Τάσος Σαραντής
Το γαλλικό μοντέλο θεοποιεί ο Κωστής Χατζηδάκης προκρίνοντας την καύση των απορριμμάτων στο νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, κάτι που είχε υπερθεματίσει με δηλώσεις του τον περασμένο Ιανουάριο κατά την παρουσίαση του σχεδίου της Περιφέρειας Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Μιλώντας για την πρόσφατη επίσκεψή του στη Γαλλία και την ενεργειακή αξιοποίηση των σκουπιδιών μέσω της καύσης που πραγματοποιείται εκεί, δήλωσε: «Κουβεντιάζουμε εδώ και χρόνια για την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων και υπάρχει “ιδεολογική συζήτηση”. Στη Γαλλία υπάρχουν 140 τέτοιες μονάδες! Τι κουβεντιάζουμε; Ή θα γίνουμε Ευρώπη ή δεν θα γίνουμε».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Νίκο Χαραλαμπίδη, γενικό διευθυντή του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace, ο κ. Χατζηδάκης σε αυτή του τη φράση είπε μισές αλήθειες. Και, όπως τεκμηριώνει, το παράδειγμα της Γαλλίας αποδεικνύεται αναποτελεσματικό και απέχει πολύ από την όποια εφαρμογή της καύσης σκουπιδιών στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί η Γαλλία:
● Σύμφωνα με στοιχεία του 2018, παρουσιάζει ποσοστά ανακύκλωσης απορριμμάτων της τάξης του 25% και κομποστοποίησης της τάξης του 19% (σύνολο 44%), ναι μεν πολύ καλύτερα από τα δικά μας, που είναι της τάξης του 20% (σύνολο ανακύκλωσης-κομποστοποίησης), αλλά κάτω από τους δεσμευτικούς ευρωπαϊκούς στόχους του 55% - 65% μέχρι το 2025 - 2035, αντίστοιχα. Επίσης, θάβει το περίπου 21% των απορριμμάτων της, όταν η Ελλάδα θάβει το 77%.
● Παρουσιάζει ποσοστό καύσης 35,1% (από τα υψηλότερα στην Ε.Ε. των 28 κρατών-μελών), σχεδόν μόνο με παραγωγή ενέργειας. Εν ολίγοις, η Γαλλία καίει πολύ σκουπίδι, από το οποίο παράγει και ενέργεια σχεδόν σε όλες σχεδόν τις μονάδες καύσης, ενώ σε όλες παράγονται και τοξικά απόβλητα, τα οποία και καταλήγουν σε ειδικούς χώρους επικίνδυνων αποβλήτων. Στη χώρα μας δεν υπάρχουν τέτοιοι χώροι.
● Καλύπτει εξαιρετικά μικρό μέρος των ενεργειακών της αναγκών από την «ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων», ενώ ο κύριος όγκος της ενέργειας εξακολουθεί να παράγεται από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας. Είναι σαφές ότι η καύση απορριμμάτων δεν σκοπεύει στην παραγωγή ενέργειας, αλλά στοχεύει στη διάθεση των απορριμμάτων.
● Είναι δεδομένο ότι πλέον για να επιτύχει το 65% ανακύκλωση-κομποστοποίηση μέχρι το 2035 δεν μπορεί να αυξήσει την καύση του 35% που έχει, η οποία γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί πλέον εμπόδιο, και προφανώς προσανατολίζεται στην εξαγωγή της πανάκριβης τεχνογνωσίας σε χώρες με χαμηλότερη ανακύκλωση-κομποστοποίηση, όπως η Ελλάδα, αποσκοπώντας σε σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Προφανώς αυτά τα στοιχεία δεν έχουν συνυπολογιστεί από τον Κωστή Χατζηδάκη. Οπως ανάλογα παραβλέφθηκαν οι προειδοποιήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Μεσόγειος SOS, Greenpeace και WWF Ελλάς που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι η επιλογή της καύσης των απορριμμάτων είναι ασύμβατη με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας.
Όπως επισήμαναν οι οργανώσεις, η καύση εμποδίζει την επίτευξη των στόχων που έχει θέσει και για τους οποίους έχει δεσμευτεί η Ελλάδα για ενίσχυση της ανακύκλωσης και συρρίκνωση του ποσοστού ταφής.
Επιπλέον, η καύση απορριμμάτων είναι πανάκριβη υπόθεση και για να είναι αποδοτική, αποφέροντας κέρδη στους επιχειρηματίες που θα διαχειρίζονται τις μονάδες καύσης, θα πρέπει να συναφθούν εξοντωτικά συμβόλαια και ρήτρες εις βάρος των Ελλήνων πολιτών για διάστημα τουλάχιστον 20-30 ετών. Κι ακόμη, δεδομένου ότι η καύση σκουπιδιών εκλύει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, ακυρώνεται η επίτευξη των στόχων για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί πως αν και η καύση των αποβλήτων περιγράφεται ως μία μέθοδος που εξαφανίζει το πρόβλημα των απορριμμάτων, στην πράξη αποδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία λόγω της εκπομπής διοξινών και άλλων τοξικών αέριων και της δημιουργίας υγρών και στερεών τοξικών αποβλήτων. Λόγος για τον οποίο, σε περιοχές που υπάρχουν βιομηχανίες και χρησιμοποιούν ως καύσιμο σκουπίδια, παρατηρείται μεγαλύτερη θνησιμότητα.
Πηγή: efsyn.gr
Το γαλλικό μοντέλο θεοποιεί ο Κωστής Χατζηδάκης προκρίνοντας την καύση των απορριμμάτων στο νέο Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων, κάτι που είχε υπερθεματίσει με δηλώσεις του τον περασμένο Ιανουάριο κατά την παρουσίαση του σχεδίου της Περιφέρειας Αττικής για τη διαχείριση των απορριμμάτων. Μιλώντας για την πρόσφατη επίσκεψή του στη Γαλλία και την ενεργειακή αξιοποίηση των σκουπιδιών μέσω της καύσης που πραγματοποιείται εκεί, δήλωσε: «Κουβεντιάζουμε εδώ και χρόνια για την ενεργειακή αξιοποίηση των απορριμμάτων και υπάρχει “ιδεολογική συζήτηση”. Στη Γαλλία υπάρχουν 140 τέτοιες μονάδες! Τι κουβεντιάζουμε; Ή θα γίνουμε Ευρώπη ή δεν θα γίνουμε».
Ωστόσο, σύμφωνα με τον Νίκο Χαραλαμπίδη, γενικό διευθυντή του Ελληνικού Γραφείου της Greenpeace, ο κ. Χατζηδάκης σε αυτή του τη φράση είπε μισές αλήθειες. Και, όπως τεκμηριώνει, το παράδειγμα της Γαλλίας αποδεικνύεται αναποτελεσματικό και απέχει πολύ από την όποια εφαρμογή της καύσης σκουπιδιών στην Ελλάδα. Κι αυτό γιατί η Γαλλία:
● Σύμφωνα με στοιχεία του 2018, παρουσιάζει ποσοστά ανακύκλωσης απορριμμάτων της τάξης του 25% και κομποστοποίησης της τάξης του 19% (σύνολο 44%), ναι μεν πολύ καλύτερα από τα δικά μας, που είναι της τάξης του 20% (σύνολο ανακύκλωσης-κομποστοποίησης), αλλά κάτω από τους δεσμευτικούς ευρωπαϊκούς στόχους του 55% - 65% μέχρι το 2025 - 2035, αντίστοιχα. Επίσης, θάβει το περίπου 21% των απορριμμάτων της, όταν η Ελλάδα θάβει το 77%.
● Παρουσιάζει ποσοστό καύσης 35,1% (από τα υψηλότερα στην Ε.Ε. των 28 κρατών-μελών), σχεδόν μόνο με παραγωγή ενέργειας. Εν ολίγοις, η Γαλλία καίει πολύ σκουπίδι, από το οποίο παράγει και ενέργεια σχεδόν σε όλες σχεδόν τις μονάδες καύσης, ενώ σε όλες παράγονται και τοξικά απόβλητα, τα οποία και καταλήγουν σε ειδικούς χώρους επικίνδυνων αποβλήτων. Στη χώρα μας δεν υπάρχουν τέτοιοι χώροι.
● Καλύπτει εξαιρετικά μικρό μέρος των ενεργειακών της αναγκών από την «ενεργειακή αξιοποίηση απορριμμάτων», ενώ ο κύριος όγκος της ενέργειας εξακολουθεί να παράγεται από τη χρήση πυρηνικής ενέργειας. Είναι σαφές ότι η καύση απορριμμάτων δεν σκοπεύει στην παραγωγή ενέργειας, αλλά στοχεύει στη διάθεση των απορριμμάτων.
● Είναι δεδομένο ότι πλέον για να επιτύχει το 65% ανακύκλωση-κομποστοποίηση μέχρι το 2035 δεν μπορεί να αυξήσει την καύση του 35% που έχει, η οποία γι’ αυτό τον λόγο αποτελεί πλέον εμπόδιο, και προφανώς προσανατολίζεται στην εξαγωγή της πανάκριβης τεχνογνωσίας σε χώρες με χαμηλότερη ανακύκλωση-κομποστοποίηση, όπως η Ελλάδα, αποσκοπώντας σε σημαντικά οικονομικά οφέλη.
Προφανώς αυτά τα στοιχεία δεν έχουν συνυπολογιστεί από τον Κωστή Χατζηδάκη. Οπως ανάλογα παραβλέφθηκαν οι προειδοποιήσεις των περιβαλλοντικών οργανώσεων Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης, Μεσόγειος SOS, Greenpeace και WWF Ελλάς που έκρουαν τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι η επιλογή της καύσης των απορριμμάτων είναι ασύμβατη με τις αρχές της κυκλικής οικονομίας.
Όπως επισήμαναν οι οργανώσεις, η καύση εμποδίζει την επίτευξη των στόχων που έχει θέσει και για τους οποίους έχει δεσμευτεί η Ελλάδα για ενίσχυση της ανακύκλωσης και συρρίκνωση του ποσοστού ταφής.
Επιπλέον, η καύση απορριμμάτων είναι πανάκριβη υπόθεση και για να είναι αποδοτική, αποφέροντας κέρδη στους επιχειρηματίες που θα διαχειρίζονται τις μονάδες καύσης, θα πρέπει να συναφθούν εξοντωτικά συμβόλαια και ρήτρες εις βάρος των Ελλήνων πολιτών για διάστημα τουλάχιστον 20-30 ετών. Κι ακόμη, δεδομένου ότι η καύση σκουπιδιών εκλύει σημαντικές ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα, ακυρώνεται η επίτευξη των στόχων για τον περιορισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου.
Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί πως αν και η καύση των αποβλήτων περιγράφεται ως μία μέθοδος που εξαφανίζει το πρόβλημα των απορριμμάτων, στην πράξη αποδεικνύεται εξαιρετικά επικίνδυνη για τη δημόσια υγεία λόγω της εκπομπής διοξινών και άλλων τοξικών αέριων και της δημιουργίας υγρών και στερεών τοξικών αποβλήτων. Λόγος για τον οποίο, σε περιοχές που υπάρχουν βιομηχανίες και χρησιμοποιούν ως καύσιμο σκουπίδια, παρατηρείται μεγαλύτερη θνησιμότητα.
Πηγή: efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου