Ευρωατλαντικές ιστορίες Νοτιομακεδονικής τρέλας

του Σαράντου Θεοδωρόπουλου
Νοτιομακεδόνες και Νοτιομακεδόνισσες, και λοιποί Ελλαδίτες ευρωατλαντικοί υπήκοοι, τα πράγματα εν μέσω Μουντιάλ είναι πολύ σοβαρά. Πιο σοβαρά και από το ίδιο το Μουντιάλ.
Από σήμερα με το νέο, βελτιωμένο και επαυξημένο, Υπερμνημόνιο του Αλέξη Τσίπρα ξεπουλιέται και η Νότια Μακεδονία και η λοιπή κατακερματιζόμενη Ελλάδα.
Για το ξεπούλημα αυτής της Μακεδονίας, για τα λαϊκά συμφέροντα, για την εξαθλίωση του Ελληνικού λαού και τη διάλυση της κοινωνίας δεν πρόκειται να
γίνει πρόταση μομφής.
Είναι τουλάχιστο κωμικό οι «εθνικές» δυνάμεις να κόπτονται για τη Μακεδονία, όταν η λύση του Μακεδονικού είναι ένα μόνο επεισόδιο στο ευρωατλαντικό σήριαλ της «Τόλμης και Γοητείας των Βαλκανίων». Στο σήριαλ που η γοητευτική Γερμανίδα πρωταγωνίστρια υπόσχεται τα θέλγητρα του ενωσιακού παραδείσου, ενώ ο Αμερικάνος, θεληματικός και στιβαρός, συμπρωταγωνιστής εγγυάται τη νατοϊκή ειρήνη, τάξη και ασφάλεια.
Δεν υπάρχει στην Ιστορία κανένα «εθνικό» ζήτημα το οποίο να μην ήταν και κοινωνικό και ταξικό, όπως δεν υπάρχει και ταξικό και κοινωνικό ζήτημα που να μη συνάντησε μοιραία το εθνικό.
Το παράδειγμα της Νατοϊκής Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας είναι χαρακτηριστικό.
Τι να την κάνουμε τη Μακεδονία, τη σύγχρονη, την τωρινή, όταν θα μπορεί το Υπερταμείο να εκποιεί τα λιμάνια της, τις υποδομές της, τους δρόμους της, τα δάση της, το υπέδαφός της, το νερό της, επειδή η ΑΑΔΕ δεν κατορθώνει να συγκεντρώσει υπέρ των τοκογλύφων 1 δις, αλλά 800 εκατομμύρια και πέφτει εκτός στόχου. Αν τα πάρει αυτά τα περιουσιακά στοιχεία του Ελληνικού Κράτους ο βορειο-Μακεδών κ. Σόρος, θα υπάρχει ελληνική Μακεδονία ;
Η Ελλάδα προσδιορίζεται μόνο ως μουσειακός χώρος ;
Θα έχουν τα λιμάνια οι Κινέζοι, τα νερά οι Γάλλοι, τα ορυκτά οι Γερμανοί, τα σπίτια των μικροϊδιοκτητών τα funds και τα πετρέλαια οι Αμερικάνοι και εμείς θα πανηγυρίζουμε γιατί μία νομαρχία του ΝΑΤΟ δηλώνει ότι δεν έχει δικαιώματα στην αρχαία ιστορία μας.
Και λοιπόν;
Οι μακεδόνες αγωνιστές των κοινωνικών, εθνικών και ταξικών αγώνων δεν ζούσαν επί Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το αίμα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας δεν χύθηκε την εποχή του Σεύλευκου και του Αντίγονου. Το αίμα των απεργών του ’36 δεν χύθηκε επί Πτολεμαίου.
Να τελειώνουμε επί τέλους με την τυχοδιωκτική ατζέντα του κ. Τσίπρα, ο οποίος επιχειρεί να διχάσει τον Ελληνικό Λαό.
Το ζήτημα Μακεδονία είναι στο ίδιο πακέτο με το ζήτημα ΝΑΤΟ – Ευρωπαϊκή Ένωση – Ευρώ – Μνημόνιο – Λιτότητα – Κυπριακό – Ελληνοτουρκικά – Ελληνοαλβανικά. Όποιος επιχειρεί να σαλαμοποιεί αυτό το πακέτο, είτε με εθνικιστική, είτε με κοσμοπολίτικη λογική εξυπηρετεί εξ αντικειμένου τα ίδια συμφέροντα.
Η αντίθετη άποψη δεν είναι διεθνισμός. Είναι η συνέχεια του ευρωατλαντικού εθνικισμού με άλλα μέσα.
Η αντίθεση στη συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ δεν είναι εθνικό ζήτημα. Είναι ταξικό ζήτημα. Η συμφωνία αυτή είναι άλλη μια συμφωνία ενάντια στα λαϊκά συμφέροντα. Η απόκρουση αυτής της συμφωνίας είναι θέμα επιβίωσης της ελληνικής εργατικής τάξης απέναντι στον επιχειρούμενο κατακερματισμό της από τη σύγχρονη κεφαλαιοκρατία.
Είναι ζήτημα πάλης της ελληνικής εργατικής τάξης κατά των σχεδιασμών του παρασιτικού και πειρατικού χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού, που σχεδιάζει μία μη-κοινωνία, που να αποτελείται από μη-ανθρώπους, μέσα σε μη-κράτη, τα οποία θα φιλοξενούν στα μη-εδάφη τους μη-έθνη, λούμπεν πλήθη που δεν μπορούν να συγκροτήσουν κανένα συλλογικό υποκείμενο.
Η μεγαλύτερη διαδήλωση που έγινε ποτέ στην κατεχόμενη από τους ναζί Ευρώπη, ήταν η ταξική διαδήλωση του Ελληνικού Λαού επί Κατοχής, η διαδήλωση της 22 Ιουλίου 1943, όπου ο καθοδηγημένος από το ΕΑΜ, Αθηναϊκός Λαός, είπε ΟΧΙ στην παράδοση της Μακεδονίας στους Βούλγαρους φασίστες. Η 17χρονη ΕΠΟΝίτισα Παναγιώτα Σταθοπούλου, που δολοφονήθηκε από τους κατακτητές και οι άλλοι 15 αγωνιστές που είχαν την ίδια τύχη σε εκείνη τη διαδήλωση δεν πάλευαν για μια εθνικιστική ιδέα. Είχαν συνειδητοποιήσει ότι χωρίς ελεύθερη Πατρίδα και πανανθρώπινη τη Λευτεριά η εργατική τάξη της Ελλάδας δεν μπορεί να οργανωθεί για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της.
Η συμφωνία Τσίπρα – Ζάεφ έχει ηθελημένες γκρίζες ζώνες και ασάφειες και ένα μόνο στόχο την με κάθε κόστος και χωρίς προϋποθέσεις ένταξη της πΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, ή στον προθάλαμό του. Όλα τα άλλα είναι καβγάς για το πάπλωμα. Όλα τα προβληματικά στοιχεία αλυτρωτισμού παραμένουν. Τα Βαλκάνια είναι ένας χώρος που έχει έντονο οικονομικό και γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Τα μεγάλα οικονομικοπολιτικά συμφέροντα επιδιώκουν τον έλεγχο των Βαλκανίων μέσω της αποσταθεροποίησης, ανοίγοντας την πόρτα στο αίμα και τους πολέμους, που νομοτελειακά θα ακολουθήσουν.
Ο κ. Τσίπρας κάνει όλα όσα θα ήθελε να κάνει ο κ. Μητσοτάκης και δεν μπορεί. Ο κ. Μητσοτάκης είναι ο αρχηγός του κόμματος στο οποίο θα ήθελε να προεδρεύει ο κ. Τσίπρας και δεν μπορεί. Ο Τσίπρας, από την άλλη, είναι ο Μητσοτάκης, που θα ήθελε να γίνει ο Κυριάκος όταν μεγαλώσει.
Ο Ευρωατλαντισμός του Τσίπρα είναι ο ίδιος με τον Ευρωατλαντισμό του Μητσοτάκη. Κανείς από τους δύο δεν μπορεί να υποσχεθεί λύση. Και οι δύο υπόσχονται την ίδια καταστροφή από άλλο δρόμο.

από το «https://iskra.gr/»