Έλεγε ο Γέροντας Παΐσιος:
"Βλέπω σήμερα μία φιλοπρωτία. Πολλοί βιάζονται νά γίνουν πρώτοι,
κληρικοί κλπ. Αλλά βασίζονται στίς ανθρώπινες δυνάμεις τους καί δέν τά
βγάζουν πέρα. Άν ο Θεός καλέση κάποιον σέ ένα αξίωμα, τότε ο Θεός «είναι
υποχρεωμένος» νά τον βοηθήση νά φέρη σέ τέλος τήν αποστολή του. Οι
βιαστικοί ταλαιπωρούνται μέ τά διάφορα προβλήματα καί τήν συνείδησή τους
καί τώρα καί στήν άλλη ζωή.Οι Χριστιανοί δέν ζητάνε πολλά από τόν κληρικό. Μόνον δύο πράγματα. Νά μήν τρώη πολύ καί νά μήν είναι φιλάργυρος.
Ρωτούσε ένας πού ήθελε νά γίνη σύντομα επίσκοπος άν θά έπρεπε νά υπηρετήση στήν Ριζάρειο Σχολή ως καθηγητής ή στήν Ιερά Σύνοδο ως Γραμματέας...καί Φαρισαίος λιβανίζοντας τούς άλλους.
Αυτός, καί άν γίνη επίσκοπος, δέν θά έχη εσωτερική ησυχία, αλλά ένα μαρτύριο. Αυτοί δέν έχουν δοκιμάσει τήν γλυκύτητα τής πνευματικής ζωής. Γι΄ αυτό οι ασκητές απόφευγαν τήν ιερωσύνη καί έκλειναν τά κελλιά τους, οπότε οι άλλοι άνοιγαν τήν σκεπή τών κελλιών γιά νά τούς χειροτονήσουν. Ένας υποψήφιος παρακαλούσε έναν συνοδικό αρχιερέα μόνο γιά μία ψήφο. Στό τέλος πήρε όλους τούς ψήφους καί εκλέχτηκε παμψηφεί. Καί είπε: Τώρα τί είναι τό άγιον Πνεύμα, περιστέρι γιά νά τό φυσήξης καί νά φύγη; Έτσι νομίζουν πολλοί ότι καί οι προεργασίες γιά τήν εκλογή ενός επισκόπου γίνονται μέ τήν Χάρη τού Αγίου Πνεύματος".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου