ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ: ΔΑΚΡΥΑ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ ΣΤΟ «ΑΞΙΟΝ ΕΣΤΙ»

http://www.agioritikovima.gr/

Του Κυριάκου Διαμαντόπουλου
Έφτασα μεσημέρι στη Θεσσαλονίκη, στον Ι.Ν. του Αγίου Δημητρίου, εκεί όπου φυλάσσεται από τις 13 Οκτωβρίου η Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας «Άξιον Εστί».

Η ουρά από τους προσκυνητές μπροστά μου, μεγάλη, με υπομονή και πίστη, περιμένω να έλθει η σειρά μου να ασπαστώ την Αγία Εικόνα της Θεοτόκου.

Όλο αυτό το διάστημα της αναμονής μου, αντίκρισα και άκουσα πολλά...

Ανθρώπους να παρακαλούν, να ευχαριστούν, να δακρύζουν και να ελπίζουν να γίνει η επιθυμία τους πραγματικότητα, μέσω των προσευχών τους στην Παναγία μας.

Όλων, σχεδόν, τα μάτια, την ώρα της αναμονής ήταν βρεγμένα. Βρεγμένα με δάκρυα πόνου, ικεσίας, ευγνωμοσύνης, μα πάνω απ’ όλα πίστης και ελπίδας, ότι θα συμβεί και σε αυτούς  αυτό το «πολυπόθητο» προσωπικό Θαύμα.

Αυτή, ξέρω, είμαι σίγουρος, Ακούει τις προσευχές κάθε Της «παιδιού», κι ας είμαστε αμαρτωλοί, άλλωστε η πρώτη θυγατέρα του Θεού, είναι η ελεημοσύνη, αυτή κατέπεισε το Θεό να γίνει Άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο, σε αυτή την ελεημοσύνη ελπίζουμε κι εμείς, την Βοήθειά Της.

Έφτασε η σειρά μου, μετά από περίπου μία ώρα, όσο περισσότερο πλησίαζα προς την Εικόνα, ένοιωθα όλο και περισσότερο δέος.

Το μόνο που άκουγα εκείνη τη στιγμή που προσκυνούσα ήταν η προσευχή μου, με τη φωνή της ψυχής μου, και από τους υπόλοιπους προσκυνητές: «Δοξασμένο το Όνομά Σου Παναγιά μου».

Είθε η Θεοτόκος, η Κυρία Θεοτόκος, όπως Την αποκαλούν τιμητικά στο Άγιον Όρος, να Θελήσει να εξέλθει και για 6η φορά από το Περιβόλι Της, η Αγία Της Εικόνα, σύντομα, προς Δόξα Θεού, Δική Της, και ωφέλεια των ανθρώπων.