Ηδη, το παιχνίδι στη Συρία έχει αρχίσει να ξεκαθαρίζει. ΗΠΑ και Ρωσία, αμφότερες ποιούμενες την ανάγκη φιλοτιμία ως υπερδυνάμεις, φαίνεται ότι έχουν συμφωνήσει σε ένα γενικό πλαίσιο λύσης του προβλήματος που ακούει στο όνομα «Συρία».
Το πλαίσιο λύσης προβλέπει μια ομόσπονδη Συρία, από το νέο σύνταγμα της οποίας θα απαλειφθεί το «αραβική» και θα είναι πλέον σκέτο «Δημοκρατία της Συρίας», πράγμα που σημαίνει ότι οι διάφορες εθνικές και θρησκευτικές ομάδες θα αποκτήσουν ισότιμα δικαιώματα, αλλά και αυτονομία. Στο πλαίσιο αυτό θα αφαιρεθεί από το νέο σύνταγμα και το άρθρο που λέει ότι το Ισλάμ είναι η θρησκεία της Συρίας.
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι, την επομένη, οι Κούρδοι της Συρίας θα αποκτήσουν
το δικό τους αυτόνομο κράτος, θα διατηρήσουν τον στρατό των 50.000 ανδρών που διαθέτουν, ως τμήμα του ομοσπονδιακού στρατού της Συρίας, ενώ η κουρδική θα είναι η επίσημη γλώσσα του αυτόνομου κράτους τους, που σημαίνει κουρδικά σχολεία, γυμνάσια, λύκεια και πανεπιστήμια.
Το πιο σημαντικό απ' όλα αυτά είναι το γεγονός ότι οι αλλαγές αυτές έχουν τη σφραγίδα των δύο υπερδυνάμεων, γεγονός που καθιστά υποχρεωτική την αποδοχή τους από άλλους γεωπολιτικούς παίκτες της περιοχής οι οποίοι ενδεχομένως έχουν άλλη άποψη.
Να υπενθυμίσουμε ότι, ύστερα από έναν μεγάλο πόλεμο, την επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου» το 1991, μπήκαν τα θεμέλια ενός άλλου κουρδικού κράτους, της Αυτόνομης Κουρδικής Διοίκησης του Ιράκ.
Τώρα έρχεται στο προσκήνιο η ίδρυση ενός δεύτερου αυτόνομου κουρδικού κράτους, αυτή τη φορά με την υποστήριξη ΗΠΑ και Ρωσίας.
Αυτή η εξέλιξη είναι που έφερε στην κυριολεξία σε απόγνωση τον Ερντογάν, ο οποίος προσπαθεί να κάνει τα πάντα για να ανατρέψει τον ρου των εξελίξεων που θα οδηγήσουν στη δημιουργία του δεύτερου κουρδικού κράτους. Και η αντίδρασή του είναι εύλογη, κυρίως για δύο λόγους.
Ο ένας είναι γιατί το δεύτερο κουρδικό κράτος απαρτίζεται από ομάδες Κούρδων που έχουν ιδεολογική συγγένεια με τον Οτζαλάν και το ΡΚΚ.
Ο δεύτερος λόγος -που συνδέεται με τον πρώτο- είναι το γεγονός ότι με την ίδρυση του δεύτερου κουρδικού κράτους, και μάλιστα από Κούρδους που σχετίζονται με το ΡΚΚ, η Τουρκία μπαίνει αυτομάτως στον προθάλαμο της υποψήφιας προς ομοσπονδοποίηση χώρας. Ετσι, για να αρχίσει να προπονείται...
Το πρόβλημα του Ερντογάν είναι το εξής: Η Τουρκία, κυρίως λόγω της γεωπολιτικής αξίας του οικοπέδου που κατέχει, αποτέλεσε το χαϊδεμένο παιδί της Δύσης, ενώ ακριβώς αυτή η αξία ήταν που έκανε και τη Ρωσία να της φέρεται φιλικά, αλλά και για να δημιουργήσει ρήγμα στους κόλπους του ΝΑΤΟ και της Δύσης.
Ο μεγάλος χαμένος αυτής της κατάστασης ήταν η Ελλάδα, κυρίως λόγω της μικρότερης σημασίας γεωπολιτικής θέσης της, αλλά και λόγω της ανικανότητας των πολιτικών της να διαχειριστούν αυτό το όντως δύσκολο ζήτημα.
Ο κλήρος, λοιπόν, έπεσε στον Ερντογάν να έλθει εκ των πραγμάτων αντιμέτωπος με τους παλιούς φίλους -ΗΠΑ, Ρωσία, Γερμανία, Γαλλία- στο θέμα αυτό, με μόνη την Αγγλία να ψάχνει τρόπους για να εκμεταλλευτεί τη συγκεκριμένη αδυναμία της Αγκυρας.
Ολα αυτά εξ αντικειμένου αποτελούν εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εξελίξεις για την Αθήνα και τη Λευκωσία.
Ιδιαίτερα η Αθήνα θα πρέπει να προβεί σε μια εις βάθος θεώρηση και ανάλυση της κατάστασης που διαμορφώνεται στο Αιγαίο, ειδικά στο μέρος εκείνο που αφορά τη στάση που τηρούν ή θα τηρήσουν στο μέλλον ΗΠΑ, Ρωσία, Ε.Ε. και η Αγγλία, η οποία αναζητά αυτόνομο ρόλο στην περιοχή.
Εδώ σας θέλω, στρατηγιστές της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ελληνισμού...
Σάββας Καλεντερίδης
http://www.dimokratianews.gr/content/72623/i-nea-syria-i-kypros-kai-aigaio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου