του Λεωνίδα Βατικιώτη
Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να είναι ο πιο τυχερός πρωθυπουργός της τελευταίας δεκαετίας. Ποτέ άλλοτε ένα κυβερνών κόμμα, της σκληρής μάλιστα νεοφιλελεύθερης Δεξιάς, δεν είχε απέναντί του μια τόσο χλιαρή και άνευρη αντιπολίτευση, που αποφεύγει συστηματικά να κάνει κριτική στα πιο λεπτά θέματα της πολιτικής ατζέντας, που είναι όμως κι εκείνα τα θέματα που κρίνουν τη ζωή εκατομμυρίων πολιτών! Ακόμη κι οι κριτικές που έκανε στη ΝΔ ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος έβαλε την Ελλάδα στα Μνημόνια, ήταν πολύ πιο αιχμηρές, πολύ πιο ουσιαστικές από την κριτική που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Η υπναλέα αντιπολίτευση του ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει ακόμη πιο ξενέρωτη το επόμενο διάστημα, όσο θα ολοκληρώνεται και θα εμπεδώνεται στο κόμμα ο περίφημος «μετασχηματισμός», όπως αποκαλείται η δεξιά στροφή του κόμματος. Σημείο τομής σε αυτή την πορεία θα είναι μετά βεβαιότητας το 3ο συνέδριο του κόμματος που θα υλοποιηθεί στις αρχές του 2020, αν δε δοθεί νέα παράταση.
Η συντηρητική στροφή του κόμματος εκφράζεται στη στάση που έχει κρατήσει τους τελευταίους μήνες, απέναντι σε επιλογές και νόμους της ΝΔ νευραλγικής σημασίας. Ας σταθούμε μόνο σε τρία περιστατικά, ενδεικτικά της περιόδου της Μεγάλης Συναίνεσης που εγκαινιάστηκε με την άνοδο της ΝΔ στην εξουσία, και το πέρασμα του ΣΥΡΙΖΑ στα έδρανα της αντιπολίτευσης απ’ όπου θα ολοκληρώσει τον ενταφιασμό του φιλόδοξου και ριζοσπαστικού πολιτικού προγράμματος που τον έφερε το 2015 στην εξουσία.
Το πρώτο περιστατικό αφορά τα ΕΛΠΕ. Η επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ να καταθέσει ερώτηση για την «ακραία», όπως την χαρακτήρισε το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιλογή ιδιωτικοποίησης των ΕΛΠΕ μόνο εύστοχη δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Κι αυτό επειδή μόλις πριν ενάμισι χρόνο, τον Αύγουστο του 2018, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ το ΤΑΙΠΕΔ διεξήγαγε διεθνή διαγωνισμό για την πώληση του 50,1% του μετοχικού κεφαλαίου των ΕΛΠΕ. Μάλιστα, στο έγγραφο της Ενισχυμένης Εποπτείας που δόθηκε στη δημοσιότητα τον Ιούνιο του 2019, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπήρχε αναφορά για συμφωνία με τις ελληνικές αρχές ώστε το ΤΑΙΠΕΔ να διερευνήσει όλες τις δυνατές επιλογές στην κατεύθυνση της ιδιωτικοποίησης.
Το δεύτερο περιστατικό αφορά την ΔΕΗ. Η κριτική που ψέλλισε η αξιωματική αντιπολίτευση απέναντι στο νόμο πλέον της ΝΔ ήταν αδύνατο να πείσει ακόμη και τους βουλευτές της. Δικαιολογημένα, αν πάρουμε υπ΄ όψη μας τα έργα και τις ημέρες του ΣΥΡΙΖΑ τα οποία υπενθύμισε ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Κωστής Χατζηδάκης, που όλο το προηγούμενο διάστημα δεν έπαυε κάθε φορά να υπενθυμίζει ότι τα μέτρα που εφαρμόζει είναι συνέχεια των πολιτικών που εφάρμοσε ο ΣΥΡΙΖΑ. Εν συντομία: ιδιωτικοποίηση του 49% του ΑΔΜΗΕ, του 66% του ΔΕΣΦΑ και ενεργοποίηση των διαδικασιών ιδιωτικοποίησης των λιγνιτικών μονάδων Μελίτης και Μεγαλόπολης, χωρίς ωστόσο να ολοκληρωθεί η διαδικασία.
Τέλος, αξίζει να δούμε τη στάση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο μέτωπο των εθνικών. Μια μέρα μετά την συνάντηση του Έλληνα πρωθυπουργού με τον Τούρκο πρόεδρο, ο ΣΥΡΙΖΑ, μεταξύ άλλων που πάντα κάθε κόμμα της αντιπολίτευσης υποστηρίζει επικρίνοντας την κυβέρνηση, την κατηγόρησε και για «πολιτική κατευνασμού». Ο ΣΥΡΙΖΑ έτσι ζήτησε έμμεσα, πλην σαφώς, από την κυβέρνηση να υιοθετήσει μια πιο σκληρή γραμμή απέναντι στην Άγκυρα. Και στο βάθος τι; Θερμό επεισόδιο; Μια τέτοια κριτική ξαφνιάζει όταν διατυπώνεται από ένα κόμμα της Αριστεράς, που υποτίθεται ότι τάσσεται σταθερά υπέρ της φιλίας των λαών και της ειρήνης. Η τουρκική επιθετικότητα και οι απαιτήσεις της στο Αιγαίο και την ανατολική Μεσόγειο, που καταστρατηγούν το διεθνές δίκαιο κι επιβεβαιώνουν ότι αποτελεί μια αναθεωρητική, αποσταθεροποιητική δύναμη, υπογραμμίζουν επίσης το αδιέξοδο μιας γραμμής εξωτερικής πολιτικής που στηρίχθηκε στις διεθνείς συμμαχίες και τον ευρωατλαντικό παράγοντα για να θεμελιώσει όσα της ανήκουν. Αυτή η γραμμή δεν αμφισβητήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις εξαγγελίες του για μια πιο ισορροπημένη πολιτική διεθνών συμμαχιών, όσο καιρό ήταν την αντιπολίτευση. Αντίθετα, υπηρετήθηκε πιστά. Στην εξωτερική πολιτική μάλιστα δεν επιχειρήθηκαν καν τα πειράματα που δοκιμάστηκαν στην οικονομία το πρώτο εξάμηνο του 2015 για να αποδειχθούν βασιλικές οδοί της πιο βάρβαρης πολιτικής περικοπών και ιδιωτικοποιήσεων.
Υπάρχει ένα πλήθος ακόμη παραδειγμάτων που επιβεβαιώνουν ότι η πολιτική της ΝΔ πατάει επάνω στα «κατορθώματα» του ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ πολλών άλλων, ας κρατήσουμε όσα είπε μιλώντας στη Βουλή ο υπουργός Εργασίας Γ. Βρούτσης για το ασφαλιστικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί τον Ιανουάριο, κοιτώντας προς τα έδρανα του ΣΥΡΙΖΑ: «Το σχέδιο το οποίο αφορά την ανταποδοτική και τη βασική σύνταξη δεν είναι σχέδιο του νόμου 4387 (νόμος Κατρούγκαλου), ήταν του Λοβέρδου, του ΠΑΣΟΚ, το οποίο κρατήθηκε από εμένα και το συνεχίσατε κι εσείς, όπως κρατήθηκαν κι άλλα πράγματα»…
Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο επικεφαλής του κόμματος, Αλ. Τσίπρας, στρίβουν το τιμόνι ακόμη πιο δεξιά υπό το βάρος δύο παραγόντων, με τον έναν να αναφέρεται στο παρελθόν και τον άλλον στο μέλλον. Αρχικά, λόγω της πολιτικής που υιοθέτησε την περίοδο 2015-2019. Έχοντας εφαρμόσει ένα μνημόνιο ακόμη πιο σκληρό κι από εκείνα που δέχτηκαν Γ. Παπανδρέου και Λ. Παπαδήμος είναι πράγματι αδύνατο για το ΣΥΡΙΖΑ να επικρίνει τη ΝΔ για τη νεοφιλελεύθερη πολιτική της. Ο ΣΥΡΙΖΑ ωστόσο ρίχνει τους τόνους με την ελπίδα η επίδειξη «υπεύθυνης αντιπολίτευσης» να τον φέρει πιο κοντά στην εξουσία. Σημαντικά σε αυτή την κατεύθυνση θα συμβάλλει και το νέο πρόγραμμα όπου θα παγιωθεί η δεξιά στροφή. Ο Αλ. Τσίπρας πιστεύει με άλλα λόγια ότι εγκαταλείποντας οριστικά και δια παντός ακόμη και το πεδίο της αριστερής φρασεολογίας, κι αυτή η κατεύθυνση διευκολύνεται απίστευτα από την περιθωριοποίηση των ιστορικών στελεχών του κόμματος – ή όπως απαξιωτικά λέγονται των στελεχών του 3%, θα μπορέσει να πάρει με το μέρος του πολιτικά κέντρα που τον πολέμησαν τυφλά όσο ήταν στην κυβέρνηση. Ωστόσο, πλανάται πλάνην …οικτράν!
Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα βαθαίνει το κενό που τον χωρίζει από τις προσδοκίες των λαϊκών στρωμάτων και των αριστερών που στηρίχτηκαν πάνω του μέχρι το 2015, τόσο θα απομακρύνεται, δεν θα πλησιάζει προς την εξουσία! Ακόμη κι όταν η κυβέρνηση της ΝΔ θα αρχίσει να εισπράττει πολιτική φθορά από την δεξιά πολιτική της, τα πολιτικά κέρδη του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι αναντίστοιχα των ζημιών της ΝΔ, αντίθετα με ό,τι συνέβαινε τις προηγούμενες δεκαετίες. Μια πολιτική παλαιομοδίτικης ρητορικής όξυνσης, ανάλογης αυτής που επιχείρησε να δημιουργήσει ο Αλέξης Τσίπρας στην εκδήλωση των ΠΑΣΟΚογενών στο ξενοδοχείο Ντιβάνι Κάραβελ στις 9 Δεκεμβρίου, θα πέφτει στο κενό γιατί δεν θα επικοινωνεί με τις σύγχρονες κοινωνικές αντιθέσεις που γεννά η πολιτική της ΝΔ… Έτσι, μια ασταθής κι έμπλεη αντιφάσεων κυβερνητική περίοδο των ετών 2015-2019 διαδέχεται μια εξ ίσου ασταθής κι αντιφατική αξιωματική αντιπολίτευση…
Πηγή: Επίκαιρα
από το «https://leonidasvatikiotis.wordpress.com/»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου