Ιδιωτική εκπαίδευση και… πράσινα άλογα!

 

Της Μ.Δ.

Μέσα στον ορυμαγδό ανακοινώσεων για την πανδημία και την επίπτωσή της στη χώρα μας τους τελευταίους μήνες, ορισμένα νομοθετήματα για την εκπαίδευση διέλαθαν την προσοχή μας. Αναφέρομαι στον νόμο 4713/2020, ο οποίος ανέτρεψε τον ιδρυτικό νόμο της ιδιωτικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα.
Ο νόμος 682/1977 ψηφίστηκε επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Καραμανλή και υπήρξε εφαρμοστικός των διατάξεων του Άρθρου 16 του Συντάγματος στην ιδιωτική εκπαίδευση, καθιερώνοντας τον τρόπο οργάνωσης και λειτουργίας της.

Εκεί δηλώνεται ότι η ιδιωτική εκπαίδευση λειτουργεί βοηθητικά προς τη δημόσια εκπαίδευση και γι’ αυτό θα πρέπει να επιβλέπεται από το αρμόδιο Υπουργείο, ώστε να προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον. Ως εκ τούτου, τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια δεν αποτελούν αμιγείς επιχειρήσεις και οι νομοθετικές ρυθμίσεις που τα αφορούν θα πρέπει να εξασφαλίζουν στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς λειτουργούς σταθερές, κατά το δυνατόν, συνθήκες εργασίας, ώστε να μπορούν απερίσπαστα να εκτελούν τα καθήκοντά τους. Με απλά λόγια, ο νόμος διασφάλιζε πως ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός τύχαινε προστασίας από τυχόν πιέσεις ή αυθαιρεσίες του εργοδότη του υπό την απειλή της απόλυσης, ούτως ώστε να υπάρχει συνέχεια στην εκπαιδευτική διαδικασία μέσα στη σχολική χρονιά και να εξασφαλίζεται η εργασιακή ειρήνη ώστε να προχωράει το παιδαγωγικό έργο. Ο λόγος που ο σοφός νομοθέτης επέβαλε αυτόν τον τρόπο λειτουργίας στην ιδιωτική εκπαίδευση είναι πολύ απλός: Οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί υπογράφουν τίτλους σπουδών που πρέπει να έχουν αντίκρισμα διότι είναι ισότιμοι των τίτλων σπουδών των δημόσιων σχολείων.
Στο πρόσφατο παρελθόν, επί κυβερνήσεως Σαμαρά και υπουργίας Αρβανιτόπουλου, ο νόμος 4254/2014 πέρασε την επίβλεψη των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο υπουργείο Εργασίας. Η έλλειψη επίβλεψης αυτών από το υπουργείο Παιδείας πιθανόν οδήγησε στα πολλά σκάνδαλα της εποχής εκείνης, με παράνομους τίτλους σπουδών και έκνομη διενέργεια εξετάσεων διεθνούς τίτλου λυκείου (International Baccalaureate) που απασχόλησαν την κοινή γνώμη. Με παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ζητήθηκε από την Ελλάδα να επανέλθει η εποπτεία της ιδιωτικής εκπαίδευσης στο υπουργείο Παιδείας, ενόψει και της ένταξης των ελληνικών τίτλων σπουδών στο Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Προσόντων. Παρεμπιπτόντως, σειρά αποφάσεων ανώτατων δικαστηρίων της χώρας έχουν κατ’ επανάληψη υπογραμμίσει τη σημαντικότητα αυτής της νομοθετικής πρόβλεψης, η διασφάλιση της οποίας επανήλθε με τον νόμο 4415/2016 και τροποποιήθηκε με τον νόμο 4472/2017 επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Ποιους νόμους ανέτρεψε η υπουργός Παιδείας πέρυσι; Σωστά μαντέψατε! Ο νόμος 4713 ψηφίστηκε τέλος Ιουλίου του 2020, όταν τα σχολεία είναι κλειστά, και χωρίς διαβούλευση με τους εργαζόμενους. Ο νόμος αυτός μετέφερε και πάλι την εποπτεία των εργασιακών σχέσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο υπουργείο Εργασίας και ακύρωσε την ισχύ αρκετών άρθρων του νόμου 682. Τέλος, λοιπόν, η εργασιακή ειρήνη και η διασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της ιδιωτικής εκπαίδευσης, μιας και το υπουργείο Παιδείας έχει μόνο την παιδαγωγική εποπτεία εφεξής και ισχύει πλέον άλλο νομικό εργασιακό πλαίσιο. Έτσι, άρχισαν οι απολύσεις σε διάφορα εκπαιδευτήρια επειδή οι παλιότεροι εκπαιδευτικοί είναι εμπειρότεροι, αλλά… κοστίζουν! Συχνά γνωρίζουν καλά το πλαίσιο νομιμότητας, αλλά οι εργοδότες τους έχουν διαφορετική αντίληψη επί αυτού… Η ομοσπονδία των ιδιωτικών εκπαιδευτικών έχει προσφύγει στο ΣτΕ, ζητώντας πιλοτική δίκη, μιας και το θέμα είναι σοβαρό και καταστρατηγεί συνταγματική επιταγή, αλλά στο μεταξύ ήρθε και «το κερασάκι στην τούρτα»!
Εν μέσω πανδημίας και τηλεκπαίδευσης, με τα σχολεία να έχουν χάσει οκτώ μήνες διά ζώσης λειτουργία και τα λύκεια αρκετούς παραπάνω, η Υ.Α. 6603/ΓΔ4 (ΦΕΚ 140/20-01-2021) ζητάει να ξεκινήσουν οι διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης όπως τις έθεσε ο νόμος 4692/2020! Φυσικά, η εκπαιδευτική κοινότητα βρίσκεται επί ποδός πολέμου, όχι απαραίτητα γιατί διαφωνούν όλοι με την αξιολόγηση, αλλά επειδή αυτή ζητείται να ξεκινήσει σε μια χρονιά πρωτόγνωρη και με τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές να έχουν καεί μπροστά στις οθόνες από τα μύρια όσα προβλήματα αντιμετωπίζουν με την τηλεκπαίδευση! Επιπλέον, ενώ «αυτοαξιολόγηση» είχε διενεργηθεί σε αρκετές εκπαιδευτικές μονάδες και το 2012 και 2014, το θεωρητικό της υπόβαθρο τότε αποτελούνταν από 400 σελίδες και πλέον, με παραδείγματα, σχέδια και κατευθυντήριες γραμμές. Σε πλήρη αντίθεση με τη συνολική βιασύνη και προχειρότητα του τωρινού εγχειρήματος, που θέλει την αξιολόγηση σχολικών μονάδων να βασίζεται σε ένα φυλλαδιάκι 22 σελίδων του ΙΕΠ (με το εξώφυλλο!).
Ταυτόχρονα, ορισμένοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι έχουν τεθεί σε αναστολή σύμβασης, αλλά αναγκάζονται να κάνουν και τηλεκπαίδευση! Άλλοι καταγγέλλουν ότι τους ζητείται πλήθος άσχετων εξυπηρετήσεων με την απειλή ότι θα απολυθούν οσονούπω, μιας και η διδακτική χρονιά τελειώνει σύντομα και δεν μπορεί ο εργοδότης να πληρώνει εκπαιδευτικούς το … καλοκαίρι! Ας πάνε στο ταμείο ανεργίας, να τους πληρώνει το κράτος καλύτερα! (Ασχέτως αν οι πελάτες-γονείς πληρώνουν ανά χρονιά.) Αρκετά μεγάλος αριθμός είναι αδήλωτοι στην Εργάνη ή οπουδήποτε αλλού, οπότε εξαρτώνται από την καλή θέληση του εργοδότη για τη συνέχιση της εργασίας τους και την επόμενη σχολική χρονιά. Όταν γίνει μάλιστα και η εσωτερική αξιολόγηση των ιδιωτικών εκπαιδευτικών μονάδων, ο κάθε ιδιοκτήτης θα μπορεί να κάνει απολύσεις και προσλήψεις κατά το δοκούν, για να βελτιώσει την «απόδοση» του εκπαιδευτηρίου του. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους τίτλους σπουδών που θα υπογράψουν οι συγκεκριμένοι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί. Κατά τα άλλα, «μάθε παιδί μου γράμματα»! 

 https://ardin-rixi.gr/archives/233179