Ποιοι ήσαν οι λεγόμενοι αλεξανδροκόλακες;

 

Διαβάστε γιατί διάφοροι ηθοποιοί, κιθαριστές, χορευτές κ.λπ. που έλαβαν μέρος στους μεγαλοπρεπείς ομαδικούς γάμους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και των στρατιωτών του στα Σούσα ονομάστηκαν χλευαστικά αλεξανδροκόλακες!.. Παρά ταύτα, η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού, ο εκπληκτικός πλουτισμός με κάθε λογής γνώσεις, οι οποίες αποκτήθηκαν χάρη στις ειδικές επιστημονικές αποστολές που οργάνωσε ο Αλέξανδρος, η ίδρυση σε στρατηγικά σημεία 70 –κατά τον Πλούταρχο– πόλεων με το όνομα Αλεξάνδρεια (από τις οποίες γνωστές είναι περισσότερες από 20), καθώς και η κυκλοφορία ενιαίου νομίσματος, έμελλαν να επιτρέψουν τη δημιουργία ενός ευρύτατου και ενιαίου οικονομικού και πολιτιστικού χώρου παρά την κατάτμηση της αυτοκρατορίας μετά τον θάνατό του!.. 

ΛΕΝΕ πως οι πρώτες μεταβολές στον εξαιρετικά πολυσύνθετο χαρακτήρα του Αλεξάνδρου εκδηλώθηκαν μετά τη διάλυση του κράτους του Δαρείου. Υιοθέτησε τότε την εθιμοτυπία της αυλής των Αχαιμενιδών, απαιτούσε να τον περιβάλλουν με λατρεία, διατήρησε τις σατραπείες, διορίζοντας σατράπες και Έλληνες και Ανατολίτες, σεβάστηκε τις παραδόσεις και τη θρησκεία κάθε λαού που υπέτασσε και ακολούθησε στο σημείο αυτό το παράδειγμα της ανεκτικότητας των Αχαιμενιδών βασιλιάδων, ενώ σχημάτισε και σώμα νεαρών Περσών ευγενών που εξοπλίζονταν σύμφωνα με το μακεδονικό σύστημα. Προσπάθησε να ενθαρρύνει τους άντρες του να παίρνουν Περσίδες για συζύγους τους, δίνοντας ο ίδιος το παράδειγμα με τον γάμο του στα Σούσα με την κόρη του Δαρείου, Στάτειρα. Η πολιτική αυτή προκάλεσε δυσαρέσκειες στο περιβάλλον και στον στρατό του, δημιουργώντας ανήσυχη ατμόσφαιρα υποψιών, από τις οποίες συχνά δηλητηριάστηκε και ο ίδιος, σε σημείο που να αντιδράσει πολλές φορές με αμείλικτη βιαιότητα ή ακόμα και να θανατώσει έξοχους στρατηγούς ή προσωπικούς του φίλους (Παρμενίων, Φιλώτας, Κλείτος). Ο μεγάλος αυτός άνθρωπος δεν κατόρθωσε να αντιδράσει στο δηλητήριο της κολακείας και του δουλικού θαυμασμού. Έτσι, σε ορισμένες περιπτώσεις έδειξε να ασφυκτιά με την αξιοπρέπεια των συμπολεμιστών του, ενώ δεχόταν ευχάριστα την κολακεία αμφιβόλου ηθικής ανθρώπων του περιβάλλοντός του, τους οποίους οι περήφανοι συμπολεμιστές του ονόμαζαν περιπαικτικά αλεξανδροκόλακες.
Ο πόθος του Αλέξανδρου για ένα παγκόσμιο κράτος και για συγχώνευση νικητών και ηττημένων δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας του πρόωρου θανάτου του, αλλά και των συνεχόμενων φιλονικιών που επακολούθησαν μεταξύ των διαδόχων του. Μέσα όμως από τον μύθο που τον περιβάλλει, είναι δυνατόν να αναγνωριστούν οι πραγματικές συνθήκες που οδήγησαν τον αρχαίο κόσμο σε βαθύτατη μεταβολή. Η διάδοση του ελληνικού πολιτισμού, ο εκπληκτικός πλουτισμός με κάθε λογής γνώσεις, οι οποίες αποκτήθηκαν χάρη στις ειδικές επιστημονικές αποστολές που οργάνωσε, η ίδρυση σε στρατηγικά σημεία 70 –κατά τον Πλούταρχο– πόλεων με το όνομα Αλεξάνδρεια (από τις οποίες γνωστές είναι περισσότερες από 20), καθώς και η κυκλοφορία ενιαίου νομίσματος, έμελλαν να επιτρέψουν τη δημιουργία ενός ευρύτατου και ενιαίου οικονομικού και πολιτιστικού χώρου παρά την κατάτμηση της αυτοκρατορίας μετά τον θάνατό του. Γεννήθηκαν νέες πόλεις, νέα κέντρα εμπορίου και πολιτισμού, νέες πολιτικές αντιλήψεις. Ο ελληνικός πολιτισμός ξέφυγε από τα γεωγραφικά όριά του, η Ανατολή εξελληνίστηκε και, συγχρόνως, ο ελληνικός κόσμος δέχτηκε ανατολικές επιδράσεις. Ανέτειλε μια νέα εποχή: η ελληνιστική εποχή.

 https://www.sakketosaggelos.gr/Article/8895/