Χθες για πρώτη φορά στην ιστορία της Ε.Ε. μια χώρα τιμωρήθηκε με το άρθρο 7. Η Ουγγαρία που είδε το δικαίωμα της στην ψήφο στο ευρωκοινοβούλιο να αναστέλλεται με αιτιολογία την προσπάθεια της κυβέρνησης Όρμπαν να ελέγξει την δικαιοσύνη, τα ΜΜΕ, να κλείσει το Κεντρικό Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο. Επιπλέον ο γαμπρός του Όρμπαν κατηγορείται ότι χαριστικά εκμεταλλεύθηκε την χρηματοδότηση της Ε.Ε για την τουριστική ανάπτυξη στην λίμνη Μπάλατον.
Η κυβέρνηση Όρμπαν από την πλευρά της απάντησε ότι ο πραγματικός λόγος είναι η άρνηση της υπακούσει στις εντολές της ΕΕ να ανοίξει τα σύνορα της και να γίνει «μια χώρα μεταναστών». Η εντύπωση από τα ρεπορτάζ των περισσοτέρων Μέσων είναι ότι ισχύουν και τα δύο. Ότι δηλαδή η ΕΕ αποφάσισε να τρίξει τα δόντια σε όποια δεν ακολουθεί την μεταναστευτική της πολιτική αλλά και ότι η κυβέρνηση Όρμπαν δεν σκίζει στην τήρηση των δημοκρατικών διαδικασιών. Το θέμα όμως δεν είναι αυτό αλλά πως η περίπτωση Όρμπαν αντιμετωπίσθηκε στην Ελλάδα.
Εδώ να πω ότι από πείρα ξέρω ότι είμαστε η μοναδική χώρα που ένας φίλος του ποδοσφαίρου δεν είναι απλά οπαδός μιας ελληνικής ομάδας. Ότι ο μέσος έλληνας οπαδός θα ξεκινήσει λέγοντας ότι είναι παναθηναϊκός ή ολυμπιακός και θα συνεχίσει «… και στην Ισπανία Μπαρτσελόνα, στην Ιταλία Γιουβέντους, στην Γερμανία Μπάγερν…». Και αν είναι μερακλής θα πει ότι στην Γαλλία είναι Ολιμπίκ Μαρσέιγ και την Πορτογαλία Μπενφίκα. Και αν ο απέναντι τσιμπήσει και απαντήσει ότι είναι με μια άλλη ομάδα, ο πρώτος θα αρχίσει να τον βιδώνει. Μέχρι που να πλακωθούνε. Γιατί στην πραγματικότητα αφόδευσε ο οπαδός τι κάνει η μία και τι κάνει ή άλλη ομάδα. Το ζητούμενο είναι να πλακωθεί.
Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με την πολιτική. Ο οπαδός δεν είναι ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ αλλά και με τον Τραμπ, τον Ομπάμα, την Θάτσερ, τον Ρέιγκαν, τον Πούτιν, τον Μαδούρο, την Μέρκελ και τον Μακρόν. Και είναι έτοιμος να πλακωθεί με τον άλλον για την πολιτική της Θάτσερ με τους ανθρακωρύχους ή για το από που θα πρέπει να περάσει ο αγωγός για το Αζερμπαϊτζάν. Είμαστε η χώρα που αν δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο δύο άνθρωποι μπορούν να πλακωθούν για τον Ποσάδα ή τον Ντουρούτι.
Κανένα λοιπόν πρόβλημα οι Έλληνες να πλακωθούν για τον Βίκτορ Όρμπαν. Φτάνει να υπάρχει το κατάλληλο πρόσωπο για να το ξεκινήσει. Και κανένας καταλληλότερος από τον παμμέγιστο Δημήτρη Παπαδημούλη. Ο οποίος με ένα tweet του αναφέρθηκε στην «Όρμπανοποίηση της ΝΔ».
Τώρα πως γίνεται η ΝΔ να βρίσκεται στην αντιπολίτευση και να έχει κλείσει τα σύνορα, να επιβουλεύεται την ανεξαρτησία του Τύπου και της Δικαιοσύνης, όπως με τους διαγωνισμούς για τις άδειες και τις διώξεις για την Novartis και να βόλεψε τον πατέρα Παππά από στον ΟΑΣΘ ο Παπαδημούλης αμφιβάλω αν μπήκε στον κόπο να το σκεφτεί. Το θέμα ήταν να βρεθεί ένας λόγος για να πλακώνονται οι Ελληνες. Το ζητούμενο είναι η διαίρεση και αν το γερμανοτσολιάδες και κουκουέδες δεν τραβάει, το Όρμπανάδες και προσφυγολάγνοι μπορεί να πιάσει.
Του Αντώνη Πανούτσου
https://www.liberal.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου