Γράφει ο Στέλιος Παπαθεμελής
Οι κομματικές αντιπαραθέσεις σήμερα αποτελούν επικίνδυνη πολυτέλεια. Οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης να ψάξουν και να βρουν αμέσως ένα modus vivendi και modus operandi πριν είναι αργά για τη χώρα. Σημείο αναφοράς τους το απολύτως αδιαπραγμάτευτο της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της πατρίδος μας και η διασφάλιση της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής.
Θυμίζουμε τον νευρώδη εισαγωγικό λόγο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ για τις πρώτες 100 μέρες της προεδρίας του που εξήγγειλε το σωτήριο τότε New Deal. Έλεγε ο ιστορικός ηγέτης των ΗΠΑ: «Το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος – ο ανώνυμος, παράλογος αδικαιολόγητος τρόμος που παραλύει κάθε προσπάθεια να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε επίθεση».
Να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε προέλαση, σωτήρια συνταγή για κείνους
τότε και για μας σήμερα.
Χρειαζόμαστε συμμάχους. Η πρωταρχική ευθύνη γι’ αυτό είναι βεβαίως δική μας. Ο Κριτόλαος (περιπατητικός φιλόσοφος του 2ου π.Χ. αι.,θαυμαζόμενος από τον Κικέρωνα) μας το είχε πει! «Εάν μεν άνδρες ώσιν, ουκ απορήσουσι συμμάχων, εάν δε ανδράποδα κυρίων». Αν είναι άντρες, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν συμμάχους, αλλά αν είναι ξεπουλημένοι, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν αφεντικά!…
Η μερική ανατροπή της βασικής οπλικής μας ισορροπίας διεγείρει τον εγωκεντρισμό και την ασύμμετρη αυταρέσκεια του επίδοξου σουλτάνου. Δικό μας λάθος κατ’ εξακολούθηση λάθος (Nostra culpa). Ο πεφυσιωσμένος νεοοθωμανός εν όψει του δημοψηφίσματός του χρειάζεται να συσπειρώσει και να οιστρηλατήσει το εκλογικό του σώμα. Γι΄ αυτό και αρέσκεται σε επίδειξη δυνάμεως με τις συνεχείς πολεμικού χαρακτήρα προκλήσεις του κατά της Ελλάδος.
«Υπάρχουν στο κόσμο καλοί/ίσως δεν είναι πολλοί/όμως υπάρχουν στο κόσμο καλοί» λέει ο ποιητής και έχει δίκαιο. Παράδειγμα η βρετανική Independent (27/2/16), η οποία μας υπερασπίζεται: «Η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας άνω του 25% προκαλεί εμφανέστατο πόνο ο οποίος κατανέμεται άδικα». Πρόκειται για ανθρωπιστικό ζήτημα «καθώς ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει μια κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή». Και καταλήγει: «Επιβάλλονται δομικές μεταρρυθμίσεις, ελάφρυνση χρέους, και νομισματική υποτίμηση». Οι πρώτες γίνονται με όλα τα δραματικά τους επακόλουθα, το χρέος η γερμανική Ευρώπη αρνείται να το ελαφρύνει και νομισματική υποτίμηση όσο δεν θα έχουμε εθνικό νόμισμα είναι εξ ορισμού αδύνατη. Άρα;
Οι ειδήσεις λένε ότι υπήρξε αμερικανική παρέμβαση προς Άγκυρα. Η περιφερειακή στρατηγική των ΗΠΑ όφειλε από μακρού να εκτονώσει την ελέω Ερντογάν επιδεινούμενη ένταση στο Αρχιπέλαγος. Όταν δεν δρα αυτοπροσώπως – όχι ότι είναι προσεκτικότερος – και εμπιστεύεται στους πολιτικούς συνεταίρους του έχουμε χειρότερα (όρα άθλιες δηλώσεις Μπαχτσελί, Αιγαίο, Κύπρο και ό,τι ελληνικό τα βάφτισε τουρκικά!).
Βεβαίως τις αμερικανικές υποδείξεις, σίγουρα ανέξοδες ο αποδέκτης τους μπορεί να τις αγνοήσει επιδεικτικά. Χωρίς καμία κύρωση. Μία σωστή αμερικανική παρέμβαση θα έχει αποτέλεσμα αν στοχεύει στην ματαίωση (πάντως το πάγωμα) της παραγγελίας – μαμούθ τών F35 τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα παραλάβει η Άγκυρα στο συμφωνημένο χρόνο πριν να εξασφαλιστεί η εξισορρόπηση με την Ελλάδα. Και αυτό εξαρτάται μόνο από τις ΗΠΑ.
Η Ελλάδα δικαιούται αμερικανική στρατιωτική βοήθεια για να εξισορροπήσει.
Οι Έλληνες δεν είμαστε πολεμοχαρείς. Φωνάζουμε όπως ο Γάλλος στρατάρχης Luis Lyautey: «Θέλουμε στρατό για να μην αναγκαστούμε να τον χρησιμοποιήσουμε»!
Οι ρομαντικοί θιασώτες της λαθρομετανάστευσης θα καταλάβουν πόσο εκτός πραγματικότητος βρίσκονται αν περιέλθουν στη θέση θύματος της εγκληματικής ενέργειας και επειδή αυτό ευχόμεθα να μην τους συμβεί, χρήσιμο είναι να συμβουλευτούν την εμπειρία του κορυφαίου σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου.
Ο μακαριστός είχε υποστεί μιαν επίθεση ληστείας από αλλοδαπούς στο σπίτι του και την περιέγραψε με μελανά χρώματα: «Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιεί ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες. Τέσσερα κτήνη, τέσσερεις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρομούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα»! Ράπισμα αφυπνιστικό σε ανιάτους πάσχοντες εραστές των «ανοιχτών συνόρων» η αναφορά Κούνδουρου.
Άνοιξε ένα κεφάλαιο για την θεραπευτική χρήση της κάνναβης και άρα της καλλιέργειάς της. το θέμα ωστόσο είναι αμφίστομη μάχαιρα. Ο κίνδυνος να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και δια διολισθήσεως να νομιμοποιηθεί η καλλιέργεια απέχει ένα μικρό βήμα. Πρόληψη και καταστολή σε εγρήγορση, αλλιώς θα καταντήσουμε Αλβανία του Ράμα που διακωμωδούσε προχθές ο Μπερίσα ως … «δημοκρατία της κάνναβης»!
Το κράτος εφτά χρόνια τώρα δεν κατάφερε να εισπράξει δεκάρα από τις βαρύγδουπες λίστες Λαγκάρντ, Μπόγιερνς κ.λ.π. Λίγα ψίχουλα (μόλις 35 εκατ. ευρώ) εδέεισε να μαζέψει από τα ξέμπαρκα κλεμμένα.
http://www.antibaro.gr/article/16700
Οι κομματικές αντιπαραθέσεις σήμερα αποτελούν επικίνδυνη πολυτέλεια. Οι κύριοι Τσίπρας και Μητσοτάκης να ψάξουν και να βρουν αμέσως ένα modus vivendi και modus operandi πριν είναι αργά για τη χώρα. Σημείο αναφοράς τους το απολύτως αδιαπραγμάτευτο της κυριαρχίας και της ακεραιότητας της πατρίδος μας και η διασφάλιση της εθνικής και κοινωνικής μας συνοχής.
Θυμίζουμε τον νευρώδη εισαγωγικό λόγο του Φραγκλίνου Ρούσβελτ για τις πρώτες 100 μέρες της προεδρίας του που εξήγγειλε το σωτήριο τότε New Deal. Έλεγε ο ιστορικός ηγέτης των ΗΠΑ: «Το μόνο που έχουμε να φοβηθούμε είναι ο ίδιος ο φόβος – ο ανώνυμος, παράλογος αδικαιολόγητος τρόμος που παραλύει κάθε προσπάθεια να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε επίθεση».
Να μετατρέψουμε την υποχώρηση σε προέλαση, σωτήρια συνταγή για κείνους
τότε και για μας σήμερα.
Χρειαζόμαστε συμμάχους. Η πρωταρχική ευθύνη γι’ αυτό είναι βεβαίως δική μας. Ο Κριτόλαος (περιπατητικός φιλόσοφος του 2ου π.Χ. αι.,θαυμαζόμενος από τον Κικέρωνα) μας το είχε πει! «Εάν μεν άνδρες ώσιν, ουκ απορήσουσι συμμάχων, εάν δε ανδράποδα κυρίων». Αν είναι άντρες, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν συμμάχους, αλλά αν είναι ξεπουλημένοι, δεν θα έχουν πρόβλημα να βρουν αφεντικά!…
Η μερική ανατροπή της βασικής οπλικής μας ισορροπίας διεγείρει τον εγωκεντρισμό και την ασύμμετρη αυταρέσκεια του επίδοξου σουλτάνου. Δικό μας λάθος κατ’ εξακολούθηση λάθος (Nostra culpa). Ο πεφυσιωσμένος νεοοθωμανός εν όψει του δημοψηφίσματός του χρειάζεται να συσπειρώσει και να οιστρηλατήσει το εκλογικό του σώμα. Γι΄ αυτό και αρέσκεται σε επίδειξη δυνάμεως με τις συνεχείς πολεμικού χαρακτήρα προκλήσεις του κατά της Ελλάδος.
