ΜΕΡΚΕΛ: ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ Η ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΑΛΛΑ Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ!

Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΓΙΑ ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

Ο ΚΥΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ!

Την απόλυτη επιμονή της στην τήρηση των μέτρων που έχουν επιβληθεί στην Ελλάδα δήλωσε και πάλι η καγκελάριος της Γερμανίας Αγκελα Μέρκελ, διαχωρίζοντας μάλιστα την περίπτωση της Ισπανίας όπου το πρόβλημα εντοπίζεται μόνον στον τραπεζικό τομέα και όχι στο σύνολο της κρατικής λειτουργίας.
Η λιτότητα που έχει επιβληθεί στην Ελλάδα, είπε χαρακτηριστικά η καγκελάριος είναι «αναγκαία καθώς εκτός των άλλων αποτελεί και το παράδειγμα για όλη την Ευρωζώνη.»
Και συμπλήρωσε χαρακτηριστικά: «Το ερώτημα εάν η Ελλάδα θα φέρει σε πέρας το οικονομικό πρόγραμμά της δεν είναι απλά το ερώτημα εάν το πρόγραμμα θα έχει, ή όχι, επιτυχία, είναι μάλλον το ερώτημα εάν οι υποχρεώσεις στη μελλοντική Ευρώπη θα τηρούνται».
*** Στον αντίποδα των δηλώσεων αυτών της Α. Μέρκελ βρίσκονται δύο άρθρα της Liberation και των Financial Times της Γερμανίας:

LIBERATION: ΚΑΙ ΑΝ Η ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΠΕΡΝΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ;

Η παρούσα κρίση των πλουσίων χωρών πέραν από το χρηματοπιστωτική και οικονομική της διάσταση είναι κυρίως μια κρίση αλληλεγγύης, τονίζουν σε άρθρο γνώμης που δημοσιεύτηκε στην Liberation ο κοινωνιολόγος Bruno Deltour και ο οικονομολόγος Rodolphe Echard. Στο άρθρο οι συγγραφείς προβάλλουν το ανάλογο της πολυπολιτισμικότητας στην εποχή του Κλεισθένη με την παρούσα φάση εγωισμού των κρατών που διέρχεται η Ευρώπη.

Η κρίση αλληλεγγύης των πλούσιων χωρών είναι ένα ζήτημα που έθεσε στο επίκεντρο της καμπάνιας του ο Ομπάμα, ως υποψήφιος στις αμερικανικές εκλογές του 2008, μέσω της κατά μέτωπο αντιμετώπισης του πολυπολιτισμικού ζητήματος στις ΗΠΑ.

Κατ' αναλογία ο Κλεισθένης το 507 π.Χ. προκειμένου να δημιουργήσει μια νέα λογική αλληλεγγύης είχε προχωρήσει σε μια νέα κατανομή της επικράτειας της Αττικής δημιουργώντας νέες φυλές στη βάση της ισότητας που δημιούργησαν μια νέα βάση πολιτικής οργάνωσης στην πόλη, οπότε ακολούθησε ο Χρυσούς Αιώνας της Αθήνας.

Η νέα κοινωνία του Κλεισθένη βασιζόταν στο συναγωνισμό με έμφαση στα συλλογικά και όχι στα ατομικά διακυβεύματα. «Και δεν θα ήταν παράλογο να σκεφθεί κανείς ότι η ευημερία αυτής της περιόδου βασίζεται στο υψηλό επίπεδο συνοχής και εμπιστοσύνης σε μια κοινωνία που δεν χρειαζόταν να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του χρέους των φτωχών απέναντι στους πλούσιους.

Η ανησυχία εκείνης της κοινωνίας να διαχειριστεί τον πολυφυλετικό (από τις δέκα φυλές που χωρίστηκε η Αθήνα επί Κλεισθένη) της χαρακτήρα φέρνει στο νου την παραμέληση της πολυπολιτισμικότητας στη δική μας κοινωνία.

Το να φθάσουμε σε μια κοινωνία που δεν θα είναι ρατσιστική δεν είναι κάτι αυτονόητο. Από μόνη της η επιβεβαίωση των αρχών της ανοχής και της ισότητας δεν αρκούν.

Η πρόκληση είναι πρακτική, και μολονότι ο ριζοσπαστισμός του Κλεισθένη δεν αποτελεί επ΄ ουδενί προοπτική για τη δική μας κοινωνία θα πρέπει να αρχίσουμε να προβληματιζόμαστε για το ζήτημα» καταλήγουν οι συντάκτες, υπονοώντας την ανάγκη ουσιαστικής αλληλεγγύης μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών.

