από τη σελίδα Αγιά Σοφιά / Hagia Sophia
Σαν σήμερα, στις 12 Νοεμβρίου του 1028, η Ζωή η Πορφυρογέννητη γίνεται αυτοκράτειρα της Βυζαντινής αυτοκρατορίας καθώς παντρεύεται τον Ρωμανό Γ’ τον Αργυρό
Ο Ρωμανός Γ’ ο Αργυρός ήταν γόνος ευγενούς οικογένειας από την Ιεράπολη της Φρυγίας, λόγιος και πατρίκιος. Κατά τον χρόνο που ιδιώτευε στη Κωνσταντινούπολη, το Νοέμβριο του 1028, κλήθηκε αιφνίδια στα ανάκτορα από τον ψυχορραγούντα αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Η’ και διατάχθηκε να διαζευχθή τη σύζυγό του και να νυμφευθεί την 48 ετών πριγκίπισσα Ζωή και με αυτή να τον διαδεχθεί στο θρόνο (12 Νοεμβρίου 1028).
Κύριο μέλημα της βασιλείας του Κωνσταντίνου Η’ ήταν να βρεθούν σύζυγοι για τις ηλικιωμένες κόρες του, που θα τον διαδέχονταν. Τελικά, ήδη βαρύτατα ασθενής, κατάφερε να παντρέψει τη Ζωή (όπως αναφέραμε) με τον Ύπαρχο Κωνσταντινουπόλεως και παλιό αριστοκράτη Ρωμανό τον Αργυρό. Τρεις μέρες μετά το γάμο, στις 15 Νοεμβρίου του 1028, ο Κωνσταντίνος πέθανε. Έτσι τον διαδέχτηκε ο γαμπρός του Ρωμανός.
Τώρα, όσο για τη Ζωή, τι να πρωτοπούμε… Είναι το ίδιο το όνομα που της κληροδότησε το αυτοκρατορικό της αξίωμα. Όταν έφτασε η ώρα να γεννηθεί, η μητέρα της Ελένη, κλήθηκε να προσέλθει στην αίθουσα της Πορφύρας, μιας και ως σύζυγος του Κωνσταντίνου του Η’, πατέρα της Ζωής, κυοφορούσε τη νόμιμη κληρονόμο του. Από την αίθουσα αυτή, δόθηκε και το όνομα της Ζωής, για να δηλώσει την αδιαμφισβήτητη μελλοντική δικαιοδοσία της στον θρόνο.
Η Ζωή πρόκειται για ένα πρόσωπο με ταραχώδη προσωπικότητα. Λεπτοκαμωμένη και πολύ όμορφη. Είχε την εμμονή να μείνει νέα. Χωρίς ηγετικές φιλοδοξίες & ικανότητες. Ανύπαντρη μέχρι τα 50 της, (μετά απέκτησε πολλούς συζύγους και εραστές).
Ήταν αυτοκράτειρα στο πλάι μιας σειράς συζύγων και συμβασιλέων. Είχε ζήσει στην αφάνεια στον γυναικωνίτη του παλατιού μέχρι που οι περιστάσεις (οι θάνατοι του εργένη θείου της Βασιλείου και του πατέρα της χωρίς άρρενα διάδοχο) την έφεραν στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής του Βυζαντίου.
Παντρεύτηκε λοιπόν στις 12 Νοεμβρίου του 1028, τον ηλικιωμένο συγκλητικό Ρωμανό Γ’ τον Αργυρό, ο οποίος με τον γάμο του έγινε αυτοκράτορας. Η Ζωή, μετά το θάνατό του, σε ηλικία πενήντα έξι ετών, νυμφεύθηκε τον αγαπημένο της Μιχαήλ Παφλαγώνα, ο οποίος έγινε αυτοκράτορας για να βασιλεύσει ως Μιχαήλ Δ’ Παφλαγών, από το 1034 έως το 1041. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του και της σύντομης βασιλείας του ανιψιού του Μιχαήλ Ε’ Καλαφάτη (1041-1042) -υιοθετημένου γιου της Ζωής- ξέσπασε επανάσταση και δυσαρέσκεια στην αυτοκρατορία, που τελείωσε με την εκθρόνιση και την τύφλωσή του. Για επτά περίπου εβδομάδες η Βυζαντινή αυτοκρατορία διοικείτο από τη Ζωή, χήρα για δεύτερη φορά και την νεώτερη αδελφή της Θεοδώρα (1042). Τον ίδιο χρόνο η Ζωή παντρεύτηκε για τρίτη φορά και κήρυξε αυτοκράτορα τον Κωνσταντίνο Θ’ το Μονομάχο (1042-1055).
Η Ζωή ήταν μοναδική περίπτωση: Ποτέ δεν είχε την εξουσία μόνη της. Στην πραγματικότητα ποτέ δεν άσκησε εξουσία. Πάντα μοιραζόταν το θρόνο με κάποιον άλλο, που κανένας τους δεν θα ήταν αποδεκτός χωρίς αυτήν. Η αγάπη του λαού για το ένδοξο σόι της ήταν η δύναμή της.
Χαρακτηρίστηκε ως η περισσότερο ερωτομανής αυτοκράτειρα. Εξαιρετικά ματαιόδοξη η Ζωή, είχε μετατρέψει τα δωμάτια των ανακτόρων σε εργαστήρια κατασκευής καλλυντικών, αρωμάτων και αλοιφών. Το περίφημο ψηφιδωτό της στην Αγιά Σοφιά της αποδίδει όμορφα χαρακτηριστικά, δεδομένου ότι ήταν ήδη πάνω από 60 ετών όταν κατασκευάστηκε. Παρά τους τρεις γάμους της πέθανε το 1050 άκληρη.
Πέθανε (από φυσικά αίτια), πριν τον τρίτο της άνδρα, αλλά η Θεοδώρα επέζησε του Κωνσταντίνου του Μονομάχου και βασίλευσε ως μόνη κυρίαρχος της αυτοκρατορίας από το 1055 έως το 1056. Λίγο πριν από τον θάνατό της η Θεοδώρα υποχώρησε στις αξιώσεις της αυλής και επέλεξε για διάδοχό της τον ηλικιωμένο πατρίκιο Μιχαήλ ΣΤ’ Στρατιωτικό. Μετά την αποβίωση της Θεοδώρας της Πορφυρογέννητης, το Βυζάντιο περιήλθε σε περίοδο κρίσης και η αυτοκρατορία σταδιακά εξασθένησε αφού η Μακεδονική δυναστεία στα χρόνια 867-1056 εξασφάλιζε την πολιτική σταθερότητα, την κοινωνική συνοχή καθώς και την οικονομική και πνευματική ευημερία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου