ΠΙΟ ΨΑΡΙΑΝΟΣ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ...

Λέτε ο Γρηγόρης Ψαριανός μπροστά, στις κάμερες να κάνει «μαγκιές» κι από πίσω να «κλαίγεται»; Παράδειγμα, αυτό που συνέβη εσχάτως με τον Σταμάτη Κραουνάκη και την εκπομπή του  στο «Βήμα FM 99.5». Μία εκπομπή εξαιρετική, το έχουμε πει ξανά, με ρυθμό και έξυπνη, με ωραίες μουσικές και απαράμιλλα σχόλια. Το «Κόκκινο Μοτοσακό» του, καθημερινά 12 με 12 και τέταρτο τομεσημέρι. Είναι κορυφαίος σε αυτά ο Κραουνάκης, μην τον χάσετε τώρα που εμφανίζεται στη «Χελώνα», το νέο του μαγαζί στο Γκάζι. Έκανε λοιπόν ένα σχόλιο στην εκπομπή του για τον Ψαριανό. Ολίγον τι επιθετικό. Τι έπραξε αργότερα ο... Γρηγόρης; Τον πήρε τηλέφωνο. Τον... Σταμάτη. Και (του) κλαιγότανε. «Σταμάτη μου, δεν είναι ακριβώς έτσι, εμείς οι δυο που είμαστε αριστερούληδες και σύντροφοι» και άλλα τέτοια, ανάλογα, εντελώς (κατά τη γνώμη μου) γλοιώδη. Έκανε... παραπονάκια. Χα! Ιδού τι έγραψε χθες στο facebook ο «Σταμ», με το μοναδικό τρόπο του: «Ψαριανός; Ναι; Μη μου παραπονιέσαι μετά "συντροφάκο". Οξωωωωωωω...». Ο Ψαριανός λοιπόν που εμφανίζεται μάγκας στα κανάλια, παίρνει μετά τηλέφωνο και παραπονιέται! Αλλά τι να περιμένεις από έναν «πολιτικό» που, αν και παλιός ραδιοφωνικός παραγωγός ο ίδιος, δεν έκανε ούτε μία επερώτηση στη Βουλή για το χειμαζόμενο -προηγούμενο- επάγγελμά του; Να πει μία λέξη -έστω- για τους ραδιοφωνικούς παραγωγούς, μία επαγγελματική ασχολία που τείνει προς εξαφάνιση. Τόσο πολύ ενδιαφέρον δείχνει ο κύριος βουλευτής... (Εκτός κι αν μου έχει ξεφύγει κάτι).  Αλλά τι να περιμένεις από έναν «πολιτικό» που σήμερα θα ψηφίσει «παρών», εκτός κι αν κάποιος άλλος βουλευτής του κόμματός του ψηφίσει «ναι» ή «όχι», οπότε θα τον ακολουθήσει και αυτός στο... «ναι». Απάγαυσμα πολιτικής σκέψης! Κύριε «Ψαρια-ναι» μου, θα αποφασίσεις σήμερα, μεταξύ άλλων, την «κατάργηση των δώρων και στις αναπηρικές συντάξεις». Ο Γρηγόρης Ψαριανός της Δημοκρατικής Αριστεράς. Αριστερός όπως αυτοπροσδιορίζεται, από μπροστά. Κι από πίσω; «Έτσι είναι ο καπιταλισμός, τι να κάνουμε;» - αυτό ήταν το επιχείρημα που χρησιμοποιούσε για να δικαιολογήσει τις υψηλές οικονομικές απαιτήσεις του, στις διαπραγματεύσεις του με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Ακόμα-ακόμα και όταν οι διευθυντές των ραδιοφώνων του αποκάλυπταν πως οι άλλοι εργαζόμενοι αμοίβονταν με ψίχουλα. Αλλά σε αυτό δεν μπορώ να του προσάψω το παραμικρό, ειλικρινά. Αν τα άξιζε, ας τα έπαιρνε. Άλλωστε, «έτσι είναι ο καπιταλισμός, τι να κάνουμε;»... Ακόμα και για τους γιαλαντζί καπιταλιστο-αριστερούς της ΔΗΜΑΡ. Τον Γρηγόρη Ψαριανό τον γνωρίζω από πολύ παλιά. Είχαμε εξαιρετική σχέση. Τον εμπιστευόμουν. Ήμασταν φίλοι και τον εκτιμούσα, τον θαύμαζα. Τόσο για τη δουλειά του, όσο και ως άνθρωπο. Ομολογώ πως δεν τον αναγνωρίζω πια. Θλίβομαι και απορώ με τη μετάλλαξή του. Ειλικρινά δεν μπορώ να πιστέψω πως είναι πια ο ίδιος άνθρωπος. Και η αλήθεια είναι πως μέχρι πρότινος στενοχωριόμουνα. Τώρα πια με αφήνει παγερώς αδιάφορο. Ξέρει πολύ καλά επίσης πως σέβομαι απόλυτα το off the record. Και τις συζητήσεις δεν θα τις δημοσιοποιήσω ποτέ... No fear! Κάποια στιγμή ίσως σας διηγηθώ τι ακριβώς συνέβη προ μηνός ανάμεσα στον Ψαριανό και τον Χριστόφορο Ζαραλίκο στο MG, στην πλατεία Μαβίλη. Το... γνωστό «επεισόδιο με τις μπύρες» για το οποίο δεν έχει γραφτεί ακόμα η πλήρης αλήθεια. Επεισόδιο στο οποίο συμμετείχαμε -παραπλεύρως- κι εγώ αλλά και η Νίκη Φούντα, επίσης βουλευτής της ΔΗΜΑΡ. Και για το οποίο διαδίδονται από την πλευρά της ΔΗΜΑΡ ένα σωρό ψεύδη...    http://www.e-tetradio.gr/ar8020el_piopsarianosdenginetai.html