του Γιάννη Ραχιώτη*
Με λύπη διαβάσαμε ότι ο Δήμος Σπάρτης διοργανώνει σε πολυτελές ξενοδοχείο του Μυστρά, μαζί με δυο οργανώσεις προπαγάνδισης της Ισραηλινής πολιτικής “συνέδριο για την αναβίωση της… αρχαίας φιλίας μεταξύ Σπάρτης και Ισραήλ”. Ο τίτλος είναι προφανώς ψευδεπίγραφος και αποσκοπεί στη δημιουργία παραπλανητικών συνειρμών, αφού το κράτος του Ισραήλ ιδρύθηκε μόλις το 1948, σαν διάδοχος της βρετανικής κατοχής, από πρόσωπα διαφόρων εθνικοτήτων και προελεύσεων με μόνο συνδετικό μεταξύ τους το θρήσκευμα και τη σιωνιστική ιδεολογία.
Στο ενημερωτικό δελτίο [στην ιστοσελίδα www.sparta-israel.org] αναφέρεται ότι το… πανάρχαιον της σπαρτιάτικο – ισραηλινής φιλίας προκύπτει από… επιστολή του βασιλιά της Σπάρτης “Areus “ (πιθανώς εννοούν τον Αρύ) προς τους Εβραίους αρχιερείς περί το 300 π.Χ. που -κατά δήλωσή τους- αναφέρεται στο… βιβλίο των Μακκαβαίων. Οι δυο, πλην του Δήμου, συνδιοργανωτές αυτοσυστήνονται στην παραπάνω ιστοσελίδα τους ως προμηθευτές «ισχυρών» ομιλητών και πάνελ εν γένει, δηλαδή -σε απλά ελληνικά- ως προωθητές φιλοϊσραηλινής προπαγάνδας. Οι «ισχυροί» ομιλητές και τα θέματα των ομιλιών τους μέχρι την έναρξη του «συνέδριου» δεν είχαν αναρτηθεί. Είναι προφανές ότι το ενδιαφέρον τους δεν βρίσκεται στους ομιλητές και στις…αποδείξεις που θα φέρουν για την υποτιθέμενη επιστολή βασιλιά της Σπάρτης σε κάποιο ραβίνο πριν 2.300 χρόνια, αλλά στο να σύρουν το Δήμο Σπάρτης σε μια επικοινωνιακή επιχείρηση καλλιέργειας φιλικών αισθημάτων προς την πιο ρατσιστική και εγκληματική κρατική υπόσταση της εποχής μας.
Θα πρέπει να θυμίσουμε ότι το Ισραήλ από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του το 1948, διεξάγει ένα αμείλικτο πόλεμο εξόντωσης του λαού που κατέκτησε και υποδούλωσε. Αυτό είναι έγκλημα πολέμου. Ότι είναι μία από τις τρείς χώρες στον κόσμο που δεν έχουν Σύνταγμα (γιατί δεν θέλει να αναγνωρίσει ανθρώπινα και πολύ περισσότερο πολιτικά δικαιώματα στους υπόδουλους), δεν έχει επίσημα καθορισμένα σύνορα (γιατί θα έπρεπε να προσδιορίσει τι είναι οι περιοχές που κατέκτησε στους διάφορους πολέμους, επικράτειά του; κατεχόμενα; έδαφος άλλου κράτους; και να εξηγήσει τι έρεισμα έχουν στο διεθνές δίκαιο οι διαρκείς βομβαρδισμοί, αποκλεισμοί και επιχειρήσεις εξόντωσης όσων ζουν σε αυτές). Με πρόσφατο νόμο, έγινε το πρώτο κράτος που στον 21ο αιώνα μ.Χ. θεσμοθέτησε επίσημα απαρτχάιντ. Είναι το μόνο κράτος στον πλανήτη που είναι επισήμως θεοκρατικό: Με νόμο απονέμει ιδιότητα πολίτη μόνο σε πιστούς συγκεκριμένης θρησκείας. Θεωρεί δικαίωμά του να εκτελεί πολίτες άλλων κρατών ακόμη και επιστημόνων και να βομβαρδίζει κατά βούληση γειτονικές του χώρες. Κοντολογίς πρόκειται για μια διαρκή προσβολή όχι μόνο του διεθνούς δικαίου αλλά της ίδιας της έννοιας του ανθρώπινου πολιτισμού.
Το κράτος του Ισραήλ προφανώς δεν αντλεί τη θρασύτητα για μια τόσο επιθετική πολιτική στο εσωτερικό και το εξωτερικό του, από τα λίγα εκατομμύρια του εβραϊκού πληθυσμού του, που παραμένει ανομοιογενής και σε μεγάλο ποσοστό προσωρινός, ή από το -σχετικά μικρό- έδαφος που έχει κατακτήσει, ούτε βέβαια από τη δοτή οικονομική και στρατιωτική ισχύ του. Αυτό που του επιτρέπει αυτή τη συμπεριφορά είναι ο ανατεθειμένος ρόλος του προκεχωρημένου φυλακίου των συνολικών δυτικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο, του εργαλείου που κάνει τη βρώμικη δουλειά, αυτή που στην εποχή μας δεν μπορούν ή δεν θέλουν να κάνουν ευθέως οι δυτικές δυνάμεις. Η αξία του δεν είναι συγκρίσιμη με άλλα προτεκτοράτα της δύσης στην περιοχή, γιατί δεν αποτελείται από ιθαγενείς, αλλά από δυτικούς, κυρίως αγγλοσαξωνικής προέλευσης και παιδείας. Είναι μια βάση του δυτικού κόσμου σε μια θάλασσα επικίνδυνων ιθαγενών. Σ’ αυτό έγκειται η ανυπέρβλητη στρατηγική σημασία του για τη Δύση.
Δεν μπορώ να υποθέσω ότι Δήμαρχος κος Βαλιώτης δεν έχει τίποτα υπ’ όψη του γι’ αυτά και για την τεράστια καμπάνια που τα τελευταία χρόνια κάνει στην Ελλάδα το Ισραήλ με την αποφασιστική στήριξη της πρεσβείας των ΗΠΑ, ξοδεύοντας άπειρα χρήματα, για τη συσκότιση των εγκλημάτων του και τον εξωραϊσμό του με επικλήσεις των αρχαίων Εβραίων, άσχετων φυσικά με το σημερινό ρατσιστικό κρατικό μόρφωμα, του ευρωπαϊκού αντισημιτισμού και με την επικοινωνιακή εκμετάλλευση της συστηματικής εξόντωσης εβραίων -όπως και πολλών άλλων- από τους Ναζί. Το -έστω και πριν δεκαετίες- πέρασμά του κ. Δημάρχου από τις τάξεις της ελληνικής αριστεράς αποκλείει το ενδεχόμενο άγνοιας. Το ίδιο ισχύει και για τους δημοτικούς του συμβούλους που αδιαμαρτύρητα δέχονται τη συμμετοχή του δήμου που διοικούν σε τέτοιες προσβλητικές για την περιοχή μας καμπάνιες.
Δυστυχώς, οι δημοτικοί μας άρχοντες, ευθυγραμμίζονται με τη μεταστροφή της εξωτερικής πολιτικής της χώρας που επέβαλαν οι κκ Τσίπρας και Κοτζιάς, σε βάρος των κρατικών μας συμφερόντων. Η σημερινή κυβέρνηση, σε βαθμό που ούτε ή χούντα είχε τολμήσει, μας έχει μετατρέψει σε απλό προωθητή των αμερικανικών επιδιώξεων στην περιοχή με κίνδυνο να υποστούμε διάφορα αντίποινα ή και εμπλοκής σε πολεμικές περιπέτειες. Το χειρότερο αυτής της επικίνδυνης μεταστροφής είναι ότι έχουμε μετατραπεί σε στρατιωτική ενδοχώρα του Ισραήλ και σύμμαχος κάθε δικτάτορα, ή μαριονέτας που έχουν εγκαταστήσει οι ΗΠΑ στη περιοχή (π.χ. του στρατηγού Αλ Σίσι στην Αίγυπτο, του Ποροσένκο στην Ουκρανία κοκ.). Οι όποιες υποσχέσεις για «επενδύσεις» ή για χρηματοδοτήσεις από τους προωθητές της Ισραηλινής πολιτικής δεν μπορούν να γίνονται πρόσχημα για την καταστροφή των παραδοσιακών μας δεσμών με λαούς και κράτη και συμμετοχή σε νεοαποικιοκρατικά εγκλήματα που είναι βέβαιο ότι θα καταλήξουν άδοξα και θα μας συμπαρασύρουν στην κατάρρευσή τους. Γι’ αυτό οι δήμοι πρέπει τουλάχιστον να μείνουν μακριά από τις επικοινωνιακές επιχειρήσεις στήριξης πολιτικών όχι απλά πολύ άδικων αλλά και επικίνδυνων για τον Ελληνικό λαό.
*Δημότης Σπάρτης, Δικηγόρος Αθηνών
από το «https://notospress.gr/»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου