Η Άλωση της Πόλης από
τους Οθωμανούς Τούρκους (29 Μαΐου 1453),
βρήκε την Αθήνα υπό την κυριαρχία των
Φράγκων και φόρου υποτελή στον Σουλτάνο.
Η άλλοτε κραταιά πόλη ήταν πρωτεύουσα
του Δουκάτου των Αθηνών, με επικεφαλής
των νεαρό Φλωρεντίνο Φράγκο Ατζαγιώλη
(Francesco Acciaiuoli), τον οποίο επιτρόπευε η
φιλόδοξη μητέρα του Κιάρα Τζώρτζη
(Chiara Zorzi).
Η αποτρόπαια πράξη του
έδωσε το πρόσχημα στον Μωάμεθ να καταλύσει
το Δουκάτο των Αθηνών, που περιλάμβανε
χοντρικά τη σημερινή Αττική. Ο Τουραχάνογλου
Ομέρ Μπέης με διαταγή του Πορθητή
κινήθηκε εναντίον της Αθήνας και στις
4 Ιουνίου του 1456 την κατέλαβε, εκτός από
την Ακρόπολη, την οποία υπεράσπισε
απεγνωσμένα ο νεαρός Ατζαγιώλης. Όμως,
τον Ιούλιο του 1458 αναγκάστηκε να παραδοθεί
και να καταφύγει στη Θήβα.
Οι κάτοικοι της Αθήνας,
που είχαν δεινοπαθήσει επί δύο αιώνες
από την πολιτική, οικονομική και
θρησκευτική καταπίεση των Φράγκων,
δέχθηκαν με ανακούφιση στην αρχή τον
νέο δυνάστη, που υποσχόταν παροχή
πολιτικών και εκκλησιαστικών προνομίων
στον ελληνορθόδοξο πληθυσμό της πόλης.
Τον Αύγουστο του 1458,
επιστρέφοντας από την Πελοπόννησο, ο
Μωάμεθ επισκέφθηκε για τέσσερις μέρες
την Αθήνα. Αρχικά παρέλαβε τα κλειδιά
της πόλης από τον ηγούμενο της Μονής
Καισαριανής και στη συνέχεια ο αρχαιολάτρης
σουλτάνος, σύμφωνα με τον ιστορικό
Κριτόβουλο, ανέβηκε στην Ακρόπολη, όπου
θαύμασε τα αρχαία μνημεία και έδωσε
εντολή να γίνει τζαμί.
Ο Μωάμεθ, επηρεασμένος
από το παλαιό μεγαλείο της Αθήνας,
φέρθηκε με ευμένεια προς τους κατοίκους
της, τους παραχώρησε πολλά προνόμια κι
έκανε δεκτά πολλά αιτήματά τους. Ένα
από τα πρώτα μέτρα που έλαβε η οθωμανική
διοίκηση ήταν η απομάκρυνση του λατίνου
αρχιεπισκόπου Νικολάου Πρόθυμου και η
προοδευτική εκδίωξη των φράγκικων
οικογενειών της Αθήνας.
Με την άλωση της Ακρόπολης
τον Ιούλιο του 1458, η Αθήνα πέρασε στη
σκοτεινή εποχή της Τουρκοκρατίας.
Απελευθερώθηκε στις 31 Μαΐου του 1833 και
στις 18 Σεπτεμβρίου του 1834 ανακηρύχτηκε
πρωτεύουσα της ελεύθερης Ελλάδας.
ΠΗΓΗ: sansimera.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου