Μαρξ, ο λογοκλόπος

Αντίθετα με την «κοινή πεποίθηση», ο κομμουνισμός δεν είναι η δημιουργία του Moses Mordecai Levy Marx, που έμεινε γνωστός ως Karl Marx. Στην πραγματικότητα, το «Κομμουνιστικό Μανιφέστο» του που δημοσίευσε το 1848, είχε έντονα «δανειστεί» τόσα πολλά από το βιβλίο του Clinton Roosevelt, "Η Επιστήμη της Διακυβέρνησης Θεμελιωμένη στον Φυσικό Νόμο", που δημοσιεύτηκε το 1841 και το οποίο ο Μαρξ βρήκε στο αναγνωστήριο του Βρετανικού Μουσείου, ώστε να μπορούμε να μιλάμε για λογοκλοπή.

Ο Δρ Emanuel M. Josephson, ένας από τους λίγους συγγραφείς που έχει μελετήσει λεπτομερώς το θέμα, τιτλοφόρησε το βιβλίο του για τον Clinton Roosevelt «Το Κομμουνιστικό Μανιφέστο του Roosevelt». Και η «Επιστήμη» του Roosevelt και το «Μανιφέστο» του Μαρξ συμφωνούν ως προς τις προϋποθέσεις για την εφαρμογή της νέας κομμουνιστικής κοινωνίας:

    1. Κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας

    2. Βαρύς προοδευτικός φόρος εισοδήματος

    3. Κατάργηση όλων των κληρονομικών δικαιωμάτων

    4. Κατασχέσεις ιδιοκτησίας όλων των απόδημων και των «ανταρτών»

    5. Δημιουργία Κεντρικής Τράπεζας

    6. Κυβερνητικός έλεγχος των Επικοινωνιών & των Μεταφορών

    7. Κρατική ιδιοκτησία των εργοστασίων και της γεωργίας

    8. Κρατικός έλεγχος της εργασίας

    9. Κρατικός έλεγχος της εκπαίδευσης

    10. Κατάργηση της θρησκείας

    12. Κατάργηση της οικογένειας ως βασικής κοινωνικής μονάδας

Δεν είναι τυχαίο, που κάποιοι λένε ότι κακώς ονομάζουν τους κομμουνιστές «μαρξιστές». Εάν έπρεπε να αποδώσουμε τα του Καίσαρος τω Καίσαρι θα έπρεπε να τους ονομάζουν «ρουσβελιστές».

Γενικότερα, ο Μαρξ σαν συγγραφέας "δανείστηκε" όλα του τα συνθήματα. Ήταν ο Γάλλος Ζαν Πωλ Μαρά (Jean-Paul Marat, 1743 -1793), ο πρόεδρος της «Λέσχης των Ιακωβίνων», που έγραψε τις φράσεις: "Οι εργάτες δεν έχουν πατρίδα" και "Το προλεταριάτο δεν έχει τίποτε να χάσει παρά τις αλυσίδες του". Πήρε το σύνθημα "Η θρησκεία είναι το όπιο του λαού" από τον εβραϊκής καταγωγής γεννημένο στην Γερμανία ποιητή και συγγραφέα Χάϊνριχ Χάϊνε (Heinrich Heine, 1797 – 1856). Ο Γερμανός σοσιαλιστής Καρλ Σάππερ (Karl Schapper, 1812 – 1870) έγραψε το "Εργάτες όλου του κόσμου ενωθείτε". Δεν ήταν ούτε η "Δικτατορία του προλεταριάτου" μια από τις ιδέες του Μαρξ - ο συγγραφέας του ήταν ο Γάλλος σοσιαλιστής Λουί Μπλανκί (Louis Blanqui, 1805 – 1881).

Στα 1841 ο Αμερικάνος κομμουνιστής πολιτικός Κλίντον Ρούσβελτ (Clinton Roosevelt, 1804 – 1898) εξέδωσε το βιβλίο του "Η Επιστήμη της Διακυβέρνησης Θεμελιωμένη στον Φυσικό Νόμο" ("The Science of Government, Founded on Natural Law"), όπου βάσιζε τις διδασκαλίες του στα διδάγματα του Άνταμ Βαϊσχάουπτ (Adam Weishaupt) των Ιλλουμινάτι. Ο Roosevelt ήταν από πρώτα και πιο εξέχοντα μέλη των “Locofocos” ή του «Κόμματος των Ίσων Δικαιωμάτων» (Equal Rights Party), μιας «ριζοσπαστικής» φράξιας μέσα στο Δημοκρατικό κόμμα, που πολλοί θεωρούν ότι ήταν οργάνωση - βιτρίνα των Illuminati. Έξι χρόνια αργότερα ο Μαρξ χρησιμοποίησε τις αρχές του Ρούσβελτ για να γράψει το Κομμουνιστικό του Μανιφέστο. Στο έργο της εξαπάτησης προπαγάνδισε τα παρακάτω σχέδια των Ιλλουμινάτι: Την κατάργηση της ιδιοκτησίας, της οικογένειας, του εθνικισμού, του πατριωτισμού, το δικαίωμα της κληρονομιάς, την θρησκεία και όλα τα ήθη. [Ο Weishaupt είχε πει : «Θρησκεία, πατριωτισμός και οικογένεια θα πρέπει να διαλυθούν, να απορρίψουμε κάθε κοινωνικό δεσμό για να φτιάξουμε ένα ενιαίο κόσμο, ένα παγκόσμιο λαό…Πρέπει να εργαστούμε στα θεμέλια». Ο Πρώσος Βαρώνος Αναχάρσις Κλοτζ (Anacharsis Cloots), από τους πρωτεργάτες της γαλλικής «επανάστασης», αυτοαποκαλούμενος «προσωπικός εχθρός του Θεού» και μέλος των Illuminati είπε: «Θα δημιουργήσουμε ένα παγκόσμιο κράτος,… το κράτος των ενωμένων ατόμων, πρώτα την ευρωπαϊκή και έπειτα την παγκόσμια δημοκρατία…Όλοι οι άνθρωποι θα γίνουν ένα έθνος…» βλ. εδώ κι εδώ]. Ο Μαρξ και ο Ένγκελς ανέφεραν έμμεσα πως πρέπει να επιβληθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση «για το καλό των εργατών».

