Ο μακελάρης του Μανχάταν και το Iσλάμ του μέλλοντός μας

Κάποιοι δεν μπορούν πλέον να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα διότι θίγονται οι μουσουλμάνοι

Νέα Υόρκη, νότιο Μανχάταν. Ο φανατικός παλαβός Σαϊφούλο Χαμπιμπουλάεβιτς Σάιποφ χρησιμοποιώντας ένα φορτηγό παρέσυρε και σκότωσε 8 ανθρώπους ενώ τραυμάτισε τουλάχιστον άλλους 15. Σε μικρή απόσταση από το Διεθνές Κέντρο Εμπορίου  το φορτηγάκι με οδηγό τον 29χρονο (κοίτα σύμπτωση με τον “δικό” μας 29χρονο) με καταγωγή από το Ουζμπεκιστάν, μπήκε σε ποδηλατόδρομο και διανύοντας μια απόσταση περίπου 1,2 χλμ. παρέσυρε και σκότωσε οχτώ ποδηλάτες, ανάμεσά τους μια Βελγίδα και πέντε Αργεντίνους που βρίσκονταν στη Νέα Υόρκη για να γιορτάσουν την 30η επέτειο της αποφοίτησής τους από το σχολείο τους το 1987.

Είναι να απορείς που κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ακόμη στην Αθήνα ή σε κάποια
άλλη πόλη της χώρας μας που είναι ξέφραγο αμπέλι. Ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος είναι ίσως από τους πρώτους στην Ελλάδα που με την αρθρογραφία του μίλησε για τους κινδύνους από την εξάπλωση του Ισλάμ. Αλλά ποιος να τον ακούσει σε έναν λαό που έχει ξεχάσει να σκέφτεται και άγεται και φέρεται σαν κοπάδι;
Από το andrianopoulos.gr το άρθρο που ακολουθεί>
Eίναι αδύνατο να οδηγηθεί σε δρόμο σωτηρίας η χώρα όταν ο λαός σχεδόν καθημερινά βομβαρδίζεται με μυνήματα ανεδαφικής και βλακώδους αριστεροσύνης. Ανεξάρτητα από τις εξελίξεις και τις τύχες κυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης το βέβαιο είναι πως τα άρθρα, τα ρεπορτάζ και τα σχόλια των μέσων μαζικής ενημέρωσης αλλά και οι σελίδες των κοινωνικών δικτύων είναι πλημμυρισμένα από απόψεις και εκδοχές που προπαγανδίζουν μιά αριστερόστροφη πολιτική ορθότητα αλλά και εκδοχές επιθετικές απέναντι στην λογική, την ελευθερία και την ανοιχτή κοινωνία.
Επισημάνθηκε σε πολλά ΜΜΕ πως το κλείσιμο των συνόρων χωρών της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλκανικής οδηγει την Ευρώπη σε απομονωτισμό. Παρά το γεγονός πως ακριβώς αυτό το σφράγισμα συνόρων για παράνομους διερχόμενους – ποτέ δεν ‘έκλεισαν’ ‘ τα σύνορα και συνεχίζουν να υπάρχουν δεκάδες νόμιμα entry points – ανέκοψε την αυθαίρετη ροή μουσουλμάνων μεταναστών προς την Ευρώπη. Η πολιτική ορθότητα ομως επιμένει πως η επιλογή αυτή συνιστά κατρακύλα στον αυταρχισμό και την κλειστή κοινωνία.
Υπονοείται δηλ πως τα ανοιχτά σύνορα και η ελεύθερη διακίνηση πολιτών μέσα στην Ευρώπη περιλαμβάνει την αυθαίρετη μετακίνηση χιλιάδων μουσουλμάνων προσφύγων από την Αφρική και την Μέση Ανατολή πρός κάθε γωνιά της ΕΕ. Από πότε όμως κάποια τέτοια πρόθεση περιλαμβάνεται στην Συνθήκη της Ρώμης; Ολα αυτά δεν είναι παρά αποτελέσματα μιάς ανόητης ‘πολιτικά ορθής’ αριστερόφρονης συμπεριφοράς που συγχέει τα πράγματα και προετοιμάζει τις κοινωνίες της Δύσης για τον οριστικό τους θάνατο.
Γιατί αποτελεί ευθύνη της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα το συμμάζεμα των συνεπειών των εμφύλιων σπαραγμών και των εξοντωτικών θρησκευτικών πολέμων ανάμεσα σε φανατικούς που περιφρονούν τις αξίες της Δύσης γενικότερα; Μήπως – όπως διατείνονται κάποιοι – λόγω αποικιοκρατικού παρελθόντος ορισμένων δυτικών δυνάμεων; Είναι δυνατόν παρόμοιοι ισχυρισμοί να προέρχονται από Αραβες και άλλους μουσουλμάνους των οποίων η υπόσταση ακριβώς οφείλεται σε κατακτητικούς πολέμους και σε βίαιους εξισλαμισμούς;
Τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα δεν οφείλονται, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, στην είσοδο βαρβαρικών φύλων από τον Βορρά αλλά στις κατακτητικές επιδρομές των μουσουλμάνων Αράβων από την Ανατολή και τον Νότο. Δεν είναι τυχαίο πως ολόκληρη η Βόρεια Αφρική αποτελούσε για αιώνες το μήλο της έριδος για τις αυτοκρατορίες της Μεσογείου (λ.χ. Καρχηδόνα) και βούλιαξαν στην παρακμή και το περιθώριο μόλις πέρασαν, μέσω βίαιων πολέμων, στα χέρια των Αράβων και του Ισλάμ (βλ. σχετ. διάλεξη του Bill Warren, Why we are Afraid of Islam, στο Youtube)
Οταν οι θεωρητικοί της Αλ Καίντα και οι προπαγανδιστές του Σαλαφισμού (μουσουλμανική προγονολατρεία) επιμένουν για την ανασύσταση της ισλαμικής κυριαρχίας από την Ισπανία (Ανδαλουσία) μέχρι την Ινδονησία είναι φανερό πως αναφέρονται σε Αραβικές κατακτήσεις και στην βίαιη επιβολή του Ισλάμ από τον μεσαίωνα μέχρι αρκετά πρόσφατα (βλ. σχετ. το βιβλίο του Αραβα ποιητή Αδωνις, Ισλάμ και Βία, Αθήνα 2016) .
Και ποιό αποικιοκρατικό παρελθόν έχουν στη Μέση Ανατολή κράτη όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, χώρες της Σκανδιναυίας, η Αυστρία, η Γερμανία κα, προς τις οποίες όμως κατευθύνονται τα κύματα των μεταναναστών η στο έδαφος των οποίων πραγματοποιούνται πράξεις τρομοκρατίας και σφαγές αμάχων; Πλάνη επίσης συνιστά ο ισχυρισμός πως οι μουσουλμάνοι μετακινούνται λόγω βομβαρδισμών των χωρών τους και εξοντωσης τους από τα αφεντικά του κράτους που ζούνε και των συμμάχων τους. Ποιός βομβάρδισε ποτέ, μεταξύ άλλων, την Νιγηρία, την Σομαλία, την Τυνησία, το Μαρόκο, την Ερυθραία και την Αλγερία? Και γιατί δεν υπάρχουν πρόσφυγες από την Υεμένη που, από τον Μαίο που την βομβαρδίζει ανηλεώς η Σαουδική Αραβία, εχουν χάσει την ζωή τους πάνω από 7.000 άνθρωποι? Μήπως επειδή είναι Σιίτες, και η γενικότερη ισλαμική ‘εισβολή’ είναι Σουνιτική? Γιατί τόσος πόνος στη Δύση για το Χαλέππι και πλήρης αδιαφορία για τα θύματα της Υεμένης?
Ολα αυτά όμως αποτελούν ψιλά γράμματα για τις επιλεκτικές ευαισθησίες των μέσων ενημέρωσης της Δύσης και ιδιαίτερα της χώρας μας. Που εκτιμούν πως οτιδήποτε είναι αντι-δυτικό είναι προοδευτικό και αριστερόστροφο. Αγνοώντας πως για τους σαλαφιστές και τους ακραίους μουσουλμάνους μεγαλύτεροι εχθροί τους, μετά τους αποστάτες του Σουνιτισμού και τους προδότες της αληθινής πίστης, είναι οι πολυθειστές Σιίτες και οι άθεοι – κορυφαίοι ανάμεσά τους οι ακτιβιστές της Αριστεράς. Το Ισλάμ του μέλλοντός μας δεν προβλέπεται αισιόδοξο για τους σημερινούς οπαδούς του προοδευτισμού!!
Για τις ανάγκες του νέου μου βιβλίου για το Αζερμπαιτζάν, συνομίλησα προ καιρού με ένα μετριοπαθή αλλά πιστό μουσουλμάνο της κοινότητας του Αμπού Μπεκρ, στο Μπακού, που δεν μάσησε τα λόγια του- γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος στην προσωπική του ιστοσελίδα:
«Εδώ στο Αζερμπαϊτζάν έχουμε εξασφαλίσει μια πραγματική όαση μετριοπαθειας και ηρεμίας. Τα πράγματα όμως δεν είναι παντου και για πάντα έτσι. Εσείς στη Δύση» μου σημείωσε με έμφαση, «κρίνετε τα πράγματα μέσα από τις δικές σας θρησκευτικές και πολιτιστικές αξίες και αντιλήψεις. Γι’ αυτό και συνήθως δεν καταλαβαίνετε τι ακριβώς συμβαίνει».
«Μα αντιδρούμε με ανθρωπισμό και με στήριγμα την ανοχή» του αντέτεινα.
«Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα σας» αποκρίθηκε. «Οι μουσουλμάνοι στη Δύση δεν ενσωματώνονται στον δικό σας τρόπο ζωής και στις δικές σας αξίες και αρχές. Κι αντιδρούν με τον δικό τους τρόπο, διατηρώντας άσβεστες και τις  αντιλήψεις άλλα και το μίσος που τους πλημμυρίζει. Εσείς σκέφτεστε ανθρωπισμό, λχ με τους πρόσφυγες, κι εισπράττετε τρομοκρατική βαρβαρότητα και φόνους. Απλά και μόνο επειδή είσαστε Δυτικοί και όχι μουσουλμάνοι. Οφείλετε να κατανοήσετε κάποιες θεμελιώδεις ισλαμικές αρχές. Που δεν μπορεί να τις απεκδυθεί κανένας αφοσιωμένος στις παραδόσεις μουσουλμάνος, όπου κι αν βρίσκεται. Λ.χ. η αρχή της «μετακίνησης» (χαιζίρια). Σύμφωνα με το Κοράνι και πολλά «χαντίντ» (πράξεις κι ερμηνείας των εφαρμογής των κανόνων) αποτελεί ιερή υποχρέωση για κάθε πιστό η μετεγκατάσταση σε κομμάτια γης που δεν είναι, καθ’ όλον η εν μέρει, ελεγχόμενα από το Ισλάμ. Με βάση  τις εντολές της «ντα’ ουα», που αποτελούν ένα είδος ισλαμικής επιταγής , όλοι αυτοί οφείλουν να εργασθούν για την διάδοση του μηνύματος του Ισλάμ και την εγκαθίδρυση ενός ισλαμικού κράτους».
«Εννοείς δηλαδή πως η ροή μεταναστών η προσφύγων γίνεται βάσει σχεδίου για την εσωτερική υπονόμευση των δυτικο- χριστιανικών χωρών;»
«Αυτό που λέω είναι πως, ανεξαρτήτως προθέσεων, οι γραφές καθοδηγούν τον πιστό μουσουλμάνο σε τέτοια συμπεριφορά. Όλοι οφείλουν, με τον ένα η τον άλλο τρόπο, να ενταχθούν, αυτοί και ο κόσμος στον οποίο ζουν, στο ‘Νταρ αλ Ισλαμ’ – στον κόσμο δηλ. του Θεού. Ενόσω εσείς επιμένετε και ομιλείτε για ανθρωπισμό, υποδοχή προσφύγων με τρόπο ανοικτό και με στόχο την ομαλή αφομοίωση, αυτοί θα συνεχίσουν να δουλεύουν για την σταδιακή επιβολή της Σαρία (ισλαμικού νόμου) και την καθυπόταξη των καφίρων (άπιστων). Σε εποχές εντάσεων μάλιστα αυτός ο στόχος μπορεί να πάρει την μορφή τρομοκρατικών κινήσεων και ένοπλων συγκρούσεων. Όλος ο κόσμος αποτελεί δυνάμει προέκταση της εξουσίας του Ισλάμ. Η τζιχάντ (ο αγώνας) για την επιβολή του μπορεί να πάρει (καί να  νομιμοποιείται γι’ αυτό) κάθε μορφή».
Δυστυχώς η Δύση έχει τα μάτια κλειστά. Αντιδρώντας με την λογική και τον φιλελεύθερό της ανθρωπισμό υπογράφει την θανατική της καταδίκη. Οι φρικαλεότητες στο Παρίσι δεν αποτελούν παρά το ξεκίνημα μιάς σειράς τέτοιων αποτρόπαιων πράξεων. Εκκολάπτουμε μόνοι μας το φίδι που ετοιμάζεται να μας θανατώσει. Θα συνιστούσα δύο εντυπωσιακά (Γαλλικά αλλά μεταφρασμένα στα ελληνικά) βιβλία. Τον «Γερμανό Μουζαχεντίν» και την Υποταγή  που περιγράφουν γλαφυρότατα όσα συμβαίνουν στις δυτικές ισλαμοκρατούμενες γειτονιές. Και προδιαγράφουν μάλλον έντονα ανησυχητικές προοπτικές.
Το πρόβλημα είναι το ίδιο το Ισλάμ κι όχι απλά οι τρομοκράτες. Θα σημειώσω μερικά πράγματα για να θεμελιώσω την άποψή μου.

• Εχετε διαπιστώσει καμία κινητοποίηση «μετριοπαθών» μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον Δυτικό κόσμο εναντίον  των φρικαλεοτήτων που διαπράττουν οι  φανατικοί? Δεν σας προβληματίζει αυτή η περίεργη σιωπή?
• Γιατί η ροή των προσφύγων από τις εμπόλεμες περιοχές προς την Δύση πήρε τέτοια μεγάλη ένταση τους τελευταίους μήνες? Ο πόλεμος στην Συρία ξεκίνησε το 2010 – 2011. Γιατί τώρα? Μήπως συνδέεται με την δήλωση του ηγέτη του Ισλαμικού Χαλιφάτου τον Φεβρουάριο του 2015 πως «θα πλημμυρίσουμε την Δύση με μετανάστες ώστε να κυριαρχήσουμε στις κοινωνίες αυτές από μέσα» περνώντας το κυρίαρχο μήνυμα του Ισλάμ?
• Είναι υποχρεωμένοι η όχι όλοι οι μουσουλμάνοι να ακολουθήσουν, μόλις υπάρξει ανάγκη, το μήνυμα του Μωάμεθ (μέσα από το Κοράνι και τα Χαντίντ  [ιερές διδασκαλίες]) για μετακίνηση (Al Hijra) ώστε να καταληφθούν πλημμυρισμένες από μέσα περιοχές των απίστων?
• Οφείλουν να δείχνουν υποταγμένοι και υπάκουοι μέχρι να είναι σε θέση να κινητοποιηθούν και να εφαρμόσουν την Σαρία? Ηδη σε περιοχές που έχουν σημαντικά μεγάλους αριθμούς απαιτούν αλλαγές στις τοπικές συνήθειες και πρακτικές (στο Ντύσσελντορφ πέτυχαν μόλις την περασμένη εβδομάδα την κατάργηση στα σχολεία της χριστιανικής γιορτής του Αγίου Μαρτίνου και την μετονομασία της σε γιορτή του φωτός, στο Μόναχο ζήτησαν τον Οκτώβριο κατάργηση του Octoberfest διότι γυναίκες πίνουν δημόσια μπύρα, στο Montgomery County των ΗΠΑ απαίτησαν – και πέτυχαν – από τριετίας την κατάργηση του Χριστουγεννιάτικου δένδρου ενώ σε περιοχές της Γαλλίας απαιτούν να εξαιρούνται μουσουλμάνοι στα σουπερμάρκετ από τον χειρισμό ποτών και χοιρινού για εξυπηρέτηση πελατών.
• Γιατί ουδείς πρόσφυγας από Συρία, Ερυθραία και Αφγανιστάν δεν μετακινείται στις εύπορες μουσουλμανικές χώρες της Αραβίας και του Κόλπου. Και μετακινούνται όλοι μαζικά προς την Ευρώπη. Έχουν μετακινηθεί μοναχά σε Τουρκία, Ιορδανία, Λίβανο και Αίγυπτο. Όπου οικονομικά είναι αδύνατη η συντήρησή τους κι έτσι στοιβάζονται σε στρατόπεδα με στόχο την μετακίνησή τους μετά … προς την Ευρώπη!!
• Η Ευρώπη επιμένει να πιστεύει πως θα λύσει όλα της τα προβλήματα «αγοράζοντας» την έξοδό της από την όποια κρίση.  Με την λογική και νοοτροπία αυτή δεν έκανε τίποτα μετά τις σφαγές στην Μαδρίτη, το Λονδίνο και τις προηγούμενες εγκληματικές ενέργειες στο Παρίσι. Γεμίζοντας με μουσουλμάνους, που βαθιά όλοι τους πιστεύουν στην μελλοντική κυριαρχία του Ισλάμ, κι ανεξάρτητα τρόπων υποδοχής τους  το ζήτημα της εσωτερικής υπονόμευσης εξακολουθεί να υπάρχει.
• Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να δώσουν λύση. Όπως δεν έδωσαν μέχρι τώρα. Μόνο αν προσχωρήσουμε στην Ρωσική λογική αντιμετώπισης του Χαλιφάτου- χτυπήματα δηλ από το έδαφος – θα μπορέσει να γίνει κάτι. Η Ρωσική λογική είναι ξεκάθαρη. Χρησιμοποίηση των δυνάμεων του Ασσάντ – που είναι Αλεβίτες και δεν έχουν πρόβλημα να εντοπίσουν και να τσακίσουν τους Σουνίτες του ISIS – και Ιρανούς (πάλι Σιίτες) και Σιιτικές πολιτοφυλακές  από το Ιράκ για να επιτευχθεί η αντίδραση στα κελεύσματα των Σαλαφιστών κι η εξολόθρευση των βάρβαρων φονιάδων του Χαλιφάτου.
• Διπλωματικά θα πρέπει να απαιτήσουμε (σαν Ελλάδα) από εταίρους και ΝΑΤΟ την υποχρέωση των συμμαχικών χωρών να κόψουν κάθε βοήθεια και οικονομική σχέση με χώρες που είτε δεν δέχονται επιστροφή μεταναστών στα εδάφη τους (λχ Πακιστάν, Μπανγκλαντές, Σομαλία, Ερυθραία κλπ) είτε διακοπή κάθε (οικονομικής κυρίως) σχέσης με χώρες ενίσχυσης των ακραίων (Κατάρ, Σαουδική Αραβία, Εμιράτα).

Οι ηγέτες της Ευρώπης ανησυχούν ακόμη για το αν έχουμε οργανωμένες καλές υποδομές να δεχθούμε τους πρόσφυγες!! Ουδείς ανησυχεί για το αύριο. Ποιες είναι οι προοπτικές η και οι στόχοι αυτών των ανθρώπων. Η Δημοκρατία δεν θα κινδυνεύσει από την οργή μας. Συνθλίβεται από την περιφρόνηση των αρχών της και την εμμονή των μεταναστευτικών φύλων να επιβάλουν τις δικές τους αξίες κι αρχές. Αντί να ενσωματώνονται στην κουλτούρα της Ευρώπης οι μετανάστες / πρόσφυγες, απαιτούν να ενσωματωθεί η ευρωπαϊκή κουλτούρα στην δική τους! Και στις περιπτώσεις που η Ευρώπη αντιδρά, στο όνομα του Άλλαχ γίνονται εγκλήματα εναντίον απλών ανθρώπων.
Η πρωταρχική υποχρέωση κάθε έθνους απέναντι στην ιστορία και τους νεκρούς του είναι ο πόλεμος για την υπεράσπιση του εαυτού του – με στόχο την κατανίκηση του εχθρού του μέχρι την τελική ολοκληρωτική επιτυχία.
Η Δύση όμως εξακολουθεί να αρνείται να αντιδράσει έτσι. Κι ακούγονται φωνές για δικές της ευθύνες απέναντι στις εξελίξεις. Ποιες ευθύνες. Πότε είχε η Γερμανία, η Σουηδία, η Νορβηγία, η Δανία, η Ισπανία και τόσοι άλλοι αποικίες στη Μέση Ανατολή. Για να μην ξεχνάμε, αν πάμε ιστορικά όσο πίσω πηγαίνουν οι μουσουλμάνοι, πως δώσαμε μάχες και στην Ανδαλουσία, και στο Πουατιέ της Γαλλίας , και στον Τάρανδα και στη Βουδαπέστη και στη Βιέννη για να αποκρούσουμε τις κατακτητικές στρατιές του Ισλάμ.
Η σωτηρία της Δύσης κρέμεται πλέον στην κυριολεξία από μια τριχιά. Και δεν φαίνεται να το συνειδητοποιεί. Ο Γιούνκερ δείχνει έτοιμος να τσιμπήσει το μαγουλάκι του Αλ Μπαγκντατί, αν τον συναντούσε!!  Με το πορτοφόλι έτοιμο μάλιστα, για να τον στηρίξει αν χρειασθεί και οικονομικά…
Ζούμε πλέον από τις αναθυμιάσεις των επιτευγμάτων των προγόνων μας, κι αυτωνών που πολέμησαν και πέθαναν στο βωμό της ελευθερίας και των ατομικών δικαιωμάτων.
Η τριχιά όμως πλέον αδυνατίζει. Κι ο χρόνος τελειώνει…

Σαϊφούλο Χαμπιμπουλάεβιτς Σάιποφ. Ο μακελάρης του Μανχάταν

Πρόσφυγες ή Εισβολείς;

 Η επιθετική ισλαμοποιήση έχει σαν αφετηρία την στιγμή που οι αριθμοί των μουσουλμάνων είναι αρκετοί ώστε να επιτρέπουν διεκδικητικές κινητοποιήσεις με στόχο την κατοχύρωση κατ’ αρχήν δικαιωμάτων που στην συνέχεια εξελίσσονται σε επιλογές επιθετικές η καταπιεστικές για τις άλλες πληθυσμιακές ομάδες μιας χώρας. Όπως με λεπτομέρεια αναφέρει ο Δρ. Peter Hammond στο εξαιρετικά διαφωτιστικό του βιβλίο Slavery, TerrorismandIslam: The HistoricalRootsandContemporaryThreat (2010), όταν οι ανεκτικές, πολυπολιτισμικές και ‘πολιτικά ορθές’ κοινωνίες δέχονται μια σειρά από απαιτήσεις των μουσουλμάνων κατοίκων τους κάποια άλλα ζητήματα αρχίζουν να γίνονται ορατά και βαθμιαία κυρίαρχα.

 

Γράφει ο Ανδρέας Ανδριανόπουλος

Μόλις ο αριθμός των μουσουλμάνων κατοίκων προσεγγίζει το 2 – 5 %  αρχίζει ο προσηλυτισμός άλλων εθνικών μειονοτήτων καθώς και ομάδων του πληθυσμού που αισθάνονται περιθωριοποιημένοι και εξαιρεμένοι (λ.χ. φυλακισμένοι). Τέτοια φαινόμενα παρατηρούνται ήδη σε χώρες όπως η Δανία (2%), η Γερμανία (3%) η Βρετανία (2,7%), η Ισπανία (4%) και η Ταϊλάνδη (4,6%). Μόλις το ποσοστό ξεπεράσει περίπου το 5 %  (Γαλλία 8 %, Σουηδία 5 %, Ελβετία 4,3 %, Ολλανδία 5,5 %, Φιλιππίνες 5 %) οι πιέσεις εντείνονται σε βαθμό μεγαλύτερο από το μέγεθος της μειονότητας. λ.χ., γίνονται μεγάλες διεκδικήσεις για την εισαγωγή ενός ειδικού ‘καθαρού’ (halal) με ισλαμικούς όρους φαγητού, π.χ. στα σούπερ μάρκετ, με αποτέλεσμα την εξασφάλιση απασχόλησης υποχρεωτικά σε μουσουλμάνους για την προπαρασκευή και διαχείρισή του.

 Σε περιπτώσεις που το αίτημα τους δεν γίνεται δεκτό εμφανίζονται απειλές για κινητοποιήσεις και αντίποινα. Την ίδια στιγμή αιτήματα αυτοδιοίκησης με βάση την Σαρία (ισλαμικό νόμο) στις ιδιαίτερες κοινότητες τους εμφανίζονται με απειλές για βίαια αντίποινα αν η πίεση απορριφθεί.

 Όταν το πληθυσμιακό ποσοστό των μουσουλμάνων ξεπερνά το 10 %, βιαιότητες κάνουν την εμφάνισή τους με ανησυχητική συχνότητα με βάση παράπονα και αιτήματα για την κοινωνική τους κατάσταση. Στο Παρίσι βλέπουμε ήδη  πυρπόληση αυτοκινήτων ενώ η παραμικρή κίνηση που ενοχλεί τους ισλαμιστές απαντάται με βιαιότητες και συχνά με αίμα (Παρίσι και Κοπεγχάγη με καρτούν για τον Μωάμεθ και Άμστερνταμ για κάποιο φίλμ). Τέτοιες εντάσεις παρατηρούνται σχεδόν καθημερινά σε κοινωνίες με τέτοια ποσοστά (Ινδία 10%, Κένυα 19%, Ρωσία 15 %).

 Με ποσοστά πάνω από 20 % σημειώνονται συχνές εγκληματικές ενέργειες που περιλαμβάνουν σκοτωμούς αντιφρονούντων ετερόπιστων (χριστιανών) η ετερόδοξων (σιίτες) καθώς και σχηματισμός παραστρατιωτικών οργανώσεων όπως λ.χ. στην Αιθιοπία (32,8 %), στο Τσαντ (53,1 %) και στο Λίβανο (59,7 %) και στη Βοσνία (40 %).  Όταν το ποσοστό των μουσουλμάνων κατοίκων ξεπερνά το 60 % σημειώνονται οργανωμένες διώξεις ‘άπιστων’, εθνοκαθάρσεις αντιφρονούντων, η χρησιμοποίηση της Σαρία σαν επιθετικού όπλου όπως και η Γίζυα (φόρος στους άπιστους) καθώς και φαινόμενα βίαιης Τζιχάντ (Μαλαισία 60,4 %, Κατάρ 77,5 %, Σουδάν 70 %, Μπανγκλαντές 83 %, Αίγυπτος 90 %, Ινδονησία 86,1 % κλπ).

 Πρόσφυγες η Εισβολείς;

 Οι χριστιανικές χώρες γεμίζουν από μουσουλμάνους τυχαία η κατόπιν κάποιας συνειδητής κινητοποίησης; Κανένας δεν μπορεί  με σιγουριά να διατυπώσει κάποια καίρια άποψη. Παρατηρήσεις όμως είναι δυνατόν να γίνουν. Η κραυγή ‘Χετζίρα’ (Hijrah) στέλνει κραδασμούς ανατριχίλας στις ψυχές και στο θυμικό των μουσουλμάνων. Σηματοδοτεί το ξεκίνημα του Ισλάμ κι’ αναφέρεται στη φυγή σαν πρόσφυγας του Προφήτη Μωάμεθ από την Μέκκα, για να διασωθεί από επικείμενους φονιάδες, την άφιξή του στη Μεντίνα (τότε, Γιαθρίμπ), την μεθόδευση της από μέσα κατάληψής της και την επεκτατική στη συνέχεια κυριαρχία του Ισλάμ παντού.

 

 Περιέχεται σε 91 στίχους του Κορανίου σαν καθήκον των μουσουλμάνων να μιμηθούν τoν Προφήτη και να αυξήσουν την Χετζίρα, με στόχο την επεκτατική διάδοση του Ισλάμ σε άλλες χώρες και κοινωνίες. Μια τέτοια ‘φυγή’ των μουσουλμάνων, με την μορφή προσφυγιάς η μετανάστευσης, οριοθετεί τους τρόπους με τους οποίους η Σαρία (ιερός νόμος) μπορεί τελικά να επιβληθεί σε αλλόπιστες κοινωνίες.

 Από την βία των Σαλαφιστών μέχρι την αξιοποίηση των δημοκρατικών θεσμών και της ανοχής των άλλων κοινωνιών, που κάνουν χρήση οι Αδελφοί Μουσουλμάνοι και οι οπαδοί της Χιζμπ – ουτ Ταχρίρ, υπάρχουν σαφείς θρησκευτικές αναφορές  στα διάφορα ιερά κείμενα. Σε ποιo βαθμό λοιπόν η ανθρώπινη πλημμύρα που κατακλύζει τα ελληνικά νησιά και την υπόλοιπη Ευρώπη είναι προϊόν γνήσιας προσφυγικής διαφυγής η αποτέλεσμα προσχεδιασμένης – με μεθόδους βίαιου εξαναγκασμού συχνά – ισλαμικής διείσδυσης;  (Για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα, βλ το μικρό βιβλίο των Sam Solomon και E. Al Maqdisi, Modern Day Trojan Horse: Al-Hijra, the Islamic Doctrine of Immigration, Accepting Freedom or Imposing Islam?. AdvancingNativeMissions, 2009).

 Ρίχνοντας  μια ματιά στις φωτογραφίες και στα βίντεο από τα συμβαίνοντα στα ελληνικά νησιά και στους σταθμούς της Βουδαπέστης, της Βιέννης και του Μονάχου  αλλά και στα σύνορα Ουγγαρίας – Σερβίας και Γερμανίας – Δανίας διαπιστώνουμε (παρά τις προσπάθειες των ΜΜΕ να επικεντρώνουν τις κάμερες στα ελάχιστα γυναικόπαιδα) πως 8 στους 10 εικονιζόμενους είναι νέοι άνδρες ηλικίας γύρω στα είκοσι και πάνω. Ανάμεσα στις τόσες χιλιάδες ‘πρόσφυγες’, που είναι οι πολλές γυναίκες, τα μικρά παιδιά, οι άρρωστοι και οι ηλικιωμένοι; Αυτοί δεν κινδυνεύουν από τους εμφύλιους και τις αγριότητες των τζιχαντιστών του Χαλιφάτου; Κάτι δεν στέκει καλά σε όλα αυτά. Είναι περίεργο πως δεν γίνεται σχεδόν καθόλου κουβέντα για το ζήτημα αυτό.

 

Είναι επίσης ακατανόητο πως όσοι διαφεύγουν από τη Συρία κυρίως στρέφονται προς την Δύση, και όχι προς πολύ κοντύτερα ευρισκόμενες χώρες που είναι πλούσιες αλλά και μουσουλμανικές. Σε χώρες όπως το Κουβέιτ, το Κατάρ , τα Εμιράτα και  η Σαουδική Αραβία δεν έχει μέχρι σήμερα μεταφερθεί ούτε ένας (!) μετανάστης. Ενώ σε άλλες γειτονικές χώρες, με σοβαρά όμως οικονομικά προβλήματα οι περισσότερες , και που δεν μπορούν να τους κρατήσουν για πολύ, έχουν γίνει δεκτοί πάρα πολλοί (Τουρκία 1,8 εκ., Λίβανος 1,2 εκ., Ιορδανία 628.000, Αίγυπτος 133.000). Κι αυτοί όμως, λόγω άθλιων οικονομικών συνθηκών, πασχίζουν να φύγουν για Ελλάδα και Ευρώπη. Γιατί οι εύπορες μουσουλμανικές χώρες, όπου θα μπορούσαν να παραμείνουν μόνιμα δίχως προβλήματα,  δεν δέχονται κανέναν;

 Μήπως λοιπόν στόχος είναι η νέα ‘φυγή’ (hijrah) προς την Δύση; Πριν από μήνες το Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Συρία και στο Ιράκ είχε απειλήσει την Δύση με 500.000 χιλιάδες ισλαμιστές ‘πρόσφυγες’. Που σύμφωνα με το παράδειγμα του Προφήτη θα διέβρωναν τις κοινωνίες αυτές από μέσα, διαδίδοντας την φανατισμό τους, με τελικό στόχο την επιβολή της Σαρία. Το σχέδιο του Χαλιφάτου δείχνει να πετυχαίνει, με την Ευρώπη να κατακλύζεται από μουσουλμάνους  και τα ελληνικά νησιά, σαν ανυπεράσπιστα προγεφυρώματα, να βουλιάζουν κάτω από το βάρος των αριθμών τους.

 Το ζήτημα δεν έχει να κάνει με ρατσισμό. Μια και η εθνικότητα και το χρώμα των εισβολέων δεν παίζει κανένα ρόλο. Έχει όμως μεγάλη σημασία η σύγκρουση αξιών. Οι κοινωνίες μας είναι χτισμένες πάνω στην αποδοχή του διαφορετικού, στην ανεκτικότητα και τον αλληλοσεβασμό. Αυτές είναι αρχές που αντιπαρατίθενται με τον ακραίο ισλαμισμό.  Οι αξίες των δύο πολιτισμών δεν είναι συμβατές.  Φανατισμός, μίσος, αντιπαλότητα, εξαίρεση του ‘άλλου’ κυριαρχούν στο δικό τους πολιτισμό. Στην αναπόφευκτη σε βάθος χρόνου ρήξη, ποιος θα κυριαρχήσει;

 Οι Ευρωπαϊκές ηγεσίες εξακολουθούν να κρατούν τα μάτια ερμητικά κλειστά στην πραγματικότητα και στους κινδύνους. Προκειμένου να εξυπηρετήσουν παροδικά συμφέροντα και μυωπικούς πολιτικούς στόχους θυσιάζουν τις μακρόπνοες προοπτικές των κοινωνιών τους. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τη σκέψη τους και την έλλειψη οραματισμών.Επισημάνθηκε σε πολλά ΜΜΕ πως το κλείσιμο των συνόρων χωρών της Κεντρικής Ευρώπης και της Βαλκανικής οδηγει την Ευρώπη σε απομονωτισμό. Παρά το γεγονός πως ακριβώς αυτό το σφράγισμα συνόρων για παράνομους διερχόμενους – ποτέ δεν ‘έκλεισαν’ ‘ τα σύνορα και συνεχίζουν να υπάρχουν δεκάδες νόμιμα entry points – ανέκοψε την αυθαίρετη ροή μουσουλμάνων μεταναστών προς την Ευρώπη. Η  πολιτική ορθότητα ομως επιμένει πως η επιλογή αυτή συνιστά κατρακύλα στον αυταρχισμό και την κλειστή κοινωνία. Υπονοείται δηλ πως τα ανοιχτά σύνορα και η ελεύθερη διακίνηση πολιτών μέσα  στην Ευρώπη περιλαμβάνει την αυθαίρετη μετακίνηση χιλιάδων μουσουλμάνων προσφύγων από την Αφρική και την Μέση Ανατολή πρός κάθε γωνιά της ΕΕ. Από πότε όμως κάποια τέτοια πρόθεση περιλαμβάνεται στην Συνθήκη της Ρώμης; Ολα αυτά δεν είναι παρά αποτελέσματα μιάς ανόητης ‘πολιτικά ορθής’ αριστερόφρονης συμπεριφοράς που συγχέει τα πράγματα και προετοιμάζει τις κοινωνίες της Δύσης για τον οριστικό τους θάνατο.

Γιατί αποτελεί ευθύνη της Ευρώπης και της Δύσης γενικότερα το συμμάζεμα των συνεπειών των εμφύλιων σπαραγμών και των εξοντωτικών θρησκευτικών πολέμων ανάμεσα σε φανατικούς που περιφρονούν τις αξίες της Δύσης γενικότερα; Μήπως – όπως διατείνονται κάποιοι – λόγω αποικιοκρατικού παρελθόντος ορισμένων δυτικών δυνάμεων; Είναι δυνατόν παρόμοιοι ισχυρισμοί να προέρχονται από Αραβες και άλλους μουσουλμάνους των οποίων η υπόσταση ακριβώς οφείλεται σε κατακτητικούς πολέμους και σε βίαιους εξισλαμισμούς;

Τα σκοτεινά χρόνια του Μεσαίωνα δεν οφείλονται, όπως πιστεύει ο περισσότερος κόσμος, στην είσοδο βαρβαρικών φύλων από τον Βορρά αλλά στις κατακτητικές επιδρομές των μουσουλμάνων Αράβων από την Ανατολή και τον Νότο. Δεν είναι τυχαίο πως ολόκληρη η Βόρεια Αφρική αποτελούσε για αιώνες το μήλο της έριδος για τις αυτοκρατορίες της Μεσογείου (λ.χ. Καρχηδόνα) και βούλιαξαν στην παρακμή και το περιθώριο μόλις πέρασαν, μέσω βίαιων πολέμων, στα χέρια των Αράβων και του Ισλάμ (βλ. σχετ. διάλεξη του Bill Warren, Why we are Afraid of Islam, στο Youtube, https://www.youtube.com/watch?v=t_Qpy0mXg8Y ).
Οταν οι θεωρητικοί της Αλ Καίντα και οι προπαγανδιστές του Σαλαφισμού (μουσουλμανική προγονολατρεία) επιμένουν για την ανασύσταση της ισλαμικής κυριαρχίας από την Ισπανία (Ανδαλουσία) μέχρι την Ινδονησία είναι φανερό πως αναφέρονται σε Αραβικές κατακτήσεις και στην βίαιη επιβολή του Ισλάμ από τον μεσαίωνα μέχρι αρκετά πρόσφατα (βλ. σχετ. το βιβλίο του Αραβα ποιητή Αδωνις, Ισλάμ και Βία, Αθήνα 2016) .
Και ποιό αποικιοκρατικό παρελθόν έχουν στη Μέση Ανατολή κράτη όπως το Βέλγιο, η Ισπανία, χώρες της Σκανδιναυίας, η Αυστρία, η Γερμανία κα, προς τις οποίες όμως κατευθύνονται τα κύματα των μεταναναστών η στο έδαφος των οποίων πραγματοποιούνται πράξεις τρομοκρατίας και σφαγές αμάχων;
Πλάνη επίσης συνιστά ο ισχυρισμός πως οι μουσουλμάνοι μετακινούνται λόγω βομβαρδισμών των χωρών τους και εξοντωσης τους από τα αφεντικά του κράτους που ζούνε και των συμμάχων τους. Ποιός βομβάρδισε ποτέ, μεταξύ άλλων, την Νιγηρία, την Σομαλία, την Τυνησία, το Μαρόκο, την Ερυθραία και την Αλγερία? Και γιατί δεν υπάρχουν πρόσφυγες από την Υεμένη που, από τον Μαίο που την βομβαρδίζει ανηλεώς η Σαουδική Αραβία, εχουν χάσει την ζωή τους πάνω από 7.000 άνθρωποι? Μήπως επειδή είναι Σιίτες, και η γενικότερη ισλαμική ‘εισβολή’ είναι Σουνιτική? Γιατί τόσος πόνος στη Δύση για το Χαλέππι και πλήρης αδιαφορία για τα θύματα της Υεμένης?
Ολα αυτά όμως αποτελούν ψιλά γράμματα για τις επιλεκτικές ευαισθησίες των μέσων ενημέρωσης της Δύσης και ιδιαίτερα της χώρας μας.

Οι ευρωπαίοι αρχίζουν να κοιτούν πίσω από τον ώμο τους με καχυποψία. Ουδείς πλέον αισθάνεται ασφαλής κι’ αισιόδοξος.

ΟΙ ευρωπαικές ηγεσίες εν τούτοις αρνούνται να κοιτάξουν κατάματα την πραγματικότητα. Και να αναγνωρίσουν πως η Ευρώπη υφίσταται μιά  καινούργια εισβολή. Μεθοδευμένη, εκτεταμένη κι’ ανηλεή. Οι συνθήκες και το περιβάλλον διαφέρουν πολύ από τα προηγούμενα των μουσουλμανικών επιθέσεων (Αραβικών, Ταταρικών και Οθωμανικών) του Μεσαίωνα και προηγουμένως των βαρβαρικών επελάσεων των σκοτεινών χρόνων.

Τα αποτελέσματα όμως θα είναι ίδια. Αν όχι χειρότερα. Διότι η σημερινή εισβολή είναι περισσότερο αποτελεσματική. Εχει την δυνατότητα να κατακλύσει και να κατακτήσει ουσιαστικά, λόγω της δικής της αδράνειας και παθητικής στάσης, την Ευρώπη. Τότε, οι ειβολείς αποκρούσθηκαν είτε αφομοιώθηκαν από την ισχυρότερη κουλτούρα των κρατών υποδοχής. Σήμερα όμως οι ισλαμικές αξίες είναι επιθετικότερες και οι φορείς τους αποφασισμένοι να κυριαρχήσουν πάνω στις παθητικές ευρωπαικές κοινωνίες.

Οταν οι ευρωπαικές ηγεσίες συνειδητοποιήσουν το πρόβλημα θα είναι πλέον πάρα πολύ αργά. Οι αξίες της ανοχής και του ανθρωπισμού, που υπαγορεύουν την συμπεριφορά τους, αποτελούν και το αδύνατό τους σημείο. Δεν είναι δυνατόν να αντιμετωπίζεις με ανοχή και υποχωρήσεις μιά αντίληψη επιθετικότητας, μισαλλοδοξίας και απόλυτου αυταρχισμού.

Το αποτέλεσμα θα είναι να πλημμυρίσει η Δύση από στρατιές μουσουλμάνων και να μετακινηθεί σχεδόν ολόκληρη η Μέση Ανατολή και η Βόρεια Αφρική βορειότερα κατακλύζοντας σημαντικά τμήματα της Δυτικής Ευρώπης. Υπάρχει όμως και το άλλο, εξ΄ίσου δυσάρεστο, ενδεχόμενο. Να πάρουν στα χέρια τους απ’ ευθείας οι λαοί της Δύσης την κατάσταση.

 

Ηδη διαπιστώνουμε σημαντικές αντιπαραθέσεις σε γειτονιές της Γερμανίας, της Βρετανίας και της Γαλλίας ανάμεσα σε ντόπιους εθνικιστές και “ξένους¨ η πολιτογραφημένους μετανάστες. Κυρίως μουσουλμάνους – Αραβες  η Αφρικανούς. Η σταδιακή μεταμόρφωση του εκλογικού σώματος σε ολόκληρη την Ευρωπη και η μετακίνησή του σε περισσότερο ακραίες θέσεις δεν είναι άσχετο με την διόγκωση των μουσουλμανικών κοινοτήτων στην Ευρώπη αλλά και με την ριζοσπαστικοποίηση των ισλαμιστών. Η βία φέρνει βία και η θρησκευτική αλαζονεία, μαζί με τον φανατισμό, σπέρνει αντίδραση και γεννά όλο και περισσότερο μίσος.

1. Πως γινεται να υπαρχουν αναμεσα στους μεταναστες/προσφυγες μια συντριπτικη πλειοψηφια νεαρων ανδρων και παμπολλα ασυνοδευτα παιδια; Που ειναι οι γυναικες και οι πιο ηλικιωμενοι ανθρωποι; Ποιες χριστιανες μαναδες θα εγκατελειπαν τα παιδια τους διακινδυνευοντας την ζωη τους; Μηπως ειδατε το βιντεο απο το Χαλεππι με την μουσουλμανα  που εζωσε τα δυο 8χρονα κοριτσακια της με εκρηκτικα για να τιναξουν, στο ονομα της τζιχαντ, στον αερα ενα αστυνομικο τμημα; Χτυπησε αυτο κανενα καμπανακι στο μυαλο του κ. Προεδρου;

2. Αλλο σοβαρο ζητημα ειναι πως ουδεις προβληματιζεται πως μοναχα μουσουλμανοι πλημμυριζουν τις θαλασσες και τις ακτες μας προερχομενοι απο Ασια και Αφρικη. Μονο αυτοι υποφερουν απο εμφυλιες συγκρουσεις η απο φτωχεια: Απο περιοχες που κυριαρχουν η Μποκο Χαραμ (Νιγηρια), η Αλ Σαμπααμπ (Σομαλια/Ερυθραια) και διαφορες ακραιες οργανωσεις της Λιβυης, του Σουδαν και της Αιγυπτου γιατι μοναχα μουσουλμανοι βρισκουν τον δρομο προς την Ευρωπη και σχεδον καθολου χριστιανοι – που υφιστανται και τους μεγαλυτερους διωγμους;  Και σαν οικονομικοι μεταναστες μοναχα οι μουσουλμανοι υποφερουν σε χωρες σαν αυτες – η και αλλες; Τα απλα αυτα ερωτηματα γιατι δεν βασανιζουν τις αρχες που ασχολουνται με την μεταναστευτικη πολιτικη;
3. Ειναι το Ισλαμ θρησκεια αγριοτητας κι οχι αγαπης. Οι διδασκαλιες του Κορανιου και των Χαντιντ (ιερες παραδοσεις) ειναι ορισμενες. Δεν σηκωνουν αναθεωρηση και διασταλτικες ερμηνειες. Πολλοι το προσπαθησαν, κι εχασαν τη ζωη τους – σε Σουδαν, Πακισταν, Αιγυπτο κι αλλου. ‘Ισλαμ’ σημαινει υποταγη. Στους κανονες και τις εντολες του Θεου.  Γι αυτο ειναι ασυμβατο με την Δημοκρατια. Ισλαμιστες δεν δισταζουν να το διακηρυξουν. “Μουσουλμανος δημοκρατης ειναι αντιφαση. Σαν να λες Χριστιανος Εβραιος” ( βλ σχετ. Sharia4belgium στο YouTube.com). Νομοθετης ειναι μονο ο Θεος. Ποιο ειναι λοιπον, ισχυριζονται, το νοημα της λαικης κυριαρχιας; Τιποτα δεν μπορει να αλλαξει ο λαος μεσα απο εκλογες…Δεν σημαινει αυτο πως ολοι οι μουσουλμανοι ειναι ακραιοι.  Δεν ειναι ολοι ομως μυημενοι στις διδασκαλιες του Κορανιου και των Χαντιντ. Με τον σωστο Σουνιτη μουλα και το καταλληλο κλιμα, ευκολα μπορουν ολοι να ριζοσπαστικοποιηθουν. Δεν ειναι ολοι οι μουσουλμανοι τρομοκρατες. Σχεδον ομως ολοι οι τρομοκρατες ειναι μουσουλμανοι…
4. Το Ισλαμ φαντασιωνεται ενα κοσμο διαιρεμενο.  Μεταξυ των εδαφων που κυριαρχει το Ισλαμ (Νταρ αλ Ισλαμ – Οικος του Θεου) και Νταρ αλ Χαρμπ (Οικος του Πολεμου) – εκει δηλ που δεν εχει ακομη εδραιωθει η μουσουλμανικη πιστη. Αρα το εδαφος ειναι προσφορο για την διεισδυση – με καθε μεσο – του μηνυματος πιστης. Εκει εντασσεται και το δογμα – υποχρεωση της  μετακινησης (Αλ Χαιζιρια).  Ακολουθωντας το παραδειγμα του Προφητη που απο την Μεκκα “μεταναστευσε” στη Μεντινα, κι απο εκει γυρισε πισω θρισμβευτης / κυριαρχος επικεφαλης χιλιαδων πιστων. Εκτοτε μετραει και το μουσουλμανικο ημερολογιο. Ποιος μπορει να αποκλεισει πως το μεταναστευτικο κυμα που αντιμετωπιζει η Ευρωπη δεν ειναι συνειδητη κινηση των ‘πιστων’  που ακολουθουν τις σχετικες εντολες του Προφητη (93 στιχοι στο Κορανι δινουν κατευθυνσεις για τον σκοπο αυτο).  Ιδιαιτερα μαλιστα οταν ισλαμιστες ηγετες εχουν δωσει αντιστοιχες εθντολες (Αλ Μπαγκντατι, χαλιφης Ισλαμικου Κρατους και ο Μουφτης της Ιερουσαλημ, 3/2015).
5. Γιατι οι ευπορες μουσουλμανικες χωρες δεν ανοιγουν τις πορτες τους στους μεταναστες, πιστους του Ισλαμ; Δεν θα αξιζε να ερωτηθουν; Οταν ζητησε εξηγησεις σχετικα η Γερμανια, η Σαουδικη Αραβια δηλωσε ετοιμη να χτισει ενα τζαμι για καθε100 μεταναστες, αλλα στη Γερμανια! Ουδεις μετακινηθηκε στα Εμιρατα, στη Σαουδικη Αραβια η στο Κουβειτ. Μονο σε χωρες με σοβαρα οικονομικα προβληματα πηγαν, οπως ο Λιβανος, η Αιγυπτος και η Ιορδανια. Και η Τουρκια βεβαια. Με την προοτπικη να φυγουν ολοι αργοτερα απο εκει. Για Ευρωπη πιθανοτατα. Μια Ευρωπη της οποιας τις αξιες, τις αρχες και τους νομους περιφρονουν. Κι ομως για εκει κινουνται…

6. Σε όποιες πόλεις της Ευρώπης έχουν μαζευτεί μεγάλοι αριθμοί μουσουλμάνων έχει αρχίσει να αλλάζει ο τρόπος της ζωής. Υπάρχουν γειτονιές περίπου απροσπέλαστες για τους ντόπιους κατοίκους. Μπράντφορντ, Βούπερταλ, Βρυξέλλες και Γούλβερχαμπτον χαρακτηριστικά παραδείγματα. Κάποιοι δεν μπορούν  πλέον να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα ή τη βραδιά με τα Φώτα. Διότι θίγονται οι μουσουλμάνοι. Χώρια τα υποχρεωτικά μουσουλμανικά φαγητά (Χαλιλ) ή το αίτημα για κατάργηση του Οκτόμπερφεστ στη Βαυαρία!!!

 

 http://kourdistoportocali.com/news-desk/o-makelaris-tou-manchatan-ke-islam-tou-mellontos-mas/