«Υπάρχουν στο κόσμο καλοί/ίσως δεν είναι πολλοί/όμως υπάρχουν στο κόσμο καλοί» λέει ο ποιητής και έχει δίκαιο. Παράδειγμα η βρετανική Independent (27/2/16), η οποία μας υπερασπίζεται: «Η συρρίκνωση της ελληνικής οικονομίας άνω του 25% προκαλεί εμφανέστατο πόνο ο οποίος κατανέμεται άδικα». Πρόκειται για ανθρωπιστικό ζήτημα «καθώς ο ελληνικός λαός αντιμετωπίζει μια κοινωνική και ανθρωπιστική καταστροφή». Και καταλήγει: «Επιβάλλονται δομικές μεταρρυθμίσεις, ελάφρυνση χρέους, και νομισματική υποτίμηση». Οι πρώτες γίνονται με όλα τα δραματικά τους επακόλουθα, το χρέος η γερμανική Ευρώπη αρνείται να το ελαφρύνει και νομισματική υποτίμηση όσο δεν θα έχουμε εθνικό νόμισμα είναι εξ ορισμού αδύνατη. Άρα;
Οι ειδήσεις λένε ότι υπήρξε αμερικανική παρέμβαση προς Άγκυρα. Η περιφερειακή στρατηγική των ΗΠΑ όφειλε από μακρού να εκτονώσει την ελέω Ερντογάν επιδεινούμενη ένταση στο Αρχιπέλαγος. Όταν δεν δρα αυτοπροσώπως – όχι ότι είναι προσεκτικότερος – και εμπιστεύεται στους πολιτικούς συνεταίρους του έχουμε χειρότερα (όρα άθλιες δηλώσεις Μπαχτσελί, Αιγαίο, Κύπρο και ό,τι ελληνικό τα βάφτισε τουρκικά!).
Βεβαίως τις αμερικανικές υποδείξεις, σίγουρα ανέξοδες ο αποδέκτης τους μπορεί να τις αγνοήσει επιδεικτικά. Χωρίς καμία κύρωση. Μία σωστή αμερικανική παρέμβαση θα έχει αποτέλεσμα αν στοχεύει στην ματαίωση (πάντως το πάγωμα) της παραγγελίας – μαμούθ τών F35 τα οποία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να τα παραλάβει η Άγκυρα στο συμφωνημένο χρόνο πριν να εξασφαλιστεί η εξισορρόπηση με την Ελλάδα. Και αυτό εξαρτάται μόνο από τις ΗΠΑ.
Η Ελλάδα δικαιούται αμερικανική στρατιωτική βοήθεια για να εξισορροπήσει.
Οι Έλληνες δεν είμαστε πολεμοχαρείς. Φωνάζουμε όπως ο Γάλλος στρατάρχης Luis Lyautey: «Θέλουμε στρατό για να μην αναγκαστούμε να τον χρησιμοποιήσουμε»!
Οι ρομαντικοί θιασώτες της λαθρομετανάστευσης θα καταλάβουν πόσο εκτός πραγματικότητος βρίσκονται αν περιέλθουν στη θέση θύματος της εγκληματικής ενέργειας και επειδή αυτό ευχόμεθα να μην τους συμβεί, χρήσιμο είναι να συμβουλευτούν την εμπειρία του κορυφαίου σκηνοθέτη Νίκου Κούνδουρου.
Ο μακαριστός είχε υποστεί μιαν επίθεση ληστείας από αλλοδαπούς στο σπίτι του και την περιέγραψε με μελανά χρώματα: «Το γεγονός με έκανε να δω την πραγματικότητα. Είχα μια ανόητη ευαισθησία και γενναιοδωρία με την είσοδο ή μάλλον την εισβολή των ξένων στην Ελλάδα. Έλεγα ότι της ίδιας γης παιδιά είμαστε, να μπει ο κόσμος στην Ελλάδα, να ευφρανθεί, να νιώσει ασφάλεια, να φάει, να πιεί ελληνικό νερό. Ε, από την ώρα του περιστατικού τέρμα όλες αυτές οι εφηβικές μαλακίες. Τέσσερα κτήνη, τέσσερεις βάρβαροι που ούρλιαζαν και βρομούσαν και φορούσαν μάσκες με έκαναν να δω την πραγματικότητα»! Ράπισμα αφυπνιστικό σε ανιάτους πάσχοντες εραστές των «ανοιχτών συνόρων» η αναφορά Κούνδουρου.
Άνοιξε ένα κεφάλαιο για την θεραπευτική χρήση της κάνναβης και άρα της καλλιέργειάς της. το θέμα ωστόσο είναι αμφίστομη μάχαιρα. Ο κίνδυνος να ανοίξει ο ασκός του Αιόλου και δια διολισθήσεως να νομιμοποιηθεί η καλλιέργεια απέχει ένα μικρό βήμα. Πρόληψη και καταστολή σε εγρήγορση, αλλιώς θα καταντήσουμε Αλβανία του Ράμα που διακωμωδούσε προχθές ο Μπερίσα ως … «δημοκρατία της κάνναβης»!
Το κράτος εφτά χρόνια τώρα δεν κατάφερε να εισπράξει δεκάρα από τις βαρύγδουπες λίστες Λαγκάρντ, Μπόγιερνς κ.λ.π. Λίγα ψίχουλα (μόλις 35 εκατ. ευρώ) εδέεισε να μαζέψει από τα ξέμπαρκα κλεμμένα.
http://www.antibaro.gr/article/16700
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου