπιπλα και φροντίζει να διατηρεί μία τυπική σχέση με την οργάνωση. Δείχνει να αποστασιοποιείται από την οργάνωση, με την προσπάθεια που έκανε τότε (και κάνει και σήμερα) το κόμμα με τους skinheads - του προκαλούν αηδία τα διάφορα τατουάζ που έχουν μέλη της οργάνωσης (είτε με αγκυλωτούς σταυρούς, είτε γερμανικούς αετούς, είτε με την νεκροκεφαλή των SS).

Η γνωριμία του με τον «αρχηγό» ήταν παλιά και σταθερή. Ο κ. Μιχαλολιάκος τον θεωρούσε μοναδικό, σταθερό σύνδεσμο με το φασιστικό παρελθόν της Χρυσής Αυγής, ένα είδος συνέχειας μέσα στο κόμμα του, ώστε να μην απομακρυνθεί από τους παλαιούς οπαδούς του. Ηταν ο άνθρωπος άλλωστε που μπορούσε να κάνει τα ανοίγματά του προς τους χουντικούς και να διατηρήσει το ιδεολογικό status της οργάνωσης με την πρώτη περίοδο της Χρυσής Αυγής, το 1980. Τότε όμως που οι δημοσκοπήσεις της έδιναν μετά βίας 0,4%.

Σήμερα κατοικεί στα Νέα Λιόσια, θεωρείται απ' όσους τον γνώρισαν στο παρελθόν «λάτρης των πολιτιστικών κέντρων της εθνικής οδού» και δεν ήταν λίγοι οι «συναγωνιστές» από τα παλιά που, έτσι όπως ήταν ντυμένος, και με καλά διατηρημένο το παχύ μαύρο μουστάκι, τον πείραζαν λέγοντάς του πως είναι μια μορφή βγαλμένη απευθείας από την ταινία με θέμα τους Hollywood Nazis... «Blues Brothers»

 

ΒΗΜΑ