« ΕΛΛΑΔΑ, ΚΟΙΤΙΔΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ»

Εν τω μεταξύ, άρθρο του Giorgio Agamben, Ιταλού φιλοσόφου, που δημοσιεύεται στην ίδια εφημερίδα σημειώνει ότι «Δεν είναι τυχαίο που η τύχη της Ευρώπης διακυβεύεται στην Ελλάδα, στη χώρα που γεννήθηκε η δυτική δημοκρατία».

Για να συνεχίσει υπογραμμίζοντας αυτό που θεωρεί ως πραγματική πρόκληση για την Ευρώπη «η συνεχής χρήση της κρίσης ως παραδείγματος διακυβέρνησης, απομειώνοντας όλες τις πολιτικές αποφάσεις σε ζητήματα οικονομικού κατεπείγοντος δεν δίνει τη δυνατότητα να αναγνωριστεί το πραγματικό διακύβευμα των ελληνικών εκλογών που είναι η ευκαιρία να ξανασκεφθούμε για μια στιγμή ένα ευρωπαϊκό μοντέλο που στερείται οποιουσδήποτε ουσιαστικού πολιτικού περιεχομένου».

Και επεξηγεί ότι «σε συνταγματικό επίπεδο το υποτιθέμενο ευρωπαϊκό σύνταγμα δεν είναι νομιμοποιημένο εφόσον δεν αποτέλεσε αντικείμενο ψηφοφορίας - και εκεί που ψηφίστηκε όπως στη Γαλλία απορρίφθηκε - ενώ σε νομικό επίπεδο δεν αποτελεί σύνταγμα αλλά το αντίθετο ενός συντάγματος δηλαδή μια συμφωνία μεταξύ κυβερνήσεων.

«Δεν χρειάζεται να είναι κανείς νομικός για να καταλάβει ότι δεν είναι δυνατόν να υπάρχει σύνταγμα χωρίς συντακτική εξουσία, οπότε η Ευρώπη είναι μια μαριονέττα χωρίς πολιτική οντότητα, άρα και η οικονομική οντότητα της Ευρώπης δεν είναι τίποτε άλλο από ένα αποκύημα φαντασίας που συγκαλύπτει ειδικά συμφέροντα.
 

Και όλοι βλέπουν σε τι συνοψίζεται αυτή η οικονομική οντότητα: στην επιβολή επί της πιο φτωχής πλειοψηφίας, των συμφερόντων της πιο πλούσιας μειοψηφίας και τα οποία συμπίπτουν με τα συμφέροντα ενός μόνο κράτους, του οποίου η πρόσφατη ιστορία δεν είναι και τόσο υποδειγματική.
 

Εν πάσει περιπτώσει έστω και αν τα πράγματα δεν είναι έτσι, στην παρούσα κατάσταση μια οικονομική οντότητα χωρίς πολιτική ενότητα ισοδυναμεί στο να πρέπει να υπόκειται κανείς χωρίς άμυνα τα πιο καταστροφικά αποτελέσματα της παγκοσμιοποίησης.
 

Η ιδέα μιας συντακτικής ευρωπαϊκής εξουσίας, αποτελεί ένα φάσμα που κανείς δεν τολμά σήμερα να συζητήσει, παρά το γεγονός ότι μόνο μια τέτοια εξουσία θα δώσει ζωή και ουσία στα ευρωπαϊκά όργανα. Αλλά στην Ελλάδα μια τέτοια εξουσία αρχίζει ίσως να παίρνει πολιτική διάσταση. Σήμερα η Ελλάδα είναι για άλλη μια φορά, όπως και στο ξεκίνημα της ευρωπαϊκής ιστορίας, ο χώρος αποφασιστικών επιλογών».

Και καταλήγοντας υπογραμμίζει «Γιατί στην Ελλάδα θα μπορούσε να αποκαλυφθεί ο χρηματοπιστωτικός καπιταλισμός μια για πάντα οπότε θα μπορούσε να λάβει σάρκα και οστά ένα πραγματικό ευρωπαϊκό σύνταγμα».

FTD: «Η ΕΕ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΧΑΛΑΡΩΣΕΙ ΤΑ ΔΕΣΜΑ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ»

Διατεθειμένη να διαπραγματευθεί με την Ελλάδα τη χαλάρωση του προγράμματος λιτότητας είναι η ΕΕ, σύμφωνα με αποκλειστικό ρεπορτάζ των Financial Times Deutschland.

H εφημερίδα σημειώνει ότι η ΕΕ θέλει να κρατήσει την Ελλάδα στην ευρωζώνη, γι' αυτό η χώρα μπορεί να ετοιμάζεται μετά τις εκλογές για παραχωρήσεις κι αυτό, υπογραμμίζει το δημοσίευμα παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει προφανώς παραβιάσει και πάλι τις δεσμεύσεις του προγράμματος λιτότητας.

Σύμφωνα με τη Deutsche Welle, οι FTD επισημαίνουν ότι ανεξάρτητα από την έκβαση των εκλογών της Κυριακής, κάθε νέα κυβέρνηση θα απαιτήσει νέες διαπραγματεύσεις. Αν κανείς θέλει να κρατήσει την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης, δεν θα μπορέσει να αρνηθεί κάτι τέτοιο, σημειώνουν οι FTD και υπογραμμίζουν τη δήλωση του Ρομπάι «θα κάνουμε ό,τι μας είναι δυνατόν για να κρατήσουμε την Ελλάδα στην Ευρωζώνη, ενώ θα τηρεί τις δεσμεύσεις της».

Κατ' αυτόν τον τρόπο, τονίζει η εφημερίδα, οι Βρυξέλλες κάνουν ένα σημαντικό βήμα προς τη μεριά της Ελλάδας. «Την ερχόμενη Κυριακή γίνονται εκλογές στην Ελλάδα, τα κράτη της ΕΕ υποστηρίζουν τα κόμματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που κυβέρνησαν μέχρι τώρα. Με την προθυμία των Βρυξελλών για διαπραγματεύσεις ελπίζεται ότι θα μπορούσαν να τύχουν μεγαλύτερης στήριξης από τον λαό» σημειώνει το δημοσίευμα.

Στη συνέχεια η FTD σημειώνει ότι στους κύκλους της Τρόικας θεωρούν δεδομένο ότι η χώρα έχει ήδη παραβιάσει και πάλι τις υποχρεώσεις της που απορρέουν από το πρόγραμμα λιτότητας. Από τότε που εγκρίθηκε το δεύτερο πακέτο διάσωσης, η εφαρμογή δεν προχώρησε σχεδόν καθόλου, ανέφεραν η Κομισιόν, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ.

Εξάλλου και ο Γερμανός υπ. Οικονομικών Β. Σόιμπλε δήλωσε σε συνεδρίαση της Κ.Ο. των CDU/CSU ότι στην επόμενη επίσκεψή της στην Ελλάδα, η Τρόικα θα διαπιστώσει ότι το πρόγραμμα δεν έχει υλοποιηθεί.

Επισήμως, οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο απαιτούν από την Ελλάδα να τηρήσει τις συμφωνίες με την Τρόικα. «Περιμένουμε να τηρήσουν οι Έλληνες όλες τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει» δήλωσε εκπρόσωπος της Κομισιόν. Η καγκελάριος Α. Μέρκελ δήλωσε στο Οικονομικό Συμβούλιο της CDU ότι το θέμα δεν είναι μόνον οι Έλληνες, αλλά και το «αν μελλοντικά θα τηρούνται οι δεσμεύσεις στην Ευρώπη».

Πίσω από τη στήριξη στον κυβερνητικό συνασπισμό της Αθήνας κρύβεται ο κίνδυνος να αποκλειστεί η χώρα, σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ από τη δανειακή βοήθεια και να αναγκαστεί να εγκαταλείψει το ευρώ, τονίζουν οι FTD.

«Ο επικεφαλής του Eurogroup Ζ. Κ. Γιούνκερ» υπενθυμίζει η εφημερίδα, «δήλωσε ότι μπορεί να συζητήσει κανείς για το χρονοδιάγραμμα της μείωσης του ελλείμματος στην Ελλάδα, εφόσον διατηρηθούν επί της ουσίας οι όροι του μνημονίου. Ωστόσο, στους κύκλους της ΕΕ εκφράζονται φόβοι ότι το ΔΝΤ ενδεχομένως να εγκαταλείψει εάν αυξηθούν οι ανάγκες χρηματοδότησης. Άλλοι περιμένουν ένα 'ντιλ': συμμετοχή του ΔΝΤ έναντι κουρέματος του χρέους των δημόσιων πιστωτών» καταλήγει το αποκλειστικό αυτό ρεπορτάζ των FTD.

Πηγή: www.tvxs.gr, www.in.gr