Του Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου.
Ισως είναι καιρός να σταματήσει η απαράδεκτη δαιμονοποίηση της ιταλικής κυβέρνησης για τον Σαλβίνι τον οποίο προσπαθούν να διαβάλουν τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια της ΕΕ.
Φασίστας ή λαικός δεξιός;
Ο Σαλβίνι ΔΕΝ είναι φασίστας, είναι λαικός δεξιός όπως π.χ. ο Πάνος Καμμένος η ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο Σαλβίνι δεν θέλει ούτε ένα ολοκληρωτικό κράτος, ούτε ένα κόμμα σαν στρατιωτική οργάνωση, ούτε ονειρεύεται στρατιωτικές κατακτήσεις της Ιταλίας όπως οι φασίστες του Μουσολίνι. Οχι μόνο αυτό αλλά κατάφερε να στρέψει τη Λέγκα από εκεί που ήταν ένα κόμμα της Βόρε.ας ιταλικής Ελίτ που δεν χώνευε το φτωχό Νότο, σε ευρωσκεπτικιστικό κόμμα ΟΛΩΝ των Ιταλών από το Μιλάνο μέχρι τη Σικελία. Αντί τα βέλη της Λέγκας να στρέφονται προς τη Ρώμη, με το Σαλβίνι στρέφονται προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Επίσης ξέκοψε από νωρίς με τον Μπόσι και άλλους διεφθαρμένους αρχηγίσκους της Λέγκας που τους άφησε στο περιθώριο.
Ειναι ρατσιστής ή ξενόφοβος;
Και φυσικά δεν είναι ΟΥΤΕ ρατσιστής. Μέλη της Λέγκας επί Σαλβίνι έχουν γίνει μετανάστες ακόμη και μαύροι. Δεν είναι κατά των νόμιμων μεταναστών στην Ιταλία αλλά εναντίον αυτών που θεωρεί παράνομους, δηλαδή όσων καταφθάνουν μέσω διακινητών που τους παρουσιάζει σαν σύγχρονους δουλέμπορους. Είναι λοιπόν ξενόφοβος, όχι ρατσιστής. Και ισχύει ότι στα πλαίσια της ξενοφοβίας του έχει ταλαιπωρήσει εκατοντάδες μετανάστες που ενώ ήταν στιβαγμένοι στα πλοιάρια τους δεν τους επέτρεψε να αποβιβαστούν. Τα αρνητικά του πρέπει να επισημαίνονται και να καταδικάζονται.
Ποιοί και γιατί φοβούνται τον Σαλβίνι
Στα θετικά του πιστώνεται φυσικά πως από τη στιγμή που δέχτηκε τη συνεργασία με το Κίνημα των 5 Αστέρων έκανε στροφή προς τα αριστερά καθώς η εκλογική βάση των Πεντάστερων είναι κατά 48% αριστεροί. Και αυτή η στροφή επισημοποιήθηκε από τη στιγμή που αποφάσισε να κοντραριστεί με τους θεσμούς της ΕΕ για να εφαρμοστεί ένας φιλολαικός προυπολογισμός στην Ιταλία με κοινωνικό εισόδημα σε 6.000.000 φτωχούς. Και εξίσου θετικό για μένα είναι ότι με τη στάση του να κοροιδεύει καθημερινά τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών με απολαυστικές ατάκες αυξάνει τον ευρωσκεπτικισμό σε όλη την ΕΕ. Ανεκτίμητη υπηρεσία για όσους θεωρούμε πως αυτή η ΕΕ είναι ουσιαστικά ένα Τέταρτο Ράιχ.
Προσέξτε επίσης μιά δήλωση του που θα έπρεπε από καιρό να την είχαν κάνει ηγέτες αριστερών κομμάτων: «Η ΕΕ, ενώ από την μια εξασφαλίζει χρηματοδότηση και κάνει τα γλυκά μάτια στην Τουρκία, η οποία κατέχει στρατιωτικά μιαν ευρωπαϊκή χώρα εδώ και 44 χρόνια, από την άλλη επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014».
Συμπέρασμα
Ο Σαλβίνι παρά τα αρνητικά του, έχει συνολικά θετική προσφορά και απέχει πολύ από το να είναι ο κατάμαυρος δράκος που παρουσιάζουν τα παπαγαλάκια της ΕΕ και κάποιοι ψευτοαριστεροί που έχουν ενσωματωθεί από το παγκοσμιοποιητικό σύστημα και έχουν ξεχάσει τις αξίες του κινήματος της Γένοβα. Φυσικά δεν είναι ο Σαλβίνι (και η Λέγκα) η ιδανική πολιτική λύση για την Ευρώπη. Φαίνεται όμως ότι έχει το σθένος και το ειδικό βάρος να δώσει μιά κρίσιμη μάχη αυτή τη στιγμή. Και είναι σημαντικό ότι αυτή η μάχη δίνεται σε συνεργασία με τους Πεντάστερους. Και κυρίως σε συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία του ιταλικού λαού πέρα από τους διαχωρισμούς αριστεράς και δεξιάς.
https://new-economy.gr/2018/10/31/salvini-papadopoulos/
Ισως είναι καιρός να σταματήσει η απαράδεκτη δαιμονοποίηση της ιταλικής κυβέρνησης για τον Σαλβίνι τον οποίο προσπαθούν να διαβάλουν τα νεοφιλελεύθερα παπαγαλάκια της ΕΕ.
Φασίστας ή λαικός δεξιός;
Ο Σαλβίνι ΔΕΝ είναι φασίστας, είναι λαικός δεξιός όπως π.χ. ο Πάνος Καμμένος η ο Ντόναλντ Τραμπ. Ο Σαλβίνι δεν θέλει ούτε ένα ολοκληρωτικό κράτος, ούτε ένα κόμμα σαν στρατιωτική οργάνωση, ούτε ονειρεύεται στρατιωτικές κατακτήσεις της Ιταλίας όπως οι φασίστες του Μουσολίνι. Οχι μόνο αυτό αλλά κατάφερε να στρέψει τη Λέγκα από εκεί που ήταν ένα κόμμα της Βόρε.ας ιταλικής Ελίτ που δεν χώνευε το φτωχό Νότο, σε ευρωσκεπτικιστικό κόμμα ΟΛΩΝ των Ιταλών από το Μιλάνο μέχρι τη Σικελία. Αντί τα βέλη της Λέγκας να στρέφονται προς τη Ρώμη, με το Σαλβίνι στρέφονται προς τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο.
Επίσης ξέκοψε από νωρίς με τον Μπόσι και άλλους διεφθαρμένους αρχηγίσκους της Λέγκας που τους άφησε στο περιθώριο.
Ειναι ρατσιστής ή ξενόφοβος;
Και φυσικά δεν είναι ΟΥΤΕ ρατσιστής. Μέλη της Λέγκας επί Σαλβίνι έχουν γίνει μετανάστες ακόμη και μαύροι. Δεν είναι κατά των νόμιμων μεταναστών στην Ιταλία αλλά εναντίον αυτών που θεωρεί παράνομους, δηλαδή όσων καταφθάνουν μέσω διακινητών που τους παρουσιάζει σαν σύγχρονους δουλέμπορους. Είναι λοιπόν ξενόφοβος, όχι ρατσιστής. Και ισχύει ότι στα πλαίσια της ξενοφοβίας του έχει ταλαιπωρήσει εκατοντάδες μετανάστες που ενώ ήταν στιβαγμένοι στα πλοιάρια τους δεν τους επέτρεψε να αποβιβαστούν. Τα αρνητικά του πρέπει να επισημαίνονται και να καταδικάζονται.
Ποιοί και γιατί φοβούνται τον Σαλβίνι
Στα θετικά του πιστώνεται φυσικά πως από τη στιγμή που δέχτηκε τη συνεργασία με το Κίνημα των 5 Αστέρων έκανε στροφή προς τα αριστερά καθώς η εκλογική βάση των Πεντάστερων είναι κατά 48% αριστεροί. Και αυτή η στροφή επισημοποιήθηκε από τη στιγμή που αποφάσισε να κοντραριστεί με τους θεσμούς της ΕΕ για να εφαρμοστεί ένας φιλολαικός προυπολογισμός στην Ιταλία με κοινωνικό εισόδημα σε 6.000.000 φτωχούς. Και εξίσου θετικό για μένα είναι ότι με τη στάση του να κοροιδεύει καθημερινά τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών με απολαυστικές ατάκες αυξάνει τον ευρωσκεπτικισμό σε όλη την ΕΕ. Ανεκτίμητη υπηρεσία για όσους θεωρούμε πως αυτή η ΕΕ είναι ουσιαστικά ένα Τέταρτο Ράιχ.
Προσέξτε επίσης μιά δήλωση του που θα έπρεπε από καιρό να την είχαν κάνει ηγέτες αριστερών κομμάτων: «Η ΕΕ, ενώ από την μια εξασφαλίζει χρηματοδότηση και κάνει τα γλυκά μάτια στην Τουρκία, η οποία κατέχει στρατιωτικά μιαν ευρωπαϊκή χώρα εδώ και 44 χρόνια, από την άλλη επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία λόγω της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014».
Συμπέρασμα
Ο Σαλβίνι παρά τα αρνητικά του, έχει συνολικά θετική προσφορά και απέχει πολύ από το να είναι ο κατάμαυρος δράκος που παρουσιάζουν τα παπαγαλάκια της ΕΕ και κάποιοι ψευτοαριστεροί που έχουν ενσωματωθεί από το παγκοσμιοποιητικό σύστημα και έχουν ξεχάσει τις αξίες του κινήματος της Γένοβα. Φυσικά δεν είναι ο Σαλβίνι (και η Λέγκα) η ιδανική πολιτική λύση για την Ευρώπη. Φαίνεται όμως ότι έχει το σθένος και το ειδικό βάρος να δώσει μιά κρίσιμη μάχη αυτή τη στιγμή. Και είναι σημαντικό ότι αυτή η μάχη δίνεται σε συνεργασία με τους Πεντάστερους. Και κυρίως σε συνεργασία με τη μεγάλη πλειοψηφία του ιταλικού λαού πέρα από τους διαχωρισμούς αριστεράς και δεξιάς.
https://new-economy.gr/2018/10/31/salvini-papadopoulos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου