Σε μια κατάμεστη αίθουσα στο αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου Αθηνών παρουσιάστηκε το βράδυ της Τετάρτης το βιβλίο του Γιώργου Χ. Θεοχάρη «Δίστομο 10 Ιουνίου 1944 – Το Ολοκαύτωμα».
Εξήντα οχτώ χρόνια μετά τη Σφαγή του Δίστομου στις 10 Ιουνίου 1944, που συγκλόνισε τον κόσμο και συνεχίζει με τον πολύπλευρο αγώνα για την δικαίωση των θυμάτων των Ναζί, το βιβλίο που… έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο 2011 στην κατηγορία «Χρονικό – Μαρτυρία», είναι μια συγκέντρωση κειμένων (μαρτυριών, ιστορικών αποτυπώσεων, ρεπορτάζ, λογοτεχνικών προσεγγίσεων) για τη σφαγή του Διστόμου, η οποία συμπληρώνεται από ένα 16σέλιδο με αρχειακό φωτογραφικό υλικό.
Όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σκεπτικό της επιτροπής βράβευσης, «το έργο του Γ. Θεοχάρη ξεχώρισε για την πληρότητα της τεκμηρίωσης, τη σαφή και ξεκάθαρη αφήγησή του, τη σφαιρικότητα της παρουσίασης των τραγικών γεγονότων του Διστόμου και την άρτια σύνθεση εξωτερικών αποτιμήσεων με τις προσωπικές βιωματικές αφηγήσεις και τις λογοτεχνικές αποδόσεις των συμβάντων».
«Το βάρος της μνήμης ας κάνει το λαό μας να συμπεριφέρεται πολιτικά με τρόπο που τα μορφώματα της ιδεοληψίας του φασισμού να μην έχουν θέση στη χώρα» δήλωσε ο συγγραφέας του βιβλίου, Γ. Θεοχάρης.
«Δεν είμαι ιστορικός. Είμαι ποιητής. Η ποιητική μου δεν έχει να κάνει τίποτε άλλο με την μνήμη. Έτσι και εδώ στην μνήμη οδηγήθηκα», είπε στην ομιλία του.
Γεννημένος σε διπλανό χωριό, βίωσε την μνήμη, το μάτωμα της ψυχής και το βαθύ πένθος της Σφαγής στα θρανία, τις μαθητικές παρέες του Γυμνασίου Διστόμου όπου φοίτησε.
«Το εύγε ανήκει στα παιδιά του Πολιτιστικού Συλλόγου που έπεισαν τους κάτοικους του Διστόμου να μοιραστούν μαρτυρίες και φωτογραφίες» υπογράμμισε αφιερώνοντας το βιβλίο στην ιερή μνήμη των νεκρών στο Δίστομο και την εκδήλωση στο συμμαθητή του Γιάννη Καΐλη, «το τελευταίο θύμα της φασιστικής μισαλλοδοξίας από το Δίστομο».
Στη συνέχιση των πολύχρονων αγώνων των κατοίκων του Διστόμου για τις αποζημιώσεις από την σημερινή Γερμανία, αναφέρθηκε ο συντονιστής της εκδήλωσης και σπουδαίος δημοσιογράφος κ. Λουκάς Δημάκας
«Ο αγώνας για την δικαίωση – που δεν είναι αγώνας για λεφτά και για καζάντια- δεν σταμάτησε ούτε στο Άρειο Πάγο και το Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο, ούτε στα γραφεία των Υπουργών που δεν υπέγραψαν , ούτε στην Χάγη!
«Αγώνας και δικαίωση είναι για μας – πιστεύω – η πορεία των μαυροφόρων και όλων μας στο Μαυσωλείο κάθε χρόνο,
-είναι οι χοροί των μελών του χορευτικού μας,
-είναι τα τραγούδια της χορωδίας μας,
-είναι τα πένθιμα χτυπήματα των τυμπανιστών των λαμπαδηδρόμων μας,
-είναι η υπόκλιση των ηθοποιών του θεατρικού μας,
-είναι τα βήματα και το λαχάνιασμα των εκατοντάδων μικρών και μεγάλων, δρομέων του Δρόμου της Θυσίας από τον Καρακόλιθο και το Μαυσωλείο – που φέτος αυξήθηκαν και με πολλούς νέους Διστομίτες, προστιθέμενοι στους δρομείς που μας τιμούν από πολλά μέρη της χώρας,
-είναι οι δεκάδες Γερμανοί δικηγόροι -φίλοι του »ΑΚ Δίστομο- Αμβούργο» που μας στέκονται, μαζί με τους δικούς μας νομικούς στη γραμμή Γιάννη Σταμούλη,
-είναι οι μικροί μαθητές, σαν τον Κωνσταντίνο, που παίρνουν την σκυτάλη,
- είναι ο Αργύρης και το Τραγούδι του που ακούγεται σε όλο τον κόσμο,
- είναι οι εκατοντάδες προσκυνητές που έρχονται πλέον κάθε βδομάδα στο Μουσείο Θυμάτων Ναζισμού και στο Μαυσωλείο…
«Ε, με όλα αυτά – και άλλα τόσα! – δεν θα τους αφήσουμε ήσυχους! Θα ταράζουμε τα όνειρά τους και θα αλλάξουμε τον κόσμο τους!»
prionokordela
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου