Το Ιράν στο επίκεντρο

Του Ερρίκου Φινάλη

Ο πρόσφατος δυτικός βομβαρδισμός τριών… άδειων συριακών αποθηκών με πάνω από 100 πυραύλους είχε έναν διπλό στόχο. Πρώτον, να αποτραπεί ο πλήρης εξευτελισμός των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, που διαφήμιζαν επί μέρες ότι επίκειται συντριπτικό τιμωρητικό πλήγμα κατά του Άσαντ «ο οποίος χρησιμοποιεί χημικά όπλα εναντίον αμάχων». Και δεύτερον, να καταβληθεί κάθε προσπάθεια ώστε να μην θεωρήσουν οι Ρώσοι ότι απειλούνται ευθέως – καθώς η Μόσχα είχε προειδοποιήσει ότι τέτοιου είδους επίθεση θα απαντηθεί εξίσου σθεναρά. Εν πάση περιπτώσει το συγκεκριμένο «επεισόδιο» θεωρείται λήξαν, έστω και όπως-όπως… 

Πλέον διακρίνονται δύο επιλογές για το δυτικό στρατόπεδο. Η μία είναι να χρησιμοποιηθεί το Ισραήλ, που ήδη έχει βομβαρδίσει φιλοϊρανικές δυνάμεις στη Συρία και εκτοξεύει ολοένα και μεγαλύτερες απειλές κατά του Ιράν, ως δύναμη κρούσης για μία ανοιχτή επίθεση κατά της Τεχεράνης. Η άλλη, να συνεχίσει η Δύση να βάζει εμπόδια στη Ρωσία χρησιμοποιώντας ως μοχλό την αμφισβήτηση της πολυμερούς (και επικυρωμένης από τον ΟΗΕ) συμφωνίας του 2015 για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Και στις δύο περιπτώσεις, το Ιράν βρίσκεται άμεσα στοχοποιημένο από τις ΗΠΑ – οι οποίες την ίδια στιγμή υποφέρουν από οξείες εσωτερικές αντιθέσεις, που καθιστούν την κατάσταση ακόμη πιο απρόβλεπτη και επικίνδυνη.

Φαίνεται ότι μέχρι στιγμής προωθούνται, με ταχύτητα και προτεραιότητα εναλλασσόμενη από βδομάδα σε βδομάδα, και οι δύο επιλογές. Έτσι ο Τραμπ, διαρκώς αμφισβητούμενος με πρόσχημα τα… σεξουαλικά και άλλα σκάνδαλα στα οποία έχει εμπλακεί, υιοθετεί τους αυθαίρετους ισραηλινούς ισχυρισμούς περί «ιρανικής απειλής». Και επικουρείται σ’ αυτό από τον νέο ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο καθώς και άλλα γεράκια των ΗΠΑ, με το φιλοϊσραηλινό λόμπι να χτυπά τα τύμπανα του πολέμου.

Απομακρύνεται το ενδεχόμενο ύφεσης

Από την άλλη, η Διεθνής Υπηρεσία Ατομικής Ενέργειας (όπως και, φυσικά, η Ρωσία και η Κίνα) αμφισβητεί τους ισχυρισμούς των ισραηλινών και των φίλων τους στην Ουάσιγκτον. Οι δε Ευρωπαίοι, αφού αρχικά καταδίκασαν «ομόφωνα» την πρόθεση του Τραμπ να αποχωρήσει από τη διεθνή συμφωνία, τώρα έχουν… μαλακώσει – με πιο ξεφωνημένη περίπτωση αυτή του Γάλλου προέδρου Μακρόν, ο οποίος διαβεβαίωσε τον Τραμπ ότι θέλει «να εργαστεί για μια νέα, πιο ολοκληρωμένη συμφωνία με το Ιράν». Πρόκειται για προώθηση της δεύτερης επιλογής, που στο βάθος στοχεύει τη Μόσχα…

 

Όμως και οι δύο επιλογές που έχει μπροστά της η Δύση είναι προβληματικές. Το Ιράν δεν αποτελεί εύκολο στόχο, ενώ τυχόν υπερβολικές προκλήσεις κατά της Ρωσίας μπορεί να οδηγήσουν σε γενίκευση του πολέμου. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο μπορεί να… γοητεύει τους νεοσυντηρητικούς, αλλά βρίσκει αντιπάλους ακόμη και εντός της κυβέρνησης Τραμπ, και φυσικά εντός του πιο «ρεαλιστικού» Πενταγώνου. Στο μεταξύ όμως πυκνώνουν οι σχηματισμοί των ιμπεριαλιστικών αρμάδων στη Ν.Α. Μεσόγειο, οι Ρώσοι ανακοινώνουν ότι θα εξοπλίσουν τη Συρία με την «ομπρέλα» των S300, και η αντιπαράθεση οξύνεται.

Σε αυτό το φόντο, έχει ενδιαφέρον η στάση της περιφερειακής δύναμης που, περισσότερο από κάθε άλλη, μπαίνει στο στόχαστρο της Δύσης. Η δήλωση του ΥΠΕΞ του Ιράν που δημοσιεύουμε εδώ είναι, απ’ αυτήν την άποψη, αρκετά διαφωτιστική για τις θέσεις και τις προθέσεις της Τεχεράνης. Ο Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ απορρίπτει κάθε πρόταση επαναδιαπραγμάτευσης «μιας συμφωνίας που ήδη εφαρμόζεται με καλή πίστη», τονίζει ότι το Ιράν –σε αντίθεση με τους συμμάχους των ΗΠΑ στην περιοχή– δεν έχει επιτεθεί εδώ και αιώνες σε καμία χώρα, και χαρακτηρίζει τις δυτικές κατηγορίες «καρτουνίστικες».

Δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα "e-dromos"

Πηγή: Η ΣΦΗΚΑ