Αγίων Μαρίας και Μάρθας, των αδελφών του Λαζάρου

Οι δύο αυτές άγιες γυναίκες, αδελφές του Λαζάρου, φίλου του Χριστού, διέμεναν στην Βηθανία, ένα χωριό κοντά στα Ιεροσόλυμά. Μία ημέρα, ο Ιησούς φιλοξενήθηκε στο σπίτι τους. Η Μάρθα, η μεγαλύτερη, αναλώθηκε φροντίζοντας να περιποιηθεί τον Κύριο. Βλέποντας την αδελφή της, την Μαρία, να κάθεται σιωπηλή στα πόδια του Χριστού ακούγοντας τα θεία λόγια, είπε αγανακτισμένη: Κύριε, ου μέλει σοι ότι η αδελφή μου μόνην με κατέλιπεν διακονείν; ειπέ ουν αυτή ίνα μοι συναντιλάβηται. Ο Κύριος όμως της αποκρίθηκε: Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά, ενός δε εστιν χρεία· Μαρία δε την αγαθήν μερίδα εξελέξατο, ήτις ουκ αφαιρεθήσεται απ αυτής (Λουκ. 10, 38-42).

Λίγο αργότερα, πριν το Πάθος, ο Λάζαρος αρρώστησε και πέθανε. Οι δύο αδελφές έστειλαν να ειδοποιήσουν τον Ιησού, ο οποίος έφθασε στην Βηθανία την τέταρτη ημέρα μετά τον θάνατο. Η Μάρθα έτρεξε αμέσως να τον συναντήσει, ενώ η Μαρία έμεινε στο σπίτι όπου είχαν έλθει πολλοί φίλοι και συγγενείς για να τις παρηγορήσουν. Ο Κύριος την διαβεβαίωσε ότι ο αδελφός της επρόκειτο να αναστηθεί και η Μάρθα του εξέφρασε την πίστη της ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Κατόπιν πήγε να φωνάξει την αδελφή της και όλοι μαζί μετέβησαν στον τάφο του Λαζάρου. Με το πρόσταγμα του Ιησού ο νεκρός εξήλθε με τα χέρια και τα πόδια δεμένα με πάνινες λωρίδες και το πρόσωπο περιτυλιγμένο στο σουδάριο (Ιω. 11).

Έξι ημέρες πριν το Πάσχα, ετοίμασαν δείπνο προς τιμήν του Ιησού στην Βηθανία, παρουσία του Λαζάρου. Η Μάρθα ως συνήθως φρόντιζε να τους περιποιείται, ενώ η Μαρία παίρνοντας μία φιάλη ακριβό άρωμα, άλειψε τους πόδες του Κυρίου και τους σκούπισε με τα μαλλιά της. Ο φιλάργυρος Ιούδας διαμαρτυρήθηκε για την σπατάλη αυτή, αλλά ο Κύ­ριος είπε ότι το άρωμα εκείνο η Μαρία το φύλασσε για την ημέρα του ενταφιασμού Του (Ιω. 12).

Μετά την Ανάληψη, η Μάρθα και η Μαρία συνόδευσαν τον Λάζαρο για να διαδώσουν στα πέρατα το μήνυμα της Αναστάσεως.

(Νέος Συναξαριστής της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Ιούνιος, εκδ. Ίνδικτος, σ.53)