Το ιερό βιβλίο των Σοσιαλιστών "Το Κεφάλαιο", που εκδόθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου του 1867 είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό, αφού δείχνει πως ο συγγραφέας του ήταν όχι μόνον ένας απρόσεκτος και ανεπαρκής θεωρητικός αλλά και ένας λογοκλόπος και ψεύτης. Αυτό αποδείχθηκε στο βιβλίο του Πώλ Τζόνσον "Οι Διανοούμενοι" (Paul Johnson, “Intellectuals”, 1988). Στα 1867 το "Κεφάλαιο" πούλησε σε ολόκληρη τη Γερμανία 200 αντίτυπα.

Ο Μαρξ, (που προερχόταν από αρκετά εύπορη οικογένεια) έγραψε για την κατάσταση των υφαντουργών στην Σικελία χωρίς να μιλήσει ποτέ με έναν από αυτούς. Έγραψε για την βιομηχανία χωρίς να επισκεφθεί ούτε ένα εργοστάσιο σ’ ολόκληρη τη ζωή του. Αρνήθηκε μάλιστα την προσφορά του Ένγκελς να επισκεφθεί μια Υφαντουργία.

Μόνο το πρώτο μέρος του "Κεφαλαίου" γράφτηκε από τον Μαρξ. Το υπόλοιπο γράφτηκε από τον Ένγκελς με τις συμβουλές του Μαρξ. Μόνο το όγδοο κεφάλαιο του πρώτου μέρους "Η Εργατική Ημέρα" ασχολείται με την κατάσταση των εργατών. Το υλικό του "Κεφαλαίου" δεν είναι μόνο μια τυχαία συλλογή, αλλά επίσης πλαστογραφήθηκε και διαστρεβλώθηκε για να ταιριάζει στη γνώμη του Μαρξ.

Χρησιμοποίησε μόνο μια πηγή για να στηρίξει την θεωρία του, το βιβλίο του Ένγκελς "Η Κατάσταση της Εργατικής Τάξης στην Αγγλία" ("Die Lage der arbeitenden Klassen in England"), που εξεδόθη στη Λειψία στα 1845. Ο Ένγκελς, γιος υφαντουργού, γνώριζε μόνο για την γερμανική βιομηχανία υφασμάτων και τίποτε για την βιομηχανία των άλλων χωρών. Η γνώση του για την κατάσταση των μεταλλωρύχων και των εργατών γης ήταν αμελητέα, αν και έγραψε και για τους δύο.

Δύο ερευνητές, οι William O. Henderson και William H. Chaloner, (Xέντερσον και Σαλλονέ), έκαναν μια νέα μετάφραση του βιβλίο του Ένγκελς στα 1959 ελέγχοντας τις πηγές του και τα γνήσια κείμενα των αποσπασμάτων του. Η ανάλυσή τους έδειξε αυτό που πραγματικά ήταν το έργο: μια πολιτική προπαγάνδα. Με ένα έργο γεμάτο απαρχαιωμένα δεδομένα, πλαστογραφίες και λάθος παραθέσεις, αποδείχθηκε πως ο Ένγκελς δεν ήταν τίμιος στην έρευνά του.

Στην πάνω φωτογραφία: η εφημερίδα New York Times, μπροστάρισα στην μάχη κατά του καπιταλισμού, εύχεται "χαρούμενα γενέθλια" στον Μαρξ "που είχε δίκιο". Στην κάτω φωτογραφία: Προχθές, ο γνωστός μας Γιούνκερ έπλεξε το εγκώμιο του «φιλοσόφου» Μαρξ. Εσείς συνεχίστε να μιλάτε για «ναζιστική» και «φασιστική» ΕΕ.

ΚΟ / από το “Under the Sign of the Scorpion” και από εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